Description
Mburoja e muslimanit është ndër librat më të njohur në mesin e muslimanëve. Në të janë përfshirë dhikri dhe lutjet që e ruajnë muslimanin nga shejtanët dhe xhinët dhe e forcojnë lidhjen e tij me Allahun. Në të gjenden shumica e lutjeve që i nevojiten muslimanit gjatë ditës dhe natës.
Përkthime tjera 45
Topics
ﷺ | Ṣal-lallahu 'alejhi we sel-lem (paqja dhe lavdërimi i Allahut qofshin mbi të). | |
t | RaḍijAllahu 'anhu (Allahu qoftë i kënaqur me të). | |
ã | Zanorja 'a' e gjatë. | |
ĩ | Zanorja 'i' e gjatë. | |
ũ | Zanorja 'u' e gjatë. | |
'a | عَ | Shqiptohet si a e rëndë, duke shtrënguar fytin. |
'u | عُ | Shqiptohet si u e rëndë, duke shtrënguar fytin. |
'i | عِ | Shqiptohet si i e rëndë, duke shtrënguar fytin. |
'ë | عْ | Shqiptohet si ë e rëndë, duke shtrënguar fytin. |
' | ء | Shqiptohet si gjysmë ë-je (hemzeja). |
ḍ | ض | Shqiptohet si d e rëndë. |
ḍh | ظ | Shqiptohet si dh e rëndë. |
ġ | غ | Shqiptohet si g me grithje. |
ḥ | ح | Shqiptohet si h e rëndë, duke shtrënguar fytin. |
ḣ | خ | Shqiptohet si h e rëndë, me grithje. |
ḳ | ق | Shqiptohet si k e rëndë. |
ṣ | ص | Shqiptohet si s e rëndë. |
ṭ | ط | Shqiptohet si t e rëndë. |
w | و | Shqiptohet si w në anglisht. |
Vini re! Shkronjat që shqiptohen njëjtë nuk i kemi vendosur në tabelë.
Lavdia i takon Allahut, Zotit të botëve. Lavdërimi dhe paqja qofshin për Muhamedin, familjen, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.
Me qëllim që përkthimi dhe shpjegimi i lutjeve dhe dhikrit të jetë cilësor, kemi shfrytëzuar rregullisht librat e tefsirit, të shpjegimit të hadithit, të garib-it dhe fjalorët e nevojshëm.
Në përkthimin e ajeteve u jemi referuar edhe përkthimeve në shqip të Kuranit të madhërishëm.
Rrallëherë kemi përfituar dhe prej ndonjë libri të përkthyer në shqip.
Poshtëshënimet a pjesët e tyre që janë midis kllapave katrore [ ] janë të redaktorit fetar, kurse të tjerat janë të autorit. Shpeshherë në poshtëshënimet e autorit ku përmenden burimet e hadithit janë bërë dhe shkurtime, të cilat mendojmë se nuk kanë ndonjë interes të madh për lexuesin shqiptar.
Në fund, e lusim Allahun që ta bëjë të dobishme këtë punë!
Lavdia i takon Allahut, Atij i bëjmë lavdi, Atij i kërkojmë ndihmë dhe falje. I mbështetemi Allahut të na mbrojë prej të këqijave të vetes sonë dhe të këqijave të veprave tona. Atë që e udhëzon Allahu, nuk ka kush e humb, dhe atë që e humb, nuk ka kush që ta udhëzojë.
Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me meritë përveç Allahut! I Vetëm është Allahu dhe pa shok. Dëshmoj se Muhamedi është rob i Tij dhe i Dërguari i Tij. Salavati (Lavdërimi) i Allahut qoftë mbi Muhamedin, familjen, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tyre me përsosuri në besim e në vepra, deri në Ditën e Gjykimit. Mbi ta qofshin edhe selamet e shumta.
Libërthi që keni në dorë është një variant i shkurtuar i librit tjetër me titull “Dhikri, duatë dhe mjekimet me rukjet e Kuranit dhe të Sunetit", ku kam përmbledhur vetëm pjesën e dhikrit, me qëllim që të jetë një doracak më praktik.
Këtu kam përmendur vetëm formulën e dhikrit, e po ashtu e kam parë të mjaftueshme të përmend vetëm një ose dy nga burimet e hadithit, të cilat janë shënuar tek varianti më i zgjeruar i librit. Kush dëshiron të njohë sahabiun që transmeton hadithin, si dhe më shumë hollësira mbi burimet origjinale të hadithit, le t'i referohet origjinalit të këtij libri.
E lus Allahun e Lartmadhërishëm, me emrat e Tij të bukur dhe cilësitë e Tij të larta, që ta bëjë këtë punim të sinqertë për Të, ta bëjë të dobishëm për mua në jetën e kësaj bote dhe pas vdekjes, por edhe për këdo tjetër që e lexon ose e boton, ose bëhet shkak për shpërndarjen e tij, sepse Allahu i Lartësuar ka fuqi për t'i bërë këto.
Salavatet dhe selami i Allahut qofshin për Pejgamberin tonë, Muhamedin, familjen, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin udhën e tyre me përsosuri në besim e në vepra deri në Ditën e Gjykimit.
Allahu i Lartësuar thotë në Kuran:
﴿فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ﴾
“Prandaj më kujtoni Mua, që Unë t'ju kujtoj ju. Më falënderoni e mos i mohoni mirësitë e Mia."[1]
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا﴾
“O besimtarë, përmendeni shpesh Allahun."[2]
﴿وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا﴾
“Ata që i bëjnë shumë dhikër Allahut[3] dhe ato që i bëjnë shumë dhikër Atij, pra, për të gjithë këta Allahu ka përgatitur falje dhe shpërblim të madh."[4]
﴿وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ﴾
“Përmende Zotin tënd me vete, i përulur dhe me frikë - jo me zë të lartë, - në mëngjes dhe mbrëmje, dhe mos u bëj nga ata që janë të shkujdesur."[5]
Ndërsa Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Shembulli i atij që e përmend Zotin e tij dhe atij që nuk e përmend Zotin e tij, është si shembulli i të gjallit me të vdekurin."[6]
“A t'ju tregoj punën më të mirë që ju mund të bëni, që ju quhet më e pastër e më e begatë te Zoti juaj, që ju ngre më lart në gradat tuaja në Xhenet, që është më e mirë për ju sesa të shpenzoni arin dhe argjendin në rrugë të Allahut dhe më e mirë sesa të përlesheni në luftë me armikun e kështu t'i vrisni dhe t'ju vrasin?" Ata thanë: “Po si jo". Pejgamberi ﷺ tha: “Të përmendësh Allahun e Lartësuar."[7]
“Allahu i Lartësuar thotë: 'Unë do të sillem me robin Tim ashtu si mendon ai se do të veproj me të. Unë jam me të (me mëshirën, ndihmën dhe suksesin që i jap) kur ai më përmend. Nëse ai më përmend në vetvete, Unë e përmend në Vetvete. Nëse ai më përmend në një grup, Unë e përmend në një grup më të mirë (te melekët e afruar tek Ai). Nëse ai afrohet tek Unë një pëllëmbë, Unë afrohem drejt tij një kut (sa një parakrah). Nëse ai afrohet tek Unë një kut, Unë afrohem drejt tij një pash. Nëse ai vjen tek Unë duke ecur, Unë do të shkoj drejt tij me nxitim."[8]
Abdullah ibn Busri tregon se një burrë tha njëherë: “O i Dërguari i Allahut, punët (nafile) të islamit më janë bërë shumë (dhe nuk kam mundësi t'i kryej). Ndaj, më trego diçka me shpërblim të madh që të merrem me të." Pejgamberi ﷺ i tha: “Mbaje gjuhën vazhdimisht të njomë me dhikrin e Allahut."[9]
Pejgamberi ﷺ, po ashtu, ka thënë: “Kush lexon një shkronjë nga Libri i Allahut, do të fitojë një sevap. E një sevap shpërblehet me dhjetëfishin e tij. Nuk po ju them se “elif, lam, mim" bashkë llogariten si një shkronjë, por “elif" llogaritet një shkronjë, “lam" një shkronjë dhe “mim" një shkronjë më vete."[10]
Ukbe ibn Amiri t tregon se, njëherë, kur i Dërguari i Allahut ﷺ doli, ne ishim në Suffe[11]. Ai tha: “Cili prej jush dëshiron të shkojë herët çdo ditë në But'han ose në Akik[12] e të sjellë prej andej dy deve me gunga të mëdha, jo në mënyrë të paligjshme (si me vjedhje, plaçkitje etj.) dhe as duke cënuar lidhjet farefisnore?" Ne i thamë: “Të gjithë e pëlqejmë këtë gjë, o i Dërguari i Allahut."
Pejgamberi ﷺ tha: “Të shkoni në xhami e të mësoni ose lexoni dy ajete prej Librit të Allahut të Lartësuar, është më e mirë për ju se dy deve. Po ashtu, tri ajete janë më mirë se tri deve, katër ajete janë më mirë se katër deve; e kështu, çdo ajet më tepër që mësoni apo lexoni është më mirë se çdo deve më tepër."[13]
Gjithashtu Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Kushdo që ulet diku dhe nuk përmend Allahun aty, Allahu do të bëjë që, për shkak të kësaj shkujdesjeje, të dëshpërohet; dhe kushdo që shtrihet diku dhe nuk e përmend Allahun aty, Allahu do të bëjë që të dëshpërohet".[14] “Nëse disa njerëz ulen në një tubim dhe nuk e përmendin Allahun aty e as bëjnë salavatë për Pejgamberin ﷺ, Allahu do të bëjë që të dëshpërohen. E kështu, nëse Allahu dëshiron, i dënon, e nëse dëshiron, i fal."[15]
“Ata njerëz që ngrihen nga një kuvend pa përmendur Allahun aty, ngrihen njësoj si nga një vend ku ka kërmë gomari dhe, do të pendohen në Ditën e Gjykimit."[16]
الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا، وَإِلَيْهِ النُّشُورُ.
(Lavdia i takon Allahut, i Cili na ngjalli pasi na vdiq[17] dhe si të ringjallemi tek Ai do të tubohemi).[18]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالحَمْدُ للَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَاللَّهُ أَكبَرُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ، رَبِّ اغْفرْ لِي.
Lã ilãhe il-lAll-llãhu waḥdehu lã sherĩke lehu, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr. Subḥãnall-llãhi welḥamdu lil-lãhi we lã ilãhe il-lAll-llãhu wall-llãhu ekber we lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãhil 'alijjil 'aḍhĩmi, rabbiġfir lĩ.
(S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, Një dhe të Pashoq. Vetëm Atij i përket sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Fuqishëm për çdo gjë! I Lartësuar dhe i Pastër është Allahu nga të metat! Lavdia i takon Allahut! S'ka të adhuruar me të drejtë veç Tij! Allahu është më i madhi! S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për diçka veçse me vullnetin e Allahut, të Lartit, Madhështorit! O Zoti im, më fal!).[19]
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَافَانِي فِي جَسَدِي، وَرَدَّ عَلَيَّ رُوحِي، وَأَذِنَ لِي بِذِكْرِهِ.
Elḥamdu lil-lãhil-ledhĩ 'ãfãnĩ fĩ xhesedĩ we radde 'alejje rũḥĩ we edhine lĩ bi dhikrihi.
(Lavdia i takon Allahut, i Cili më dha shëndet në trup, ma ktheu shpirtin[20] dhe më mundësoi ta përmend Atë).[21]
﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لآيَاتٍ لِّأُوْلِي الألْبَابِ ۞ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ۞ رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ۞ رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ ۞ رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ۞ فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ۞ لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ فِي الْبِلَادِ ۞ مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ۞ لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِّنْ عِندِ اللّهِ وَمَا عِندَ اللّهِ خَيْرٌ لِّلأَبْرَارِ ۞ وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُوْلَـئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾
(Me të vërtetë, në krijimin e qiejve dhe të Tokës dhe në ndërrimin e natës e të ditës, ka shenja për mendarët, për ata që e përmendin Allahun duke qëndruar në këmbë, ndenjur ose shtrirë dhe që meditojnë për krijimin e qiejve dhe të Tokës (duke thënë:) “O Zoti Ynë! Ti nuk i ke krijuar kot këto – I dëlirë je Ti nga çdo e metë! Prandaj na ruaj nga ndëshkimi i Zjarrit. O Zoti Ynë, cilindo që Ti e fut në Zjarr, Ti e ke poshtëruar atë. Dhe për mohuesit nuk do të ketë kurrfarë ndihmuesi. O Zoti Ynë! Ne dëgjuam një thirrës që na ftonte në besim: “Besoni Zotin tuaj!" Dhe kështu besuam. O Zoti Ynë! Na i fal gjynahet tona, na i shlyej gabimet dhe bëna që të vdesim me të mirët! O Zoti Ynë! Na e jep shpërblimin që na ke premtuar nëpërmjet të dërguarve të Tu dhe mos na poshtëro në Ditën e Kiametit! Se Ti, me të vërtetë, nuk e shkel premtimin e dhënë!" Dhe Zoti iu përgjigj lutjes së tyre: “Unë nuk do t'ia humb mundin askujt nga ju që ka bërë vepra, qoftë mashkull apo femër. Ju jeni njëlloj (në shpërblim). Atyre që u shpërngulën, u dëbuan nga vatrat e tyre, u munduan në rrugën Time, luftuan dhe u vranë, Unë do t'ua mbuloj veprat e këqija dhe do t'i shpie në kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, si shpërblim nga Allahu. Shpërblimi më i mirë është tek Allahu." Ti (o Muhamed) mos u mashtro nga bredhja e jobesimtarëve nëpër botë! Kjo mirëqenie është e shkurtër; pastaj, strehimi i tyre është Xhehenemi. Eh, sa shtrat i keq është ai vend! Por, ata që i frikësohen Zotit të tyre do të kenë kopshte nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe ku do të banojnë përjetësisht, si dhuratë prej Allahut.)
Dhe ajo që është tek Allahu, është dhurata më e mirë për besimtarët e vërtetë. Midis ithtarëve të Librit, me siguri ka të atillë që e besojnë Allahun dhe atë që ju është shpallur juve, si dhe atë që u është shpallur atyre, duke qenë të përulur para Allahut dhe pa i këmbyer shpalljet e Tij me ndonjë vlerë të paktë. Ata do të kenë shpërblimin e tyre te Zoti i tyre. Vërtet, Allahu është i shpejtë në llogari! O besimtarë! Bëhuni të durueshëm dhe nxiteni njëri-tjetrin të jeni të tillë; bëhuni të vendosur dhe vigjilentë (në vepra të mira dhe në ruajtjen e kufijve) dhe kijeni frikë Allahun, që të shpëtoni!).[22]
الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِي كَسَانِي هَذَا الثَّوْبَ وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ.
(Lavdia i takon Allahut, i Cili më mundësoi të vesh këtë rrobë dhe më furnizoi me të, pa lëvizje dhe pa fuqi nga ana ime).[23]
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِهِ وَخَيْرِ مَا صُنِعَ لَهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ وَشَرِّ مَا صُنِعَ لَهُ.
(O Allah! Ty të takon lavdia! Ti më bëre rrizk këtë veshje. Të kërkoj të ma bësh të dobishme dhe të më mundësosh përdorimin e saj në të mirën për të cilën është prodhuar! Kërkoj të më mbrosh nga sherri[24] i saj dhe nga përdorimi i saj për gjynahe!).[25]
تُبْلِي وَيُخْلِفُ اللَّهُ تَعَالَى.
(Allahu të dhëntë jetëgjatësi në të mirë), që kjo rrobë të vjetërohet dhe të ta zëvendësojë Allahu i Lartësuar me të tjera)[26].
اِلْبِسْ جَدِيدًا وَعِشْ حَمِيدًا وَمُتْ شَهِيدًا.
(Veshç gjithmonë të reja, jetofsh i nderuar dhe vdeksh si dëshmor!).[27]
بِسْمِ اللَّهِ.
(Me emrin e Allahut).
بِسْمِ اللَّهِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخُبْثِ وَالْخَبائِثِ.
(Me emrin e Allahut. O Allah! Të lutem më mbroj nga shejtanët dhe shejtanet!).[28]
غُفْرَانَكَ.
(Kërkoj faljen Tënde, o Zot!)[29].
بِسْمِ اللَّهِ.
(Me emrin e Allahut).[30]
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ.
(Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut Një, i Vetëm dhe i Pashoq, dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i Dërguari i Tij).[31]
اللَّهُمَّ اجْعَلنِي مِنَ التَّوَّابِينَ وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِينَ.
All-llãhummexh'alnĩ minet-tewwãbĩne wexh'alnĩ minel muteṭahhirĩn.
(O Allah! Më bëj prej atyre që pendohen dhe më bëj prej atyre që pastrohen!).[32]
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتوبُ إِلَيْكَ.
Subḥãnekall-llãhumme we biḥamdike, eshhedu en lã ilãhe il-lã Ente, estaġfiruke we etũbu ilejk!
(O Allah, Ti je pa të meta. Lartësoj lavdinë Tënde! Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje! Ty të kërkoj falje për gjynahet dhe te Ti kthehem me pendim!).[33]
بِسْمِ اللَّهِ، تَوَكَّلْتُ عَلى اللَّهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
(Në emër të Allahut! Jam mbështetur tek Allahu! S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe s'ka fuqi për asgjë veçse me ndihmën e Allahut).[34]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ، أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ، أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ، أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ، أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ.
(O Allah! Më ruaj që të mos bie në humbje dhe të mos më çojë ndokush në humbje; që të mos gabohem dhe të mos më gabojë kush; që të mos dëmtoj ndokënd dhe të mos më dëmtojë kush; që të mos sillem keq me askënd dhe të mos sillet keq askush me mua!).[35]
Pejgamberi ﷺ thotë: “Kur burri hyn në shtëpi, le të thotë:
بِسْمِ اللَّهِ وَلَجْنَا، وَبِسْمِ اللَّهِ خَرَجْنَا، وَعَلَى اللَّهِ رَبِّنَا تَوَكَّلْنَا.
(Me emrin e Allahut hyjmë në shtëpi e po me emrin e Tij dalim, dhe Allahut, Zotit tonë, iu mbështetëm!". Pastaj le t'i japë selam familjes së vet).[36]
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُوراً، وَفِي لِسَانِي نُوراً، وَفِي سَمْعِي نُوراً، وَفِي بَصَرِي نُوراً، وَمِنْ فَوْقِي نُوراً، وَمِنْ تَحْتِي نُوراً، وَعَنْ يَمِينِي نُوراً، وَعَنْ شِمَالِي نُوراً، وَمِنْ أَمَامِي نُوراً، وَمِنْ خَلْفِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي نَفْسِي نُوراً، وَأَعْظِمْ لِي نُوراً، وَعَظِّم لِي نُوراً، وَاجْعَلْ لِي نُوراً، وَاجْعَلْنِي نُوراً، اللَّهُمَّ أَعْطِنِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي عَصَبِي نُوراً، وَفِي لَحْمِي نُوراً، وَفِي دَمِي نُوراً، وَفِي شَعْرِي نُوراً، وَفِي بَشَرِي نُوراً. اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي نُورًا فِي قَبْرِي... وَنُورًا فِي عِظَامِي، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَهَبْ لِي نُورًا عَلَى نُورٍ.
(O Allah! Më jep dritë në zemër, në gjuhë, në dëgjim e në shikim. Më bëj dritë nga lart dhe nga poshtë, nga e djathta dhe nga e majta ime! Më bëj dritë nga përpara dhe nga prapa! Më bëj dritë në vetveten time! O Allah! Ma zmadho dritën! Bëj për mua dritë dhe më bëj mua dritë! O Allah më jep mua dritë dhe, bëj dritë në gilcat e mi, në mishin tim, në gjakun tim, në flokët e mia dhe në lëkurën time. “O Allah ma ndriço varrin… dhe m'i ndriço kockat."[37] “Ma shto dritën, ma shto dritën, ma shto dritën"[38], “dhe më dhuro dritë mbi dritë!").[39]
Në xhami hyjmë me këmbën e djathtë[40], duke thënë:
أَعُوذُ بِاللَّهِ العَظِيمِ، وَبِوَجْهِهِ الكَرِيمِ، وَسُلْطَانِهِ القَدِيمِ، مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhil 'aḍhĩm, we bi wexhhihil kerĩm, we ṣulṭãnihil ḳadĩm, minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.
(Kërkoj nga Allahu i Madhërishëm, me Fytyrën e Tij Fisnike dhe me fuqinë e pushtetin e Tij të përhershëm, të më mbrojë nga shejtani i mallkuar!).[41]
بِسْمِ اللَّهِ، وَالصَّلَاةُ، وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ، اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ.
Bismil-lãh, weṣ-ṣalãtu wes-selãmu 'alã Rasũlil-lãh. All-llãhumme'ftaḥ lĩ ebwãbe raḥmetike!
(Në emër të Allahut, salavati[42] dhe selami i Allahut qofshin për të Dërguarin e Allahut[43]. O Allah! Më hap dyert e mëshirës Tënde!).[44]
Nga xhamia dalim me këmbën e majtë, duke thënë:
بِسْمِ اللَّهِ وَالصّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِك، اللَّهُمَّ اعْصِمْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ.
(Në emër të Allahut, salavati dhe selami i Allahut qofshin mbi Muhamedin. 'O Allah! Të lutem të më japësh nga mirësitë e Tua!' O Allah, më mbroj nga shejtani i mallkuar!).[45]
1. Kur thirret ezani, përsërisim fjalët që thotë muezini, me përjashtim të shprehjeve hajje 'aleṣ-ṣalãh, hajje 'alel felãḥ (Eja në namaz, eja në shpëtim)', pasi në vend të tyre themi:
لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
(S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asgjë veçse me ndihmën e Allahut).[46]
2. Menjëherë pasi muezini thotë dy shprehjet e dëshmisë “Eshhedu en lã ilãhe il-lall-llãh, eshhedu enne Muḥammeden Rasũlull-llãh", themi:
وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا.
(Edhe unë dëshmoj se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, Një dhe i Pashoq, dhe se Muhamedi është rob dhe i Dërguari i Allahut. Jam i kënaqur me Allahun si Zot, me Muhamedin si të Dërguar dhe me Islamin si fe).[47]
3. Mbasi përsërisim shprehjet e ezanit pas muezinit bëjmë salavatë për Pejgamberin.
4. Pas salavatit themi:
اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ، [إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ].
(O Allah! Zoti i kësaj thirrjeje të përkryer e të pandryshueshme dhe i namazit që do të falet! Jepi Muhamedit Uesile-n (pozitën më të lartë në Xhenet) dhe Fadile-n (gradën e epërsisë ndaj të tëra krijesave) dhe ngrije atë në vendin e lavdishëm (ndërmjetësimin e madh në Ditën e Gjykimit). [Vërtet, Ti nuk e shkel premtimin!]).[48]
5. Të bëjmë lutje për vetveten ndërmjet ezanit dhe ikametit, pasi lutja në këtë kohë pranohet.[49]
اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْني مِنْ خَطَايَايَ، بِالثَّلْجِ وَالْماءِ وَالْبَرَدِ.
(O Allah, largomë prej gjynaheve, ashtu siç ke larguar lindjen prej perëndimit! O Allah, pastromë prej gjynaheve, ashtu siç pastrohen rrobat e bardha prej ndyrësisë! O Allah, pastromë prej gjynaheve me borë, ujë dhe breshër!).[50]
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ.
