Мусулмон қўрғони

Мусулмон қўрғони

Қуръон ва Суннатдан

дуо ва зикрлар

[ الأوزبكي – Ўзбекча – Uzbek ]

Доктор Саид ибн Али ибн Ваҳб

ал-Қаҳтоний

Мутаржим: Абдуллоҳ Шариф

Муҳаррир: Абу Абдуллоҳ Шоший

Муқаддима

Муаллиф Оллоҳ таолога ҳамду сано-лар, Унинг суюкли пайғамбари Муста-фо соллаллоҳу алайҳи ва салламга дуруду саловотлар ва саломлар айтган-ларидан сўнг, бу китобга қисқача баён бериб айтадиларки: Бу рисола «Қуръон ва ҳадисдан олинган зикр, дуо ва дам солиш йўли билан даволаш», деб номланган китобимнинг мухтасаридир. Бу рисолада ана шу китобимдан фақат зикрга оид мавзуларнигина келтирдим. Тоинки сафарларда ҳам ўқиб юрилган-да китобчани кўтариб юриш осон бўлсин. Ихтисор қилишда ҳадиснинг ровийларини зикр қилмай, балки унинг матнини бевосита келтириш билан чегараландим. Ва ҳадиснинг тахрижи-да, яъни унинг асл манбаларига нисбатлашда ҳадис китоблар тўплами бўлган асл манбаълардан битта ёки иккитасига ишора қилишгагина кифоя-ландим. Кимда-ким бу ҳадисларнинг ровийлари билан танишмоқчи бўлса, ёки бу ҳақда янада кўпроқ маълумотга эга бўлишни истаса, ана шу манбаларга мурожаат қилсин.

Оллоҳ таолодан Унинг чиройли исм-лари ва олий сифатларини васила қилиб, бу амалимни Ўзига холис қилишини ва кўзим очиқлигида ҳам, вафотимдан кейин ҳам шахсан ўзимга, сўнг бу китобни ўқиган ёки чоп этган, ёки уни нашр қилишга ҳиммат қилган ҳар бир мўмин-мусулмон биродаримга манфаатини етказишини сўрайман. Зеро, У зот бу нарсанинг валийси ва унга қодирдир. Ва Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва сал-ламга, у зотнинг аҳли аёллари-ю зурриётларига ва саҳобаи киромларига, ҳамда уларга яхшилик билан эргашган ҳолда қиёматгача келадиган барча мўминлар учун Оллоҳ таолонинг сала-воту саломлари бўлсин.

Муаллиф Саид ибн Ваҳф ал-Қаҳтоний

Ҳижрий 1409 йил сафар ойи.

Зикрнинг фазилати

Бу ҳақда Оллоҳ таоло Қуръони Карим-да шундай марҳамат қилади:

﴿فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ﴾

«Бас, Мени эслангиз, Мен ҳам сизларни эслайман ва Менга шукр қилингиз ва Мени инкор қилман-гиз!»[1]

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللّه ذِكْراً كَثِيراً﴾

«Эй мўминлар, Оллоҳни кўп зикр қилинглар!»[2]

﴿وَالذَّاكِرِينَ اللّه كَثِيراً وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً﴾

«Оллоҳни кўп зикр қилгувчи эркак-лар ва (Оллоҳни кўп) зикр қилувчи аёллар — улар учун Оллоҳ мағфират ва улуғ мукофот (яъни жаннат) тайёрлаб қўйгандир». [3]

﴿وَاذْكُرْ رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ﴾

«Парвардигорингизни ичингизда ёл-вориб, қўрқиб, дилдан эртаю кеч ёд қилинг ва ғофил кимсалардан бўл-манг».[4]

وقال ﷺ‬: [مَثلُ الَّذِي يذْكُرُ رَبّهُ، وَالَّذِي لاَ يذْكُرُ ربَّهُ، مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ]

Пайғамбар алайҳиссалом айтадиларки: «Роббисини зикр қиладиган киши билан зикр қилмайдиган кишининг мисоли, гўё тирик билан ўлик каби-дир».[5]

وقالﷺ‬: [أَلاَ أُنبِّئُكُم بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ، وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وَأَرْفَعِهَا فِـي دَرَجَاتِكُمْ، وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالوَرِقِ، وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقِكُم؟ قَالُوا بَلَى. قال: ذِكْرُ اللّه تَعَالَى]

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва сал-лам айтдиларки: «Сизларга амалларин-гиз ичида энг яхшисини, Оллоҳнинг ҳузурида энг покизасини, даражала-рингизни кўтарувчисини, тилло ва кумушлар инфоқ қилишларингиздан ҳам ва душманларингизга тўқнашиб, уларнинг бошларини таналаридан, улар ҳам сизларнинг бошларингизни танангиздан жудо қилишларидан ҳам афзал бўлганини хабарини берайми?» Саҳобалар: «Ҳа, албатта!», дедилар. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Оллоҳ таолони зикр қилишдир!», дедилар.[6]

وقال ﷺ‬: [يَقُولُ اللّهُ تَعَالَى: أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي، وَأَنَا مَعَهُ إِذَا ذَكَرَنِي، فَإِنْ ذَكَرَنِي فِي نَفْسِهِ، ذَكَرْتُهُ فِي نَفْسِي، وَإِنْ ذَكَرَنِي فِي مَلَأٍ ، ذَكَرْتُهُ فِي مَلَأٍ خَيْرٍ مِنْهُمْ، وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ شِبْراً، تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ ذِرَاعاً، وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ ذِرَاعاً، تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ بَاعاً، وَإِنْ أَتَانِي يَمْشِي أَتَيْتُهُ هَرْوَلَةً]

Пайғамбар алайҳиссалом айтадиларки: «Оллоҳ таоло айтади: «Мен бандам-нинг ўйидаман, агар Мени зикр қилса, Мен у билан биргаман. Агар Мени ичида ёдига олса, Мен ҳам уни нафсимда ёдимга оламан. Агар Мени бир жамоа орасида эсласа, Мен ҳам уни ўша жамоадан афзалроқ жамоа ичида эслайман. Агар у Менга бир қарич яқинлашса, Мен унга бир газ яқинлашаман. Агар у Менга бир газ яқинлашса, Мен унга бир қулоч яқинлашаман. Агар у Менга юриб келса, Мен унга югуриб бораман».[7]

[وعن عبد اللّه بن بسر t أن رجلا قال: يَا رَسُولَ اللّهِ، إِنَّ شَرَائِعَ الإِسْلاَمِ قَدْ كَثُرَتْ عَليَّ، فَأَخْبِرْنِي بِشَيْءٍ أَتَشَبَّثُ بِهِ. قَالَ: لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْباً مِنْ ذِكْرِ اللّه]

Абдуллоҳ ибн Буср разияллоҳу анҳу ривоят қилиб айтадиларки, бир киши: «Ё Расулуллоҳ! Менга Ислом аҳком-лари кўпайиб кетди, сиз менга бирор амални ўргатинг, мен унга қаттиқ амал қилайин!», деди. Шунда у зот: «Ҳами-ша тилинг Оллоҳнинг зикрида бўл-син!», дедилар.[8]

وقال ﷺ‬: [مَنْ قَرَأَ حَرْفاً مِنْ كِتَابِ اللّهِ فَلَهُ بِهِ حَسَنَةٌ، وَالْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، لاَ أَقُولُ: ﴿الــم﴾ حَرْفٌ، وَلَكِنْ: أَلِفٌ حَرْفٌ، وَلاَمٌ حَرْفٌ، وَمِيْمٌ حَرْفٌ)]

Яна Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдиларки: «Кимки Оллоҳнинг китобидан бир ҳарфни ўқиса, унга бир ҳасана, яъни битта савоб бордир. Ҳасана эса, ўн баробарича кўпаяди. Мен Алиф, Лом, Мим бир ҳарф, демайман, балки «Алиф» ўзи бир ҳарф, «Лом» бир ҳарф, «Мим» ҳам бир ҳарфдир!».[9]

[وعن عقبة بن عامر t قال: خرج رسول اللّه ﷺ‬ وَنَحْنُ فِي الصُّفَّةِ، فَقَالَ: ((أَيُّكُمْ يُحِبُّ أَنْ يَغْدُوَ كُلَّ يَوْمٍ إِلَى بُطْحَانَ، أَوْ إِلَى الْعَقِيقِ، فَيَأْتيَ مِنْهُ بِنَاقَتَيْنِ كَوْمَاوَيْنِ فِي غَيْرِ إِثْمٍ وَلاَ قَطِيعَةِ رَحِمٍ))؟ فَقُلْنَا: يَا رَسُولَ اللّهِ نُحِبُّ ذَلِكَ. قَالَ: ((أَفَلاَ يَغْدُو أَحَدُكُمْ إِلَى المَسْجِدِ فَيَعْلَمَ، أَوْ يَقْرَأَ آيَتَيْنِ مِنْ كِتَابِ اللّهِ خَيْرٌ لَهُ مِنْ نَاقَتَيْنِ، وَثَلاثٌ خَيْرٌ لَهُ مِنْ ثَلاَثٍ، وَأَرْبَعٌ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَرْبَعٍ، وَمِنْ أَعْدَادِهِنَّ مِنَ الإِبِلِ))]

Уқба ибн Омир разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, айтадиларки: «Бир куни биз суффада ўтирган эдик, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уйларидан чиқиб келиб, шундай дедилар: «Сизларнинг қайси бирингиз ҳар куни Бутҳон ёки Ақиқ водийсига бориб, маъсиятга қўл урма-ган ва қариндош-уруғчиликни ҳам узмаган ҳолда, у ердан ўркачлари катта-катта бўлган, иккитадан туя олиб келишни хоҳлайди?», дедилар. «Биз, ҳаммамиз хоҳлаймиз!», дедик. Шунда у зот айтдиларки: «Сизларнинг бирин-гиз масжидга бориб, Оллоҳнинг кито-бидан икки оят ўрганмайдими? Ёки ўқимайдими? Бу унинг учун икки туядан афзалдир. Уч оят эса учта туядан яхшидир. Тўртаси, тўрт туядан ва ҳоказо».[10]

وقال ﷺ‬: [مَنْ قَعَدَ مَقْعَدَاً لَمْ يَذْكُرِ اللّهَ فِيهِ، كَانَتْ عَلَيْهِ مِنَ اللّهِ تِرَةٌ، وَمَنِ اضْطَجَعَ مَضْجِعاً لَمْ يَذْكُرِ اللّهَ فِيهِ كَانَتْ عَلَيْهِ مِنَ اللّهِ تِرَةٌ]

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва сал-лам айтадиларки: «Кимда-ким бир жойга ўтириб, у ерда Оллоҳнинг номини зикр қилмаса, унга Оллоҳ таоло тарафидан интиқом бўлади. Ва бир жойга ётганда ҳам у ерда Оллоҳнинг исмини ёдга олмаса, унга Оллоҳ таоло тарафидан интиқом бор-дир».[11]

وقال ﷺ‬: [مَا جَلَسَ قَوْمٌ مَجْلِسَاً لَمْ يَذْكُرُوا اللّه فِيهِ، وَلَمْ يُصَلُّوا عَلَى نَبِيِّهِمْ إِلاَّ كَانَ عَلَيْهِمْ تِرَةً، فَإِنْ شَاءَ عذَّبَهُمْ، وَإِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُمْ]

Яна у зот айтадиларки: «Бир қавм бир йиғинда Оллоҳнинг номини зикр этмай ўтирсалар ва Унинг Расулига салавоту саломлар йўлламасалар, албатта улар учун Оллоҳ тарафидан интиқом бор-дир. Оллоҳ хоҳласа уларни азоблайди, хоҳласа мағфират қилади».[12]