(O Allah! Ti je pa të meta. Ty të bëj lavdi! Emri Yt është i bekuar, Madhëria jote është e Lartësuar, dhe askush pos Teje s'ka të drejtë të adhurohet!).[51]
وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلَاتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبي جَمِيعًا إِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلَّا أَنْتَ. وَاهْدِنِي لِأَحْسَنِ الأَخْلاقِ لَا يَهْدِي لِأَحْسَنِها إِلَّا أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لَا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلَّا أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالخَيْرُ كُلُّهُ بِيَـــــدَيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْـــــــــــكَ، أَنَـا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ.
Wexhxhehtu wexhhije lil-ledhĩ feṭaras-semãwãti wel erḍa ḥanĩfen we mã ene minel mushrikĩne. Inne ṣalãtĩ we nusukĩ we maḥjãje we memãtĩ lil-lãhi Rabbil 'ãlemin, lã sherĩke lehu, we bi dhãlike umirtu we ene minel muslimĩn. All-llãhumme Entel Meliku lã ilãhe il-lã Ente. Ente Rabbĩ we ene 'abduke. Ḍhalemtu nefsĩ we'ëteraftu bi dhenbĩ feġfir lĩ dhunũbĩ xhemĩ'an innehu lã jaġfirudh-dhunũbe il-lã Ente! Wehdinĩ li aḥsenil aḣlãḳi, lã jehdĩ li aḥsenihã il-lã Ente, weṣrif 'annĩ sejjiehã lã jeṣrifu 'annĩ sejjiehã il-lã Ente! Lebbejke we sa'ëdejke wel ḣajru kul-luhu bi jedejke wesh-sherru lejse ilejke. Ene bike we ilejke, tebãrakte we te'ãlejte. Estaġfiruke we etũbu ilejke.
(Kam kthyer fytyrën drejt Krijuesit të qiejve dhe të tokës i dëlirë nga idhujtaria, e unë nuk jam prej idhujtarëve! Vërtet, namazi im, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e Botëve, i Cili nuk ka shok. Me këtë jam urdhëruar dhe unë jam prej muslimanëve. O Allah, Ti je Sunduesi! Askush nuk ka të drejtë të adhurohet pos Teje! Ti je Zoti im dhe unë jam robi Yt! Unë i kam bërë dëm vetes dhe i kam pranuar gjynahet e mia. Prandaj, m'i fal të gjitha gjynahet e mia, sepse askush tjetër nuk i fal gjynahet veç Teje! Më udhëzo në sjelljen më të mirë, në të cilën nuk mund të udhëzojë askush veç Teje, dhe më ruaj nga sjellja e keqe, nga e cila nuk mund të më ruajë askush veç Teje! Vazhdimisht kam për të respektuar urdhërat e Tu dhe pareshtur do të përkrah e do të pasoj fenë Tënde! E gjithë e mira është në duart e Tua, ndërsa e keqja nuk të përket Ty! Unë të mbështetem vetëm Ty, të përkas vetëm Ty dhe vetëm Ti më jep mbarësi! Ti je i Bekuar dhe i Lartësuar! Kërkoj faljen Tënde dhe pendohem para Teje!).[52]
اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيْكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الغَـــيْبِ وَالشَّــــهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقيمٍ.
(O Allah! Zot i Xhibrilit, Mikailit dhe Israfilit! Krijues i qiejve dhe i tokës! Njohës i së fshehtës dhe i së dukshmes! Ti je Ai që do të gjykosh mes robërve të Tu për çështjet që ata nuk pajtoheshin! Më udhëzo me Mëshirën Tënde, në të vërtetën, në çështjet ku njerëzit janë në kundërshtim, sepse, vërtet Ti e udhëzon kë të duash në Rrugën e Drejtë!).[53]
اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرَاً، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (ثلاثا)، أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ: مِنْ نَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ، وَهَمْزِهِ.
(Allahu është më i Madhi, (kështu shprehem duke madhëruar më të Madhin)! Lavdia i takon Allahut, (kështu them duke i bërë lavdi të shumtë Allahut)! Allahu është i Dëlirë nga të metat, (kështu lartësoj Allahun) çdo mëngjes e çdo pasdite! I lutem Allahut të më ruajë nga shejtani i mallkuar; nga arroganca, vargjet poetike të këqija dhe epilepsia, të cilat nxiten ose shkaktohen prej tij!).[54]
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمحَمَّدٌ (صلى الله عليه و سلم) حَقٌّ، وَالسّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حاكَمْتُ. فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، أَنْتَ المُقَدِّمُ، وَأَنْتَ المُؤَخِّرُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ إِلَهِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
All-llãhumme lekel-ḥamdu Ente Nũrus-semãwãti wel erḍi we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente ḳajjimus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente Rabus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu leke mulkus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente melikus-semãwãti wel erḍi, we lekel-ḥamdu Entel ḥaḳḳu, we wa'ëdukel ḥaḳḳu we ḳawlukel ḥaḳḳu, we liḳãukel ḥaḳḳu, wel xhennetu ḥaḳḳun, wen-nãru ḥaḳḳun, wen-nebijjũne ḥaḳḳun, we Muḥammedun (ṣal-lallãhu 'alejhi we sel-leme) ḥaḳḳun, wes-sã'atu ḥaḳḳun. All-llãhumme leke eslemtu, we 'alejke tewekkeltu, we bike ãmentu, we ilejke enebtu, we bike ḣãṣamtu we ilejke ḥãkemtu. Feġfir lĩ mã ḳaddemtu we mã aḣḣartu, we mã esrartu we mã a'ëlentu, we mã Ente a'ëlemu bihi minnĩ. Entel Muḳaddimu we Entel Mueḣḣiru, lã ilãhe il-lã Ent. Ente Ilãhĩ, lã Ilãhe il-lã Ente, we lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãh.
(O Allah, Ty të takon lavdia! Ti je ndriçuesi i qiejve dhe i tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je mbajtësi i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je Zoti i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ty të përket sundimi i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je Sunduesi i qiejve dhe i Tokës! Ty të takon lavdia! Ti je i Vërteti. Premtimi Yt është realitet, fjala Jote është e vërtetë, takimi me ty është i vërtetë, Xheneti është realitet, Zjarri është realitet, nebijjin-ët (profetët) janë vërtet lajmëtarë nga Allahu për njerëzit, Muhamedi ﷺ është vërtet i Dërguari i Allahut, Dita e Gjykimit është realitet! O Allah, Ty të jam dorëzuar, tek Ti jam mbështetur, tek Ti kam besuar, i jam kthyer adhurimit ndaj Teje, me fuqinë dhe argumentet që më ke dhënë Ti u kundërvihem atyre që të mohojnë Ty dhe nuk i pranojnë të vërtetat që vijnë prej Teje. Ty të drejtohem për të gjykuar mes meje dhe mes atyre që s'e pranojnë të vërtetën! M'i fal gjynahet e mëparshme dhe të tashmet, ato që kam fshehur e ato që kam bërë haptazi, por edhe ato që Ti i di më mirë se unë. Ti ngre e afron kë të duash, duke ia bërë mbarë të bëjë ibadete dhe, me urtësinë Tënde, largon kë të duash, duke mos e ndihmuar për diçka të tillë! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje! Ti je Zoti im e s`ka Zot tjetër veç Teje! S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe s'ka fuqi ndryshe, veçse me vullnetin e Allahut)[55].
سُبْحانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ.
Subḥãne rabbijel 'aḍhĩm (tri herë).
(I Dëlirë nga të metat është Zoti im, i Madhërishmi!).[56]
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لـِي.
(O Allah, Zoti ynë, Ti je i dëlirë nga të metat. Lartësoj lavdinë Tënde. O Allah, më fal!).[57]
سُبُّوُحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ المَلَائِكَةِ وَالرُّوحِ.
Subbũḥun Ḳuddũsun Rabbul melãiketi werr-rrũḥ.
(I Dëlirë nga të gjitha mangësitë, i Shenjtë, Zot i melekëve dhe i Xhibrilit).[58]
اللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، خَشَعَ لَكَ سَمْعِي، وَبَصَــــــــرِي، وَمُخِّي، وَعَظْمِي، وَعَصَبِي، وَمَا استَقَلَّتْ بِهِ قَدَمِي.
(O Allah! Ty të jam përulur, Ty të kam besuar, Ty të jam nënshtruar! Të përulur për Ty janë dëgjimi im, shikimi im, truri im, eshtrat e mia dhe gilcat e mia dhe [çdo gjë që mbajnë këmbët e mia]!).[59]
سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ، وَالْمَلَكُوتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ.
Subḥãne dhil xheberũti wel melekũti wel kibrijãi wel aḍhameh.
(Pa të meta është Ai që nështron robërit e Vet me urdhra dhe ndalesa, që sundon çdo gjë, dhe që është më i Larti e më Madhështori).[60]
Duke u ngritur nga rukuja themi:
سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ.
(Allahu e pranon lavdinë e atij që i bën lavdi!).[61] Kur ngrihemi plotësisht në këmbë themi:
رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ، حَمْدًا كَثيرًا طَيِّبًا مُبارَكًا فِيه.
(Zoti ynë, Ty të takon lavdia, lavdi e panumërt, e dëlirë nga syfaqësia dhe e pafundme).[62]
مِلْءَ السَّمَوَاتِ وَمِلْءَ الأَرْضِ، وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيءٍ بَعْدُ. أَهلَ الثَّناءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ. اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ.
(Ty të takojnë lavditë, aq lavdi sa plot qiejt, sa plot toka e ç'ka ndërmjet tyre dhe sa plot gjithçkaje tjetër që Ti dëshiron! O i Denji për lavde e madhështi! Fjala më e drejtë që robi thotë – dhe të gjithë ne jemi robërit e Tu – 'Askush s'mund të ndalë atë që jep Ti, dhe askush s'mund të japë atë që Ti e ndal; dhe të pasurit apo njeriut me pozitë nuk mund t'i bëjë dobi tek Ti pasuria a pozita, por i bën dobi veçse puna e mirë')[63].
سُبْحَانَ رَبِّيَ الأَعْلَى.
Subḥãne Rabbijel a'ëlã (tri herë).
(I Dëlirë nga të metat është Zoti im, më i Larti).[64]
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي.
(Pa të meta je, o Allah! Zoti ynë! Ty të bëj lavdi! O Allah, më fal!).[65]
سُبُّوحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ المَلائِكَةِ وَالرُّوحِ.
(I Dëlirë nga çdo mangësi, i Shenjtë, Zoti i melekëve dhe i Xhibrilit).[66]
اللَّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، سَجَدَ وَجْهِيَ لِلَّذِي خَلَقَهُ، وَصَوَّرَهُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ، تَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسنُ الْخَالِقينَ.
All-llãhumme leke sexhedtu we bike ãmentu we leke eslemtu. Sexhede wexhhĩje lil-ledhĩ ḣaleḳahu we ṣawwerahu we sheḳḳa sem'ahu we beṣarahu. Tebãrakall-llãhu aḥsenul ḣãliḳĩn!
(O Allah! Për Ty kam bërë sexhde; Ty të kam besuar, Ty të jam nënshtruar! Fytyra ime ka rënë në sexhde për Atë i Cili e krijoi dhe e trajtësoi, e i dha aparatin e të dëgjuarit dhe aparatin e të parit! I Madhërishëm është Allahu, Krijuesi më i mirë!).[67]
سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ، وَالْمَلَكُوتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ.
(I Dëlirë nga të metat është Ai që nështron robërit e Vet me urdhra dhe ndalesa, që sundon çdo gjë, dhe që është më i Larti e më Madhështori).[68]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ: دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلَانِيَّتَهُ وَسِرَّهُ.
(O Allah! M'i fal të gjitha gjynahet: të voglat dhe të mëdhatë, të parat dhe të fundit, të dukshmet dhe të fshehtat!).[69]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ.
(O Allah! Të lutem të më ruash me kënaqësinë Tënde nga hidhërimi Yt, të më ruash me faljen Tënde nga dënimi Yt! Kërkoj strehim tek Ti, për t'u mbrojtur prej Teje![70] Unë, sado të përpiqem, nuk mund t'i numëroj dot lavdërimet e Tua, ashtu siç e meriton! Ti je ashtu siç e ke lavdëruar Veten!).[71]
رَبِّ اغْفِرْ لِي، رَبِّ اغْفِرْ لِي.
(O Zoti im, më fal! O Zoti im, më fal!).[72]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَاجْبُرنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي، وارْفَعْنِي.
(O Allah! Më fal, më mëshiro, më udhëzo, m'i plotëso nevojat e m'i zëvendëso humbjet dhe ma ndreq gjendjen, më jep shëndet e më ruaj nga të këqijat, më furnizo me të mira, më ngre në gradë të lartë (në të dyja botët!)).[73]
سَجَدَ وَجْهِيَ لِلَّذِي خَلَقَهُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ بِحَوْلِهِ وَقُوَّتِهِ، (فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ).
Sexhede wexhhije lil-ledhĩ ḣaleḳahu we sheḳḳa sem'ahu we beṣarahu bi ḥawlihĩ we ḳuwwetihi. [Fe tebãrakall-llãhu aḥsenul ḣãliḳĩn!]
(Fytyra ime ka rënë në sexhde për Atë i Cili e krijoi, i dha të dëgjuarit dhe të parët e saktë, me fuqinë e Tij!! [I Madhërishëm është Allahu, Krijuesi më i mirë!])[74]
اللَّهُمَّ اكْتُبْ لِي بِهَا عِنْدَكَ أَجْراً، وَضَعْ عَنِّي بِهَا وِزْراً، وَاجْعَلْهَا لِي عِنْدَكَ ذُخْراً، وَتَقَبَّلْهَا مِنِّي كَمَا تَقَبَّلْتَهَا مِنْ عَبْدِكَ دَاوُدَ.
(O Allah! Më shkruaj me të shpërblimin, më hiq për shkak të saj një gjynah, ruaje atë për mua atje tek Ti, dhe pranoma atë ashtu sikurse ia pranove robit tënd Davudit!).[75]
التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ، وَالصَّلَواتُ، وَالطَّيِّباتُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ. أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسولُهُ.
Et-teḥijjãtu lil-lãhi weṣ-ṣalewãtu, weṭ-ṭajjibãtu, es-selãmu 'alejke ejjuhen-nebijju we raḥmetull-llãhi we berakãtuhu, es-selãmu 'alejnã we 'alã 'ibãdil-lãhiṣ-ṣãliḥĩn, eshhedu en lã ilãhe il-lAll-llãh, we eshhedu enne Muḥammeden 'abduhu we rasũluhu.
(Nderimet, madhështimet, lutjet dhe fjalët e dëlira i takojnë Allahut![76] Paqedhënësi (Es Selamu) qoftë me ty[77], o i Dërguar, dhe po ashtu mëshira dhe begatimet e vazhdueshme të Tij! Paqedhënësi qoftë me ne dhe me robërit e drejtë të Allahut! Dëshmoj se nuk ka të drejtë të adhurohet kush përveç Allahut, dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Tij!).[78]
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.
(O Allah lavdëroje (tek melekët e lartë) Muhamedin dhe familjen e tij[79], ashtu siç lavdërove Ibrahimin dhe familjen e tij, vërtet Ti je i Lavdishëm dhe i Madhëruar. O Allah begatoje Muhamedin dhe familjen e tij, ashtu siç begatove Ibrahimin dhe familjen e tij, vërtet Ti je i Lavdishëm dhe i Madhëruar).[80]
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْوَاجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْواجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.
All-llãhumme ṣal-li 'alã Muḥammedin we 'alã ezwãxhihi we dhurrijjetihi, kemã ṣal-lejte 'alã ãli Ibrãhĩme, we bãrik 'alã Muḥammedin we 'alã ezwãxhihi we dhurrijjetihi kemã bãrakte 'alã ãli Ibrãhĩme, inneke ḥamĩdun Mexhĩd.
(O Allah lavdëroje (te melekët e lartë) Muhamedin, bashkëshortet dhe pasardhësit e tij, ashtu siç lavdërove familjen e Ibrahimit, (O Allah) begatoje Muhamedin, bashkëshortet dhe pasardhësit e tij, ashtu siç begatove familjen e Ibrahimit, vërtet Ti je i Lavdishëm dhe i Madhëruar).[81]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ.
(O Allah! Më ruaj nga dënimi i varrit! Më ruaj nga dënimi i Xhehenemit! Më ruaj nga sprovat gjatë jetës e pas vdekjes! Më ruaj nga sherri i sprovës së Mesihut Dexhal!).[82]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَأَعوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ، وَأَعوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعوذُ بِكَ مِنَ الْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ.
(O Allah! Më ruaj nga dënimi i varrit! Më ruaj nga sprova e Mesihut Dexhal! Më ruaj nga sprovat gjatë jetës e pas vdekjes! O Allah! Më mbroj nga gjynahet dhe nga zhytja në borxhe!).[83]
اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيراً، وَلَا يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلَّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الغَفورُ الرَّحيمُ.
All-llãhumme innĩ ḍhalemtu nefsĩ ḍhulmen kethĩran, we lã jeġfirudh-dhunũbe il-lã Ente, feġfir lĩ maġfiraten min 'indike, werḥamnĩ inneke Entel Ġafũrurr-Rraḥĩm.
(O Allah! Unë i kam bërë shumë padrejtësi vetes. Askush veç Teje nuk i fal gjynahet, ndaj më fal mua me mirësinë Tënde dhe më mëshiro, se Ti je Falës dhe Mëshirues!).[84]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، وَمَا أَسْرَفْتُ، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي. أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
(O Allah! M'i fal gjynahet e mëparshme dhe të tashmet, ato që kam fshehur e ato që kam bërë haptazi, shkeljet e kufijve dhe ato që Ti i di më mirë se unë! Ti ngre e afron kë të duash, duke ia bërë mbarë të bëjë ibadete dhe, me urtësinë Tënde, largon kë të duash, duke mos e ndihmuar për diçka të tillë! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje!).[85]
اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبادَتِكَ.
O Allah! Më ndihmo të të përmend Ty, të jem mirënjohës ndaj Teje dhe që ta përsos adhurimin Tënd!).[86]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْقَبْرِ.
(O Allah! Të lutem më mbroj nga koprracia! Të lutem më mbroj nga frika! Të lutem më mbroj nga kthimi në moshën e moçme kur njeriut i bie fuqia apo matufoset! Të lutem më mbroj nga sprova e dynjasë[87] dhe dënimi i varrit).[88]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ.
All-llãhumme innĩ es'elukel xhennete, we e'ũdhu bike minen-nãr.
(O Allah, të lutem të më bësh banor të Xhenetit dhe të më ruash nga Zjarri).[89]
اللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ الغَيْبَ وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلقِ أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْرًا لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْرًا لِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، وَأَسْأَلُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الرِّضَا وَالْغَضَبِ، وَأَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِي الْغِنَى وَالْفَقْرِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيمًا لَا يَنْفَدُ، وَأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لَا تَنْقَطِعُ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْقَضَاءِ، وَأَسْــــأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَأَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقائِكَ فِي غَيرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَلَا فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الإِيمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ.
All-llãhumme bi 'ilmikel ġajbe, we ḳudratike 'alel ḣalḳi; aḥjinĩ mã 'alimtel ḥajãte ḣajran lĩ, we teweffenĩ idhã 'alimtel wefãte ḣajran lĩ! All-llãhumme innĩ es'eluke ḣashjeteke fil ġajbi wesh-shehãdeti, we es'eluke kelimetel ḥaḳḳi firr-rriḍã wel ġaḍabi, we es'elukel ḳaṣde fil ġinã wel faḳri, we es'eluke ne'ĩmen lã jenfedu, we es'eluke ḳurrate 'ajnin lã tenḳaṭi'u, we es'elukerr-rriḍã ba'ëdel kaḍã, we es'eluke berdel 'ajshi ba'ëdel mewt, we es'eluke ledh-dheten-neḍhari ilã wexhhike, wesh-shewḳa ilã liḳãike, fĩ ġajri ḍarrãe muḍirratin, we lã fitnetin muḍil-letin! All-llãhumme zejjinnã bi zĩnetil ĩmãn wexh'alnã hudãten muhtedĩn.
(O Allah, unë të lus Ty, si Njohës i së fshehtës që je, dhe si i Plotfuqishëm mbi krijesat e Tua. Më jep jetë, nëse jeta është në dobinë time, dhe ma merr jetën, nëse vdekja është më e mirë për mua! Të lutem, më mundëso të kem drojë prej Teje, fshehtas dhe haptas! Më mundëso ta them të vërtetën kurdoherë, qofsha i zemëruar a i kënaqur! Më mundëso të harxhoj në mënyrë të moderuar (pa teprim dhe pa dorështrëngim) qofsha i pasur a i varfër! Të kërkoj të më dhurosh mirësi që nuk kanë fund dhe prehje të pandërprerë. Të lutem, më bëj të kënaqur mbasi ndodh ajo që është caktuar! Të lutem, më mundëso të shijoj freskinë e jetës pas vdekjes! Të lutem, më mundëso kënaqësinë e shikimit te Fytyra Jote dhe mallin e takimit me Ty, duke më ruajtur nga çdo fatkeqësi e rëndë dhe çdo sprovë që të çon në humbje! O Allah, na zbukuro me stolinë e besimit dhe na bëj udhëzues të udhëzuar!).[90]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ بِأَنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يولَدْ، وَلَمْ يَكنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ، أَنْ تَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِّيمُ.
(O Allah, të lutem Ty, o Allah, se Ti je Një dhe i Vetëm, je Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre, je Ai që nuk lind, as nuk është i lindur, dhe që askush nuk është i barabartë me Të! Të lutem të më falësh gjynahet se vërtet Ti je Falës dhe Mëshirues).[91]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، الْمَنَّانُ، يَا بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ.
(O Allah, unë të lutem Ty, se Ty të takon lavdia. Nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje. Ti je i vetëm dhe i pashoq. Ti je Dhuruesi i Madh. O Krijuesi i qiejve dhe i Tokës! O Ti që zotëron Madhështinë dhe Nderimin! O i Gjallë e i Përjetshëm! O Mbajtësi i gjithçkaje! Unë të lutem të më bësh banor të Xhenetit dhe të më ruash nga Zjarri).[92]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ.
(O Allah, unë të lutem Ty, si pohues se Ti je Allahu, nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje! Ti je Një dhe Es Samed (Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre). I Cili nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë me Atë).[93]
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ.
Estaġfirull-llãh (tri herë).
(I kërkoj falje Allahut).
اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ.
All-llãhumme Entes-Selãm, we minkes-selãm, tebãrakte jã dhel xhelãli wel ikrãm.
(O Allah! Ti je Paqedhënësi dhe vetëm prej Teje pres paqen! Ti je përgjithmonë i Begatshëm, o Zotëruesi i madhështisë dhe nderimit!).[94]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوعَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ.
Lã ilãhe il-lAll-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr.[95] All-llãhumme lã mani'a limã a'ëṭajte, we lã mu'ëṭije limã mena'ëte, we lã jenfe'u dhel xheddi minkel xheddu.
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!