وقال ﷺ‬: [مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلِسٍ لاَ يَذْكُرُونَ اللّه فِيهِ إِلاَّ قَامُوا عَنْ مِثْلِ جِيفَةِ حِمَارٍ، وَكَانَ لهُمْ حَسْرةً]

Яна у зот айтадиларки: «Қайсики қавм йиғилган ўринларидан Оллоҳ таолони зикр қилмай қўзғалар эканлар, албатта улар эшак ўлимтигига ўхшаш нарса-нинг устидан тургандек бўладилар, яъни унинг гўштидан танавул қилган-дек бўладилар ва бу улар учун ҳасрат-надомат бўлур».[13]

1 - أَذْكَارُ الاسْتِيقَاظِ مِنَ النَّومِ

1. Уйқудан уйғонгандан сўнг айтиладиган дуолар

1 - [الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ]

1-1. «Бизни ўлдиргандан сўнг қайта тирилтирган Оллоҳга ҳамду санолар бўлсин. Қайта тирилиш Унинг ҳузури-гадир».[14]

2 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، سُبْحَانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ للَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَاللّه أَكبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ، رَبِّ اغْفرْ لِي]

2-2. «Оллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, У ёлғиз шериксиз зотдир. Барча мулк Уники-дир, ҳамдлар ҳам Унга хосдир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир. Оллоҳ айбу нуқсондан покдир, ҳамду санолар Унга хосдир ва Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. Оллоҳ буюкдир. Куч-қудрат ҳам ёлғиз олий ва улуғ Оллоҳ мадади иладир. Роббим мени мағфират қилгил».[15]

3 - [الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَافَانِي فِي جَسَدِي، وَرَدَّ عَلَيَّ رُوحِي، وَأَذِنَ لي بِذِكْرِهِ]

3-3. «Менинг жисмимга офият ато этган, менга руҳимни қайтарган ва Ўзининг зикрига мени қодир қилган Оллоҳга ҳамдлар бўлсин».[16]

4 - ﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لأُوْلِي الألْبَابِ * الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّه قِيَاماً وَقُعُوداً وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ* رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ* رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِياً يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ* رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ* فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لاَ أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَاباً مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ * لاَ يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ فِي الْبِلاَدِ * مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ * لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلاً مِّنْ عِندِ اللّهِ وَمَا عِندَ اللّهِ خَيْرٌ لِّلأَبْرَارِ * وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّهِ لاَ يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللّه ثَمَناً قَلِيلاً أُوْلَئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللّه سَرِيعُ الْحِسَابِ*يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾

4-4. Бу оятлар Оли Имрон сурасининг охирги оятларидан бўлиб, уларнинг маънолари:

«190. Осмонлар ва Ернинг яралиши-да, ҳамда кеча ва кундузнинг алмашиниб туришида, ақл эгалари учун (бир яратувчи ва бошқариб тургувчи зот мавжуд эканлигига) оят-аломатлар борлиги шубҳасиз-дир. 191. Улар турганда ҳам, ўтир-ганда ҳам, ётганда ҳам Оллоҳни эслайдилар ҳамда, осмонлар ва Ернинг яралиши ҳақида тафаккур қилиб (дейдилар): «Парвардигоро, бу (борлиқ)ни беҳуда яратганинг йўқ! Сен (беҳуда бирон иш қилиш айбидан) поксан! Ўзинг бизни жаҳаннам азобидан асрагил! 192. Парвардигоро, албатта Сен кимни жаҳаннамга киритсанг, муҳаққақ уни расво қилурсан. Ва бундай золимлар учун ҳеч қандай ёрдамчи йўқдир. 193. Парвардигоро, албатта биз: «Парвардигорингизга иймон келтирингиз!» — деб иймонга чор-лаган жарчи (Муҳаммад алайҳис-саломнинг нидоларини) эшитдигу ий-мон келтирдик. Парвардигоро, бизнинг гуноҳларимизни мағфират қил, қилган ёмонликларимизни (саҳифайи аъмолимиздан) ўчиргил ва бизларни яхшилар билан бирга ўлдир! 194. Парвардигоро, бизларга пайғамбарларинг орқали ваъда қил-ган нарсаларингни (жаннат, мағ-фират, висолингдан баҳраманд этиш каби неъматларингни) ато қил ва бизларни Қиёмат кунида расво қилмагил! Албатта, Сен ваъдангга хилоф қилмагайсан. 195. Бас, Парвардигорлари уларнинг дуола-рини ижобат қилиб (деди): «Албатта Мен сизлардан бирон амал қилгувчи эркак ё аёлнинг амалини зое қил-магайман. Зеро бировингиз бировин-гиздандирсиз. (Яъни эркак аёлдан, аёл эркакдан дунёга келган). Бас, ватанларидан ҳижрат қилган, диёрларидан қувилган, менинг йў-лимда азиятлар чеккан ва (менинг йўлимда) жанг қилиб, қатл этилган зотларнинг қилган гуноҳларини ўчиргайман ва уларни Оллоҳ ҳузу-ридан савоб — мукофот қилиб тагларидан дарёлар оқиб турадиган боғларга киритурман. Ва энг гўзал савоб — мукофот Оллоҳнинг ҳузури-дадир». 196. Сизни кофирларнинг шаҳарларда кезишлари алдаб қўй-масин! 197. (Бу елиб-югуриш, ғоли-бона кезишлар) озгина матодир. Сўнгра жойлари жаҳаннам бўлгай! Нақадар ёмон жой у! 198. Аммо Парвардигорларидан қўрққан зот-лар учун Оллоҳ ҳузуридан зиёфат бўлмиш — тагларидан дарёлар оқиб тургувчи боғлар бордирки, улар бу боғларда абадий қолажаклар. Яхшилар учун Оллоҳ ҳузуридаги нарса (яъни савоб-ажр кофирлар-нинг муваққат кайф-сафоларидан) афзалроқдир. 199. Албатта аҳли китоб ичида Оллоҳга ҳамда сизларга нозил қилинган ва ўзларига нозил қилинган нарсаларга иймон келти-рувчи, Оллоҳга итоат қилиб бош эгувчи, Оллоҳнинг оятларини озги-на қийматга сотиб юбормайдиган зотлар ҳам бор эканлиги аниқ-равшандир. Ана ўшалар учун Парвардигорлари ҳузурида ажру савоб бордир. Албатта Оллоҳ тезда ҳисоб-китоб қилгувчи зотдир. 200. Эй мўминлар, сабр қилингиз ва сабру тоқат қилишда (кофирлардан) устун бўлингиз ҳамда доимо (кураш — жиҳод учун белингиз боғлиқ ҳолда) ҳозир бўлиб турингиз! Ва Оллоҳдан қўрқингизким, (шунда) шояд нажот топгайсизлар»!

2- دُعَاءُ لُبْسِ الثَّوبِ

2. Кийим кийиш дуоси

5 - [الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِي كَسَانِي هَذَا (الثَّوْبَ) وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّة...]

5. «Менга бу кийимни кийдирган ва уни менга менинг куч-қудратимсиз насиб этган Оллоҳга ҳамдлар бўл-син».[17]

3 - دُعَاءُ لُبْسِ الثَّوْبِ الجَدِيدِ

3. Янги кийим кийганда ўқиладиган дуо

6-[ اللّهمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِهِ وَخَيْرِ مَا صُنِعَ لَهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ وَشَرِّ مَا صُنِعَ لَهُ[

6. «Парвардигоро! Ўзинга ҳамдлар бўлсинки, Сен бу либосни менга кийдирдинг. Мен Сендан унинг ва у унинг учун қилинган нарсанинг яхши-лигини сўрайман ва Сендан унинг ва у унинг учун қилинган нарсанинг ёмон-лигидан паноҳ тилайман».[18]

4 - الدُّعاءُ لِمَنْ لَبِسَ ثوباً جَدِيداً

4. Янги кийим кийган кишига айтиладиган дуо

7 - [تُبْلِي وَيُخْلِفُ اللّهُ تَعَالَى]

7-1. «Кийимингиз эскириб, Оллоҳ таоло яна янгисини насиб этаверсин».[19]

8 - [اِلْبَسْ جَدِيداً وَعِشْ حَمِيداً وَمُتْ شَهِيداً]

8-2. «Янги кийинг, мақтовли яшанг ва шаҳид бўлиб дунёдан кўз юминг!».[20]

5 - مَا يَقُولُ إِذَا وَضَعَ ثَوْبَهُ

5. Кийимини ечганда ўқийдиган дуо

9 - [بِسْمِ اللّهِ]

9. «Бисмиллаҳ (яъни Оллоҳ номи ила ечаман)».[21]

6 - دُعَاءُ دُخُولِ الخَلاءِ

6. Ҳожатхонага киришдан аввал ўқиладиган дуо

10 - [بِسْمِ اللّهِ] اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخُبْثِ وَالْخَبائِث]

10. «Бисмиллаҳ, (Оллоҳнинг номини ёдга олиб кираман.) Парвардигоро! Мен Сендан эркагу аёл жинлардан паноҳ беришингни сўрайман».[22]

7 - دُعَاءُ الخُرُوجِ مِنَ الخَلاءِ

7. Ҳожатхонадан чиққан-дан сўнг ўқиладиган дуо

11 - [غُفْرَانَكَ]

11. «Мағфират этишингни сўрайман».[23]

8 - الذِّكْرُ قَبْلَ الوُضُوءِ

8. Таҳорат олишдан аввал ўқиладиган зикр

12 - [بِسْمِ اللّهِ]

12. «Бисмиллаҳ (Оллоҳнинг исми билан бошлайман ёки таҳорат қила-ман)».[24]

9 - الذِّكْرُ بعدَ الفَرَاغِ مِنَ الوُضُوءِ

9. Таҳорат олиб бўлгандан сўнг ўқиладиган зикрлар

13 - [أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ..]

13-1. «Гувоҳлик бераманки, ёлғиз Оллоҳ таолодан ўзга маъбуд йўқ ва Муҳаммад Унинг бандаси ва расули-дир!».[25]

14 - [اللّهمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِينَ وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِينَ]

14-2. «Парвардигоро! Мени тавба қил-гувчи ва таҳоратли-покиза кишилардан қилгин».[26]

15 - [سُبْحانَكَ اللّهمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتوبُ إِلَيْكَ]

15-3. «Эй Оллоҳ! Сен айбу нуқсондан покдирсан, барча мақтовлар Сенгадир. Гувоҳлик бераманки, Сендан ўзга илоҳ йўқдир. Сенга истиғфор айтиб, тавба қиламан».[27]

10 - الذِّكْرُ عِنْدَ الْخُرُوجِ مِنَ الْمَنْزِلِ

10. Уйдан чиқишда ўқиладиган зикрлар

16 - [بِسْمِ اللّهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ، وَلَاَ حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ]

16-1. «Бисмиллаҳ, Оллоҳга таваккал қилдим ва куч-қудрат фақатгина Оллоҳдандир».[28]

17 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ، أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ، أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ، أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ، أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ]

17-2. «Эй Оллоҳ! Мен Сендан адашиш-дан ёки (ўзгалар томонидан) адаштири-лишимдан, тойишдан ёки тойдири-лишдан, зулм қилишдан ёки зулмла-нишдан, нодонлик қилишдан ёки менга нодонлик қилинишидан паноҳ бери-шингни сўрайман».[29]

11 - الذِّكْرُ عِنْـــدَ دُخُـولِ الـمَنْــــزِلِ

11. Манзилга кирганда айтиладиган зикр

18 - [بِسْمِ اللّهِ وَلَجْنَا، وَبِسْمِ اللّهِ خَرَجْنَا، وَعَلَى اللّهِ رَبِّنَا تَوَكَّلْنَا، ثُمَّ لِيُسَلِّمْ عَلَى أَهْلِهِ]

18. «Оллоҳнинг исми ила кирдик, Оллоҳнинг исми ила чиқдик ва Робби-мизгагина таваккал қилдик». Сўнг уйидагиларига салом беради».[30]

12 - دُعَــاءُ الذَّهَابِ إِلَى الْـمَسْــجِدِ

12. Масжидга боришда ўқиладиган дуолар

19 - [اللّهمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُوراً، وَفِي لِسَانِي نُوراً، وَفِي سَمْعِي نُوراً، وَفِي بَصَرِي نُوراً، وَمِنْ فَوْقِي نُوراً، وَمِنْ تَحْتِي نُوراً، وَعَنْ يَمِينِي نُوراً، وَعَنْ شِمَالِي نُوراً، وَمِنْ أَمَامِي نُوراً، وَمِنْ خَلْفِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي نَفْسِي نُوراً، وَأَعْظِمْ لِي نُوراً، وَعَظِّم لِي نُوراً، وَاجْعَلْ لِي نُوراً، وَاجْعَلْنِي نُوراً، اللّهمَّ أَعْطِنِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي عَصَبِي نُوراً، وَفِي لَحْمِي نُوراً، وَفِي دَمِي نُوراً، وَفِي شَعْرِي نُوراً، وَفِي بَشَرِي نُوراً]

19. «Парвардигоро! Қалбимга нур ато эт! Тилимга, қулоғимга ва кўзимга ҳам нур бергин! Тепамда ва остимда, ўнг ва чапимда, олдимда ва орқамда ҳам нур қилгин! Ичимни ҳам нурга тўлдир! Ва нурни менга катта ва улкан қилгин! Мен учун нур ато қил! Ва мени нуроний қилгил! Эй Оллоҳ, менга нур бергин! Пай ва этларимда, қонимда, сочларим ва теримда ҳам нурни насиб эт!»[31]

[اللّهمَّ اجْعَلْ لِي نُوراً فِي قَبْرِي... وَنُوراً فِي عِظَامِي]

«Илоҳим! Менга қабримда ҳам, суякла-римда ҳам нур бергин!»[32]

[وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً]

«(Илоҳим!) Менда нурни зиёда қил! Менда нурни зиёда қил! Менда нурни зиёда қил!»[33]

[وَهَبْ لِي نُوراً عَلَى نُورٍ]

«(Илоҳим!) Менга нур устига нур бергин!»[34]

13 - دُعَــاءُ الذَّهَابِ إِلَى الْـمَسْــجِدِ

13. Масжидга киришда ўқиладиган дуолар

20 - [أَعُوذُ بِاللّهِ العَظِيمِ، وَبِوَجْهِهِ الْكَرِيمِ، وَسُلْطَانِهِ الْقَدِيمِ، مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ]

20. Масжидга ўнг оёғи билан киради [35] ва шундай дейди: «Улуғ Оллоҳдан, Унинг карим юзи ва қадим салтанати ила тошбўрон қилинган шайтондан паноҳ беришини сўрайман».[36]

[بِسْمِ اللّهِ، وَالصَّلَاةُ] وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللّهِ]

«Бисмиллаҳ (Оллоҳнинг исми ила кираман). Оллоҳнинг Расулига салоту саломлар бўлсин».[37]

[اللّهمَّ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ]

«Эй Оллоҳ, менга раҳмат эшикларинг-ни очгин».[38]

14 – دُعَاءُ دُخُولِ الـمَسْجِدِ

14. Масжиддан чиқишда ўқиладиган дуо

21 - [بِسْمِ اللّهِ وَالصّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللّهِ، اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِك، اللّهمَّ اعْصِمْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ]

21. Масжиддан чап оёғи билан чиқади [39] ва шундай дейди: «Бисмиллаҳ (Оллоҳнинг исми билан чиқаман). Оллоҳнинг Расулига салавоту салом-лар бўлсин! Эй Оллоҳ, мен Сендан фазли марҳаматингни сўрайман. Ило-ҳим мени тошбўрон қилинган шайтон-дан асрагин».[40]

15 - أذْكَار الْأذَان

15. Азон зикрлари

22 - يَقُولُ مِثْلَ مَا يَقُولُ المُؤَذِّنُ إِلاَّ فِي ((حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ وَحَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ)) فَيقُولُ: ((لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ))

22-1. Азон айтилаётган вақтда азонни эшитаётган киши муаззин айтган лафзларни айнисини қайтариб туради. Фақатгина «Ҳаййа алас-солаҳ ва ҳаййа алал-фалаҳ» деган ўринда «Лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллаҳ», дейди.[41]

Муаззин ташаҳҳуд калимасини айтиб бўлгандан сўнг, азонни эшитган киши қуйидаги дуони ҳам ўқиса яхши бўлади:

23 - [وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، رَضِيتُ بِاللّهِ رَبَّاً، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولاً، وَبِالْإِسْلاَمِ دِينَاً]

23-2. «Мен ҳам гувоҳлик бераманки: «Оллоҳдан ўзга барҳақ илоҳ йўқдир. У шериксиз ёлғиздир. Муҳаммад Унинг қули ва Расулидир. Оллоҳни Роббим, Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва сал-лам)ни Расул ва Исломни эса диним, деб тан оламан».[42]

Буни муаззин ташаҳудни айтгандан кейин айтади.[43]

24 - [يُصَلِّي عَلَى النَّبِيِّ بَعْدَ فَرَاغِهِ مِنْ إِجَابَةِ الْمُؤَذِّنِ]

24-3. Муаззиннинг нидосига жавоб қилиб бўлгач, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга салавоту саломлар йўллайди.[44] Кейин эса, қуйидаги дуони ўқийди:

25 - [اللّهمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّداً الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامَاً مَحمُوداً الَّذِي وَعَدْتَهُ، [إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ]

25-4. «Эй ушбу комил нидонинг ва ҳозир намознинг Роббиси бўлган Илоҳим! Муҳаммад алайҳиссалоту вас-саломга васила ва фазилани насиб этгин! Уни Ўзинг ваъда қилган юксак мақтовли мақомга мушарраф қилгин! Албатта Сен ваъдага хилоф қилмас-сан».[45]

26 - [يَدْعُو لِنَفسِهِ بَيْنَ الْأَذَانِ وَالْإِقَامَةِ فَإِنَّ الدُّعَاءَ حِينَئِذٍ لاَ يُرَدُّ]

26-5. Азон билан такбир орасидаги вақтда дуолар рад қилинмайди, шунинг учун мўмин киши бу вақтни ғанимат билиб, Оллоҳ таолодан тилакларини сўрайди.[46]

16 - دعاء الاستفتاح

16. Истифтоҳ — намознинг аввалида ўқиладиган дуолар

27 - [اللّهمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللّهمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللّهمَّ اغْسِلْني مِنْ خَطَايَايَ، بِالثَّلْجِ وَالْماءِ وَالْبَرَدِ]

27-1. «Эй Илоҳим! Мен билан хато-ларим ўртасини машриқ билан мағрибнинг ўртасини йироқ қилга-нингдек узоқ қилгин. Эй Илоҳим! Мени хатоларимдан худди оппоқ либос кирлардан поклангандек пок қилгин. Эй Илоҳим! Мени хатоларимни қор, сув ва дўл билан ювгин-поклагин».[47]

28 - [سُبْحانَكَ اللّهمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ]

28-2. «Эй Оллоҳ! Сен айбу нуқсондан поксан, Сенинг ҳамдинг ила Сенга тасбеҳ айтдим. Сенинг исминг мубо-ракдир, улуғлигинг ҳам олийдир ва Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқдир».[48]

29 - [وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفَاً وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلاَتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللّهمَّ أَنْتَ المَلِكُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبي جَمِيعَاً إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلاَّ أَنْتَ. وَاهْدِنِي لِأَحْسَنِ الأَخْلاقِ لاَ يَهْدِي لِأَحْسَنِها إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لاَ يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالخَيْرُ كُلُّهُ بِيَـــــــدَيْكَ، وَالشَّـــــرُّ لَيْسَ إِلَيْــــــكَ، أَنَا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتوبُ إِلَيْكَ]

29-3. «Осмонлару Ерни яратган Зотга ихлос ила юзимни қаратдим ва мен Унга шерик келтирувчилардан эмас-ман. Намозим, қурбонлигим, ҳаётим ва мамотим бутун оламлар Роббиси, шериги йўқ Оллоҳ учундир. Мен шунга буюрилганман ва мен мусул-монларданман. Эй Оллоҳ! Сен Малик-сан, Сендан ўзга илоҳ йўқдир. Сен Роббимсан, мен эса Сенинг қулингман. Мен ўзимга жабр қилдим ва гуноҳ-ларимни тан оламан. Гуноҳларимни барчасини афв эт! Зеро гуноҳларни фақатгина Ўзинг мағфират қилурсан. Мени энг гўзал ахлоқларга етакла! Чунки энг гўзал ахлоққа фақатгина Ўзинг йўллайсан! Мендан ёмон хулқ-ларни кетказгин! Зеро ёмон хулқларни Ўзинггина кетказасан. Эй Оллоҳ! Сенинг итоатингда турувчи ва Сенинг итоатингда бўлувчиман. Барча яхши-лик Сенинг қўлингдадир. Ёмонлик эса Сенга нисбат қилинмас. Мен Сенинг мададинг ила борман ва Сенга инобат қилурман. Сен баракотли ва олийдир-сан. Сенга истиғфор айтиб, тавбалар қиламан.[49]

30 - [اللّهمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيْكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقيمٍ]

30-4. «Эй Жаброил, Микоил ва Исро-филнинг Роббиси, осмонлару Ерни яратгувчиси, ғайбу ошкорни билгувчи Оллоҳ! Сен ўзинг бандаларинг ўртаси-даги ихтилофда ҳукм қиласан. Мени бу ихтилофдан изнинг ила хаққа ҳидоят-ла. Албатта, Сен ўзинг хоҳлаган бан-дангни тўғри йўлга ҳидоят қилурсан».[50]

31 - [اللّهُ أَكْبَرُ كَبِيرَاً، اللّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، اللّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَسُبْحَانَ اللّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً] ثلاثا [أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ: مِنْ نَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ، وَهَمْزِهِ]

31-5. «Оллоҳ жуда улуғдир, Оллоҳ жуда улуғдир, Оллоҳ жуда улуғдир. Оллоҳга чексиз ҳамдлар бўлсин! Оллоҳга чексиз ҳамдлар бўлсин! Оллоҳга чексиз ҳамдлар бўлсин! Ва Оллоҳга эртаю кеч тасбеҳлар бўлсин». Ушбу дуони уч бор такрор қилади.