O Allah! Nuk mund ta ndalojë askush atë që e ke dhënë Ti, dhe s'ka kush të japë atë që Ti e ke ndaluar! Të pasurit apo njeriut me pozitë nuk mund t'i bëjë dobi tek Ti pasuria a pozita e tij, por i bën dobi veçse puna e mirë!).[96]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَلَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الكَافِرُونَ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr. Lã ḥawle we la ḳuwwete il-lã bil-lãh, lã ilãhe il-lall-llãhu, we lã na'ëbudu il-lã ijjãhu, lehun-ni'ëmetu we lehul faḍlu we lehuth-thenãul ḥasen. Lã ilãhe il-lall-llãhu muḣliṣĩne lehud-dĩne we lew kerihel kãfirũn.
)S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq; Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë! S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asgjë veçse me ndihmën e Allahut! S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut dhe nuk adhurojmë asnjë tjetër veç Tij! Dhuntitë dhe mirësitë janë prej Tij, dhe vetëm Atij i takon lavdi më i bukur! S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut! Adhurimin e kryejmë me sinqeritet vetëm për Të, edhe pse këtë e urrejnë jobesimtarët!(.[97]
سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ.
“Subḥãnall-llãh"; “Elḥamdu lil-lãh"; “All-llãhu Ekber" - 33 herë secilën.
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr.
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!).[98]
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ۞ اللَّهُ الصَّمَدُ ۞ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ۞ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ۞ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ۞ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ۞ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ۞ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ۞ مَلِكِ النَّاسِ ۞ إِلَهِ النَّاسِ ۞ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ۞ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ۞ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul huwall-llãhu eḥad,
All-llãhuṣ-Ṣamed,
lem jelid we lem jũled,
we lem jekun lehũ kufuwen eḥad.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Ai, Allahu është Një! Allahu është Eṣ Ṣamedu (Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre). Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë me Atë!)."
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbil feleḳ,
min sherri mã ḣaleḳ,
we min sherri ġãsiḳin idhã weḳab,
we min sherrin-neffãthãti fil 'uḳad,
we min sherri ḥãsidin idha ḥased.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbështetje te Zoti i agimit, që të më mbrojë nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar, dhe nga sherri i natës, kur bie terri, dhe nga sherri i magjistarëve, që fryjnë në nyje magjie, dhe nga sherri i smirëziut, kur vepron me smirë).
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbin-nãs,
Melikin-nãs,
Ilãhin-nãs,
min sherril weswãsil ḣan-nãs,
el-ledhĩ juweswisu fĩ ṣudũrin-nãs,
minel xhinneti wen-nãs.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbrojtje te Zoti i njerëzve, Sundimtari i njerëzve, i Adhuruari (i vetëm me të drejtë) i njerëzve, nga sherri i shejtanit ngacmues që fshihet (kur përmendet Allahu), e që hedh të liga e dyshime në gjoksin e njerëzve, (qoftë ai shejtan) prej xhindëve ose njerëzve!").
(Këto tri sure i themi pas çdo namazi farz).[99]
﴿اللّهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلَا يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾
All-llãhu lã ilãhe il-lã huwel Ḥajjul Ḳajjũm. Lã te'ḣudhuhu sinetun we lã newm. Lehu mã fis-semãwãti we mã fil erḍ. Men dhel-ledhĩ jeshfe'u 'indehu il-lã bi idhnihi. Ja'ëlemu mã bejne ejdĩhim we mã ḣalfehum, we lã juḥĩṭũne bi shej'in min 'ilmihi il-lã bimã shãe. Wesi'a kursijjuhus-semãwãti wel erḍa, we lã je'ũduhu ḥifḍhuhumã we huwel 'Alijjul 'Aḍhĩm.
(Pas çdo namazi farz).
(Allahu është Ai, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë, i Gjalli, i Përjetshmi, Mbajtësi i gjithçkaje! Atë nuk e kap as dremitja, as gjumi! Atij i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Kush mund të ndërhyjë tek Ai për ndokënd pa lejen e Tij? Ai di çdo gjë që u ka ndodhur krijesave në të shkuarën dhe çdo gjë që do t'u ndodhë në të ardhmen, kurse ata nuk mund të përvetësojnë asgjë nga Dituria e Tij, përveçse aq sa Ai dëshiron.
Kursi-u[100] i Tij përfshin qiejt dhe Tokën dhe Ai nuk e ka të rëndë t'i ruajë ato. Ai është i Larti, Madhështori!).[101]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
(Dhjetë herë pas namazit të akshamit, dhe po aq pas namazit të sabahut).
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, Ai jep jetë dhe jep vdekje! Dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!).[102]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا.
(Pas selamit në namazin e sabahut).
(O Allah! Unë të kërkoj dije të dobishme, rrizk (furnizim) të mirë dhe punë të pranuar!)[103]
Xhabiri t tregon:
“Pejgamberi ﷺ na mësonte lutjen e istihare-s për çdo çështje ashtu siç na mësonte një sure të Kuranit. Ai na këshillonte duke thënë: “Nëse ndonjëri çon nëpër mend a vendos për një çështje, le të falë dy rekate namaz nafile dhe, pas namazit, le të thotë:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ العَظِيمِ؛ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلَا أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلَا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلَّامُ الغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأمْرَ - وَيُسَمِّي حَاجَتَهُ - خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي – أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ - فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي – أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ – فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ.
All-llãhumme innĩ esteḣĩruke bi 'ilmike, we esteḳdiruke bi ḳudratike, we es'eluke min faḍlikel 'aḍhĩm, fe inneke teḳdiru we lã eḳdiru, we ta'ëlemu we lã a'ëlemu, we Ente 'al-lãmul ġujũb. All-llãhumme in kunte ta'ëlemu enne hãdhel emra - (këtu përmend hallin që ka) - ḣajrun lĩ fĩ dĩnĩ we me'ãshĩ, we 'ãḳibeti emrĩ, - 'ãxhilihi we ãxhilihĩ, - feḳdurhu lĩ we jessirhu lĩ, thumme bãrik lĩ fĩhi! we in kunte ta'ëlemu enne hãdhel emra sherrun lĩ fĩ dĩnĩ we me'ãshĩ we 'ãkibeti emrĩ, - 'ãxhilihi we ãxhilihi, - faṣrifhu 'annĩ, waṣrifnĩ 'anhu, wekdur lijel ḣajra ḥajthu kãne, thumme erḍinĩ bihi.
(O Allah! Kërkoj të më japësh më të mirën, më të mbarën e më të dobishmen, për shkak se Ti di gjithçka! Kërkoj të ma bësh të mirën të mundur me Fuqinë Tënde! Kërkoj të më dhurosh nga mirësia Jote e madhe, sepse Ti ke fuqi për gjithçka, kurse unë nuk kam mundësi! Ti di çdo gjë, kurse unë nuk di! Ti je Njohësi i të fshehtave! O Allah! Nëse kjo gjë, – dhe përmend gjënë për të cilën bën istihare, – sipas Dijes Tënde, është në të mirën e në dobinë e fesë sime, të jetës sime dhe përfundimit të punëve të mia, – (ose sipas një varianti tjetër: më e mirë për punët e mia të tanishme dhe të mëvonshme), – atëherë ma mundëso, ma bëj mbarë ta realizoj dhe ma bëj të begatshme! E nëse kjo gjë, – përmend gjënë për të cilën bën istihare, – është e dëmshme për fenë time, jetën time dhe përfundimin e punëve të mia, – (ose sipas një varianti tjetër: për punët e mia të tanishme dhe të mëvonshme), – atëherë largoje atë prej meje, dhe ma hiq mendjen prej saj! Më mundëso të mirën kudo qoftë dhe më bëj të kënaqur me të!).[105]
Nuk ka për t'u bërë pishman një njeri që i bën lutje istihare Krijuesit, që këshillohet me besimtarët dhe që sigurohet e tregon kujdes në punët e veta, sepse Allahu i Lartësuar thotë: “Këshillohu me ata për çështjet. Kur të vendosësh për diçka, mbështetu tek Allahu"[106].
الْحَمْدُ لِلَّهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنْ لَا نَبِيَّ بَعْدَهُ.
Elḥamdu lil-lãhi waḥdeh, weṣ-ṣalãtu wes-selãmu 'alã men lã nebijje ba'ëdehu.
(Lavdia i takon Allahut, i Cili është i Vetëm. Salavati (lavdërimi i Allahut) dhe selami (paqja) qofshin për Nebijj-in (Lajmësin) e fundit, pas të cilit s'ka lajmës tjetër).[107]
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.
(I mbështetem Allahut të më mbrojë nga shejtani i mallkuar).
﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الـْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾
All-llãhu lã ilãhe il-lã huwel Ḥajjul Ḳajjũm. Lã te'ḣudhuhu sinetun we lã newm. Lehu mã fis-semãwãti we mã fil erḍ. Men dhel-ledhĩ jeshfe'u 'indehu il-lã bi idhnihi. Ja'ëlemu mã bejne ejdĩhim we mã ḣalfehum, we lã juḥĩṭũne bi shej'in min 'ilmihi il-lã bimã shãe. Wesi'a kursijjuhus-semãwãti wel erḍa, we lã je'ũduhu ḥifḍhuhumã we huwel 'Alijjul 'Aḍhĩm.
(Allahu është Ai, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë, i Gjalli, i Përjetshmi, Mbajtësi i gjithçkaje! Atë nuk e kap as dremitja, as gjumi! Atij i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Kush mund të ndërhyjë tek Ai për ndokënd pa lejen e Tij? Ai di çdo gjë që u ka ndodhur krijesave në të shkuarën dhe çdo gjë që u ndodh në të ardhmen, kurse ata nuk mund të përvetësojnë asgjë nga Dituria e Tij, përveçse aq sa Ai dëshiron. Kursi-u i Tij përfshin qiejt dhe Tokën dhe Ai nuk e ka të rëndë t'i ruajë ato. Ai është i Larti, Madhështori!).[108]
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ۞ اللَّهُ الصَّمَدُ ۞ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ۞ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ۞ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ۞ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ۞ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ۞ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ۞ مَلِكِ النَّاسِ ۞ إِلَهِ النَّاسِ ۞ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ۞ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ۞ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul huwall-llãhu eḥad,
All-llãhuṣ-Ṣamed,
lem jelid we lem jũled,
we lem jekun lehũ kufuwen eḥad.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Ai, Allahu është Një! Allahu është Eṣ Ṣamedu (Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre). Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë me Atë!)."
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbil feleḳ,
min sherri mã ḣaleḳ,
we min sherri ġãsiḳin idhã weḳab,
we min sherrin-neffãthãti fil 'uḳad,
we min sherri ḥãsidin idha ḥased.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbështetje te Zoti i agimit, që të më mbrojë nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar, dhe nga sherri i natës, kur bie terri, dhe nga sherri i magjistarëve, që fryjnë në nyje magjie, dhe nga sherri i smirëziut, kur vepron me smirë).
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbin-nãs,
Melikin-nãs,
Ilãhin-nãs,
min sherril weswãsil ḣan-nãs,
el-ledhĩ juweswisu fĩ ṣudũrin-nãs,
minel xhinneti wen-nãs.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbrojtje te Zoti i njerëzve, Sundimtari i njerëzve, i Adhuruari (i vetëm me të drejtë) i njerëzve, nga sherri i shejtanit ngacmues që fshihet (kur përmendet Allahu), e që hedh të liga e dyshime në gjoksin e njerëzve, (qoftë ai shejtan) prej xhindëve apo njerëzve!").
(Këto tri sure i themi nga tri herë).
أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِي هَذَا الْيَوْمِ وَخَيرَ مَا بَعْدَهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَسُوءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ.
Aṣbaḥnã we aṣbaḥal mulku lil-lãh[109], welḥamdu lil-lãhi, lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku, we lehul ḥamdu, we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr. Rabbi es'eluke ḣajra mã fĩ hãdhel jewmi, we ḣajra mã ba'ëdehu[110], we e'ũdhu bike min sherri mã fĩ hãdhel jewmi, we sherri mã ba'ëdehu, Rabbi e'ũdhu bike minel keseli, we sũil kiber, Rabbi e'ũdhu bike min 'adhãbin fin-nãri, we 'adhãbin fil ḳabri.
(ﷻ gdhimë dhe ndërkohë ne jemi në dorë të Allahut! I gjithë sundimi i përket Allahut dhe e gjithë lavdia i takon Atij! Nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, i Cili është Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe Lavdia! Ai është i fuqishëm për çdo gjë! O Zoti im! Unë të kërkoj të mirën që do të krijohet dhe do të ndodhë në këtë ditë, dhe të mirën që do të krijohet në ditët e tjera pas saj! Ty të lutem të më mbrosh nga sherri i gjithçkaje që ndodh në këtë ditë dhe sherri i gjithçkaje në ditët pas saj! O Zoti im! Kërkoj të më ruash nga përtacia, dhe pleqëria e keqe (si matufosja etj.)! O Zot im! Kërkoj të më mbrosh nga dënimi në Zjarr dhe dënimi në varr!).[111]
اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ النُّشُورُ.
All-llãhumme bike aṣbaḥnã, we bike emsejnã[112], we bike naḥjã, we bike nemũtu, we ilejken-nushũr.
(O Allah! ﷻ gdhimë duke qenë nën kujdesin Tënd[113] dhe u ngrysëm nën kujdesin Tënd! Ti na ngjall dhe Ti na vdes, dhe pas ringjalljes, tek Ti do të kthehemi!).[114]
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلَّا أَنْتَ.
(O Allah! Ti je Zoti im! Askush nuk meriton të adhurohet, përveç Teje! Ti më krijove dhe unë jam robi Yt! Unë do t'i qëndroj besnik besës dhe premtimit që të kam dhënë, sa të mundem! Kërkoj që të më mbrosh nga e keqja që vjen si pasojë e asaj që kam bërë! Të jam mirënjohës për të gjitha mirësitë që më ke bërë dhe i pranoj gjynahet e mia, prandaj më fal, sepse, në të vërtetë, gjynahet nuk i fal askush tjetër, përveç Teje!).[115]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ، وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلَائِكَتَكَ، وَجَمِيعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ.
All-llãhumme innĩ aṣbaḥtu[116] ushhiduke, we ushhidu ḥamelete 'arshike, we melãiketeke, we xhemĩ'a ḣalḳike, Enneke Entall-llãhu lã ilãhe il-lã Ente, waḥdeke lã sherĩke Leke, we enne Muḥammeden 'abduke we rasũluke. (katër herë).
(O Allah! Unë u gdhiva duke të pasur Ty si dëshmitar, mbajtësit e arshit Tënd, melekët e Tu dhe të gjitha krijesat e Tua për faktin se unë pohoj që Ti je Allahu, se s'ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje, se Ti je i Vetëm, i Pashoq, dhe se Muhamedi është robi dhe i Dërguari Yt).[117]
اللَّهُمَّ مَا أَصْبَحَ بِي مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَمِنْكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ.
All-llãhumme mã aṣbaḥa bĩ[118] min ni'ëmetin ew bi eḥadin min ḣalḳike, fe minke waḥdeke lã sherĩke leke, fe lekel-ḥamdu, we lekesh-shukru.
(O Allah! Çdo mirësi (qoftë dynjaje a ahireti) me të cilën unë jam gdhirë ose me të cilën është gdhirë ndonjë krijesë Jotja, është vetëm prej Teje! I Pashoq je Ti! Ty të takon e gjithë lavdia dhe Ty të takon mirënjohja!).[119]
اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَدَنِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي سَمْعِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَصَرِي، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ، وَالفَقْرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
All-llãhumme 'ãfinĩ fĩ bedenĩ, All-llãhumme 'ãfinĩ fĩ sem'ĩ, All-llãhumme 'ãfinĩ fĩ beṣarĩ! Lã ilãhe il-lã Ente, All-llãhumme innĩ e'ũdhu bike minel kufri wel faḳri, we e'ũdhu bike min 'adhãbil ḳabri, lã ilãhe il-lã Ente. (tri herë).
(O Allah më jep shëndet në trupin tim, në të dëgjuarit tim dhe në shikimin tim. Nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje. O Allah! Më ruaj nga kufri dhe varfëria! Më ruaj nga dënimi i varrit. Nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje).[120]
حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.
Ḥasbijall-llãhu lã ilãhe il-lã huwe, 'alejhi tewekkeltu we huwe rabbul 'arshil 'aḍhĩm. (shtatë herë).
(Më mjafton Allahu për rregullimin dhe mbarëvajtjen e punëve! S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Tij! Tek Ai unë mbështetem plotësisht dhe Ai është Zoti i arshit madhështor!).[121]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ: فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي، وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَينِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي.
(O Allah! Të kërkoj të më falësh dhe të më ruash nga çdo e keqe në këtë botë dhe në botën tjetër. O Allah! Të lutem të më falësh dhe të më ruash nga të këqijat e të metat në fenë time, në jetën time të këtushme, në familjen time dhe në pasurinë time. O Allah! M'i mbulo të metat dhe më qetëso nga gjërat frikësuese. O Allah! Më ruaj nga para dhe nga prapa, nga e djathta dhe nga e majta, si dhe nga lart. Mbrohem me madhërinë Tënde, që të mos më përpijë toka nga poshtë).[122]
اللَّهُمَّ عَالِمَ الغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ.
(O Allah! Njohës i së fshehtës dhe së dukshmes, Krijues i qiejve dhe i tokës, Zot dhe Sundues i çdo gjëje! Dëshmoj se askush nuk meriton të adhurohet përveç Teje! Më mbroj nga e keqja e vetvetes, nga e keqja e shejtanit dhe thirrja e përpjekja e tij për të bërë shirk (ose: nga kurthi i tij), si dhe që të mos i bëj vetes keq e as ndonjë muslimani!).[123]
بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
Bismil-lãhil-ledhĩ lã jeḍurr-rru me'asmihi shej'un fil erḍi we lã fis-semãi we huwes-Semĩ'ul 'Alĩm. (tri herë).
(Kërkoj mbrojtje me emrin e Allahut nga çdo keqbërës, emër ky me përmendjen e të cilit nuk mund të bëjë dëm asgjë në tokë dhe asnjë sprovë që zbret nga qielli! Allahu është ai i Cili i dëgjon të gjitha thëniet dhe i di të gjitha gjendjet!).[124]
رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) نَبِيًّا
Raḍĩtu bil-lãhi Rabben, we bil islãmi dĩnen, we bi Muḥammedin (ṣal-lallãhu 'alejhi we sel-leme) nebijjen. (tri herë).
(Jam i kënaqur me Allahun si Zot, me Islamin si fe dhe me Muhamedin (lavdërimi dhe paqja qofshin për të) si Pejgamber).[125]
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغيثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِيَ كُلَّهُ وَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ.
Jã Ḥajju, jã Ḳajjũmu bi raḥmetike esteġĩthu, aṣliḥ lĩ she'nĩ kul-lehu, we lã tekilnĩ ilã nefsĩ ṭarfete 'ajnin.
(O i Gjallë e i Përjetshëm! O Mbajtësi i gjithçkaje! Me mëshirën Tënde të kërkoj ndihmë! Rregulloji të gjitha punët e mia dhe mos më lër të mbështetem në veten time as sa një hapje e mbyllje e syrit!).[126]
أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا اليَوْمِ: فَتْحَهُ، وَنَصْرَهُ، وَنورَهُ، وَبَرَكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ.
Aṣbaḥnã we aṣbaḥal mulku lil-lãhi rabbil 'ãlemĩn, All-llãhumme innĩ es'eluke ḣajra hãdhel jewmi[127]: fet'ḥahu we naṣrahu we nũrahu we beraketehu we hudãhu, we e'ũdhu bike min sherri mã fĩhi we sherri mã ba'ëdehu.
(ﷻ gdhimë dhe ndërkohë sundimi mbi gjithçka i përket vetëm Allahut! O Allah! Unë të lutem të më japësh të mirën që krijohet a që zbret në këtë ditë, të më mundësosh realizimin e qëllimit dhe triumfin mbi armikun, të më japësh dritë (dije të dobishme dhe punë të mira), të më begatosh (me rrizk hallall) dhe të më udhëzosh! Kërkoj të më mbrosh nga e keqja që ndodh në këtë ditë dhe e keqja që do të ndodhë në ditët pas saj!).[128]
أَصْبَحْنا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ، وَعَلَى كَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ، وَعَلَى دِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ (صلى الله عليه وسلم)، وَعَلَى مِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ، حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشرِكِينَ.
Aṣbaḥnã 'alã fiṭratil Islãm,[129] we 'alã kelimetil iḣlãṣ, we 'alã dĩni nebijjinã Muḥammedin (ṣal-lallãhu 'alejhi we sel-leme), we 'alã mil-leti ebĩnã Ibrãhĩme ḥanĩfen muslimen, we mã kãne minel mushrikĩn.
(ﷻ gdhimë në natyrshmërinë islame, në thënien e sinqeritetit (La ilahe il-lall-llãh), në fenë e nebij-it (lajmëtarit) tonë Muhamedit (lavdërimi dhe paqja qofshin për të), si dhe në besimin monoteist të pastër të babait tonë Ibrahim, i cili ka qenë larg besimeve të kota, i nënshtruar ndaj Allahut dhe nuk ka qenë prej idhujtarëve).[130]
سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ.
Subḥãnall-llãhi we biḥamdihi. (njëqind herë).
(Them shprehjen e lartësimit se) Allahu është pa të meta dhe ngre lart lavdinë e Tij).[131]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
(Këtë e themi dhjetë herë[132] ose vetëm një herë,[133] kur s'mundemi ta themi më shumë). (S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, Një dhe të Pashoq. Vetëm Atij i përket sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Fuqishëm për çdo gjë!).
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr. (njëqind herë, kur gdhihemi).[134]
سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ، وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ.
Subḥãnall-llãhi we biḥamdihi, 'adede ḣalḳihi, we riḍã nefsihi, we zinete 'arshihi we midãde kelimãtihi. (tri herë kur gdhihemi).
(Them shprehjen e lartësimit se Allahu është pa të meta dhe i bëj lavdi Atij: aq sa numri i krijesave të Tij, aq sa pëlqen Ai, aq sa peshon arshi i Tij, aq sa numri i shumtë dhe i pafundmë i fjalëve të Tij).[135]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا.
All-llãhumme innĩ es'eluke 'ilmen nãfi'an, we rizḳan ṭajjiben, we 'amelen muteḳabbelen. (Kur të gdhihemi).
(O Allah! Unë të kërkoj dije të dobishme, rrizk (furnizim) të mirë e të këndshëm dhe punë të pranuar!).[136]
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ.
Estaġfirull-llãhe we etũbu ilejhi! (njëqind herë në ditë).
(Allahut i kërkoj falje për gjynahet dhe tek Ai kthehem me pendim!).[137]
أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ.
E'ũdhu bi kelimãtil-lãhit-tãmmãti min sherri mã ḣaleḳa! (tri herë kur ngrysemi).
(Kërkoj mbrojtje me fjalët e përsosura të Allahut prej së keqes së çdo gjëje që Ai ka krijuar!).[138]
اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبيِّنَا مُـحَمَّدٍ.
All-llãhumme ṣal-li we sel-lim 'alã nebijjinã Muḥammed. (dhjetë herë).
(O Allah, bëj salavat dhe selam Profetit tonë Muhamedit).[139]
(I mbledhim duart grusht, pastaj fryjmë në to (duke e shoqëruar frymën me fare pak pështymë) dhe lexojmë):[140]
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ۞ اللَّهُ الصَّمَدُ ۞ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ۞ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ۞ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ۞ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ۞ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ۞ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ۞ مَلِكِ النَّاسِ ۞ إِلَهِ النَّاسِ ۞ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ۞ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ۞ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul huwall-llãhu eḥad,
All-llãhuṣ-Ṣamed,
lem jelid we lem jũled,
we lem jekun lehũ kufuwen eḥad.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Ai, Allahu është Një! Allahu është Eṣ Ṣamedu (Ai, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre). Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë me Atë!)."