Оллоҳдан менга шайтоннинг васваса-сидан, макри ва ҳийласидан паноҳ беришини сўрайман», дейди.[51]

32 - [اللّهمَّ لَكَ الْحَمْدُ [52]، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ] [وَلَكَ الْحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ] [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ] [وَلَكَ الْحَمْدُ] [أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمحَمَّدٌ حَقٌّ، وَالسّاعَةُ حَقٌّ] [اللّهمَّ لَكَ أَسْلَمتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حاكَمْتُ. فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ] [وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي] [أَنْتَ المُقَدِّمُ، وَأَنْتَ المُؤَخِّرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ] [أَنْتَ إِلَهِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ] [وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ]

32-6. «Эй Илоҳим! Сен осмонлару ернинг ва улардаги бор махлуқларнинг нуридирсан. Сенга ҳамдлар бўлсин! Сен осмонлару ер ва ундаги борлиқни тутиб тургувчисидирсан. Сенга ҳамд-лар бўлсин! Сен осмонлару ер ва ундаги мавжудодларнинг Роббисан. Сенга ҳамдлар бўлсин! Осмонлару Ер ва ундаги ҳамма борлиқ Сенинг мулкингдир. Сенга ҳамдлар бўлсин! Сен осмонлар ва ернинг подшоҳи-дирсан. Сенга ҳамдлар бўлсин! Сен ҳақдирсан, ваъданг ҳам ҳақ, сўзинг ва сенга қайтиш ҳақ, жаннат ва дўзах ҳақ, Пайғамбарлар ва Муҳаммад алайҳис-салом ҳақ, қиёмат ҳақ. Илоҳим, сенга мусулмон бўлдим. Сенгагина таваккал қиламан ва Сенгагина иймон келтира-ман, Сенгагина инобат қиламан, Се-нинг йўлингда хусуматлашаман, Се-нинг ҳукмингга рози бўламан. Ўтмиш ва келажак, сиру ошкор гуноҳларимни афв эт! Аввали ҳам Ўзинг, охири ҳам Ўзингдир.! Сендан ўзга илоҳ йўқдир!»[53]

17 - دعاء الركوع

17. Рукуъдаги дуолар

Оллоҳ таолони улуғлайдиган дуолар билан намозга киришгандан сўнг, Унга рукуъ қилади ва рукуъда мана бу дуоларни ўқийди.

33 - [سُبْحانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ] ثلاث مرات

33-1. «Буюк Роббим покдир» — уч мартадан айтилади.[54]

34 - [سُبْحَانَكَ اللّهمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللّهمَّ اغْفِرْ لِي]

34-2. «Парвардигоро! Сенга тасбеҳлар бўлсин! Сенинг ҳидоятинг-тавфиқинг ила Сенга ҳамдлар айтамиз. Илоҳим! мени мағфират қилгин».[55]

35 - [سُبُّوُحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ المَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ]

35-3. «Оллоҳ ҳар қандай айб-нуқсон-лардан пок ва муқаддасдир. Оллоҳ бутун малоикалар ҳамда Жаброилнинг Роббидир».[56]

36 - [اللّهمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، خَشَعَ لَكَ سَمْعِي، وَبَصَرِي، وَمُخِّي، وَعَــــظْمِي، وَعَصَبِي، [وَمَا استَقَلَّتْ بِهِ قَدَمِي]

36-4. «Илоҳо! Сенга рукуъ қилдим. Сенга иймон келтирдим ва Сенга мусулмон бўлиб бўйинсундим. Сенга қулоғим, кўзим, миям, пайим хуллас, оёғим кўтариб турган ҳамма аъзойим бўйин-сунди».[57]

37 - [سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ، وَالْمَلَكُوتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ]

37-5. «Куч-қудрат, тамомий мулк, кибр ва улуғлик эгаси бўлган Оллоҳ айбу нуқсондан покдир».[58]

18 - دعاء الرفع من الركوع

18. Рукуъдан бош кўтараёт-ган вақт ўқиладиган дуолар

38 - [سَمِعَ اللّه لِمَنْ حَمِدَهُ]

38-1. «Оллоҳ, Ўзига ҳамд айтувчини эшитди».[59]

39 - [رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ، حَمْداً كَثيراً طَيِّباً مُبارَكاً فِيهِ]

39-2. «Паравардигоро! Сенга пок ва муборак, чексиз мақтовлар бўлсин».[60]

40 - [مِلْءَ السَّمَوَاتِ وَمِلْءَ الأَرْضِ، وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيءٍ بَعْدُ. أَهلَ الثَّناءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ. اللّهمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ]

40-3. «Осмонлару Ер ва уларнинг ўртасидаги нарсалар миқдорича, яна Ўзинг хоҳлаганингча Сенга мақтовлар бўлсин! Ва Сен улуғлик ва мақтовлар соҳибидирсан. Банда айтган нарсага фақат Ўзинг ҳақлидирсан. Барчамиз Сенгагина қулдирмиз. Парвардигоро! атойингни манъ қилгувчи, Сен манъ қилган нарсани бергувчи йўқдир. Бой-лик, улуғлик эгасига фойда бера ол-майди. Улуғлик, бойлик Сендандир»[61].

19 - دعاء السجود

19. Сажда дуолари

41 - [سُبْحَانَ رَبِّيَ الأَعْلَى] ثلاث مرات

41-1. «Олий Роббим айбу нуқсонлар-дан покдир». Уч марта такрор қилади.[62]

42 - [سُبْحَانَكَ اللّهمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللّهمَّ اغْفِرْ لِي]

42-2. «Эй Илоҳим! Сен барча айбу нуқсондан покдирсан. Парвардигоро, Сенинг ҳамду ҳидоятинг ила тасбеҳ айтдим. Илоҳим, мени мағфират қил».[63]

43 - [سُبوحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَالرُّوحِ]

43-3. «Оллоҳ ҳар қандай айбу нуқсон-лардан пок ва муқаддас Зотдир. Оллоҳ бутун малоикалар ҳамда Руҳ-Жаброил-нинг Роббидир».[64]

44 - [اللّهمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، سَجَدَ وَجْهِيَ لِلَّذِي خَلَقَهُ، وَصَوَّرَهُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ، تَبَارَكَ اللّه أَحْسنُ الْخَالِقينَ]

44-4. «Илоҳо! Сенга сажда қилдим, иймон келтирдим ва мусулмон бўлиб бўйинсундим. Юзим уни яратиб, сурат ато этган ва кўзу қулоқни очган Зотга сажда қилди. Энг яхши яратувчи Оллоҳ баракотлидир».[65]

45 - [سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ، وَالْمَلَكُوتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ]

45-5. «Куч-қудрат, тамомий мулк, кибор ва улуғлик соҳиби бўлган Оллоҳ айбу нуқсондан покдир».[66]

46 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ: دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلاَنِيَّتَهُ وَسِرَّهُ]

46-6. «Эй Илоҳим! Гуноҳларимни ҳаммасини: катта-ю кичигини, аввали-ю охирини, сиру ошкорини мағфират айла».[67]

47 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ]

47-4. «Илоҳо! Мен Сенинг ризолигинг билан ғазабингдан паноҳ сўрайман, авфу мағфиратинг ила азобингдан паноҳ тилайман. Сендан менга бўлади-ган –ғазабингдан- паноҳ беришингни сўрайман. Сенга бўлган сано-мақтов-нинг ҳисобига етолмайман. Сен ўзингга сано айтганинг кабидирсан».[68]

20 - دعاء الجلسة بين السجدتين

20. Икки сажда орасида ўтирганда ўқиладиган дуолар

48 - [رَبِّ اغْفِرْ لِي، رَبِّ اغْفِرْ لِي]

48-1. «Роббим! мени мағфират қил. Роббим! мени мағфират қил».[69]

49 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَاجْبُرْنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي، وَارْفَعْنِي]

49-2. «Илоҳим, мени мағфират қил, мени раҳматингга ол ва ҳидоятда қил! Мени тўғри йўлда қилиб, менга офият, ризқ ато эт, даражамни баланд қил».[70]

21 - دعاء سجود التلاوة

21. Тиловат саждасининг дуолари

50 - [سَجَدَ وَجْهِيَ لِلَّذِي خَلَقَهُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ بِحَوْلِهِ وَقُوَّتِهِ، ﴿فَتَبارَكَ اللّه أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ﴾]

50-1. «Юзим, уни яратган ва унга кўз, қулоқ ато этган Зотга, Унинг куч-қудрати ва мадади ила сажда қилди. «Энг яхши яратгувчи Оллоҳ муборак-дир»».[71]

51 - [اللّهمَّ اكْتُبْ لِي بِهَا عِنْدَكَ أَجْراً، وَضَعْ عَنِّي بِهَا وِزْراً، وَاجْعَلْهَا لِي عِنْدَكَ ذُخْراً، وَتَقَبَّلْهَا مِنِّي كَمَا تَقَبَّلْتَهَا مِنْ عَبْدِكَ دَاوُدَ]

51-2. «Илоҳо! Шу сажда сабабли менга ажр ёз ва шу сабабли бир гуноҳни ўчир! Ва мен учун уни даргоҳингда захира қил ва уни мендан худди, банданг Довуд алайҳиссаломдан қабул қилгандек қабул қилгин».[72]

22 – التشهد

22. Ташаҳҳуд дуоси

52 - [التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ، وَالصَّلَواتُ، وَالطَّيِّباتُ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللّه وَبَرَكَاتُهُ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللّه الصَّالِحِينَ. أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسولُهُ]

52. «Оллоҳга саломлар ва салавотлар ва тоййиботлар бўлсин! Эй Пайғамбар, сизга Оллоҳнинг салому раҳмати ва баракотлари бўлсин. Бизларга ва Оллоҳнинг солиҳ бандаларига ҳам салом бўлсин. Гувоҳлик бераманки, Оллоҳ таолодан ўзга ҳақ маъбуд йўқ ва Муҳаммад Унинг қули ва Расулидир».[73]

23 - الصلاة على النبي ﷺ‬ بعد التشهد

23. Ташаҳуддан сўнг Пай-ғамбар алайҳиссаломга салавот айтиш

53 - [اللّهمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللّهمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ]

53-1. «Илоҳим! Муҳаммад ва унинг оиласига худди Иброҳим ва унинг оиласига раҳмат этганингдек раҳмат эт. Зеро Сен мақтовга сазовор ва улуғ зотсан. Илоҳим! Муҳаммад ва унинг оиласига худди Иброҳим ва унинг оиласига барака ато қилганингдек барака ато эт. Зеро Сен мақтовга сазовор ва улуғ зотдирсан».[74]

54 - [اللّهمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْوَاجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْواجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ]

54-2. «Илоҳо! Муҳаммад ва унинг жуфти ҳалолларига, зурриётларига ҳам худди Иброҳимнинг оиласига салавот йўллаганингдек салавот йўлла. Ва Муҳаммадга ва унинг жуфти ҳалол-ларига ва зурриётларига ҳам худди Иброҳимнинг оиласига барака берга-нингдек барака ато эт».[75]

24 - الدعاء بعد التشهد الأخير قبل السلام

24. Саломдан аввал охирги ташаҳҳуддан сўнг ўқила-диган дуолар

55 - [اللّهــمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ]

55-1. «Эй Илоҳим! Мени қабр азоби-дан, дўзах азобидан, ҳаёт ва ўлим фитнасидан ва масиҳи Дажжолнинг ёмон фитнасидан ўзинг асрагин».[76]

56 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَأَعوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ، وَأَعوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ. اللّهمَّ إِنِّي أَعوذُ بِكَ مِنَ الْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ]

56-2. «Эй Илоҳим! Менга қабр азоби-дан, масиҳи Дажжол фитнасидан, тириклик ва ўлим фитнасидан паноҳ бергин. Эй Роббим! Мени гуноҳ ва қарз балосидан ўзинг асрагин».[77]

57 - [اللّهمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْماً كَثِيراً، وَلاَ يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الغَفورُ الرَّحيمُ]