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbil feleḳ,
min sherri mã ḣaleḳ,
we min sherri ġãsiḳin idhã weḳab,
we min sherrin-neffãthãti fil 'uḳad,
we min sherri ḥãsidin idha ḥased.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbështetje te Zoti i agimit, që të më mbrojë nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar, dhe nga sherri i natës, kur bie terri, dhe nga sherri i magjistarëve, që fryjnë në nyje magjie, dhe nga sherri i smirëziut, kur vepron me smirë).
Bismil-lãhirr-rraḥmãnirr-rraḥĩm.
Ḳul e'ũdhu bi rabbin-nãs,
Melikin-nãs,
Ilãhin-nãs,
min sherril weswãsil ḣan-nãs,
el-ledhĩ juweswisu fĩ ṣudũrin-nãs,
minel xhinneti wen-nãs.
(Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
Thuaj: “Kërkoj mbrojtje te Zoti i njerëzve, Sundimtari i njerëzve, i Adhuruari (i vetëm me të drejtë) i njerëzve, nga sherri i shejtanit ngacmues që fshihet (kur përmendet Allahu), e që hedh të liga e dyshime në gjoksin e njerëzve, (qoftë ai shejtan) prej xhindëve apo njerëzve!").
Pas leximit të këtyre tri sureve, fshin trupin me duar, aq sa të mundesh, duke filluar me kokën, fytyrën dhe pjesën e përparme të trupit. (Ky veprim bëhet tri herë).[141]
﴿اللّهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلَا يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾
All-llãhu lã ilãhe il-lã huwel Ḥajjul Ḳajjũm. Lã te'ḣudhuhu sinetun we lã newm. Lehu mã fis-semãwãti we mã fil erḍ. Men dhel-ledhĩ jeshfe'u 'indehu il-lã bi idhnihi. Ja'ëlemu mã bejne ejdĩhim we mã ḣalfehum, we lã juḥĩṭũne bi shej'in min 'ilmihi il-lã bimã shãe. Wesi'a kursijjuhus-semãwãti wel erḍa, we lã je'ũduhu ḥifḍhuhumã we huwel 'Alijjul 'Aḍhĩm.
(Allahu është Ai, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar me të drejtë, i Gjalli, i Përjetshmi, Mbajtësi i gjithçkaje! Atë nuk e kap as dremitja, as gjumi! Atij i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Kush mund të ndërhyjë tek Ai për ndokënd pa lejen e Tij? Ai di çdo gjë që u ka ndodhur krijesave më përpara dhe çdo gjë që do t'u ndodhë më pas, kurse ata nuk mund të përvetësojnë asgjë nga Dituria e Tij, përveçse aq sa Ai dëshiron. Kursi-u i Tij përfshin qiejt dhe Tokën dhe Ai nuk e ka të rëndë t'i ruajë ato. Ai është i Larti, Madhështori!).[142]
﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ۞ لَا يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ﴾
Ãmenerr-rrasũlu bimã unzile ilejhi mirr-rrabbihi wel mu'minũn, kul-lun ãmene bil-lãhi we melãiketihi we kutubihi we rusulihi lã nuferr-rriḳu bejne eḥadin-mirr-rrusulih. We ḳãlũ semi'ënã we eṭa'ënã ġufrãneke rabbenã we ilejkel meṣĩr. Lã jukel-lifull-llãhu nefsen il-lã wus'ahã lehã mã kesebet we 'alejhã mektesebet. Rabbenã lã tu'ãḣidhnã in nesĩnã ew eḣta'nã. Rabbenã we lã taḥmil 'alejnã iṣran kemã ḥameltehũ 'alel-ledhĩne min ḳablinã. Rabbenã we lã tuḥammilnã mã lã ṭãḳate lenã bihi, wa'ëfu 'annã weġfir lenã werḥamnã, Ente mewlãnã fenṣurnã 'alel ḳawmil kãfirĩn.
(I Dërguari besoi atë që iu shpall nga Zoti i tij, e po ashtu edhe besimtarët; të gjithë besuan Allahun, melekët e Tij, librat e Tij dhe të dërguarit e Tij, (duke thënë): “Nuk bëjmë dallim mes asnjërit prej të dërguarve të Tij." Pastaj thanë: “Dëgjuam dhe u bindëm. Faljen Tënde kërkojmë, o Zoti ynë! Tek Ti është kthimi". Allahu nuk ngarkon askënd përtej mundësive që ka; të mirën që fiton (çdokush) e ka për vete dhe të keqen që bën e ka kundra vetes. Zoti ynë! Mos na ndëshko nëse harrojmë ose gabojmë! Zoti ynë! Mos na ngarko barrë të rëndë ashtu si i ngarkove ata para nesh! Zoti ynë! Mos na ngarko me diçka që nuk mund ta mbartim! Na fal ne, na i mbulo gjynahet dhe na mëshiro! Ti je Zoti ynë, prandaj na jep fitore kundër popullit mosbesimtar!).[143]
بِاسْمِكَ رَبِّي وَضَعْتُ جَنْبِي، وَبِكَ أَرْفَعُهُ، فَإِن أَمْسَكْتَ نَفْسِي فارْحَمْهَا، وَإِنْ أَرْسَلْتَهَا فَاحْفَظْهَا، بِمَا تَحْفَظُ بِهِ عِبَادَكَ الصَّالِحِينَ.
(Duke përmendur emrin Tënd, o Zoti im, u shtriva për të fjetur dhe duke përmendur emrin Tënd ngrihem nga gjumi. Nëse ma mban shpirtin (më vdes) mëshiroje atë e, nëse ma kthen shpirtin në trup, ruaje atë ashtu siç ruan robërit e Tu të mirë).[144]
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَ نَفْسِي وَأَنْتَ تَوَفَّاهَا، لَكَ مَمَاتُهَا وَمَحْياهَا، إِنْ أَحْيَيْتَهَا فَاحْفَظْهَا، وَإِنْ أَمَتَّهَا فَاغْفِرْ لَهَا. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ العَافِيَةَ.
(O Allah, Ti e ke krijuar shpirtin tim dhe Ti ma merr atë, në dorën Tënde është vdekja dhe jeta e tij.[145] Nëse e le të jetojë, ruaje atë, e nëse e vdes, fale atë. O Allah, të lutem të më ruash nga çdo e keqe).[146]
اللَّهُمَّ قِنِي عَذَابَكَ، يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ.
(O Allah, më mbroj prej dënimit Tënd atë Ditë, kur do të ringjallësh robërit e Tu).[147]
بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أَمُوتُ وَأَحْيَا.
(Duke përmendur emrin Tënd, o Allah, vdes dhe jetoj!).[148]
سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ.
“Subḥãnall-llãh",- 33 herë;
“Elḥamdu lil-lãh"- 33 herë;
dhe “All-llãhu Ekber"- 34 herë[149]
اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الأَرْضِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ، وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ.
All-llãhumme rabbes-semãwãtis-seb'i we rabel-erḍi we rabbel 'arshil 'aḍhĩm, Rabbenã we rabbe kul-li shej'in, fãliḳal ḥabbi wen-newã, we munzilet-tewrãti wel inxhĩli wel furḳãn! E'ũdhu bike min sherri kul-li shej'in Ente ãḣidhun bi nãṣijetihi! All-llãhumme Entel Ewwelu fe lejse ḳableke shej'un, we Entel ãḣiru fe lejse ba'ëdeke shej'un, we Enteḍh-Ḍhãhiru fe lejse fewḳake shej'un, we Entel Bãṭinu fe lejse dũneke shej'un, iḳḍi 'annã ed-dejne we eġninã minel faḳri!
(O Allah, Krijuesi i shtatë qiejve dhe i tokës dhe rregulluesi i punëve të tyre, Zoti i arshit madhështor, Zoti ynë dhe Zoti i çdo gjëje, Ai i Cili bën të çahet fara dhe bërthama, Zbritësi i Teuratit, Ungjillit dhe Kuranit! Kërkoj mbrojtjen Tënde prej të keqes së çdo gjëje! Ti je i Pari (i Pafillim), e s`ka gjë para Teje, Ti je i Fundit (i Pafund) e s`ka gjë pas Teje, Ti je më i Larti, e s`ka gjë mbi Ty, Ti je më i Afërti (më pranë çdo gjëje me dijen) e s`ka gjë më pranë gjërave se Ti! Na i laj borxhet dhe na pasuro që të mos jemi nevojtarë!).[150]
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا، وَكَفَانَا، وَآوَانَا، فَكَمْ مِمَّنْ لَا كَافِيَ لَهُ وَلَا مُؤْوِيَ.
Elḥamdu lil-lãhil-ledhĩ eṭ'amenã we seḳãnã, we kefãnã, we ãwãnã; fe kem mimmen lã kãfije lehu we lã mu'wije.
(Lavdia i përket Allahut, i Cili na ushqeu dhe na dha për të pirë, na ruajti nga dëmi i keqbërësve, na kreu punët, na plotësoi nevojat, na dha banesë për strehim! Sa e sa njerëz ka që Allahu nuk i ka mbrojtur nga keqbërësit dhe nuk u ka dhënë banesë për strehim!).[151]
اللَّهُمَّ عَالِمَ الغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ.
All-llãhumme, 'ãlimel ġajbi wesh-shehãdeti, Fãṭiras-semãwãti wel erḍi, Rabbe kul-li shej'in we Melĩkehu, eshhedu en lã ilãhe il-lã Ente, e'ũdhu bike min sherri nefsĩ, we min sherrish-shejṭãni we shirkihi, we en eḳterife 'alã nefsĩ sũen ew exhurr-rrahu ilã muslim.
(O Allah! Njohës i së fshehtës dhe së dukshmes, Krijues i qiejve dhe i tokës, Zot dhe Sundues i çdo gjëje! Dëshmoj se askush nuk meriton të adhurohet përveç Teje! Më mbroj nga e keqja e vetvetes, nga e keqja e shejtanit dhe thirrja e përpjekja e tij për të bërë shirk (ose: nga kurthi i tij), si dhe që të mos i bëj vetes keq e as ndonjë muslimani!).[152]
Lexojmë suren Sexhde
﴿ألم﴾ ...
Elif Lam Mim..., dhe suren Mulk
﴿تَبَارَكَ الَّذي بِيَدِهِ الْمُلْكُ...﴾
Tebãrekeledhi bijedihil mulku...[153]
اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ، لَا مَلْجَأَ وَلَا مَنْجَا مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ.
(O Allah, unë ta dorëzoj veten time Ty, t'i besoj Ty të gjitha çështjet e mia dhe mbështetem tek Ti të më ndihmosh në të gjitha punët që janë në dobinë time, duke pasur njëkohësisht shpresë tek shpërblimi Yt dhe frikë nga dënimi Yt! Nuk ka strehë dhe shpëtim prej Teje përveçse Tek Ti![154]
Unë besoj në Librin Tënd (Kuranin), të cilin Ti e shpalle, dhe në Nebijj-in Tënd (Lajmëtarin Muhamed), të cilin Ti e dërgove!).[155]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهّارُ، رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزيزُ الْغَفَّارُ.
(Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, të Vetmit, të Papërballueshmit, Zotit të qiejve e të Tokës dhe të gjithçkaje që gjendet midis tyre, të Gjithfuqishmit, Falësit të Madh).[156]
أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ، وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّياطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ.
(Kërkoj mbrojtje me fjalët e përkryera të Allahut, prej zemërimit dhe ndëshkimit të Tij, prej sherrit të robërve të Tij, prej ngacmimeve të shejtanëve dhe nga prania e tyre!).[157]
1. Fryn lehtë nga e majta (tri herë).[158]
2. T'i kërkosh Allahut të të mbrojë nga shejtani dhe nga sherri i asaj që pe në ëndërr (duke thënë tri herë: E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm we min sherri mã ra'ejtu).[159]
3. Të mos ia tregosh ëndrrën askujt.[160]
4. Të ndërrosh krahun nga po flije.[161]
5. Të çohesh të falësh namaz, nëse dëshiron.[162]
اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ؛ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، [وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ]، تَبارَكْتَ رَبَّنا وَتَعَالَيْتَ.
(O Allah! Më bëj prej atyre që i ke udhëzuar në rrugën e drejtë! Më bëj prej atyre që i shpëton nga të këqijat! Më bëj prej atyre që kujdesesh për ta! Ma bëj të begatshme gjithçka që më ke dhënë (si: jetën, pasurinë, njohuritë, punët)! Më ruaj nga sherri i asaj që Ti ke caktuar për mua! Vërtet Ti vendos, e askush nuk mund ta kthejë mbrapsht vendimin Tënd! Nuk mund të jetë i poshtëruar ai që Ti e ke miqësuar dhe nuk mund të bëhet krenar ai që Ti e ke armiqësuar! O Zoti ynë! Ti je i Bekuar dhe i Lartësuar!).[163]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُـــــوذُ بِكَ مِنْكَ، لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْـكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ.
(O Allah! Kërkoj të më strehosh me Kënaqësinë Tënde nga hidhërimi Yt! Kërkoj të më strehosh me Faljen Tënde nga dënimi Yt! Kërkoj strehim tek Ti, për t'u mbrojtur prej Teje! Unë, sado të përpiqem, nuk mund t'i numëroj dot Lavditë e Tua, ashtu siç e meriton! Ti je ashtu siç e ke madhëruar Veten!).[164]
اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نعْبُدُ، وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُو رَحْمَتَكَ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالكَافِرِينَ مُلْحَقٌ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعينُكَ، وَنَسْتَغْفِرُكَ، وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ، وَلَا نَكْفُرُكَ، وَنُؤْمِنُ بِكَ، وَنَخْضَعُ لَكَ، وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفرُكَ.
(O Allah, vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm për Ty falemi e përulemi në sexhde. Ne shpejtojmë në kryerjen e ibadeteve vetëm për Ty. Shpresojmë mëshirën Tënde dhe kemi frikë nga dënimi Yt. Sigurisht që mohuesit do t'i kapë dënimi Yt. O Allah, ne kërkojmë të na ndihmosh dhe të na falësh gjynahet. Për Ty thurim lavditë më të mira dhe nuk i mohojmë të mirat që na ke bërë. Ty të besojmë dhe Ty të nënshtrohemi. Ne heqim dorë prej atij që mohon të mirat e Tua).[165]
سُبْحَانَ المَلِكِ القُدُّوسِ.
(I Lartësuar është Sunduesi, i Dëliri nga çdo gjë që nuk i përshtatet madhërisë së Tij), – tri herë, duke e zgjatur dhe duke e ngritur zërin tek e treta. Pas kësaj të thuash:
[رَبِّ الْمَلَائِكَةِ وَالرُّوحِ].
[…Rabbil melãiketi werr-rruḥ]
(Zoti i Melekëve dhe i Shpirtit (Xhibrilit))[166].
اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُــــلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ القُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدْرِي، وَجَلَاءَ حُزْنِي، وَذَهَابَ هَمِّي.
(O Allah, unë jam robi Yt, biri i robit Tënd, biri i robëreshës Tënde! Qenia ime është në dorën Tënde! Vendimi Yt mbi mua sigurisht që ndodh! Të drejta janë të gjitha caktimet e Tua për mua! Po të drejtohem me të gjithë emrat e Tu, me të cilët e ke emërtuar Veten, apo të cilët i ke shpallur në Librin Tënd, apo të cilët ia ke mësuar ndonjë prej krijesave të Tua, apo të cilët i ke ruajtur në dijen Tënde të fshehtë: që ta bësh Kuranin pranverë të zemrës sime, dritë të gjoksit tim, largues të trishtimit tim dhe heqës të ankthit tim!).[167]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ.
(O Allah! Më mbroj nga shqetësimi dhe trishtimi, nga paaftësia dhe përtacia, nga koprracia dhe frika, nga rëndimi i borxhit dhe shtypja e njerëzve!).[168]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu, El 'Aḍhĩmul Ḥalĩm! Lã ilãhe il-lall-llãhu, Rabbul 'arshil 'aḍhĩm! Lã ilãhe il-lall-llãhu Rabbus-semawãti, we Rabbul erḍi, we Rabbul 'arshil kerĩm!
(Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, të Madhërishmit, Duruesit! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Zotit të Fronit madhështor! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Zotit të shtatë qiejve, Zotit të tokës, Zotit të Fronit të Nderuar!).[169]
اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
All-llãhumme! Raḥmeteke erxhũ! Felã tekilnĩ ilã nefsĩ ṭarfete 'ajnin, we aṣliḥ lĩ she'nĩ kul-lehu, Lã ilãhe il-lã Ente!
(O Allah! Në mëshirën Tënde shpresoj! Mos më lër të mbështetem në veten time as sa një pulitje sysh dhe m'i rregullo mua të gjitha çështjet e mia! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje!).[170]
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ.
(Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje! I dëlirë je Ti nga çdo e metë! Vërtet, unë jam gjynahqar!).[171]
اللَّهُ اللَّهُ رَبِّي لَا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا.
(Allahu, Allahu është Zoti im! Unë nuk shoqëroj asgjë e asnjë me Të!).[172]
اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِي نُحُورِهِم، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ.
(O Allah, të lutemi të na i shmangësh ata dhe të na ruash prej të këqijave të tyre).[173]
اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِي، وَأَنْتَ نَصِيرِي، بِكَ أَحُولُ وَبِكَ أَصُولُ، وَبِكَ أُقاتِلُ.
(O Allah! Ti je krahu im, Ti je ndihmësi im, me ndihmën Tënde arrij të shmang kurthin e armikut, të bëj mësymje shpartalluese dhe t'i luftoj armiqtë).[174]
حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ.
(Na mjafton Allahu, dhe Ai për ne është Rregulluesi më i mirë i punëve!).[175]
اللَّهُمَّ ربَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، كُنْ لِي جَارًا مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلَائِقِكَ، أَنْ يَفْرُطَ عَلَيَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
All-llãhumme Rabbes-semãwãtis-seb'i we Rabbel 'arshil 'aḍhĩm, kun lĩ xhãran min, – fulãn ibni fulãn[176],– we aḥzãbihi min ḣalãiḳike, en jefruṭa 'alejje eḥadun minhum ew jeṭġã. 'Azze xhãruke, we xhel-le thenãuke, we lã ilãhe il-lã Ente.
(O Allah! Zoti i shtatë qiejve dhe Zoti i Fronit madhështor! Më mbroj nga dëmi i filanit të birit të filanit (përmend emrin e tij) dhe grupeve të tij prej krijesave Tua, që të mos më sulmojë ndonjëri prej tyre dhe të mos më bëjë padrejtësi! Ngadhënjyes dhe i fortë qoftë ai që të kërkon mbrojtje Ty! E lartë është lavdia Jote! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje!).[177]
اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيعًا، اللَّهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، وَأَعُوذُ بِاللَّهِ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعَ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلَانٍ وَجُنُودِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ، اللَّهُمَّ كُنْ لِي جَارًا مِنْ شَرِّهِمْ جَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَعَزَّ جَارُكَ وَتَبَارَكَ اسْمُكَ وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ.
All-llãhu ekber, All-llãhu e'azzu min ḣalḳihi xhemĩ'an, All-llãhu e'azzu mimmã eḣãfu we aḥdheru, we e'ũdhu bil-lãhil-ledhĩ lã ilãhe il-lã huwel mumsikus-semawãtis-seb'i en jeḳa'ëne 'alel erḍi il-lã bi idhnihi, min sherri 'abdike fulãn, we xhunũdihi we etbã'ihi we eshjã'ihi minel xhinni wel insi. All-llãhumme kun lĩ xhãran min sherrihim, xhel-le thenãuke we 'azze xhãruke we tebãrekesmuke we lã ilãhe ġajruke.
(Këtë e themi tri herë).
(Allahu është më i madhi. Allahu është më i fortë se të gjitha krijesat e Tij. Allahu është më i fuqishëm se krijesa që unë e kam frikë dhe i ruhem. Unë kërkoj mbrojtje tek Allahu, përveç të Cilit nuk ka hyjni të vërtetë, dhe i Cili e mban qiellin të mos bjerë në Tokë e të shkatërrojë ata që gjenden mbi të; kjo ndodh vetëm me lejen e Tij (kur të bëhet Kiameti). (Pra, të lutem më mbroj) nga sherri i robit Tënd, filanit (përmend emrin e tij), ushtarët e tij, pasuesit e tij prej xhindëve dhe njerëzve. O Allah, më mbroj nga dëmi i tyre. E lartë është Lavdia Jote! Ngadhënjyes dhe i fortë qoftë ai që të kërkon mbrojtje Ty! Emri Yt është i bekuar! Nuk ka të adhuruar të vërtetë përveç Teje!).[178]
اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، سَرِيعَ الْحِسَابِ، اهْزِمِ الأَحْزَابَ، اللَّهُمَّ اهزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ.
(O Allah, o Zbritësi i Librit, o Ti që e bën shpejt llogarinë e krijesave, mposhti ushtritë! O Allah, mposhti ata dhe tronditi me gjëra të mundimshme, që të mos kenë qëndresë).[179]
اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ.
(O Allah, më ruaj prej tyre me mënyrën që Ti do!).[180]
T'i lutemi Allahut për mbrojtje, duke thënë:
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.[181]
(I mbështetem Allahut të më mbrojë nga shejtani i mallkuar).
Të heqim vëmendjen nga kjo gjë.[182]
Të themi:
آمَنْتُ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ.
(Besova në Allahun dhe të Dërguarit e Tij)[183].
Të lexojmë fjalën e Allahut:
﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
Huwel Ewwelu wel Ãḣiru weḍh-Ḍhãhiru wel Bãṭinu, we huwe bi kul-li shej'in 'Alĩm.
(Ai është i Pari (s'ka asgjë para Tij, Ai është i Pafillim) dhe i Mbrami (s'ka asgjë mbas Tij, Ai është i Pambarim), më i Larti (s'ka asgjë mbi Të) dhe më i afërti (asgjë nuk është më afër, e më pranë gjërave se Ai me dijen e Tij). Ai është i Dijshëm për çdo gjë).[184]
اللَّهُمَّ اكْفِنِي بِحَلَالِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكِ عَمَّنْ سِوَاكَ.
All-llãhumme ikfinĩ bi ḥalãlike 'an ḥarãmike, we eġninĩ bi faḍlike 'am-men siwãke.
(O Allah, më ruaj me rrizk (furnizim) të mjaftueshëm hallall nga harami, dhe m'i plotëso nevojat me mirësinë Tënde, që të mos kem nevojë për askënd tjetër veç Teje).[185]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ.
(O Allah! Më mbroj nga ankthi dhe dëshpërimi, nga paaftësia dhe përtacia, nga koprracia dhe frika, nga zhytja në borxhe dhe shtypja e burrave mizorë!).[186]
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.
(I mbështetem Allahut të më mbrojë nga shejtani i mallkuar).
Pasi themi këtë lutje, pështyjmë tri herë në të majtë.[187]
اللَّهُمَّ لَا سَهْلَ إِلَّا مَا جَعَلْتَهُ سَهْلًا، وَأَنْتَ تَجْعَلُ الْحَزْنَ إِذَا شِئْتَ سَهْلًا.