57-3. «Эй Илоҳим! Мен ўзимга кўп жабр қилдим. Гуноҳларни фақат Ўзинг мағфират қилурсан, ҳузурингдан бўл-ган мағфират билан мени мағфират айла ва менга раҳм қил. Зеро Сен кечургувчи ва раҳмли зотдирсан».[78]

58 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، وَمَا أَسْرَفْتُ، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي. أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ]

58-4. «Илоҳим! Мени ўтмиш ва кела-жакдаги, ҳамда сиру ошкор гуноҳ-ларимни ва исрофларимни ва Сен мендан кўра яхшироқ биладиган мендаги -гуноҳларимни- афв қилгин. Сен аввал қилгувчи ва охир қилгувчи ҳам Сенсан. Сендан ўзга барҳақ илоҳ йўқдир».[79]

59 - [اللّهمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبادَتِكَ]

59-5. «Парвардигоро! Сени зикр қи-лишда, Сенга шукр қилишда ва Сенга чиройли ибодат қилишда менга мадад-кор бўлгин».[80]

60 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْقَبْرِ]

60-6. «Илоҳим! Мени бахиллик ва қўрқоқликдан ўзинг асра. Хорлик ҳаётидан ва дунёнинг фитнасидан ҳамда дўзах азобидан менга паноҳ бергин».[81]

61 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ]

61-7. «Илоҳим! Мен Сендан жаннатни тилайман ва дўзахдан паноҳ беришинг-ни сўрайман».[82]

62 - [اللّهمَّ بِعِلْمِكَ الغَيْبَ وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلقِ أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْراً لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْراً لِي، اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، وَأَسْأَلُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الرِّضَا وَالْغَضَبِ، وَأَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِي الْغِنَى وَالْفَقْرِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيماً لاَ يَنْفَدُ، وَأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاَ تَنْقَطِعُ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْقَضَاءِ، وَأَسْــــأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَأَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقائِكَ فِي غَيرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللّهمَّ زَيِّنَا بِزِينَةِ الإِيمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ]

62-8. «Эй Илоҳим! Ғайбдан хабардор-лигинг, яратишга қодирлигинг ила Сендан тилайманки, агар ҳаёт мен учун яхши бўлса, умримни узоқ қил. Агар мен учун ўлим афзал бўлса, жонимни олгин. Парвардигоро! Мен Сендан ошкору ғайбда ҳам Ўзингдан қўрқиш-ни насиб этишингни сўрайман. Розили-гу ғазабда ҳам ҳақ сўзни гапирадиган бўлишни тилайман. Камбағаллигу бой-ликда ҳам тежамкорлик қилишни сўрайман ва туганмас неъмату, абадий шодликни беришингни сўрайман. Қазои қадарга розилик, ўлимдан кейин эса фаровон ҳаётни тилайман. Юзинг-ни кўриш лаззатини сўрайман. Ва зарару қайғуларсиз, адаштиргувчи фит-наларсиз висолингга мушарраф бўлиш-ни тилайман. Парвардигоро! Бизларни иймон зийнати билан зийнатла ва бизларни ҳидоятда қилиб, ҳидоятга йўлловчилардан қилгин».[83]

63 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللّه بِأَنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يولَدْ، وَلَمْ يَكنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، أَنْ تَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِّيمُ]

63-9. «Эй Илоҳим! Эй Оллоҳ! Мен Сендан Сени яккаю ягона, Сомад — туғмаган ва туғилмаган, ҳеч ким Унга тенг бўлмаган зотлигингни -васила- қилиб, гуноҳларимни мағфират қили-шингни сўрайман! Албатта Сен кечи-рувчи ва раҳмли зотдирсан».[84]

64 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ لَا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، الْمَنَّانُ، يَا بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالْإِكْرَامِ،

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ]

64-10. «Парвардигоро! Мен ҳамма ҳамдлар фақат Сенгагина эканлиги, Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқ, шериксиз, яккаю ягона илоҳ эканлигингни -васила- қилиб, Сендан тилайман, эй инъомлар соҳиби, Еру осмонларни йўқдан бор қилган Зот, улуғлик ва карам эгаси, эй мангу тирик Зот ва бутун оламларни барпо қилиб тургув-чи! Мен Сендан жаннатни сўрайман ва дўзахдан паноҳ беришингни тилай-ман».[85]

65 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ]

65-11. «Парвардигоро! Мен, фақатгина Сени Оллоҳ, Сендан бошқа ҳақ илоҳ йўқ, Сен яккаю ягона, Сомад — туғма-ган ва туғилмаган, Унинг тенги йўқ бўлган Зотдирсан! — деб гувоҳлик беришимни -васила- қилиб Сендан сўрайман».[86]

25 - الأذكار بعد السلام من الصلاة

25. Намоздан салом бергач ўқиладиган дуолар

66 - [أَسْتَغْفِرُ اللّه (ثَلاَثَاً) اللّهمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ، وَمِنْكَ السَّلاَمُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالْإِكْرَامِ]

66-1. «Оллоҳдан истиғфор сўрайман», (деб 3 марта айтади.) Сўнг ушбу дуони ўқийди: «Парвардигоро! Сен Салом-дирсан ва Сендандир салом ҳам. Эй улуғлик ва карам соҳиби, Сен (айбу нуқсондан) пок ва муқаддасдирсан».[87]

67 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ [ثلاثاً]، اللّهمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الجَدُّ]

67-2. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, У ёлғиз, шериги йўқдир, мулк Уникидир, ҳамма ҳамдлар Унгадир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир. Парвар-дигоро! Атоингни манъ қилгувчи, манъ қилганингни бергувчи йўқдир. Сенинг ҳузурингда бойлик ва улуғлик эгасига улуғлиги-бойлиги фойда бера олмас».[88]

68 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ, لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الكَافِرُونَ]

68-3. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, У ёлғиз ва шериксиздир. Ҳамма мулк Уникидир, ҳамдлар ҳам Унгадир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир. Куч-қувват ҳаммаси Оллоҳдадир. Ибодат қилинишга Оллоҳнинг ўзи лойиқдир. Биз фақат Унинг ўзига ибодат қиламиз. Неъмат ва фазл Ундандир. Чиройли санолар Унга хосдир. Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. Динни Унга холис қиламиз, гарчи кофирлар ёмон кўрсалар ҳам».[89]

69 - [سُبْحَانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللّهُ أَكْبَرُ (ثلاثاً وثلاثين) لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ]

69-4. Субҳаноллоҳ, Алҳамдулиллаҳ ва Оллоҳу акбарни ўттиз уч мартадан айтиб, сўнг ушбу дуони ўқийди: «Ҳеч қандай илоҳ йўқ, магар Оллоҳ бордир. У ёлғиз ва шериксиздир. Мулк Уники-дир, ҳамдлар ҳам Унгадир ва У ҳамма нарсага қодирдир».[90]

Қуйидаги учта сурани ҳар намоздан сўнг уч мартадан ўқийди:

70 - ﴿قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ* اللّهُ الصَّمَدُ* لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ* وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾،

﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِن شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ* وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ* وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾،

﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ* مَلِكِ النَّاسِ* إِلَهِ النَّاسِ* مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ* الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ* مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ﴾ بَعْدَ كُلِّ صَلاَةٍ

70-5. «1. (Эй Муҳаммад), айтинг: «У — Оллоҳ Бирдир. (Яъни Унинг ҳеч қандай шериги йўқдир. У яккаю ёлғиздир). 2. Оллоҳ (барча ҳожатлар билан) кўзлангувчидир (яъни барча ҳожатлар Ундан сўралади, аммо У ҳеч кимга муҳтож эмасдир). 3. У туғмаган ва туғилмагандир (яъни Оллоҳнинг ўғил-қизи ҳам, ота-онаси ҳам йўқдир. У азалий ва абадий зотдир). 4. Ва ҳеч ким У зотга тенг эмасдир».[91]

«(Эй Муҳаммад), айтинг: «Мен тонг Парвардигоридан (менга) Ўзи ярат-ган нарсаларнинг ёмонлигидан; зулматга чўмган кечанинг ёмонли-гидан, тугунларга дам солгувчи (жодугар)ларнинг ёмонлигидан ва ҳасад қилаётган ҳасадгўйнинг ёмон-лигидан паноҳ беришини сўраб илтижо қилурман».[92]

«(Эй Муҳаммад), айтинг: «Мен барча инсонларнинг Парвардиго-ридан, барча инсонларнинг Подшо-ҳидан, барча инсонларнинг Илоҳи-дан (менга) Ўзи жин ва инсонлардан бўлган, инсонларнинг дилларига васваса соладиган, (қачон Оллоҳ-нинг номи зикр қилинганида) яши-риниб оладиган васвасачи (шайтон)-нинг ёмонлигидан паноҳ беришин сўраб илтижо қилурман».[93]

71-6. Ҳар намоздан кейин Оятал-курсийни бир марта ўқийди:

71 - ﴿اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾ عَقِبَ كلِّ صَلاَةٍ

«Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. Фақат Унинг ўзи бордир. У тирик ва абадий тургувчидир. Уни на мудроқ, на уйқу олмайди. Самовот ва ердаги бор нарсалар Унингдир. Унинг ҳузу-рида ҳеч ким (бировни) Унинг изнисиз оқлай олмайди. У уларнинг (барча одамларнинг) олдиларидаги ва орқаларидаги бор нарсани била-ди. Ва улар У зотнинг илмидан фақат Ўзи истаган нарсаларнигина биладилар. Унинг арши-курсиси осмонлар ва ердан кенгдир. Ва уни осмонлар ва ерни ҳифзу ҳимоятда сақлаб туриш қийнамайди. У энг юксак ва буюкдир».[94]

Қуйидаги дуони эса шом ва бомдод намозидан сўнг ўн марта ўқийди:

72 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ)) عَشْرَ مَرّاتٍ بَعْدَ صَلاةِ الْمَغْرِبِ وَالصُّبْحِ

72-7. «Ҳеч қандай илоҳ йўқ, магар Оллоҳ бор, У ёлғиз ва шериксиздир, мулк Уникидир, ҳамма ҳамдлар Унга хосдир. У тирилтиради ва ўлдиради. У ҳамма нарсага қодир зотдир».[95]

Бомдод намозини ўқиб бўлиб, салом бергач, қуйидаги дуони ўқийди:

73 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً، وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً] بعد السلام من صلاة الفجر

73-8. «Парвардигоро! Мен Сендан фой-дали илм, ҳалол-пок ризқ ва мақбул амал сўрайман».[96]

26 - دعاء صلاة الاستخارة

26. Истихора намозининг дуоси

74 - قال جابر بن عبداللّه t: كان رسول اللّه ﷺ‬ يعلمنا الاستخارة في الأمور كلها كما يعلمنا السورة من القرآن يقول: [إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالْأَمْرِ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ، ثُمَّ لْيَقُلْ: اللّهمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ العَظِيمِ؛ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الغُيُوبِ، اللّهمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأمْرَ - وَيُسَمِّي حَاجَتَهُ - خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي – أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ - فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي – أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ – فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ]

74. «Жобир разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, айтадиларки: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бизларга ҳамма ишларда истихора қилишни ўргатар эдилар, худди Қуръондан бир сура ўргатгандек. Айтардиларки: «Агар бировингизни бир иш ташвишга солиб қўйса, икки ракаат нафл намоз ўқисин. Сўнг айтсинки: Эй Илоҳим! Мен Сендан илминг ила хайрни, қудратинг ила қувватни сўрайман. Ва буюк марҳатингдан беришингни тилайман. Зеро Сен қодир зотсан, мен эса қодир эмасман. Сен билгувчидирсан, мен эса билмасман. Ва Сен ҳамма ғайбни билгувчидирсан. Илоҳим! Агар бу иш -деб уни ташвишга солаётган ишни зикр қилади-да сўнг- мен учун, динимда, ҳаётимда ва ишимнинг оқи-батида яхшилик олиб келадиган бўлса, уни менга насиб эт ва осон қил, сўнг унда мен учун баракани ато қил. Аммо бу иш, мен учун динимда, ҳаётимда ва ишимнинг оқибатида -оқибати дейиш-нинг ўрнига- ёки ишимнинг аввали ва охирида ёмон бўлса, деса ҳам бўлади- уни мендан узоқ қил, мени ҳам ундан йироқ қил. Ва менга қаерда бўлса ҳам, яхшиликни насиб эт. Сўнг мени ўша нарсага қаноатлантир».[97]

وَمَا نَدِمَ مَنِ اسْتَخَارَ الْخَالِقَ، وَشَاوَرَ الْمَخْلُوقِينَ الْمُؤْمِنِينَ وَتَثَبَّتَ فِي أَمْرِهِ، فَقَدْ قَالَ اللّه I: ﴿وَشاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ﴾

Кимики Холиқ-Яратгувчидан истихо-ра-яхшилик талаб қилса, мўминлардан маслаҳат олса ва ишида барқарор бўл-са, пушаймон бўлмас, зеро Оллоҳ тао-ло маслаҳат билан иш тутишга чорлаб шундай марҳамат қилади:

«...ва ишларингизда уларга маслаҳат солинг! Энди (маслаҳат қилгач, би-рон ишни) қасд қилсангиз, Оллоҳга суянинг — таваккал қилинг! Албат-та Оллоҳ Ўзига суяниб (иш қилгув-чиларни) севади».[98]

27 - أذكار الصباح والمساء

27. Эрталабки ва кечки дуолар

الْحَمْدُ لِلَّهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبِيَّ بَعْدَهُ

Аввало ушбу дуони ўқийди. «Оллоҳга ҳамду санолар, Унинг сўнгги Пайғам-барига дуруду салавотлар ва саломлар бўлсин!».[99]

Сўнг Оятал-курсийни ўқийди:

75 - أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ ﴿اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾

75-1. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. Фақат Унинг ўзи бордир. У тирик ва абадий тургувчидир. Уни на мудроқ, на уйқу олмайди. Самовот ва ердаги бор нарсалар Унингдир. Унинг ҳузурида ҳеч ким (бировни) Унинг изнисиз оқлай олмайди. У уларнинг (барча одам-ларнинг) олдиларидаги ва орқала-ридаги бор нарсани билади. Ва улар У зотнинг илмидан фақат Ўзи истаган нарсаларнигина биладилар. Унинг арши-курсиси осмонлар ва ердан кенгдир. Ва уни осмонлар ва ерни ҳифзу ҳимоятда сақлаб туриш қийнамайди. У энг юксак ва буюк-дир».[100]

Кейин эса «Ихлос», «Фалақ» билан «Наас» сураларини уч мартадан ўқий-ди:

76 - ﴿قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ* اللّهُ الصَّمَدُ* لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ* وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾.

76-2. «1. (Эй Муҳаммад), айтинг: «У — Оллоҳ Бирдир. (Яъни Унинг ҳеч қандай шериги йўқдир. У яккаю ёлғиздир). 2. Оллоҳ (барча ҳожатлар билан) кўзлангувчидир (яъни барча ҳожатлар Ундан сўралади, аммо У ҳеч кимга муҳтож эмасдир). 3. У туғмаган ва туғилмагандир (яъни Оллоҳнинг ўғил-қизи ҳам, ота-онаси ҳам йўқдир. У азалий ва абадий зотдир). 4. Ва ҳеч ким У зотга тенг эмасдир».

﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِن شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ* وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ* وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾.

«(Эй Муҳаммад), айтинг: «Мен тонг Парвардигоридан (менга) Ўзи ярат-ган нарсаларнинг ёмонлигидан; зул-матга чўмган кечанинг ёмонлиги-дан, тугунларга дам солгувчи (жоду-гар)ларнинг ёмонлигидан ва ҳасад қилаётган ҳасадгўйнинг ёмонлиги-дан паноҳ беришини сўраб илтижо қилурман».

(ثلاثَ مرَّاتٍ)

«(Эй Муҳаммад), айтинг: «Мен барча инсонларнинг Парвардигори-дан, барча инсонларнинг Подшоҳи-дан, барча инсонларнинг Илоҳидан (менга) Ўзи жин ва инсонлардан бўлган, инсонларнинг дилларига васваса соладиган, (қачон Оллоҳ-нинг номи зикр қилинганида) яшириниб оладиган васвасачи (шай-тон)нинг ёмонлигидан паноҳ бери-шини сўраб илтижо қилурман».[101]

Кейин эса қуйидаги дуоларни айтади:

77 - [أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، لاَ إِلَهَ إلاَّ اللّه وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، رَبِّ

أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِي هَذَا الْيَوْمِ وَخَيرَ مَا بَعْدَهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَسُوءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ]

77-3. «Тонг оттирдик ва Оллоҳнинг бутун мулки ҳам тонг оттирди. -агар кеч кирса, кечга кирдик дейди- Ҳамма ҳамдлар Оллоҳга бўлсин. Ундан ўзга илоҳ йўқдир. У ёлғиз ва шериксиздир. Барча мулк ва ҳамдлар Уникидир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир. Эй Илоҳим! Мен Сендан бу кундаги ва бу кундан кейинги кунларда ҳам яхши-ликни сўрайман. Бу кун ва ундан кейинги кунлардаги ёмонликдан паноҳ тилайман. Эй Роббим! Менга дангаса-ликдан, ёмон кексайишдан паноҳ бер. Эй Роббим! Мени дўзах ва қабр азобидан асрагин».[102]

78 - [اللّهمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ النُّشُورُ]

78-4. «Эй Илоҳим! Сенинг мададинг ила тонг оттирдик, кеч киритдик ва Сенинг мададинг ила яшаймиз ва ўламиз. Қайта тирилиш ҳам фақатгина Сенгадир».[103]

79 - [اللّهمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلاَّ أَنْتَ]

79-5. «Эй Илоҳим! Сен Роббимсан, Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқдир. Сен мени яратдинг, мен Сенинг бандангман. Сенинг аҳд-паймонинг ва ваъдангда қодир бўлганимча тураман. Қилиб қўй-ган ишларимнинг ёмонлигидан Сендан паноҳ сўрайман, менга берган неъмат-ларингни ҳамда гуноҳларимни эътироф қиламан. Мени афв этгин, зеро гуноҳ-ларни ёлғиз Ўзинггина мағфират этасан».[104]

80 - [اللّهمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ، وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلاَئِكَتِكَ، وَجَمِيعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللّه لَا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ] (أربع مرات)

80-6. «Парвардигоро! Мен тонг оттир-дим. Мен Сени гувоҳ қилиб ҳамда аршингни кўтариб тургувчи фаришта-лар ва бутун малоикаларингни ҳамда жамики махлуқотларингни гувоҳ қилиб айтаманки, Сен ўзинг Оллоҳдир-сан, Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқдир, ёлғиз ва шеригинг йўқдир! Ва Муҳаммад Сенинг қулинг ва Расулинг-дир».[105]

Бу дуо тўрт марта ўқилади.

81 - [اللّهمَّ مَا أَصْبَحَ بِي مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَمِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ]

81-7. «Илоҳо! Эрта тонгда менга, ёки бирор банданга насиб бўлган неъмат фақат Ўзингдандир. Сен якка ва шериксизсан. Ҳамд-санолар ва шукр-лар фақат Сенгагина бўлсин».[106]

82 - [اللّهمَّ عَافِنِي فِي بَدَنِي، اللّهمَّ عَافِنِي فِي سَمْعِي، اللّهمَّ عَافِنِي فِي بَصَرِي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ، وَالفَقْرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ] (ثلاث مرات)

82-8. «Эй Илоҳим! Баданимни саломат қил! Қулоғим ва кўзимга ҳам офият бергин! Ибодатга фақат Ўзинг ҳақли-дирсан! Илоҳим! Менга куфр ва камба-ғалликдан паноҳ бер! Ва мени қабр азобидан Ўзинг асра! Сендан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ».[107]

Бу дуо эса уч бор такрор қилинади.

83 - [حَسْبِيَ اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ] (سبع مرات)

83-9. «Оллоҳ менга кифоя қилгувчи-дир. Ундан ўзга ҳақ илоҳ йўқ. Унга таваккал қилдим ва У улкан аршнинг Роббидир».[108]

Бу дуо етти марта ўқилади.

84 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ: فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي، وَمَالِي، اللّهمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللّهمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَينِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي]

84-10. «Парвардигоро! Мен Сендан дунё ва охиратда менга тинчлик-омонлик ва офият беришингни тилай-ман. Илоҳим! Мен Сендан диним ва дунёимда, аҳл-оилам ва молимда омон-лик, офият беришингни сўрайман. Илоҳим авратимни сатр қилгил, -яъни гуноҳларимни яширган ва халойиқлар ўртасида мени шарманда қилма- қўрқувларимдан омонлик бер. Эй Илоҳим! Мени олдимдан ҳам, орқам-дан ҳам, ўнгимдан, чапимдан ва тепамдан ҳам Ўзинг асра. Ва остидан балога йўлиқишдан, -яъни ер ютишидан- улуғлигинг ила паноҳ тилайман».[109]

85 - [اللّهمَّ عَالِمَ الغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطانِ وَشَرَكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ]

85-11. «Парвардигоро! Эй ғайб ва ош-корни билгувчи! Еру осмонларни ярат-гувчи! Ҳамма нарсанинг Робби ва подшоси! Гувоҳлик бераманки, Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқдир. Мен нафсимнинг ёмонлигидан, шайтоннинг шарридан ва унинг ширк(ка чақиришидан ёки унинг тузоғига тушиб қолиш)дан паноҳ бери-шингни илтижо қиламан. Ўзимга, ёки биронта мусулмонга ёмонлик қилиб қўйишимдан ҳам паноҳ беришингни тилайман».[110]

86 - [بِسْمِ اللّهِ الَّذِي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلاَ فِي السّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ] (ثلاث مرات)

86-12. «Унинг исми билан бирга бўлганда на ердаги ва на осмондаги бирон нарса зарар бера олмайдиган Оллоҳнинг исми билан паноҳланаман. У эшитувчи, билувчи Зотдир».[111]

Бу дуо уч бор такрор қилинади.

87 - [رَضِيتُ بِاللّهِ رَبَّاً، وَبِالْإِسْلاَمِ دِيناً، وَبِمُحَمَّدٍ نَبِيّاً] (ثلاث مرت)

87-13. «Оллоҳни Роббим, Исломни диним, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламни пайғамбарим, — деб рози бўлдим».[112]

Бу дуо ҳам уч бор такрор қилинади.