(O Allah! Asgjë nuk është e lehtë përveç asaj që Ti e bën të lehtë. Ti e bën të vështirën, nëse dëshiron, të lehtë).[188]
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Nuk ka rob që, mbasi bën ndonjë gjynah, pastrohet mirë (duke marrë abdes ose gusul), ngrihet dhe fal dy rekate namaz, e pastaj i kërkon falje Allahut, e që Allahu të mos ia falë gjynahun."[189]
T'i lutemi Allahut të na mbrojë nga shejtani, duke thënë:
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.[190]
Të thërrasim ezanin.[191]
Të bëjmë dhikrin ditor dhe të lexojmë Kuran.[192]
قَدَرُ اللَّهِ وَمَا شَاءَ فَعَلَ.
(Ky qe kaderi i Allahut. Atë që deshi Ai, e bëri)[193].
بَارَكَ اللَّهُ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ لَكَ، وَشَكَرْتَ الْوَاهِبَ، وَبَلَغَ أَشُدَّهُ، وَرُزِقْتَ بِرَّهُ.
(Allahu ta bëftë të begatë fëmijën që të ka dhuruar. Qofsh falënderues ndaj Dhuruesit. Allahu bëftë që ky fëmijë të arrijë moshën e pjekurisë dhe që të jetë i bindur ndaj teje). Ndërsa prindi e kthen:
بَارَكَ اللَّهُ لَكَ وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَزَاكَ اللَّهُ خَيْراً، وَرَزَقَكَ اللَّهُ مِثْلَهُ، وَأَجْزَلَ ثَوَابَكَ.
(Allahu të begatoftë ty, të dhëntë bollëk, Allahu të shpërbleftë me të mira. Allahu të dhëntë edhe ty si kjo mirësi dhe të dhëntë shpërblim të madh).[194]
Pejgamberi ﷺ lutej për mbrojtjen e Hasenit dhe Husejnit kështu:
أُعِيذُكُمَا بِكَلِماتِ اللَّهِ التَّامَّةِ، مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَهَامَّةٍ، وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لَامَّةٍ.
(Kërkoj mbrojtje për ju të dy me fjalët e përsosura të Allahut prej së keqes së çdo shejtani dhe kafshe që vret me helmin e saj, dhe prej të keqes së çdo syri të keq!).[195]
لَا بأْسَ، طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.
(Mos u mërzit, )se kjo sëmundje nuk është mundim për të keqen tënde, por) pastrim gjynahesh, në dashtë Allahu!).[196]
أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَظيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفِيَكَ.
Es'elull-llãhel 'aḍhĩm rabbel 'arshil 'aḍhĩm en jeshfijeke. (shtatë herë)
(Lus Allahun e Madhërishëm, Zotin e arshit madhështor, që të të shërojë).[197]
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Nëse dikush shkon te vëllai i tij musliman për vizitë, ai do të mbledhë fruta të Xhenetit derisa të ulet,[198] dhe kur të ulet, do ta përshkojë mëshira. Nëse është në të gdhirë, do të kërkojnë falje për të shtatëdhjetë mijë melekë, derisa të ngryset, e nëse është në të ngrysur, do të kërkojnë falje për të shtatëdhjetë mijë melekë, derisa të gdhihet."[199]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَأَلْحِقْنِي بِالرَّفِيقِ الْأَعْلَى.
(O Allah! Më fal, më mëshiro dhe më bashko me shokët (me grumbullin e pejgamberëve që banojnë) në vendin më të lartë në Xhenet).[200]
Pejgamberi ﷺ, në momentet e vdekjes, filloi të fuste duart në ujë dhe, duke fërkuar me to fytyrën, thoshte:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، إِنَّ لِلْمَوْتِ لَسَكَرَاتٍ.
(Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut. Vërtet, vdekja ka agoni).[201]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ لَهُ المُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu wall-llãhu Ekber, lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdeh, lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke lehu, lã ilãhe il-lall-llãhu lehul mulku we lehul ḥamdu, lã ilãhe il-lall-llãhu we lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãh.
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut. Ai është më i Madhi. S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një, i Vetëm! S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq. S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut. Atij i takon sundimi dhe lavdia! S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, s'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe s'ka fuqi për asgjë veçse me vullnetin e Allahut).[202]
Pejgamberi thotë: “Kush ka fjalën e fundit në këtë botë Lã ilãhe il-lall-llãh, hyn në Xhenet."[204]
إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللَّهُمَّ أْجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي، وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا.
Innã lil-lãhi we innã ilejhi rãxhi'ũn, All-llãhumme'xhurnĩ fĩ muṣĩbetĩ we aḣlif lĩ ḣajran minhã!
(Ne jemi të Allahut dhe, pa dyshim, tek Ai do të kthehemi! O Allah! Më shpërble mua për fatkeqësinë time, dhe ma zëvendëso atë me diçka më të mirë se ajo).[205]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِفُلَانٍ (بِاسْمِهِ) وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ فِي الْمَهْدِيِّينَ، وَاخْلُفْهُ فِي عَقِبِهِ فِي الْغَابِرِينَ، وَاغْفِرْ لَنَا وَلَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، وَافْسَحْ لَهُ فِي قَبْرِهِ، وَنَوِّرْ لَهُ فِيهِ.
All-llãhummeġfir li fulãnin (përmend emrin e tij), werfe'ë deraxhetehu fil mehdijjĩne, weḣluf'hu fĩ 'aḳibihi fil ġãbirĩn, weġfir lenã we lehu jã rabbel 'ãlemĩn, wefsaḥ lehu fĩ ḳabrihi we newwir lehu fĩhi.
(O Allah fale filanin (përmend emrin e të vdekurit) dhe ngrije atë në gradën e të udhëzuarve! Ruaji dhe kujdesu për pasardhësit që i kanë mbetur me të gjallët! Fali gjynahet tona dhe gjynahet e tij! O Zot i botëve! Zgjeroja varrin dhe bëja dritë).[206]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ، وَعَافِهِ، وَاعْفُ عَنْهُ، وَأَكْرِمْ نُزُلَهُ، وَوَسِّعْ مُدْخَلَهُ، وَاغْسِلْهُ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّهِ مِنَ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَأَبْدِلْهُ دَارًا خَيْرًا مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلًا خَيْرًا مِنْ أَهْلِهِ، وَزَوْجًا خَيْرًا مِنْ زَوْجِهِ، وَأَدْخِلْهُ الْجَنَّةَ، وَأَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ [وَعَذَابِ النَّارِ].
All-llãhummeġfir lehu werḥamhu we 'ãfihi wa'ëfu 'anhu we ekrim nuzulehu we wes-si'ë mud'ḣalehu weġsilhu bil mãi weth-thelxhi wel beradi, we neḳḳihi minel ḣaṭãjã kemã neḳḳajteth-thewbel ebjeḍa mined-denesi, we ebdilhu dãran ḣajran min dãrihi, we ehlen ḣajran min ehlihi, we zewxhen ḣajran min zewxhihi, we ed'ḣilhul xhennete we e'idhhu min 'adhãbil ḳabri we min 'adhãbin-nãr.
(O Allah! Fale atë, mëshiroje, shpëtoje nga të këqijat, toleroje, begatoje me shpërblim të mirë dhe vend të lartë në xhenet, zgjeroja varrin, laje atë nga gjynahet me ujë, dëborë dhe breshër (d.m.th., fshija të gjitha gjynahet), pastroje atë nga gjynahet njëlloj sikur pastrohen rrobat e bardha nga pisllëku! Jepi atij një vendbanim më të mirë se ai që kishte, një familje më të mirë se ajo që kishte dhe një bashkëshorte më të mirë se ajo që kishte! Fute atë në Xhenet dhe mbroje nga dënimi i varrit dhe nga dënimi i Zjarrit!).[207]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَشَاهِدِنَا وَغَائِبِنَا، وَصَغِيرِنَا وَكَبيرِنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا. اللَّهُمَّ مَنْ أَحْيَيْتَهُ مِنَّا فَأَحْيِهِ عَلَى الْإِسْلَامِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَهُ مِنَّا فَتَوَفَّهُ عَلَى الإِيمَانِ، اللَّهُمَّ لَا تَحْرِمْنَا أَجْرَهُ، وَلَا تُضِلَّنَا بَعْدَهُ.
All-llãhummeġfir liḥajjinã we mejjitinã we shãhidinã we ġãibinã we saġĩrinã we kebĩrinã we dhekerinã we unthãnã. All-llãhumme men aḥjejtehu minnã fe aḥjihi 'alel islãm, we men teweffejtehu minnã fe teweffehu 'alel ĩmãn! All-llãhumme lã taḥrimnã exhrahu we lã tuḍil-lenã ba'ëdehu!
(O Allah! Fal nga ne të gjallët dhe të vdekurit, të pranishmin dhe atë që mungon, të voglin dhe të madhin, mashkullin dhe femrën! O Allah! Atë që e lë të gjallë, mbaje në jetë si musliman, dhe atij që vdes, merrja shpirtin me iman! O Allah! Mos na privo nga shpërblimi i durimit të bërë për fakeqësinë e vdekjes së tij dhe mos na ço në rrugë të humbur, pas tij!).[208]
اللَّهُمَّ إِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ فِي ذِمَّتِكَ، وَحَبْلِ جِوَارِكَ، فَقِهِ مِنْ فِتْنَةِ الْقَبْرِ، وَعَذَابِ النَّارِ، وَأَنْتَ أَهْلُ الْوَفَاءِ وَالْحَقِّ، فَاغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ إِنَّكَ أَنْتَ الغَفُورُ الرَّحِيمُ.
(O Allah! Filani i biri i filanit, është në sigurinë, mbrojtjen dhe kujdesin Tënd! Mbroje atë nga sprova e varrit dhe nga dënimi i Zjarrit! Vërtet Ti je Ai që i mban premtimet dhe nuk i thyen ato! Fale atë dhe mëshiroje, se Ti je Falës dhe Mëshirëbërës!).[209]
اللَّهُمَّ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ احْتَاجَ إِلَى رَحْمَتِكَ، وَأَنْتَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِهِ، إِنْ كَانَ مُحْسِنًا فَزِدْ فِي حَسَنَاتِهِ، وَإِنْ كَانَ مُسِيئًا فَتَجَاوَزْ عَنْهُ.
(O Allah! Robi Yt dhe biri i robëreshës Tënde ka nevojë për mëshirën Tënde, kurse Ti nuk ke nevojë për ndëshkimin e tij! Në qoftë se ka qenë mirëbërës, atëherë shtoja të mirat, e në qoftë se ka qenë keqbërës, falja të këqijat!).[210]
اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ.
All-llãhumme e'idh'hu min 'adhãbil ḳabri.
O Allah, ruaje atë nga dënimi i varrit.[212] Është mirë të lexohet edhe kjo lutje:
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ فَرَطًا وَذُخْرًا لِوَالِدَيْهِ، وَشَفِيعًا مُجَاباً، اللَّهُمَّ ثَقِّلْ بِهِ مَوَازِينَهُمَا، وَأَعْظِمْ بِهِ أُجورَهُمَا، وَأَلْحِقْهُ بِصَالِحِ الْمُؤْمِنِينَ، وَاجْعَلْهُ فِي كَفَالَةِ إِبْرَاهِيمَ، وَقِهِ بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ الْجَحِيمِ، وَأَبْدِلْهُ دَارًا خَيْرًا مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلًا خَيْرًا مِنْ أَهْلِهِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِأَسْلَافِنَا، وَأَفْرَاطِنَا، وَمَنْ سَبَقَنَا بِالْإِيمَانِ.
All-llãhumme ixh'alhu feraṭan we dhuḣran li wãlidejhi, we shefĩ'an muxhãben. All-llãhumme theḳḳil bihi mewãzĩnehumã we a'ëḍhim bihi uxhũrahumã, we elḥiḳhu bi ṣãliḥil mu'minĩn, wexh'alhu fĩ kefãleti Ibrãhĩm, we ḳihi bi-raḥmetike 'adhãbel xheḥĩm, we ebdilhu dãren ḣajran min dãrihi, we ehlen ḣajran min ehlihi. All-llãhummeġfir li eslãfinã, we efrãṭinã, we men sebeḳanã bil ĩmãn.
(O Allah, bëje këtë fëmijë si shpërblim paraprijës e të rezervuar për prindërit e tij, dhe si ndërmjetësuses që i pranohet lutja. O Allah, rëndoje me të mira peshoren e prindërve për shkak të tij dhe jepu atyre shpërblim të madh. Bashkoje këtë fëmijë me besimtarët e mirë. Vendose atë në kujdestarinë e Ibrahimit. Mbroje atë, me mëshirën Tënde, nga dënimi i Xhehenemit. Ndërroja shtëpinë me një shtëpi më të mirë dhe familjen me një familje më të mirë. O Allah, fali paraardhësit tanë, fëmijët që na kanë paraprirë (si shpërblim për në xhenet) dhe ata që kanë besuar para nesh).[213]
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَـنَا فَرَطَاً، وَسَلَفاً، وَأَجْراً.
All-llãhummexh'alhu lenã feraṭan we selefen we exhrã.
(O Allah, bëje këtë fëmijë punë të mirë që na paraprin, pararendës për ne[214] dhe shpërblim të madh për ne).[215]
إِنَّ لِلَّـهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُ مَا أَعْطَى، وَكُلُّ شَيءٍ عِنْدَهُ بِأَجَلٍ مُسَمًّى... فَلْتَصْبِرْ وَلْتَحْتَسِبْ.
Inne lil-lãhi mã eḣadhe, we lehu ma a'ëṭã, we kul-lu shej'in 'indehu bi exhelin musemmã… Fel teṣbir wel taḥtesib.
(Vërtet, e Allahut është ajo që e merr dhe e Allahut është ajo që ka dhënë. Çdo gjë tek Ai është me afat të caktuar, prandaj le të bëjë durim dhe le të synojë me durimin arritjen e shpërblimit të Zotit (se kështu durimi i llogaritet si punë e mirë))[216]. Është mirë të thuhet edhe kjo lutje:
أَعْظَمَ اللَّهُ أَجْرَكَ، وَأَحْسَنَ عَزَاءَكَ، وَغَفَرَ لِمَيِّتِكَ.
(Allahu të dhëntë shpërblim të madh, të bëftë durimtar të mirë dhe ta faltë të vdekurin).[217]
بِسْمِ اللَّهِ وَعَلَى سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ.
Bismil-lãh we 'alã sunneti rasũlil-lãh.
(Me emrin e Allahut dhe sipas Sunetit të të Dërguarit të Allahut!).[218]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ، اللَّهُمَّ ثَبِّتْهُ.
All-llãhummeġfir lehu, All-llãhumme thebbit'hu.
(O Allah fale atë, o Allah përforcoje!).[219]
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الدِّيَارِ، مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ، وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ [وَيَرْحَمُ اللَّهُ الْمُسْتَقدِمِينَ مِنَّا وَالْمُسْتأْخِرِينَ] أَسْاَلُ اللَّهَ لَنَا وَلَكُمُ الْعَافِيَةَ.
(Paqja qoftë mbi ju, banorë të varrezave, besimtarë dhe muslimanë! Edhe ne në dashtë Allahu do t'ju bashkëngjitemi juve! [Allahu i mëshiroftë ata që kanë vdekur para nesh dhe ata që do të vdesin më vonë!] E lus Allahun të na ruajë nga të këqijat ne dhe ju!).[220]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا.
(O Allah, të lutem të më japësh të mirën që sjell kjo erë dhe të më ruash nga e keqja që ajo sjell).[221]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ.
(O Allah, të lutem të më japësh të mirën e kësaj ere, të mirën që ajo përmban dhe të mirën për të cilën ajo është dërguar! Të lutem të më mbrosh nga e keqja e kësaj ere, e keqja që ajo përmban dhe e keqja për të cilën ajo është dërguar!).[222]
سُبْحَانَ الَّذِي يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكةُ مِنْ خِيفَتِه.
Subḥãnel-ledhĩ jusebbiḥu err-rra'ëdu biḥamdihi wel melãiketu min ḣĩfetihi!
(Pa të meta është Ai që e madhëron dhe i bën lavdi bubullima, por edhe melekët, nga frika prej Tij).[223]
اللَّهُمَّ أَسْقِنَا غَيْثًا مُغِيثًا مَرِيئًا مَرِيعًا، نَافِعًا، غَيْرَ ضَارٍّ، عَاجِلًا غَيْرَ آجِلٍ.
(O Allah, të lutem na lësho shi ndihmues, të këndshëm, prodhues, të dobishëm e jo të dëmshëm, të menjëhershëm e jo të vonuar!).[224]
اللَّهُمَّ أَغِثْنَا، اللَّهُمَّ أَغِثْنَا، اللَّهُمَّ أَغِثْنَا.
(O Allah, na zbrit shi! O Allah, na zbrit shi! O Allah, na zbrit shi!).[225]
اللَّهُمَّ اسْقِ عِبَادَكَ، وَبَهَائِمَكَ، وَانْشُرْ رَحْمَتَكَ، وَأَحْيِي بَلَدَكَ الْمَيِّتَ.
(O Allah, begatoji me ujë robërit e Tu dhe gjallesat e Tua! Shpërndaje mëshirën Tënde dhe gjallëroje këtë vend Tëndin të vdekur!).[226]
اللَّهُمَّ صَيِّبًا نَافِعًا
(O Allah, bëje shi të dobishëm!).[227]
مُطِرْنَا بِفَضْلِ اللَّهِ وَرَحْمَتِهِ.
(Reshjet e shiut ranë me mirësinë e Allahut dhe mëshirën e Tij).[228]
اللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا وَلَا عَلَيْنَا، اللَّهُمَّ عَلَى الآكَامِ وَالظِّرَابِ، وَبُطُونِ الْأَوْدِيَةِ، وَمَنَابِتِ الشَّجَرِ.
(O Allah, rreth nesh (lëshoje shiun) dhe jo mbi ne! O Allah, ktheje shiun kodrinave dhe bregoreve, luginave dhe kullotave!).[229]
اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَالْإِيمَانِ، وَالسَّلَامَةِ وَالْإِسْلَامِ، وَالتَّوْفِيقِ لِمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَتَرْضَى، رَبُّنَا وَرَبُّكَ اللَّهُ.
(Allahu është më i madhi. O Allah! Bëj që dalja e kësaj hëne mbi ne të shoqërohet me siguri, vazhdimësi në iman, shpëtim nga çdo e keqe e dëmtim, islam (nënshtrim) të vazhdueshëm ndaj Teje [dhe mbarësi për atë që Zoti ynë e do dhe e pëlqen!] Zoti ynë dhe Zoti yt (o hënë) është Allahu!).[230]
ذَهَبَ الظَّمَأُ وَابْتَلَّتِ العُرُوقُ، وَثَبَتَ الْأَجْرُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.
(Shkoi etja, arriti uji në damarët e gjakut dhe u arrit shpërblimi, në dashtë Allahu!).[231]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ أَنْ تَغْفِرَ لِي.
(O Allah, të lutem me mëshirën Tënde e cila ka përfshirë çdo gjë, që të më falësh).[232]
Pejgamberi ﷺ thotë: “Para se të hani ushqim, thoni:
بِسْمِ اللَّـهِ.
Bismil-lãh.
(Me emrin e Allahut).
Por nëse ndonjëri harron të përmendë emrin e Allahut në fillim të ushqimit, le të thotë:
بِسْمِ اللَّهِ فِي أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ.
(Me emrin e Allahut, në fillim dhe në fund të ushqimit!).[233]
Pejgamberi ﷺ thotë: “Kushdo që Allahu ia mundëson të hajë ushqim, (kur të hajë) le të thotë:
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ وَأَطْعِمْنَا خَيْرًا مِنْهُ.
(O Allah! Na e begato këtë ushqim dhe na jep diçka më të mirë se ky!).
Kushdo që Allahu ia mundëson të pijë qumësht, le të thotë:
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَـنَا فِيْهِ، وَزِدْنَا مِنْهُ.
(O Allah! Na e bëj të begatshëm dhe na e shto!).[234]
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ، مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ.
Elḥamdu lil-lãhil-ledhĩ eṭ'amenĩ hãdhã we razeḳanĩhi min ġajri ḥawlin minnĩ we lã ḳuwweh!
(Lavdia i takon Allahut, i Cili më ushqeu dhe më furnizoi me këtë ushqim, pa asnjë manovrim nga unë dhe pa aspak fuqi të timen!).[235]
الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ، غَيْرَ [مَكْفِيٍّ وَلَا] مُوَدَّعٍ، وَلَا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا.
(Lavdia i takon Allahut! Atij i bëjmë shumë lavdi të dëlira (pa syfaqësi) dhe të bekuara (të vazhdueshme)! Këto lavdi nuk mjaftojnë për t'i bërë lavdi si duhet Allahut, por megjithëkëtë ne nuk kemi për t'i lënë ato. Ne do të kemi nevojë për t'i bërë lavdi Allahut në vazhdimësi e në çdo gjendje. O Zoti ynë, pranoje lavdërimin tonë).[236]
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِيمَا رَزَقْتَهُم، وَاغْفِرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ.
(O Allah! Bëje të begatshëm rrizkun (furnizimin) që u ke dhënë, fali dhe mëshiroji).[237]
اللَّهُمَّ أَطْعِمْ مَنْ أَطْعَمَنِي، وَاسْقِ مَنْ سَقَانِي.
(O Allah! Ushqeje atë që më jep ushqim dhe jepi të pijë atij që më jep mua të pi).[238]
أَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ، وَأَكَلَ طَعَامَكُمُ الْأَبْرَارُ، وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ الْمَلَائِكَةُ.
(Bëfshin iftar te ju agjëruesit, ushqimin tuaj e ngrënshin njerëzit e mirë dhe për ju bëfshin lutje melekët).[239]
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Kur ndonjëri ftohet (për të ngrënë ushqim), le t'i përgjigjet ftesës. Nëse është agjërues, le të bëjë lutje për atë që ka shtruar ushqimin, e nëse nuk është agjërues, le të hajë ushqim".[240]
إِنِّي صَائِمٌ، إِنِّي صَائِمٌ.
(Unë jam agjërues, unë jam agjërues!).[241]
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِينَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا.
(O Allah! Begatoji frutat tona, begatoje vendin tonë, begatoje sa-in tonë, begatoje mudd-in tonë).[242]
Pejgamberi ﷺ thotë:
Kur teshtini, thoni:
الْحَمْدُ لِلَّهِ.
(Lavdia i takon Allahut).
Kurse vëllai ose shoku i pranishëm duhet t'i thotë:
يَرْحَمُكَ اللَّهُ.
(Të mëshiroftë Allahu!).
Nëse i pranishmi pra, i thotë:
Jerḥamukall-llãh!, atëherë teshtitësi duhet t'ja kthejë me lutjen:
يَهْدِيكُمُ اللَّهُ وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ.
(Allahu ju udhëzoftë dhe ju përmirësoftë gjendjen!).[243]
يَهْدِيكُمُ اللَّهُ وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ.
Kur një jobesimtar teshtin dhe thotë: 'Elḥamdu lil-lãh!', i thuhet: Jehdĩkumull-llãhu we juṣlih bãlekum.
(Allahu ju udhëzoftë dhe jua përmirësoftë gjendjen!).[244]
بَارَكَ اللَّهُ لَكَ، وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَكُمَا فِي خَيْرٍ.
(Allahu të begatoftë me këtë grua, të dhëntë bollëk për ta mbajtur e ushqyer, dhe ju bashkoftë të dy në të mirë!).[245]
Pejgamberi ﷺ ka këshilluar që kur dikush martohet, të bëjë këtë lutje:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرَ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ.