88 - [يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغيثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِيَ كُلَّهُ وَلاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ]

88-14. «Эй мангу ҳаёт ва абадий тургувчи Зот! Раҳматинг билан мадад сўрайман, ҳамма ишларимни ўнгла ва кўз очиб-юмиш муддатича ҳам, яъни бир лаҳза ҳам мени ўзимга топшириб қўйма».[113]

89 - [أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، اللّهـمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْيَوْمِ:فَتْحَهُ، وَنَصْرَهُ، وَنورَهُ، وَبَرَكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ]

89-15. «Биз ва бутун мулк оламлар парвардигори Оллоҳники бўлиб кечга етдик. Парвардигоро! Мен Сендан бу куннинг яхшилигини, фатҳу нусрати-ни, нури, баракаси ва ҳидоятини тилай-ман. Ва бу кундаги ёмонликлардан ва ундан кейинги кунлардаги ёмонлик-лардан паноҳ беришингни сўрайман».[114]

90 - [أَصْبَحْنا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلاَمِ، وَعَلَى كَلِمَةِ الْإِخْلاَصِ، وَعَلَى دِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ، وَعَلَى مِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ، حَنِيفاً مُسْلِماً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشرِكِينَ]

90-16. «Ислом фитратида, Пайғамбари-миз Муҳаммад алайҳиссалом динлари-да ва бобомиз Иброҳим алайҳиссалом динларида бўлган ҳолда тонг оттирдик, зеро у зот чин мусулмон бўлиб, муш-риклардан эмас эдилар.[115]

91 - [سُبْحَانَ اللّهِ وَبِحَمْدِهِ] (مائة مرة)

91-17. «Оллоҳ барча айбу нуқсондан покдир. Оллоҳни ҳамди билан тасбеҳ айтаман.».[116]

Бу зикр юз марта айтилади.

92 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ] (عشر مرات) أو (مرة واحدة عند الكسل)

92-18. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, У ёлғиз ва шериги йўқдир, мулк Уникидир, ҳамма ҳамдлар Унгадир ва у ҳамма нарсага қодир Зотдир».[117]

Ушбу дуо эса ўн марта айтилади, чарчаб, эриниб турган бўлса, бир марта айтиш билан кифояланиши ҳам мум-кин.

93 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ] (مائة مرة إذا أصبح)

93-19. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, У ёлғиз ва шериги йўқдир, мулк Уникидир, ҳамма ҳамдлар Унга хосдир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир».[118]

Бу дуо эса тонг отган маҳал юз марта айтади.

94 - [سُبْحَانَ اللّهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ، وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ] (ثلاث مرات إذا أصبح)

94-20. «Оллоҳга, Унинг махлуқотлари-нинг саноғича, нафсининг ризолигича, аршининг вазнича ва калималарининг миқдорича ҳамду санолар бўлсин».[119]

Бу дуо уч марта айтилади.

95 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً، وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً] (إذا أصبح)

95-21. «Илоҳим! Мен Сендан фойдали илм, ҳалол-пок ризқ ва мақбул амал сўрайман».[120]

Бу дуо тонг вақтида айтилади.

96 - [أَسْتَغْفِرُ اللّه وَأَتُوبُ إِلَيْهِ] (مائة مرة في اليوم)

96-22. «Оллоҳга истиғфор айтиб, тавба қиламан».[121]

Ушбу дуо бир кунда юз маротаба ўқилади.

97 - [أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ] (ثلاث مرات إذا أمسى)

97-23. «Оллоҳнинг мукаммал калима-лари билан яратганларининг ёмонлиги-дан паноҳ тилайман».[122]

Бу дуо эса кеч кирганда уч бор ўқила-ди.

98 - [اللّهمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبَيِّنَا مُحَمَّدٍ] (عشر مرات)

98-24. «Парвардигоро! Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломга салавот ва саломлар йўллагин».[123]

Бу дуо ўн марта ўқилади.

28 - أذكار النوم

28. Ухлашдан аввал ўқиладиган дуолар

99 - [يجمع كفيه ثم ينفث فيهما فيقرأ فيهما: بِسْمِ اللّهِ الرحمن الرحيم ﴿قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ * اللّهُ الصَّمَدُ* لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ* وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾.

بِسْمِ اللّهِ الرحمن الرحيم ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِن شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ* وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ* وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾.

بِسْمِ اللّهِ الرحمن الرحيم ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ* مَلِكِ النَّاسِ* إِلَهِ النَّاسِ* مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ* الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ* مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ﴾.

ثم يمسح بهما ما استطاع من جسده يبدأ بهما على رأسه ووجهه وما أقبل من جسده] (يفعل ذلك ثلاث مرات)

99-1. Ухлашдан аввал икки қўлини дуо қилаётган кишидек очади. Кейин эса бисмиллоҳни айтиб, ушбу сураларни; “Ихлос", “Фалақ" ва “Наас"ни ўқийди. Сўнг икки кафтига дам уриб, кейин қўлларини бош, юз ва олди тарафидан бошлаб, баданига қўли етганича сурта-ди. Шу тарзда уч бор такрорлайди.[124]

Сўнг Бақара сурасидаги Оятал-курсий-ни ва суранинг охиридаги Аманар-расул оятини ўқийди:

100 - ﴿اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْـــــــــــدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾

100-2. Оятал-курсийнинг маъноси аввалда ўтди.[125]

101 -﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ* لاَ يُكَلِّفُ اللّه نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ﴾

101-3. “Пайғамбар ўзига Парварди-горидан нозил қилинган нарсага иймон келтирди ва мўминлар (ҳам иймон келтирдилар). Оллоҳга, фа-ришталарига, китобларига ва пай-ғамбарларига иймон келтирган ҳар бир киши (айтди): «Унинг пайғам-барларидан бирон кишини ажратиб қўймаймиз». Ва «Эшитдик ва итоат этдик. Парвардигоро, гуноҳларимиз-ни мағфират қилишингни сўраймиз. Ва фақат Ўзингга қайтажакмиз», дедилар. Оллоҳ ҳеч бир жонни тоқатидан ташқари нарсага таклиф қилмайди. (Ҳар кимнинг) қилган (яхши) амали ўзи учундир ва (ёмон) амали ҳам ўзининг бўйнигадир. Парвардигоро, агар унутган ёки хато қилган бўлсак, бизни азобингга гирифтор айлама! Парвардигоро, бизларнинг зиммамизга биздан илгари ўтганларнинг буйинларига қўйган юкингни юклама! Парвар-дигоро, бизларни тоқатимиз етмай-диган нарсага зўрлама! Бизларни афв эт, (гуноҳларимизни) мағфират қил, (ҳолимизга) раҳм айла! Ўзинг Хожамизсан! Бас, бу кофир қавм устига Ўзинг бизни ғолиб қил!"[126]

102 - [بِاسْمِكَ رَبِّي وَضَعْتُ جَنْبِي، وَبِكَ أَرْفَعُهُ، فَإِن أَمْسَكْتَ نَفْسِي فارْحَمْهَا، وَإِنْ أَرْسَلْتَهَا فَاحْفَظْهَا، بِمَا تَحْفَظُ بِهِ عِبَادَكَ الصَّالِحِينَ]

102-3. «Сенинг исминг ила ёнимни қўйдим. Ва уни Сенинг номинг ила кўтараман, яъни уйғонаман. Агар жонимни олсанг, -руҳимни жасадимга қайтармасанг- Ўзинг раҳм айла. Агар уни қўйиб юборсанг, -жонимни қайтариб берсанг- уни солиҳ бандала-рингни ҳимоя қиладиган нарса билан асрагин».[127]

Агар бирорталарингиз жойидан туриб, сўнг қайтиб келса, кийимининг этаги билан уни уч бор силтасин-супурсин ва Оллоҳ номини тилга олсин. Чунки у ўрнида нима қолганлигини билмайди. Сўнг юқоридаги дуони айтсин.

103 - [اللّهمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَ نَفْسِي وَأَنْتَ تَوَفَّاهَا، لَكَ مَمَاتُهَا وَمَحْياهَا، إِنْ أَحْيَيْتَهَا فَاحْفَظْهَا، وَإِنْ أَمَتَّهَا فَاغْفِرْ لَهَا. اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ العَافِيَةَ]

103-4. «Илоҳим! Сен менинг жонимни, яъни мени яратдинг ва Сен уни вафот эттирасан. Нафсимнинг ўлими ҳам, ҳаёти ҳам Сенгадир, яъни сенинг қўлингдадир. Агар унга умр ато қилсанг, уни Ўзинг асра. Агар уни вафот эттирсанг, уни мағфират этгин. Илоҳим! Мен Сендан офият сўрай-ман».[128]

104 - [اللّهمَّ قِنِي عَذَابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ] (ثلاث مرات)

104-5. «Парвардигоро! Мени бандала-рингни қайта тирилтирадиган кунда азобу уқубатингдан асрагин».[129]

Бу дуо уч марта ўқилади.

105 - [بِاسْمِكَ اللّهمَّ أَمُوتُ وَأَحْيَا]

105-6. “Эй Илоҳим! Сенинг исминг ила ўламан, яъни ухлайман ва Сенинг исминг ила тириламан, яъни уйғона-ман».[130]

106 - [سُبْحَانَ اللّهِ (ثلاثاً وثلاثين) وَالْحَمْدُ لِلَّهِ (ثلاثاً وثلاثين) وَاللّهُ أَكْبَرُ (أربعاً وثلاثينَ]

106-7. “Субҳаналлоҳ"ни ўттиз уч марта, “Алҳамдулиллаҳ"ни ўттиз уч марта, “Оллоҳ акбар"ни эса ўттиз тўрт марта айтади.[131]

107 - [اللّهمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الأَرْضِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ، وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ. اللّهمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ]

107-8. «Эй Илоҳим! Етти осмонлару, буюк аршнинг ва бизларнинг Робби-миз! Ҳамда ҳамма нарсанинг Робби! Дону дунни ёриб, ундирувчиси! Тав-рот, Инжил ва Фурқонни нозил қилувчиси! Мен Сендан ҳамма нарса-нинг ёмонлигидан паноҳ беришингни илтижо қиламан. Сен ҳамма нарсанинг пешонасидан тутгувчидирсан! Эй Ило-ҳим! Сен Аввалсанки, Сендан олдин ҳеч нарса бўлмаган. Сен Охирсанки, Сендан кейин ҳеч нарса йўқ. Сен Зоҳирсан, Сендан устун ҳеч нарса йўқ, Сен Ботинсан, Сендан яқинроқ ҳеч нарса йўқ. Бизларнинг қарзларимизни Ўзинг адо эт ва бизларни камбағал-ликдан озод қил».[132]

108 - [الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا، وَكَفَانَا، وَآوَانَا، فَكَمْ مِمَّنْ لاَ كَافِيَ لَهُ وَلاَ مُؤْوِيَ]

108-9. «Бизни едирган, ичирган, кифоя этган ва бошпана берган Оллоҳга ҳамд бўлсин. Кифоя этувчиси, бошпана берувчиси бўлмаган қанча киши бор».[133]

109 - [اللّهمَّ عَالِمَ الغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ]

109-10. «Парвардигоро! Эй ғайб ва ошкорни билгувчи! Еру осмонларни яратгувчи! Ҳамма нарсанинг Робби ва подшоси! Гувоҳлик бераманки, Сендан ўзга илоҳ йўқ. Мен нафсимнинг ёмон-лигидан, шайтоннинг шарридан ва ширки (яъни ширкка йўллашидан ёки унинг тузоғига тушиб қолиш)дан паноҳ беришингни илтижо қиламан. Ўзимга, ёки биронта мусулмонга ёмонлик қилиб қўйишимдан ҳам паноҳ беришингни тилайман».[134]

110 - [يَقْرَأُ ﴿الــم﴾ تَنْزِيلَ السَّجْدَةِ، وَتَبَارَكَ الَّذي بِيَدِهِ الْمُلْكُ]

110-11. “Сажда" ва “Мулк", яъни “Таборак" сураларини ўқийди.[135]

111 - [اللّهمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ، لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ]