(O Allah! Të lutem ta bësh të mirë e të dobishme për mua dhe të më japësh të mirat që vijnë prej karakterit që Ti i ke dhënë! Të lutem të më mbrosh nga të këqijat që ka kjo (grua) dhe nga të këqijat që vijnë prej karakterit që Ti i ke dhënë!). Po ashtu kur dikush blen një deve, le t'ia kapë me dorë majën e gungës dhe të thotë të njëjtën lutje).[246]
بِسْمِ اللَّـهِ، اللَّهُمَّ جَنِّـبْنَا الشَّيْطَانَ، وَجَنِّبِ الشَّيْطَانَ مَا رَزَقْتَنَا.
(Me emrin e Allahut, o Allah! Largoje shejtanin nga ne dhe largoje edhe nga fëmija që Ti na e bën rrizk!).[247]
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ.
E'ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãnirr-rraxhĩm.
(I lutem Allahut të më ruaj nga shejtani i mallkuar).[248]
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَافَانِي مِمَّا ابْتَلَاكَ بِهِ، وَفَضَّلَنِي عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِيلًا.
Elḥamdu lil-lãhil-ledhĩ 'ãfãnĩ mim-meb'telãke bihi, we faḍḍalenĩ 'alã kethĩrin mim-men ḣaleḳa tefḍĩlã.
(Lavdia i takon Allahut, i Cili më ka ruajtur nga kjo sprovë që të ka dhënë ty dhe më ka bërë në një gjendje më të mirë se shumë krijesa!).[249]
Ibn Umeri t tregon se, gjatë një kuvendi të vetëm, njerëzit i numëronin Profetit ﷺ të thoshte njëqind herë para se të çohej:
رَبِّ اغْفِرْ لِي، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الغَفُورُ.
(Zoti im, më fal dhe më prano pendimin! Ti je Pendimpranues dhe Falës i Madh).[250]
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ.
Subḥãnekall-llãhumme we biḥamdike. Eshhedu en lã ilãhe il-lã Ente. Estaġfiruke we etũbu ilejke.
(I dëlirë nga të metat je Ti, o Allah! Ty të përket lavdia! Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje! Ty të kërkoj falje dhe para Teje pendohem!).[251]
Kur dikush të thotë: (غَفَرَ اللَّهُ لَكَ) Ġaferall-llãhu leke! (Allahu të faltë!), ia kthen: (وَلَكَ) we lek (Edhe ty, gjithashtu!).[252]
جَزَاكَ اللهُ خَيْرًا.
Allahu të shpërbleftë me të mira![253]
Pejgamberi ﷺ thotë: “Kushdo që mëson përmendsh dhjetë ajete nga fillimi i sures Kehf, Allahu ka për ta ruajtur prej Dexhalit".[254] Gjithashtu, t'i lutesh Allahut të të ruaj prej sprovës së Dexhalit pas teshehud-it të fundit dhe para selamit, në çdo namaz".[255]
أَحَبَّكَ الَّذِي أَحْبَبْتَنِي لَهُ.
(Të dashtë Ai, për hir të të Cilit më do!).[256]
بَارَكَ اللَّهُ لَكَ فِي أَهْلِكَ وَمَالِكَ.
(Allahu të dhëntë bereqet në familjen dhe pasurinë tënde!).[257]
بارَكَ اللَّهُ لَكَ فِي أَهْلِكَ وَمَالِكَ، إِنَّمَا جَزَاءُ السَّلَفِ الْحَمْدُ وَالأَدَاءُ.
(Allahu të begatoftë familjen dhe pasurinë! S'ka dyshim se shpërblimi për huanë është falënderimi dhe shlyerja e plotë!).[258]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُشْرِكَ بِكَ وَأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لَا أَعْلَمُ.
(O Allah! Unë kërkoj të më ruash nga shirku që unë e di dhe të kërkoj falje Ty për atë që unë nuk e di!).[259]
وَفِيكَ بَارَكَ اللَّهُ.
(Edhe ty të begatoftë Allahu!).[260]
اللَّهُمَّ لَا طَيْرَ إِلَّا طَيْرُكَ، وَلَا خَيْرَ إِلَّا خَيْرُكَ، وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ.
(O Allah! Nuk ndodh veçse ajo e keqe e caktuar nga Ti! E mira është vetëm në dorën Tënde dhe vjen vetëm prej Teje! S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Teje!).[261]
بِسْمِ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ للَّهِ، ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَـمُنْقَلِبُونَ﴾، الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي؛ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ.
“Bismil-lãh"[262] welḥamdu lil-lãh. “Subḥãnel-ledhĩ seḣ-ḣara lenã hãdhã, we mã kunna lehũ muḳrinĩn, we innã ilã Rabbinã le munḳalibũn". Elḥamdu lil-lãh, Elḥamdu lil-lãh, Elḥamdu lil-lãh! All-llãhu Ekber, All-llãhu Ekber, All-llãhu Ekber! Subḥãnekall-llãhumme innĩ ḍhalemtu nefsĩ, feġfir lĩ, fe innehu lã jeġfirudh-dhunũbe il-lã Ente.
(Me emrin e Allahut! Falënderimi i takon Allahut! I Dëlirë nga të metat është Ai që na dha mundësi ta përdorim këtë (kafshë a mjet), se ne nuk do të mund ta kishim atë nën pushtet, dhe ne me siguri pas vdekjes do të kthehemi te Zoti ynë! Falënderimi i takon Allahut! Falënderimi i takon Allahut! Falënderimi i takon Allahut! Allahu është më i madhi! Allahu është më i madhi! Allahu është më i Madhi! I Patëmeta je Ti o Allah! Me të vërtetë, unë i kam bërë padrejtësi vetes duke bërë gjynahe, prandaj m'i fal gjynahet, se askush tjetër veç Teje nuk mund t'i falë ato!).[263]
اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَـمُنْقَلِبُونَ﴾. اللَّهُــــمَّ إِنَّــــــا نَسْــــــــــــأَلُكَ فِي سَـــــــفَـــــــرِنَا هَـــــــــذَا البِـــــرَّ وَالتَّــــقْوَى، وَمِــنَ الْعَــــمَلِ مَــا تَرْضَى، اللَّهُــــمَّ هَــــوِّنْ عَلَيْــــنَا سَــفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ، اللَّهُــــمَّ أَنْتَ الصَّــــاحِبُ فِي السَّـــــفَرِ، وَالْخَليفَةُ فِي الْأَهْلِ، اللَّهُــمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْـــــثَاءِ السَّـــفَرِ، وَكَآبَةِ الْمَنْــــظَرِ، وَسُوءِ الْمُنْـــقَلَبِ فِي الْمَالِ وَالْأَهْلِ.
All-llãhu Ekber, All-llãhu Ekber, All-llãhu Ekber! Subḥãnel-ledhĩ seḣ-ḣara lenã hãdhã, we mã kunnã lehũ muḳrinĩn, we inna ilã Rabbinã le munḳalibũn. All-llãhumme innã nes'eluke fĩ seferinã hãdhã el birr-rra wet-taḳwã, we minel 'ameli mã terḍã, All-llãhumme hewwin 'alejnã seferanã hãdhã, weṭwi 'annã bu'ëdehu, All-llãhumme Enteṣ-ṣãḥibu fis-seferi, wel ḣalĩfetu fil ehli, All-llãhumme innĩ e'ũdhu bike min wa'ëthãis-sefer, we keãbetil menḍhar, we sũil munḳalebi fil mãli wel ehl.
(Allahu është më i Madhi! Allahu është më i Madhi! Allahu është më i Madhi! “I Pastër nga të metat është Ai që na dha mundësi ta përdorim këtë (kafshë a mjet), se ne nuk do të mund ta kishim atë në përdorim, dhe ne me siguri pas vdekjes do të kthehemi te Zoti ynë!". O Allah! Ne të lutemi që, në këtë udhëtim, të na mundësosh të bëjmë vepra të mira, të ruhemi nga gjynahet dhe të bëjmë ato punë të cilat Ti i pëlqen! O Allah! Na e lehtëso udhëtimin dhe na e mundëso ta përshkojmë shpejt dhe pa vështirësi distancën e largët! O Allah! Ti je Shoqëruesi (Ruajtësi dhe Ndihmuesi) ynë në udhëtim dhe Ai që kujdeset për familjet tona. O Allah, më ruaj nga vështirësitë e udhëtimit, nga pamja e gjendja e trishtueshme dhe nga kthimi hidhërues për gjendjen e pasurisë dhe të familjes!). Edhe kur kthehesh, thuhen të njëjtat fjalë, duke shtuar:
آيبُونَ، تَائِبُونَ، عَابِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ.
(Po kthehemi nga udhëtimi të penduar për gjynahet, adhurues, dhe falënderues ndaj Zotit tonë!).[264]
اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَمَا أَظْلَلْنَ، وَرَبَّ الأَرَضِينَ السَّبْعِ وَمَا أَقْلَلْنَ، وَرَبَّ الشَّياطِينِ وَمَا أَضْلَلْنَ، وَرَبَّ الرِّيَاحِ وَمَا ذَرَيْنَ، أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ الْقَرْيَةِ، وَخَيْرَ أَهْلِهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ أَهْلِهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا.
All-llãhumme Rabbes-semãwãtis-seb'i we mã aḍhlelne we rabbel erãḍĩnes-seb'i we mã aḳlelne, we Rabbesh-shejãṭĩni we mã aḍlelne, we Rabberr-rrijãḥi we mã dherajne! Es'eluke ḣajra hãdhihil ḳarjeti we ḣajra ehlihã we ḣajra mã fĩhã, we e'ũdhu bike min sherrihã we sherri ehlihã we sherri mã fĩhã.
(O Allah, Zot i shtatë qiejve dhe gjithçkaje që qiejtë kanë nën strehë! Zot i shtatë tokave dhe gjithçkaje që ato mbajnë! Zot i shejtanëve dhe atyre që ata i kanë çuar në humbje! Zot i erës dhe asaj që ato shpërndajnë! Të lutem të më japësh të mirën e këtij vendbanimi, të mirën që vjen nga banorët e tij, të mirën e gjithçkaje që gjendet në të! Të kërkoj të më mbrosh nga dëmi i këtij vendbanimi, dëmi i banorëve të tij dhe dëmi i gjithçkaje në të!).[265]
لَا إلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الـمُلْكُ وَلَهُ الْـحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ.
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia. Ai jep jetë dhe jep vdekje! Ai është i Gjallë, i Pavdekshëm! E gjithë e mira është në dorë të Tij. Dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!).[266]
بِسْمِ اللَّـهِ.
(Me emrin e Allahut).[267]
أَسْتَوْدِعُكُمُ اللهَ، الَّذِي لَا تَضِيعُ وَدَائِعُهُ.
(Ju lë amanet tek Allahu, të Cilit nuk i humbin amanetet).[268]
أَسْتَوْدِعُ اللَّهَ دِينَكَ، وَأَمَانَتَكَ، وَخَوَاتِيمَ عَمَلِكَ.
Estewdi'ull-llãhe dĩneke we emãnetek, we ḣawãtĩme 'amelike!
(Po i lë amanet Allahut fenë tënde, amanetin[269] tënd dhe përfundimin e veprave të tua!).[270]
زَوَّدَكَ اللهُ التَّقْوَى، وَغَفَرَ ذَنْبَكَ، وَ يَسَّرَ لَكَ الـخَيْرَ حَيْثُ مَا كُنْتَ.
(Allahu të pajistë me devotshmëri! Allahu të faltë gjynahun! Allahu ta bëftë mbarë të mirën, kudo qofsh!).[271]
Xhabiri t tregon se kur ngjiteshin përpjetë, thonin (اللَّهُ أَكْبَرُ) All-llãhu Ekber, kurse kur zbrisnin tatëpjetë, thonin (سُبْحَانَ اللَّهِ) 'Subḥãnall-llãh'.[272]
سَمَّعَ سَامِعٌ بِـحَمْدِ اللَّـهِ، وَحُسْنِ بَلائِهِ عَلَيْنَا، رَبَّنَا صَاحِبْنَا، وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذًا بِاللـهِ مِنَ النَّارِ.
Semme'a sãmi'un[273] biḥamdil-lãhi we ḥusni belãihi 'alejnã, Rabbenã ṣãḥibnã we efḍil 'alejnã 'ãidhen bil-lãhi minen-nãr.
(Kush dëgjon lavdin që po i bëjmë Allahut për begatitë dhe mirënjohjen që po i shprehim Atij për mirësitë, le t'ia përcjellë një tjetri![274] O Zoti ynë! Na ruaj dhe na jep mirësi! I lutemi Allahut të na mbrojë nga Zjarri!).[275]
أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ.
(Mbrohem me fjalët e përkryera të Allahut nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar!).[276]
Kur kthehej nga udhëtimi i luftës ose haxhit, Profeti ﷺ bënte tri tekbir-e mbi çdo vend të ngritur të tokës, e pastaj thoshte:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، آيِبُونَ، تَائِبُونَ، عَابِدُونَ، لِرَبِّنا حَامِدُونَ، صَدَقَ اللَّهُ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ.
(S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, Një dhe i Pashoq! Vetëm Atij i përket sundimi dhe lavdia. Ai është i Fuqishëm për çdo gjë! Po kthehemi nga udhëtimi të penduar për gjynahet, adhurues dhe falënderues ndaj Zotit tonë!
Allahu e përmbushi premtimin e Vet (me ngadhënjimin e fesë), e ndihmoi robin e Vet për fitoren kundër qafirëve dhe i mposhti i Vetëm grupet aleate (në luftën e Hendekut, pa bërë luftë muslimanët)).[277]
Kur i vinte diçka që e gëzonte, Profeti ﷺ thoshte:
الـحَمْدُ للـهِ الَّذِي بِنِعْمَتهِ تَتِمُّ الصَّالِـحَاتُ.
(Lavdia i takon Allahut, me mirësinë e të Cilit plotësohen të mirat).
E kur i vinte diçka e padëshiruar, thoshte:
الـحَمْدُ للـهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ.
(Lavdia i takon Allahut për çfarëdolloj gjendjeje!).[278]
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Kush bën një herë salavat për mua, Allahu i Lartësuar ka për ta lavdëruar dhjetë herë (tek melekët)".[279]
“Mos e bëni varrin tim vend feste, ku vini apo grumbulloheni në kohë sezonale të caktuara, por dërgoni salavat-e për mua, sepse salavat-et tuaja më arrijnë kudo që të jeni".[280]
“Koprrac i madh është ai që, kur unë përmendem në prani të tij, nuk bën salavat për mua"[281].
“Allahu ka melekë që shëtisin në Tokë dhe më përcjellin selamin e umetit tim".[282]
“Nuk ka njeri që lutet për selam për mua, e që Allahu të mos ma kthejë shpirtin për t'i kthyer selamin".[283]
Pejgamberi ﷺ thotë: “Nuk do të hyni në Xhenet pa u bërë besimtarë, dhe nuk mund të bëheni besimtarë të mirë (me iman të plotë) derisa ta doni njëri-tjetrin. A t'ju tregoj diçka që, nëse do ta kryeni, do të duheni mes vete; përhapni përshëndetjen me selam ndërmjet jush".[284]
Amari t thotë: “Nëse ke tri veti, e përsos imanin: Të gjykosh drejt dhe t'u japësh hakun të tjerëve në gjërat që prekin interesat vetjake, t'u japësh selam të gjithë njerëzve (atyre që i njeh dhe atyre që s'i njeh) dhe të bësh mirë me pasuri edhe kur nuk ke."[285]
Abdullah ibn Umeri y tregon se një burrë pyeti Pejgamberin ﷺ se cilat janë punët më të mira të Islamit: “Pejgamberi ﷺ u përgjigj: të japësh ushqim (nevojtarëve, mysafirëve etj.) dhe t'i japësh selam atij që e njeh dhe atij që s'e njeh."[286]
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Nëse ju japin selam ithtarët e Librit, kthejuani:
وَعَلَيْكُمْ.
(Edhe mbi ju).[287]
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Kur të dëgjoni gjelin duke kënduar, luteni Allahun që t'ju japë nga mirësitë e Tij (të thuash):
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ.
All-llãhumme innĩ es'eluke min faḍlik!, sepse gjeli ka parë një melek.
Ndërsa kur të dëgjoni gomarin duke pëllitur, kërkoni mbrojtje tek Allahu nga shejtani (të thuash):
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Kur të dëgjoni natën qentë duke lehur dhe gomerët duke pëllitur, lutjuni Allahut t'ju ruajë prej shejtanit, sepse ata shohin atë që ju nuk e shihni".[289]
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
اللَّهُمَّ فَأَيُّمَـا مُؤْمِنٍ سَبَبْتُهُ؛ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لَهُ قُرْبَةً إِلَيْكَ يَوْمَ القِيَامَةِ.
All-llãhumme fe ejjumã mu'minin sebebtuhu fexh'al dhãlike lehu ḳurbeten ilejke jewmel ḳijãmeh.
“O Allah, cilindo besimtar që e kam ofenduar, bëje këtë gjë afrim për të tek Ti Ditën e Gjykimit".[290]
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Nëse ndonjëri patjetër do ta lavdërojë shokun, atëherë le të thotë: Mendoj se filani është kështu e ashtu (p.sh., njeri i mirë), kur e njeh për të tillë, porse Allahu do ta gjykojë punën e tij, ndërsa unë nuk gjykoj prerë përpara Allahut për askënd se ka zemër të pastër dhe se do të ketë përfundim të mirë."
وَاللَّهُ حَسِيبُهُ وَلَا أُزَكِّي عَلَى اللَّهِ أَحَدًا.
(Wall-llãhu ḥasĩbuhu we lã uzekkĩ 'alall-llãhi eḥadã).[291]
اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ، وَاغْفِرْ لِي مَا لَا يَعْلَمُونَ، [وَاجْعَلْنِي خَيْرًا مِمَّا يَظُّنُّونَ].
(O Allah, mos më dëno për lavdërimet që më bëjnë. M'i fal gjynahet që ata nuk i dinë! Më bëj më të mirë sesa mendojnë ata!).[292]
لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ، وَالنِّعْمَةَ، لَكَ وَالْمُلْكَ، لَا شَرِيكَ لَكَ.
(O Allah, unë i përgjigjem thirrjes Tënde, i dorëzohem vendimit Tënd dhe respektoj urdhrin Tënd. [E thotë herë pas here]. Kështu kam për të vazhduar gjithmonë. Ti nuk ke shok. Vërtet, lavdia dhe pushteti të përkasin vetëm Ty. Mirësitë i jep vetëm Ti).[293]
Pejgamberi ﷺ e bëri tavafin rreth Qabesë hipur mbi deve. Sa herë që vinte tek Guri i Zi, bënte shenjë drejt tij me kërrabën që kishte në dorë dhe bënte tekbir (Allãhu ekber).[294]
﴿رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴾
(Zoti ynë, na jep të mira në këtë jetë, dhe në jetën e fundit na jep të mira, dhe na ruaj prej dënimit në Zjarr!).[295]
Kur Profeti ﷺ u afrua tek Safaja lexoi fjalën e Allahut të Lartësuar:
إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ.
(Safa dhe Merveja janë, pa dyshim, nga shenjat e qarta të fesë së Allahut...).
أَبْدَأُ بِمَا بَدَأَ اللَّهُ بِهِ.
(Po e filloj me atë që e ka filluar edhe Allahu).[296] Kësisoj ai filloi me Safanë, u ngjit mbi kodrinë, nga ku dukej Qabeja, u kthye drejt saj, njësonte Allahun, dhe thoshte:
اللَّهُ أَكْبَرُ،لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ.
(Allahu është më i madhi. Nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Allahut, Ai është i Vetëm dhe i Pashoq. Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotpushtetshëm për gjithçka. Nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Allahut. Ai e përmbushi premtimin e Tij, i dhuroi fitoren robit të Tij dhe i mposhti ushtritë i Vetëm). Ai përsëriti këtë dhikër tri herë dhe ndërmjet këtyre herëve bënte lutje.
Profeti ﷺ veproi edhe mbi Merva, ashtu siç veproi mbi Safa.[297]
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Lutja më e mirë është lutja e ditës së Arafatit, dhe dhikr-i më i mirë që kam bërë unë dhe lajmëtarët (enbijatë) para meje është:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
(Nuk ka të adhuruar me meritë veç Allahut, të Vetëm dhe të Pashoq! I Tij është pushteti dhe Atij i takon lavdia! Dhe Ai për gjithçka është i Plotpushtetshëm!).[298]
Pejgamberi ﷺ i hipi devesë së tij të quajtur Kasua dhe vazhdoi të ecte, derisa mbërriti në Mesh'ar el Haram (një kodër në Muzdelife). Kur mbërriti atje, u drejtua nga kibla dhe filloi të bënte lutje, tekbire, të thoshte 'Lã ilãhe il-lall-llãh' dhe të bënte dhikrin e teuhidit.
Ai vazhdoi në këtë gjendje, derisa u përhap plotësisht drita e agimit, por ende pa lindur dielli, u largua për në Mina.[299]
Të bësh tekbir kur hedh secilin gur, tek të tre xhemerat-ët. Mbasi hedh gurët tek secili prej xhemerat-it të parë dhe të dytë, të ecësh pak përpara, të qëndrosh në këmbë dhe të bësh lutje me duar të ngritura i drejtuar nga Kibleja. Ndërsa tek xhemerat-i i Akabesë (i madhi) nuk qëndron për të bërë lutje pas hedhjes së gurëve, por largohesh.[300]
سُبْحَانَ اللَّهِ.
(I Dëlirë nga të metat është Allahu!).[301]
اللَّهُ أَكْبَرُ.
(Allahu është më i Madhi!).[302]
Pejgamberi ﷺ, kur i vinte diçka që e gëzonte, binte në sexhde për Allahun e Lartmadhërishëm, si falënderim për Të.[303]
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Vendose dorën tënde në vendin që të dhemb në trup dhe thuaj:
بِسْمِ اللَّهِ.
'Bismil-lãh' (tri herë).
Pastaj thuaj shtatë herë:
أَعُوذُ بِاللَّهِ وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أَجِدُ وَأُحَاذِرُ.
(Kërkoj mbrojtje tek Allahu dhe me pushtetin e tij nga e keqja që po vuaj dhe nga e cila po bëhem merak!).[304]
Pejgamberi ﷺ thotë:
“Kur ndonjëri prej jush sheh tek vëllai i tij, ose vetvetja, ose pasuria e tij, diçka që i pëlqen, le të bëjë lutje për bereqet (اللَّهُمَّ بَارِك عَلَيْهِ) – “All-llãhumme barik 'alejhi!" (O Allah, begatoje atë dhe shtoja të mirat!) – pasi mësyshi është hak.[305]
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ.
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut).[306]
بِسْمِ اللَّهِ وَاللَّهُ أَكْبَرُ [اللَّهُمَّ مِنْكَ وَلَكَ] اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي.
Bismil-lãhi wall-llãhu ekber, All-llãhumme minke we leke, All-llãhumme teḳabbel minnĩ.
(Në emër të Allahut. Allahu është më i madhi. O Allah, ky kurban është mirësi prej Teje dhe po theret vetëm për Ty! O Allah, pranoje atë prej meje).[307]
أَعُوذُ بكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِي لَا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلَا فَاجِرٌ: مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَبَرَأَ وَذَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَعْرُجُ فيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ فِي الْأَرْضِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ طَارِقٍ إِلَّا طَارِقًا يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمَنُ.
E'ũdhu bi kelimãtil-lãhit-tãmmãtil-letĩ lã juxhãwizuhunne berrun, we lã fãxhirun min sherri mã ḣaleḳa, we berae, we dherae, we min sherri mã jenzilu mines-semãi, we min sherri mã ja'ëruxhu fĩhã, we min sherri mã dherae fil erḍi, we min sherri mã jeḣruxhu minhã, we min sherri fitenil-lejli wen-nehãri, we min sherri kul-li ṭãriḳin, il-lã ṭãriḳan jeṭruḳu bi ḣajrin, jã Rahmãn.
(Kërkoj mbrojtje me fjalët e përsosura të Allahut, të cilat nuk i kalojnë dot[308] as të mirët as të këqijtë, nga sherri i gjithçkaje që Ai ka krijuar, nga sherri i gjithçkaje që zbret nga qielli (dënimeve), nga sherri i gjithçkaje që ngjitet në të (punëve të këqija që sjellin dënim), nga sherri i çdo krijese mbi sipërfaqen e tokës, nga sherri i çdo gjëje që del prej nëntoke, nga sherri i sprovave të natës dhe të ditës, nga sherri i çdo ndodhie, përveç një ndodhie që vjen me të mirë, o Mëshirues!).[309]
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Për Allahun, unë i kërkoj falje Allahut dhe kthehem tek Ai me pendim më shumë se shtatëdhjetë herë në ditë.[310]
“O njerëz, bëni teube tek Allahu, sepse unë bëj teube tek Ai njëqind herë në ditë".[311]
Kush thotë:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الْعَظيمَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ القَيّوُمُ وَأَتُوبُ إِلَيهِ.
(I kërkoj falje Allahut Madhështor, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar të vërtetë dhe i Cili është i Gjallë, i Përjetshëm, Mbajtësi i gjithçkaje, dhe kthehem me pendim tek Ai, pra atë që thotë kështu, Allahu e fal qoftë edhe nëse ka ikur nga beteja).[312]
“Koha kur Zoti është më afër robit është një e treta e fundit e natës,[313] prandaj përpiqu që në këtë orë të jesh prej atyre që i bëjnë dhikër Allahut."[314]
“Robi është më afër me Zotin e tij, kur është në sexhde, prandaj bëni sa më shumë lutje (kur jeni në këtë gjendje)".[315]
“Ndonjëherë zemra ime mund ta humbë vëmendjen nga dhikri i Allahut, e për këtë arsye unë i kërkoj falje Allahut, çdo ditë, njëqind herë."[316]
Subḥãnall-llãh, El hamdu lil-lãh, Lã ilãhe il-lall-llãh dhe All-llãhu Ekber.
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Kush thotë:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ.
“Subḥãnall-llãhi we biḥamdihi!" do t'i fshihen gjynahet, qofshin edhe sa shkuma e detit."[317]
Kush thotë dhjetë herë:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الـمُلْكُ، وَلَهُ الـحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ
(S'ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, Një dhe i Pashoq! Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë!", ka shpërblim si ai që liron nga skllavëria katër vetë prej pasardhësve të Ismailit).[318]
Dy fjalë janë të lehta për t'u shqiptuar me gjuhë, të rënda në peshore dhe të dashura tek Mëshiruesi:
سُبْحَانَ اللَّـهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللـهِ العَظِيمِ.
((Shpreh lartësimin se) Allahu është i Dëlirë nga të metat, duke e ngritur lart dhe lavdinë e Tij! Allahu i Madhëruar është i Dëlirë nga çdo e metë!).[319]
«Të them: “Subḥãnall-llãh, wel-ḥamdu lil-lãh, we lã ilãhe il-lall-llãh, wall-llãhu ekber", e dëshiroj më shumë, sesa të kisha gjithçka që kapin rrezet e diellit."[320]
Pejgamberi ﷺ tha njëherë: “A nuk keni mundësi të fitoni çdo ditë një mijë të mira?!" Njëri nga ata që ishin ulur me të pyeti: “Si mund të fitosh një mijë të mira?" Pejgamberi ﷺ iu përgjigj: “Duke thënë njëqind herë: 'Subḥãnall-llãh', se kështu të shkruhen njëmijë të mira, ose të fshihen njëmijë gjynahe."[321]
“Kush thotë:
سُبْحَانَ اللـهِ العَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ.
Subḥãnall-llãhil 'aḍhĩm we biḥamdihi!
(Allahu i Madhëruar është i dëlirë nga të metat. Lartësoj lavdinë e Tij), i mbillet një pemë në Xhenet."[322]
Pejgamberi ﷺ i tha sahabiut: “O Abdullah ibn Kajs! A të tregoj për një thesar të Xhenetit?"
- “Posi, o i Dërguari i Allahut" – i tha Ibn Kajsi. Profeti ﷺ i tha: “Thuaj: 'Lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãh.[323]
Pejgamberi ﷺ ka thënë:
“Shprehjet më të dashura tek Allahu janë katër: “Subḥãnall-llãh, welḥamdu lil-lãh, we lã ilãhe il-lall-llãh, wall-llãhu ekber." Nuk ka shumë rëndësi renditja e tyre."[324]
Një nomad shkoi tek i Dërguari i Allahut ﷺ dhe i tha: “Më mëso ca fjalë, që t'i përmend rregullisht". Pejgamberi ﷺ iu përgjigj: “Thuaj:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيراً، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ العَالَمِينَ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ.
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke lehu. All-llãhu ekberu kebĩran, welḥamdu lil-lãhi kethĩran, Subḥãnall-llãhi rabbil 'ãlemĩn, lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãhil 'Azĩzil Ḥakĩm.
(Nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Allahut, Ai është i vetëm dhe i pashoq. Allahu është më i madhi. Lavdia e shumtë i takon Allahut. I Patëmetë është Allahu, Zoti i botëve. S'mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për diçka veçse me vullnetin e Allahut, të Gjithëfuqishmit e të Urtit).
Nomadi tha: “Këto janë për të përmendur Zotit tim, po ç'lutje të bëj për veten? Pejgamberi ﷺ iu përgjigj: “Thuaj:
اللَّهُمَّ اغْفِر لِي، وَارْحَـمْنِي، وَاهْدِنِي، وَارْزُقْنِي.
All-llãhummeġfir lĩ, werḥamnĩ, wehdinĩ, werzuḳnĩ.
(O Allah! Më fal, më mëshiro, më udhëzo dhe më furnizo!)."[325]
Kur dikush bëhej musliman, Pejgamberi ﷺ i mësonte namazin, e pastaj e këshillonte të lutej me këto fjalë:
اللَّهُمَّ اغْفِرِ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي وَارْزُقْنِي.
(O Allah! Më fal, më mëshiro, më udhëzo, më ruaj nga të këqijat dhe më furnizo).[326]
Fjalët më të mira, që u mbetet shpërblimi përgjithmonë, janë:
“Subḥãnall-llãh, welḥamdu lil-lãh, we lã ilãhe il-lall-llãh, wall-llãhu ekber, we lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãh".[328]
Abdullah ibn Amri t tregon:
“Pashë Pejgamberin ﷺ të numëronte dhikrin me dorën e djathtë."[329]
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kur të fillojë të erret, mbajini fëmijët të mos dalin nga shtëpia, sepse shejtanët (xhindët) përhapen në këtë kohë. Më pas, kur të kalojë njëfarë kohe prej natës, lërini të dalin.
Mbyllini dyert, duke përmendur emrin e Allahut (Bismilãh), sepse shejtani nuk mund të hapë një derë të mbyllur. Lidhini grykat e calikëve, duke përmendur emrin e Allahut. Mbulojini enët, duke përmendur emrin e Allahut, qoftë edhe duke vendosur për së gjeri mbi enë diçka (si shkop etj.). Fikni kandilët (qirinjtë etj.).[330]
Fund
وَصَلَّى اللَّهُ وَسَلَّمَ وَبَارَكَ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ.
We ṣal-lall-llãhu we sel-leme we bãrake 'ala nebijjina Muḥammedin we 'alã ãlihi we aṣ-ḥãbihi exhme'ĩn.
(Lavdërimi i Allahut, paqja dhe begatimi qofshin me Pejgamberin tonë Muhammedin, familjen e tij dhe të gjithë shokët e tij).
[1]Bekare: 152.
[2]Ahzab: 41.
[3][Fjala 'dhikër' do të thotë: të përmendësh Allahun. Shprehja 'bëjmë dhikër' do të thotë: përmendim Allahun e Lartësuar. Tek dhikri hyn edhe lutja dhe istigfari (kërkimi i faljes)].
[4]Ahzab: 35.
[5]Araf: 205.
[6]Buhariu dhe Muslimi, por ky i fundit e sjell me këto fjalë: “Shtëpia në të cilën përmendet Allahu dhe shtëpia në të cilën nuk përmendet Allahu është si shembulli i të gjallit me të vdekurin".
[7]Tirmidhiu dhe Ibn Maxhe (Sahih Tirmidhi).
[8]Buhariu dhe Muslimi.
[9]Tirmidhiu dhe Ibn Maxhe (Sahih Tirmidhi).
[10]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[11][Suffa ka qenë një strehë nën hije, në xhaminë e Pejgamberit ﷺ, ku strehoheshin të varfërit që nuk kishin ku të banonin].
[12][But'han dhe Akik ishin emra luginash në afërsi të Medines].
[13]Muslimi.
[14]Ebu Davudi (Sahihul Xhami).
[15]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[16]Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahihul Xhami).
[17][D.m.th.: na ktheu gjallërinë, fuqinë dhe lëvizjen pasi na e pati marrë nëpërmjet gjumit. Gjumi konsiderohet njëfarë vdekjeje, një vdekje e vogël. Në këtë kuptim edhe zgjimi nga gjumi konsiderohet ngjallje].
[18]Buhariu dhe Muslimi
[19]Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kush e bën këtë dhikër, i falen gjynahet, dhe nëse bën ndonjë lutje tjetër, lutja i pranohet. Nëse merr abdes dhe fal namaz, namazi i pranohet." Buhariu.
[20] [D.m.th.: na e ktheu shpirtin pasi e pati marrë gjatë gjumit. Gjatë gjumit bëhet njëfarë marrje dhe shkëputje e shpirtit nga trupi, por jo e plotë si në rastin e vdekjes. Kjo është dhe arsyeja pse në thëniet e Profetit ﷺ gjumi quhet “vdekje" dhe zgjimi prej tij quhet “ngjallje"].
[21]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[22]Ajetet janë nga surja Ali Imran: 190-200. Buhariu dhe Muslimi.
[23]Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Ibn Maxhe. Albani e vlerëson si hadith të mirë. [Njeriu nuk bën dot asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asnjë veprim përveç nëse do Allahu].
[24][Rroba është e dëmshme për përdoruesin, për shembull, kur është haram, e papastër, e dobët ose shkak për vetëpëlqim, mburrje etj.].
[25]Ebu Davudi (Muhtesar Shemail).
[26]Ebu Davudi (Sahih Ebu Davud).
[27]Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[28]Buhariu dhe Muslimi.
[29]Tirmidhiu (Sahih Sunen Ebi Davud).
[30]Ebu Davudi (Irvaul Galil).
[31]Muslimi.
[32]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[33]Nesaiu në «Amelul jeumi uel-lejli» (Irvaul Galil).
[34]Ebu Davudi dhe Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[35]Katër sunenet (Sahih Tirmidhi).
[36]Ebu Davudi. Sipas Ibn Bazit senedi është i mirë. Por kur hyjmë në shtëpi, themi: «Bismilah», sepse në një hadith tjetër të saktë, Pejgamberi ﷺ thotë: “Kur njeriu hyn në shtëpinë e vet dhe përmend Allahun teksa hyn dhe kur fillon ushqimin, shejtani u thotë vëllezërve, ndihmësave dhe shokëve të tij po prej shejtanëve: 'Këtë natë nuk keni as vend për të ndenjur dhe as darkë!» (Muslimi).
[37]Tirmidhiu.
[38]Buhariu në Edebul Mufred (Sahih Edeb Mufred)].
[39]Ibn Haxheri në «Fet'hul Bari» pohon se këtë shprehje e sjell Ibn Ebi Asim në «Kitabud-dua».
[40]Enesi t tregon: “Nga suneti është që kur të hysh në xhami, të fusësh përpara këmbën e djathtë, ndërsa kur të dalësh nga xhamia, të nxjerrësh përpara këmbën e majtë". Shënojnë Hakimi dhe Bejhakiu. Albani thotë se hadithi është i mirë.
[41]Ebu Davudi (Sahih Xhami).
[42]Ibn Sunni [Hadithi është i mirë].
[43]Ebu Davudi (Sahi Xhami). [Salavati i Allahut për të Dërguarin do të thotë që ta lavdërojë tek elita e lartë (melekët). Ndërsa selami i Allahut për të Dërguarin do të thotë që t'i japë paqe dhe ta ruajë nga të këqijat. Kështu, kur hyn në xhami, besimtari i lutet Allahut që ta lavdërojë Pejgamberin ﷺ te melekët dhe t'i japë paqe e ta ruajë nga të këqijat].
[44]Muslimi.
[45]Burimet e hadithit u përmendën në poshtëshënimet e mëparshme. Porse shtojcën «O Allah! më mbroj nga shejtani i mallkuar!» e sjell Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[46]Buhariu dhe Muslimi.
[47]Muslimi.
[48]Buhariu, porse shtojcën në kllapat katrore e shënon vetëm Bejhakiu. Për këtë shtojcë Ibn Bazi në «Tuhfetul Ahjar» thotë se ka sened të mirë.
[49]Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Ahmedi (Irvaul Galil).
[50]Buhariu dhe Muslimi.
[51]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[52]Muslimi.
[53]Muslimi.
[54]Ebu Davudi, Ibn Maxhe dhe Ahmedi (Sahih kelim tajjib).
[55]Buhariu në disa vende në «Sahih» dhe Muslimi, por varianti që sjell Muslimi është më i shkurtër. Këtë lutje Profeti ﷺ e thoshte kur niste namazin e natës.
[56]Katër sunenet dhe Ahmedi (Sahih Tirmidhi).
[57]Buhariu dhe Muslimi.
[58]Muslimi dhe Ebu Davudi. [Emri i Allahut 'Kuddus – i Shenjtë' ka kuptimin: i Dëlirë nga gjithçka që nuk i përshtatet madhërisë së Tij].
[59]Muslimi, por pjesën në kllapa e sjell Ibn Huzejme dhe Ibn Hibani.
[60]Ebu Davudi, Nisaiu dhe Ahmedi. Senedi është i mirë.
67Buhariu. Sipas një shpjegimi tjetër kuptimi del kështu: “Allahu e pranoftë lavdinë e atij që i bën lavdi (Allahut)!".
[62]Buhariu.
[63]Muslimi.
[64]Katër sunenet dhe Ahmedi (Sahih Tirmidhi).
[65]Buhariu dhe Muslimi.
[66]Muslimi.
[67]Muslimi.
[68]Ebu Davudi, Nesaiu dhe Ahmedi (Sahih Ebi Davud).
[69]Muslimi.
[70][Domethënë: 'Të lutem të më mbrosh me cilësitë e Tua të mirëbërjes prej pasojave që vijnë nga cilësitë e Tua të madhështisë, plotpushtetshmërisë dhe ndëshkimit!'].
71Muslimi.
72Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
73Tirmidhiu, Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe (Sahih Tirmidhi dhe Sahih Ibn Maxhe).
74Tirmidhi, Ahmedi dhe Hakimi.
75Tirmidhiu dhe Hakimi.
76[Fjalët e dëlira (et –tajibat) janë të gjitha fjalët me kuptim të dëlirë, të bukur, të përsosur, që janë të përshtatshme për lëvdimin dhe lartësimin e Allahut].
77[Es Selam është një emër i Allahut, që do të thotë: 'Paqedhënësi; Shpëtimtari i robërve të Tij prej të këqijave'. Kjo shprehje është sikur të thuash: ‹Allahu qoftë me ty'! Pra, ajo do të thotë: Paqedhënësi (Es Selamu) qoftë me ty, për të të ruajtur nga të këqijat].
78Buhariu dhe Muslimi.
79[Ibn Kajim sqaron se, sipas mendimit më të saktë, tek familja (alu) hyjnë gratë e Pejgamberit ﷺ, pasardhësit e tij, si dhe të afërmit e tij, të cilëve nuk u jepet sadaka].
80Buhariu.
81Buhariu dhe Muslimi.
82Buhariu dhe Muslimi.
83Buhariu dhe Muslimi.
84Buhariu dhe Muslimi.
85Muslimi.
86Ebu Davudi dhe Nesaiu (Sahih Ebi Davud).
87[Këtu hyn sprova e dexhalit, angazhimi me kënaqësitë e dynjasë, duke lënë pas dore ahiretin, varfëria që nuk të jep mundësi për të bërë ibadet etj.].
88Buhariu.
89Ebu Davud dhe Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
90Nesaiu dhe Ahmedi (Sahih Nesai).
91Nesaiu dhe Ahmedi (Sahih Nesai).
92Katër sunen-et (Sahih Ibn Maxhe).
93Ebu Davudi dhe Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[94]Muslimi.
[95]Transmetimi ku thuhet se kjo pjesë e këtij dhikri përsëritet tri herë nuk është i saktë (Silsile daife: 5598).
[96]Buhariu dhe Muslimi.
[97]Muslimi.
[98]Muslimi. Në këtë hadith Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë dhikër pas çdo namazi, i falen gjynahet qofshin edhe sa shkuma e detit". (Muslimi).
[99]Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Nesaiu (Sahih Tirmidhi). Këto tri sure quhen: «Mbrojtëset» (Fet'hul Bari).
[100][Kursi-u është një krijesë e madhe e Allahut. Ai është një trup tjetër dhe jo vetë Arshi (Froni) i Allahut. Me madhësinë që ka Kursi-u përfshin qiejt dhe Tokën, edhe pse është shumë më i vogël sesa Arshi].
[101]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush lexon ajetin Kursij pas çdo namazi farz, nuk e ndan nga hyrja në Xhenet asgjë, vetëm se vdekja!" Nesaiu në “Amelul jeumi vel lejleti" (Sahih Xhami).
[102]Tirmidhiu dhe Ahmedi [Sahihut tergib].
[103]Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[104][Istiḣare do të thotë: T'i lutesh Allahut të zgjedhë atë që është më e mira. Kjo lutje bëhet menjëherë pas faljes së dy rekateve nafile].
[105]Buhariu.
[106]Ali Imran 159.
[107]Enesi tregon se Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Të ulem me disa njerëz që i bëjnë dhikër Allahut nga namazi i sabahut derisa të lindë dielli më pëlqen më shumë sesa të liroj katër robër prej pasardhësve të Ismailit. Dhe po ashtu, të ulem me disa njerëz që i bëjnë dhikër Allahut nga namazi i ikindisë derisa të perëndojë dielli më pëlqen më shumë sesa të liroj katër robër." Ebu Davudi. Albani thotë se hadithi është i mirë.
[108]El Bekare. 255. Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kush e thotë këtë ajet kur gdhihet, Allahu i Lartësuar do ta mbrojë prej xhindëve derisa të ngryset. Dhe kush e thotë kur ngryset, Allahu do ta mbrojë prej tyre derisa të gdhihet". Hakimi. Albani thotë se hadithi është i saktë.
[109]Këtu kur ngrysemi, themi:
أمْسَيْنَا وأمْسَى الـمُلْكُ لِلَّـهِ.
“Emsejna we emsel mulku lil-lãh". “ﷻ ngrysëm…".
[110]Kur ngrysemi, këtu themi:
رَبِّ أسْألُكَ خَيْرَ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا، وأعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وشَرِّ مَا بَعْدَهَا.
Rabbi es'eluke ḣajra mã fî hãdhihil-lejleti, ue ḣajra mã ba'ëdehã, ue eûdhu bike min sherri mã fî hãdhihil-lejleti, ue sherri mã ba'ëdehã.
O Zoti im! Unë të kërkoj të mirën që do të krijohet dhe do të ndodhë në këtë natë, dhe të mirën që do të krijohet në netët e tjera pas saj! Ty të lutem të më mbrosh nga sherri i gjithçkaje në këtë natë dhe në netët pas saj!
[111]Buhariu.
[112]Kur ngrysemi, themi:
اللَّهُمَّ بِكَ أمْسَيْنَا، وَبِكَ أصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ، وَإلَيْكَ الـمَصِيْرُ.
All-llãhumme bike emsejnã, ue bike aṣbaḥnã...
O Allah! ﷻ ngrysëm nën kujdesin Tënd dhe u gdhimë…
[113]D.m.th.: u gdhimë duke pasur mirësitë e Tua dhe duke të përmendur Ty.
[114]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[115]Buhariu. Pejgamberi ﷺ ka thënë [se kjo është forma më e mirë e istigfarit dhe] se: “Kushdo që e thotë këtë lutje kur gdhihet, duke qenë i bindur në të, dhe vdes në këtë ditë, ai hyn në Xhenet, dhe kushdo që e thotë kur ngryset, duke qenë i bindur në të, dhe vdes në këtë natë, ai hyn në Xhenet".
[116]Kur ngrysemi, themi:
اللهم إني أمسيت...
Allãhum-me innî emsejtu…
O Allah! Unë u ngrysa…
[117]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë dhikër katër herë kur gdhin ose kur ngryset, Allahu e shpëton nga Zjarri". Shënon Ebu Davudi dhe të tjerë. Ibn Bazi e vlerëson si të mirë senedin me të cilin e sjell Ebu Davudi.
[118]Kur të ngrysemi, themi:
اللَّهُمَّ مَا أمْسَى بِي...
All-llãhumme mã emsã bî…
O Allah! Çdo mirësi me të cilën unë jam ngrysur…
[119]Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kush e e thotë këtë kur të gdhijë, ai e ka shlyer detyrimin e mirënjohjes për atë ditë. Dhe kushdo që bën një dhikër të tillë edhe kur ngryset, ai e ka shlyer detyrimin e mirënjohjes për atë natë." Ebu Davudi dhe të tjerë.
[120]Ebu Davudi, Ahmedi etj. Ibn Bazi thotë se senedi i hadithit është i mirë (Tuhfetul ahjar).
[121] Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë dhikër shtatë herë kur të gdhihet dhe kur të ngryset, Allahu do t'ia rregullojë punët që i ka shqetësim, qofshin të dynjasë apo të Ahiretit". Ibn Sun-ni dhe Ebu Davudi.
[122]Ebu Davudi, Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[123]Tirmidhiu dhe Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[124]Profeti ﷺ ka thënë: “Kush e thotë këtë dhikër tri herë kur të gdhijë dhe tri herë kur të ngryset, atij njeriu nuk do t'i bëjë dëm asgjë". Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe). Ibn Bazi thotë se senedi është i mirë.
[125] Profeti ﷺ thotë: “Allahu i ka vënë detyrë Vetes që ta kënaqë Ditën e Kiametit këdo që e thotë këtë dhikër tri herë kur të gdhijë dhe tri herë kur të ngryset". Ahmedi, Ebu Davudi dhe Tirmidhiu.
[126]Hakimi (Sahih Tergib ve Terhib).
[127]Kur ngrysemi, themi:
أمْسَيْنَا وأمْسَى الـمُلْكُ للَّهِ رَبِّ العَالَمينَ اللَّهُمَّ إنِّي أسْألُكَ خَيْرَ هَذِهِ اللَّيْلَةِ، فَتْحَهَا، ونَصْرَهَا ونُوْرَهَا، وبَرَكَتهَا، وَهُدَاهَا، وأعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فيْهَا وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا.
Emsejnã ue emsel mulku lil-lãhi rabbil 'ãlemîn. All-llãhumme innî es'eluke ḣajra hãdhihil-lejleti: fet'ḥahã we naṣrahã we nûrahã we beraketehã we hudãhã, we e'ũdhu bike min sherri mã fîhã we sherri mã ba'ëdehã.
ﷻ ngrysëm...
O Allah! Unë të lutem të më japësh të mirën që krijohet a që zbret në këtë natë…
[128]Ebu Davudi.
[129]Kur ngrysemi, themi:
أمْسَيْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإسْلام.
Emsejnã 'alã fitratil islãm.
ﷻ ngrysëm në natyrshmërinë islame.
[130]Ahmedi (Sahih Xhami).
[131]Pejgamberi ﷺ thotë:
“Kushdo që thotë kur gdhihet dhe kur ngryset: 'Subḥãnall-llãhi ue biḥamdihi', njëqind herë, askush nuk mund të sjellë punë më të mirë se ai në Ditën e Gjykimit, përveç një personi që e thotë po aq sa ai ose më shumë". (Muslimi).
[132]Nesaiu në «amelul jeumi uel lejleti» (Sahih Tergib ue Terhib dhe Tuhfetul Ahjar).
[133]Ebu Davudi (Sahih Ebi Davud).
[134]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë njëqind herë në ditë, atij do t'i jepet shpërblimi sikur të ketë liruar dhjetë skllevër, do t'i shkruhen njëqind të mira, do t'i fshihen njëqind të këqija, atë ditë do të jetë i mbrojtur nga shejtani deri në mbrëmje dhe askush nuk ka bërë punë më të mirë se ky person, me përjashtim të atij që e ka thënë më tepër. (Buhariu dhe Muslimi).
[135]Muslim.
[136]Ibn Sunni dhe Ibn Maxhe. Senedi i hadithit është i mirë.
[137]Buhari dhe Muslimi.
[138]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë lutje tri herë kur ngryset, atë nuk do ta dëmtojë kafshë helmuese (gjarpër ose akrep) atë natë. Ahmedi (Sahih Tirmidhi dhe Tuhfetul Ahjar).
[139]Pejgamberi ﷺ thotë: «Kush çon dhjetë herë salavatë për mua kur të gdhihet dhe dhjetë herë kur të ngryset, do të arrijë ndërmjetësimin tim Ditën e Kiametit.» Tabarani (Sahih Tergib ve Terhib).
[140][Sipas renditjes që bën hadithi i mësipërm, mbledhim pëllëmbët, pastaj fryjmë në to, pas fryrjes në pëllëmbë lexojmë tri suret (Ihlas, Nas dhe Felek), e pas leximit fshijmë trupin sa të mundemi, duke filluar prej kokës, fytyrës dhe pjesës së përparme të trupit. Mbledhjen e pëllëmbëve, fryrjen në to, leximin dhe fshirjen e trupit e përsërisim tri herë].
[141] Buhariu dhe Muslimi.
[142]Sureja Bekare, 255. Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e lexon këtë ajet kur të shtrihet në shtrat për të fjetur, Allahu do t'i dërgojë një mbrojtës që nuk i ndahet dhe nuk do t'i afrohet shejtani derisa të gdhijë." Buhariu.
[143]Pejgamberi ﷺ thotë: “Këto dy ajete, do të jenë të mjaftueshme për këdo që i lexon gjatë natës". Buhariu dhe Muslimi.
[144]Pejgamberi ﷺ thotë: “Nëse ndonjëri prej jush ngrihet nga shtrati, e pastaj kthehet në të, le ta shkundë shtrojën tre herë me cepin e rrobës, dhe le të thotë: “bismil-lãh", sepse ai nuk e di se çfarë ka rënë në të mbasi është ngritur. Kur të shtrihet, le të thotë: “O Allah… (lutjen e lartpërmendur)". Buhariu dhe Muslimi.
[145]Fjala 'vdekje' këtu tregon daljen dhe ndarjen e shpirtit nga trupi.
[146]Muslim.
[147]Pejgamberi ﷺ kur shtrihej për të fjetur vendoste dorën e djathtë poshtë faqes së djathtë, e pastaj thoshte: … (lutjen e sipër-shënuar). Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[148]Buhariu dhe Muslimi.
[149]Pejgamberi ﷺ thotë: “Kush e thotë këtë dhikër kur shtrihet në shtrat për të fjetur është më mirë për të sesa të ketë një shërbëtor". Buhariu dhe Muslimi.
[150]Muslimi.
[151]Muslimi.
[152]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhiu).
[153]Tirmidhiu dhe Nesaiu (Sahih Xhami).
[154]D.m.th.: Nuk gjen kush strehë dhe shpëtim prej dënimit Tënd veçse tek mëshira Jote.
[155]Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Gjithmonë, para se të bini për të fjetur, merrni abdes, ashtu si për namaz, shtrihuni në krahun tuaj të djathtë dhe thoni: O Allah, unë ta dorëzoj veten time Ty…". Në fund të hadithit, lidhur me atë që e thotë këtë dhikër, Pejgamberi ka thënë: “Nëse vdes, do të vdesësh në fitrah (gjendjen e natyrshme, në fenë islame)". Buhariu dhe Muslimi.
[156]Hakimi (Sahih Xhami).
[157]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[158]Muslimi.
[159]Muslimi.
[160]Muslimi.
[161]Muslimi.
[162]Muslimi.
[163]Katër Sunene-t, por një frazë e sjell vetëm Bejhakiu (Sahih Tirmidhi dhe Irva).
[164]Katër Sunene-t (Sahih Tirmidhi).
[165]Bejhakiu në «Sunen Kubra» si një lutje e bërë nga Umeri. Albani thotë se senedi është i saktë.
[166]Nesaiu dhe Darekutni, por pjesën në kllapa e sjell vetëm ky i fundit. Senedi është i saktë.
[167]Ahmedi. Albani thotë se hadithi është i saktë.
[168]Buhariu. Profeti ﷺ e thoshte shpesh këtë lutje.
[169]Buhariu dhe Muslimi.
[170]Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahih Ebu Davud).
[171]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[172]Ebu Davudi (Sahih Ibn Maxhe).
[173]Ebu Davudi dhe Hakimi.
[174]Ebu Davudi dhe Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[175]Buhariu.
[176]Këtu përmend emrin e zullumqarit.
[177]Buhariu në «Edebul Mufred» (Sahih Edebul Mufred).
[178]Buhariu në «Edebul Mufred» (Sahih Edebul Mufred).
[179]Muslimi.
[180]Muslimi.
[181]Buhariu dhe Muslimi.
[182]Buhariu dhe Muslimi.
[183]Muslimi.
[184]Sureja el-Hadid, 3. Ebu Davudi (Sahih Ebu Davud).
[185]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[186]Buhariu.
[187]Muslimi. Përcjellësi i hadithit, Uthman Ibn As t, përmend se kur e bëri këtë gjë, Allahu ia largoi ngacmimin e shejtanit.
[188]Ibn Hibani.
[189]Ebu Davudi dhe Tirmidhi (Sahih Ebu Davud).
[190]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi). Shih dhe ajetet 98-99 të sures El-Mu'minun.
[191]Buhariu dhe Muslimi.
[192]Pejgamberi ﷺ thotë: “Mos i bëni shtëpitë tuaja varreza, sepse shejtani largohet nga ajo shtëpi, ku lexohet sureja El-Bekare". (Muslimi). Nga gjërat që e largojnë shejtanin është edhe dhikri i mëngjesit dhe i mbrëmjes; dhikri para gjumit dhe kur ngrihesh prej tij; dhikri i hyrjes në shtëpi dhe daljes prej saj; dhikri i hyrjes në xhami dhe daljes prej saj; por edhe dhikret e tjera të ligjshme, si: leximi i Kuranit, leximi i Ajetit Kursi, leximi i dy ajeteve të fundit të sures el Bekare. Po ashtu, ai që thotë “Lã ilãhe il-lallãhu waḥdehû lã sherîke lehu, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe 'alã kul-li shej'in ḳadĩr" (njëqind herë) është i mbrojtur nga shejtani gjatë gjithë ditës. Po kështu, ezani e largon shejtanin.
[193]Pejgamberi ﷺ thotë:
“Besimtari i fuqishëm është më i mirë dhe më i dashur për Allahun sesa besimtari i dobët, megjithatë te secili prej tyre ka mirësi. Trego interesim për atë që të bën dobi, kërkoji ndihmë Allahut dhe mos u bëj i paaftë! Nëse të godet diçka, mos thuaj: 'Sikur të kisha bërë kështu, do të bëhej kështu e ashtu', por thuaj: 'Ishte kaderi i Allahut. Atë që deshi, e bëri." Muslimi.
[194]El-Edhkar i Neveviut.
[195]Buhariu.
[196]Buhariu.
[197]Pejgamberi ﷺ thotë: «Nuk ka musliman që viziton një të sëmurë të cilit nuk i ka ardhur exheli (afati i vdekjes) dhe i lexon atij shtatë herë lutjen: «…», veçse ka për t'u shëruar». Tirmidhiu dhe Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[198][Pra, shpërblimi i vizitës së të sëmurit është krahasuar me fitimin e këputjes së frutave të pjekura].
[199]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[200]Buhariu dhe Muslimi.
[201]Buhariu. Në hadith përmendet se Pejgamberi ﷺ përdori dhe misvakun para se të thoshte këto fjalë.
[202]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[203][Telkini do të thotë: t'i diktosh shehadetin 'lã ilãhe il-lall-llãh' atij që është në agoni, duke vdekur. Diktimi bëhet në formën urdhërore: “Thuaj: 'lã ilãhe il-lall-llãh'"].
[204]Ebu Davud (Sahih Xhami).
[205]Muslimi.
[206]Muslimi.
[207]Muslimi.
[208]Ebu Davudi (Sahih Ibn Maxhe).
[209]Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe. (Sahih Ibn Maxhe).
[210]Sjellë nga Hakimi i cili e quan dhe të saktë. Me vlerësimin e tij pajtohet edhe Dhehebiu. (Ahkamul Xhenaiz të Albanit).
[211][Një fëmijë i tillë u paraprin prindërve si shpërblim a si punë e mirë në Ditën e Gjykimit, dhe për këtë shkak për prindërit ky fëmijë quhet ferat (shpërblim paraprijës), një fjalë kjo e përmendur dhe më sipër].
[212]Seid ibn Musejibi tregon se ka falur pas Ebu Hurejres namazin e xhenazes së një fëmije që s'kishte bërë kurrë gjynah, dhe se e ka dëgjuar atë duke u lutur: “All-llãhumme e'iḍhhu min 'adhãbil ḳabri". Maliku në Muveta. Senedi është i saktë.
[213]Mugni i Ibn Kudames 3/416 dhe ‹Ed-durusul muhimme' i Ibn Bazit. [Kjo lutje, kështu kaq e gjatë, nuk përmendet në ndonjë hadith].
[214][Sipas një shpjegimi tjetër: bëje durimin ndaj vdekjes së këtij fëmije si parapagim për shërblimin në Ahiret].
[215]Haseni, kur falte namazin e xhenazes për fëmijën, lexonte suren Fatiha dhe bënte lutjen: “All-llãhummexh'alhu lenã feraṭan we selefen we exhrã". Sjellë nga Begaviu në Sherhus-Sune, Abdurrezaku dhe Buhariu, por ky i fundit e ka sjellë si transmetim 'mualek' (pa sened).
[216]Buhariu dhe Muslimi.
[217]El-Edhkar i Neveviut.
[218]Ebu Davudi dhe Ahmedi, por ky i fundit e sjell me këtë formulë: “Bismil-lãh we 'alã mil-leti rasũlil-lãh – Me emrin e Allahut dhe në fenë e të Dërguarit të Allahut". Senedi është i saktë.
[219]Kjo lutje është formuluar nga hadithi ku përmendet se Pejgamberi ﷺ, kur mbaronte varrimin e të vdekurit, qëndronte te varri i tij dhe thoshte: “Kërkoni falje për vëllain tuaj dhe luteni Allahun që ta përforcojë (kur t'i bëhen pyetjet e varrit), se ai tani pyetet". Ebu Davudi.
[220]Muslimi nga Burejde, por pjesa në kllapa është marrë nga hadithi i Aishes që e shënon Muslimi.
[221]Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[222]Buhariu dhe Muslimi.
[223]Abdullah ibn Zubejri, kur dëgjonte bubullimën, e ndërpriste bisedën, dhe thoshte: “Subḥanel-ledhi juseb-biḥu err-rra'du…". Shënohet në el Muvata'. Albani thotë se senedi i këtij transmetimi është i saktë, por si dëshmi nga Abdullah Ibn Zubejri (meukuf).
[224]Ebu Davudi (Sahih Ebu Davud).
[225]Buhariu dhe Muslimi.
[226]Ebu Davudi (Sahih Ebu Davud).
[227]Buhariu.
[228]Buhari dhe Muslimi.
[229]Buhariu dhe Muslimi.
[230]Tirmidhiu dhe Darimiu (Sahih Tirmidhi).
[231]Ebu Davud (Sahih Xhami).
[232]Ibn Maxhe. Këtë lutje e bënte Abdullah Ibn Amri t kur çelte iftarin. Ibn Haxheri në 'tahrixhul edhkar' e quan transmetim të mirë.
[233]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[234]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[235]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi). [Furnizimi me ushqim është i tëri mirësi nga Allahu i Lartësuar, sepse njeriu nuk bën dot asnjë lëvizje dhe nuk ka mundësi të bëjë asgjë pa dëshirën dhe ndihmën e Allahut. Dhe kështu njeriu falënderon Allahun e Lartësuar për këtë gjë].
[236]Buhariu.
[237]Muslimi.
[238]Muslimi.
[239]Ebu Davudi (Sahih Ebi Davud) dhe Nesaiu në «amelul jeumi uel-lejli». Ky i fundit ka theksuar se Pejgamberi ﷺ e thoshte këtë lutje kur çelte iftarin te ndonjë familje.
[240]Muslimi.
[241]Buhariu dhe Muslimi.
[242]Muslimi. [Sa-i ishte njësi matëse që nxinte sa katër mudd-e. Edhe mudd-i ishte njësi matëse që nxinte sa plot dy grushtat e një burri mesatar. Begatimi i mudd-it dhe i sa-it do të thotë: na e mundëso, që në mënyrë të vazhdueshme, të shlyejmë detyrimet (si: zekati dhe sadakaja e fitrit) që lidhen me këto masa dhe na i bëj të bollshme e të bereqetshme; aq sa mudd-i t'i majftojë atij që nuk do t'i mjaftonte në një vend tjetër].
[243]Buhariu.
[244]Tirmidhiu (Sahih Ebu Davud).
[245]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[246]Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe (Sahih Ibn Maxhe).
[247]Buhariu dhe Muslimi.
[248]Buhariu dhe Muslimi.
[249]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[250]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[251]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi). Në një transmetim të saktë, Aishja, Allahu qoftë i kënaqur me të, tregon: “Sa herë që Profeti ﷺ ulej në një kuvend, lexonte Kuran, apo falte ndonjë namaz, e mbyllte me këto fjalë …". Shënon Nesaiu në 'Amelul jeumi uel lejleleti' dhe në 'Sunenul Kubra'. Albani thotë se senedi është i saktë (silsile sahiha 7/1/495).
[252]Ahmedi dhe Nesaiu në ‹Amelul jeumi uel-lejleti' shënojnë se, kur Abdullah ibn Serxhisi i tha Pejgamberit: “Gaferall-llãhu lek", Pejgamberi ia ktheu: “Ue leke". Hadithi është i saktë.
[253]Tirmidhiu (Sahih Xhami).
[254]Muslimi. Në një transmetim tjetër thuhet: dhjetë ajete nga fundi i sures Kehf.
[255]Shiko lutjet e namazit para selamit.
[256]Ebu Davudi (Sahih sunen Ebi Davud).
[257]Buhariu.
[258]Nesaiu (Sahih Ibn Maxhe).
[259]Ahmedi (Sahih Tergib dhe Terhib).
[260]Ibn Sunni.
[261]Ahmedi dhe Ibn Sunni. Albani thotë se hadithi është i saktë. Nga ana tjetër, Profeti ﷺ e pëlqente shenjën ogurmirë, që ngjall optimizëm, andaj njëherë kur i pëlqeu një fjalë e mirë që e dëgjoi prej një burri, tha: «E morëm optimizmin prej gojës tënde». Shënojnë Ebu Davudi dhe Ahmedi. Albani e vlerëson të saktë në ‹Silsile sahiha' 2/353.
[262]Kur vendosim këmbën për të hipur në mjetin e udhëtimit ose në kafshë, themi: «Bismilãh», dhe mbasi ulemi në mjetin e udhëtimit themi shprehjet e tjera të lutjes të përmendura në vijim. Kështu sqarohet në hadith.
[263]Ebu Davudi dhe Tirmidhiu. (Sahih Tirmidhi).
[264]Muslimi.
[265]Hakimi dhe Ibn Sunni.
[266]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[267]Ebu Davud (Sahih Ebu Davud).
[268]Ahmedi (Sahih Ibn Maxhe).
[269][Domethënë: familjen, pasurinë, amanetet që u ke lënë njerëzve dhe amanetet që të kanë lënë ata].
[270]Ahmedi (Sahih Tirmidhi).
[271]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[272]Buhariu.
[273][Ose: “Semi'a sãmi'un"].
[274][Dmth., kush e dëgjon këtë dhikër prej meje, le ta bëjë atë vetë dhe le t'ia thotë edhe një tjetri, në mënyrë që në këtë kohë secili t'i bëjë hamd (lavdi) Allahut, t'i bëjë dhikër Atij dhe t'i lutet. Sipas variantit tjetër kuptimi është kështu: «Kushdo që dëgjon, le të dëshmojë për hamd-in që po i bëjmë Allahut dhe mirënjohjen që po i shprehim Atij për mirësitë»].
[275]Muslimi.
[276]Muslimi.
[277]Profeti ﷺ e bënte këtë dhikër kur kthehej nga ndonjë betejë ose nga haxhi. Buhariu dhe Muslimi.
[278]Ibn Sunni në «'Amelul jeumi uel lejleti» dhe Hakimi (Sahih Xhami).
[279]Muslimi.
[280]Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahih Ebu Davud).
[281]Tirmidhiu (Sahih Xhami).
[282]Nesaiu (Sahih Nesai). [Për të çuar salavat dhe selam për Pejgamberin, kur përmendim a dëgjojmë emrin e tij, themi: “Ṣal-lall-llãhu 'alejhi we 'alã ãlihi we sel-lem", ose: “'Alejhiṣ-ṣalãtu wes-selãm". Selami për Pejgamberin është lutja që Allahu t'i japë atij paqe dhe ta ruajë nga të këqijat].
[283]Ebu Davud (Sahih Ebu Davud).
[284]Muslimi.
[285]Buhariu, por si thënie të Amarit t.
[286]Buhariu dhe Muslimi.
[287]Buhariu dhe Muslimi.
[288]Buhariu dhe Muslimi.
[289]Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahih Ebu Davud).
[290]Buhariu dhe Muslimi, por ky i fundit e sjell kështu: «… bëje këtë gjë pastrim gjynahesh dhe mëshirë për të».
[291]Muslimi. [Kur lavdërojmë dikë, duhet të themi dhikrin në arabisht të shënuar më lart ndërmjet kllapave, ose kuptimin e tij në shqip të shënuar më lart me shkrim të pjerrët].
[292]Buhariu shënon në Edebul Mufred se shokët e Pejgamberit ﷺ në një rast të tillë thonin lutjen e mësipërme. Porse fjalia e fundit është një shtojcë që e sjell Bejhakiu, nga një rrugë tjetër, si lutje që e bënin disa nga të parët e umetit.
[293]Buhariu dhe Muslimi. [Telbija është formula e dhikrit të mësipërm që thuhet me zë në gjendje ihrami. Ajo tregon përgjigje ndaj thirrjes së Allahut të Lartësuar për të bërë haxh te Qabeja].
[294]Buhariu.
[295]Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahih Ebu Davud). Ajeti është në suren Bekare, 201.
[296][Këtë ajet dhe këtë pjesë dhikri Pejgamberi ﷺ e tha veçse kur filloi xhiron e parë tek Safaja, dhe jo në xhirot e tjera dhe as tek Merveja].
[297]Muslimi.
[298]Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
[299]Muslimi.
[300]Buhariu (1664) dhe Muslimi.
[301]Buhariu (3284), (5864) dhe Muslimi (2388).
[302]Buhariu (89), (364), (5864), Tirmidhiu (2180) dhe Ahmedi (21950).
[303]Katër sunenet përveç Nesaiut (Sahih Ibn Maxhe dhe Irvaul Galil).
[304]Muslimi.
[305]Ahmedi, Ibn Maxhe dhe Maliku (Sahih Ibn Maxhe).
[306]Buhariu dhe Muslimi.
[307]Muslimi dhe Bejhakiu.
[308][Kjo do të thotë që nuk i kalojnë dot në përsosuri, ose do të thotë që fjalët e përsosura të Kuranit, me lajmet e vërteta (tregimet, premtimet për shpërblim dhe paralajmërimet për dënim) dhe dispozitat e drejta, përfshijnë çdokënd, qoftë i mirë a i keq].
[309]Ahmedi dhe Ibn Sunni.
[310]Buhariu. [Formula e istigfarit dhe teubes:
“Estaġfirullãhe we etũbu ilejhi"].
[311]Muslimi dhe Ebu Davudi.
[312]Ebu Davud, Tirmidhiu dhe Hakimi (Sahih Tirmidhi).
[313][Kjo kohë fillon kur hyn një e treta e fundit e natës. Më saktësisht, nëse do ta ndanim natën në gjashtë pjesë, i bie që kjo kohë te jetë pjesa e pestë e natës].
[314]Tirmidhiu, Nesaiu dhe Hakimi (Sahih Tirmidhi).
[315]Muslimi.
[316]Muslimi.
[317]Buhariu dhe Muslimi.
[318]Buhariu dhe Muslimi.
[319]Buhariu dhe Muslimi.
[320]Muslimi.
[321]Muslimi.
[322]Tirmidhiu dhe Hakimi (Sahih Xhami dhe Sahih Tirmidhi).
[323]Buhariu dhe Muslimi.
[324]Muslimi.
[325]Muslimi. Ebu Davudi sjell edhe këtë shtojcë: «Kur beduini u largua, Profeti ﷺ tha: “I mbushi duart me mirësi (me bërjen e këtij dhikri dhe të kësaj lutjeje)".
[326]Muslimi. Në një transmetim tjetër po të Muslimit shtohet se Pejgamberi ﷺ i tha: «Këto fjalë t'i përbmledhin çështjet e jetës tënde të dynjasë dhe të ahiretit».
[327]Tirmidhiu, Ibn Maxhe dhe Hakimi (Sahihul Xhami).
[328]Ahmedi, Nesaiu, Ibn Hibani dhe Hakimi.
[329]Ebu Davudi dhe Tirmidhiu (Sahih Xhami).
[330]Buhariu dhe Muslimi.