111-12. «Эй Илоҳим! Мен ўзимни Сенга таслим қилдим. Ишимни Сенга топширдим. Юзимни Сенга йўналтир-дим. Савобингни умид қилиб, азобинг-дан қўрқиб Сенга суяндим. Сенинг ғазабингдан паноҳ топиш ва илтижо қилиш ҳам фақат Ўзингга қайтиш иладир. Сен нозил қилган китобга ва Сен юборган пайғамбарга иймон келтирдим».[136]

29 - الدعاء إذا تقلب ليلا

29. Кечаси ётган ўрнида у ёндан бу ёнга ағдарилганда ўқиладиган дуо

112 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ الْوَاحِدُ الْقَهّارُ، رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزيزُ الْغَفَّارُ [

112. «Оллоҳдан ўзга ҳақ илоҳ йўқ! Оллоҳ яккаю ягона, Қаҳҳор — ҳамма нарсага қудрати етадиган Зотдир. У осмонлару Ер ва бу иккисининг ўрта-сидаги жамики мавжудодларнинг Роб-бидир. У Азиз ва Ғаффор зотдир».[137]

30 - دعاء الفزع في النوم ومن بلي بالوحشة

30. Уйқусида чўчиб кетиб, ваҳима босган киши ўқийдиган дуо

113 - [أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللّهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ، وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّياطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ]

113. «Оллоҳнинг мукаммал калима-лари ила Унинг ғазабидан, азобидан, бандаларининг ёмонлигидан ва шай-тонларнинг васвасаларидан ва менга келишларидан паноҳ тилайман».[138]

31 – ما يفعل من رأى الرؤيا أو الحلم

31. Ёмон туш кўрган киши нима қилиши керак

114 - (أ) [يَنْفُثُ عَنْ يَسَارِهِ](ثلاثا)

114-1. Аввало чап тарафига уч марта туфлайди.[139]

(ب) [يَسْتَعِيذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيطَانِ وَمِنْ شَرِّ مَا رَأَى] (ثلاث مرات)

2. Кейин эса уч марта шайтоннинг ёмонлигидан ва тушида кўрган нарса-ларнинг ёмонлигидан Оллоҳдан паноҳ тилаб истиъозони айтади, яъни “аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожим", дейди.[140]

(ج) [لاَ يُحَدِّثْ بِهَا أَحَداً]

3. Кўрган тушини ҳеч кимга айтмайди.[141]

(د) [يَــتَحَوَّلُ عَنْ جَنْبِهِ الَّذِي كَانَ عَلَيْهِ]

4. Бошқа томонга ағдарилиб ётади.[142]

115 - (ز) [يَقُومُ يُصَلِّي إِنْ أَرَادَ ذَلِكَ]

115-5. Агар хоҳласа ўрнидан туриб нафл намоз ўқийди.[143]

32 - دعاء قنوت الوتر

32. Витр намозида ўқиладиган қунут дуолари

116 - [اللّهمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ؛ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلاَ يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، [وَلاَ يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ]، تَبارَكْتَ رَبَّنا وَتَعَالَيْتَ]

116-1. «Парвардигоро! Мени Ўзинг ҳидоят қилган кишиларинг қатори ҳидоят қил. Ва офият ато қилганларинг қатори офият бер, Ўзингга дўст тутганларинг қатори мени ҳам дўст тутгил. Ва менга берган неъматларинг-ни, баракотли қил. Қазои ҳукмларинг-ни ёмонларидан Ўзинг мени асрагин. Албатта Сен, бутун коинот устидан ҳукм қилгувчидирсан. Сенга биров ҳукм қила олмас. Сен дўст тутган кимса, ҳаргиз хор бўлмас. Сен душман тутган кимса, ҳаргиз азиз бўлмас. Эй Роббимиз! Сен баракотли ва олийдир-сан».[144]

117 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُــــوذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ]

117-2. «Эй Парвардигоро! Мен ризоли-гинг билан ғазабингдан паноҳ сўрай-ман, офиятинг ила азобингдан паноҳ тилайман, мен Сендан, менга бўлади-ган -ғазабингдан- паноҳ бери-шингни сўрайман. Сенга бўлган сано-мақтов-нинг саноғига ета олмайман. Сен Ўзингга сано айтганинг кабидирсан».[145]

118 - [اللّهمَّ إِيَّاكَ نعْبُدُ، وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُو رَحْمَتَكَ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالكَافِرِينَ مُلْحَقٌ. اللّهمَّ إِنَّا نَسْتَعينُكَ، وَنَسْتَغْفِرُكَ، وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ، وَلاَ نَكْفُرُكَ، وَنُؤْمِنُ بِكَ، وَنَخْضَعُ لَكَ، وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفرُكَ]

118-3. «Эй Илоҳим! Биз фақат Сендан ёрдам ва мағфират тилаймиз. Сенга иймон келтирамиз ва таваккул қила-миз, Сенга яхши санолар айтамиз ва шукр қиламиз, Сенга нонкўрлик қил-маймиз, Сенга бўйин эгамиз ва Сенга кофир бўлган кимсаларни тарк қила-миз. Илоҳим! Биз Сенгагина ибодат қиламиз, Сенгагина намоз ўқиб, сажда қиламиз ва Сенгагина сайи ҳаракатлар қилиб, Сен томон ошиқамиз. Раҳма-тингдан умидвормиз, азобингдан эса қўрқамиз. Албатта азобинг кофирларга етгувчидир.[146]

33 - الذكر عقب السلام من الوتر

33. Витр намозини ўқиб бўлиб, салом берилгач ўқиладаиган дуо

Витрдан сўнг салом бериб бўлиб қуйидаги дуони уч марта айтади. Учинчисида овозини баланд кўтаради ва чўзиб ўқийди:

119 - [سُبْحَانَ المَلِكِ القُدُّوسِ] ثلاث مرت والثالثة يجهر بها ويمد بها صوته يقول [رَبِّ الْمَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ]

119. «Бутун оламлар подшоси Қуддус зотга тасбеҳлар бўлсин! У барча мало-икаларнинг ҳамда Жаброил алайҳис-саломнинг Роббисидир».[147]

34 - دعاء الهم والحزن

34. Ташвиш ва хафалик ҳолларда ўқиладиган дуолар

120 - [اللّهمَّ إِنِّي عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُــــلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ القُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدْرِي، وَجَلاَءَ حُزْنِي، وَذَهَابَ هَمِّي]

120-1. «Эй Илоҳим! Мен Сенинг қулинг, қулинг ва чўрингнинг ўғлиман. Пешонам Сенинг қўлингдадир, яъни мен Сенинг ҳукминг остидаман. Ҳук-минг менинг устимда жорийдир. Менинг устимда қилган қазоинг адолатдир. Сен Ўзингни номлаган, ёки китобингда нозил қилган, ёки хал-қингдан бировга билдирган, ёки ҳузурингда ғайб илмингда беркитиб қўйган ҳар бир исмларинг билан Сендан Қуръонни қалбимнинг баҳори, кўнглимнинг нури ва хафалигимни жилови, ғамимни аритгувчи қилишинг-ни сўрайман».[148]

121 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ]

121-2. «Парвардигоро! Менга ташвишу маҳзунлик, ожизлик, ялқовлик, бахил-лик, қўрқоқлик, қарзни кўпайиб кети-ши ва инсонларнинг менга ғолиб бўлишларидан паноҳ беришингни тилайман».[149]

35 - دعاء الكرب

35. Бошга қайғу тушганда ўқиладиган дуолар

122 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ]

122-1. «Улуғ ва Ҳалим Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Аршнинг улуғ Роббидан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Осмонлару Ернинг Робби ва аршнинг Робби бўлган Карим Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ».[150]

123 - [اللّهمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ]

123-2. «Эй Илоҳим! Раҳматингдан умидворман. Мени бир лаҳза ҳам ўзим-га топшириб қўйма ва барча ишла-римни Ўзинг раво қил. Сендан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ».[151]

124 - [لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ]

124-3. «Сендан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Сен барча айб-нуқсонлардан покдирсан. Албатта мен ўзимга жабр қилгувчилардан бўлдим».[152]

125 - [اللّه اللّه رَبِّي لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً]

125-4. «Оллоҳ, Оллоҳ Роббимдир. Унга ҳеч нарсани шерик қилмасман».[153]

36 - دعاء لقاء العدو وذي السلطان

36. Душман ёки султонга йўлиққанда ўқиладиган дуолар

126 - [اللّهمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِي نُحُورِهِم، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ]

126-1. «Парвардигоро! Биз Сени улар-нинг қаршисига қўйгаймиз ва уларнинг ёмонликларидан паноҳ беришингни сўраймиз».[154]

127 - [اللّهمَّ أَنْتَ عَضُدِي، وَأَنْتَ نَصِيرِي، بِكَ أَحُولُ وَبِكَ أَصُولُ، وَبِكَ أُقاتِلُ]

127-2. «Эй Илоҳим! Сен мени қўллов-чимсан, мададкоримсан, Сенинг ёрда-минг ила курашаман, ҳужум қиламан ва уруш қиламан».[155]

128 - [حَسْبُنا اللّه وَنِعْمَ الْوَكِيلُ]

128-3. «Оллоҳ кифоя қилгувчимиздир. Ва У қандай ҳам яхши вакилдир».[156]

37 - دعاء من خاف ظلم السلطان

37. Султоннинг зулмидан қўрққан киши ўқийдиган дуо

129 - [اللّهمَّ ربَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، كُنْ لِي جَاراً مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِكَ، أَنْ يَفْرُطَ عَلَيَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ]

129-1. «Эй осмонлару Ернинг, ҳамда улуғ аршнинг Робби бўлган Илоҳим! Фалончининг ўғли фалончидан ва халқингдан бўлган унинг гуруҳларини менга зулм қилишларидан, ёки туғён-корлик қилишларидан Ўзинг мени асра. Сенинг паноҳинг нақадар улуғ, Сенга бўлган мақтовлар беадад кўп, ва Сендан ўзга илоҳ йўқ».[157]

130 - [اللّهُ أَكْبَرُ، اللّه أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيعاً، اللّه أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوذُ بِاللّهِ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ، الْمُمْسِكِ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الْأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلاَنٍ، وَجُنُودِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ، مِنْ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللّهمَّ كُنْ لِي جَاراً مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَعَزَّ جَارُكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ] (ثلاث مرات

130-2. «Оллоҳ улуғдир! Оллоҳ барча махлуқотлардан азиздир! Ва Оллоҳ мен қўрқаётган ва эҳтиёт бўлаётган нарсадан азиздир. Эй етти осмонларни ерга тушиб кетишидан сақлаб тургувчи ягона Оллоҳ! Фалончи бандангнинг ёмонлигидан ва унинг инсу жиндан иборат бўлган лашкарлари ва малай-ларининг ёмонлигидан менга паноҳ бергин. Сенга бўлган мақтовлар нақа-дар кўпдир. Паноҳинг азиз, исминг баракотлидир. Сендан ўзга илоҳ йўқ-дир». Ушбу дуони уч бор такрор этади.[158]

38 - الدعاء على العدو

38. Душманга дуоибад қилиш

131 - [اللّهمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، سَرِيعَ الْحِسَابِ، اهْزِمِ الأَحْزَابَ، اللّهمَّ اهزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ]

131-1. «Эй Китоб нозил қилгувчи! Тез ҳисоб қилгувчи Илоҳим! Бу тўдаларни мағлуб қилгил. Эй Парвардигорим! Уларни мағлуб қилгин ва даҳшатга солгин».[159]

39 - مايقول من خاف قوما

39. Бир қавмдан қўрққанда ўқийдиган дуо

132 - [اللّهمَّ اكْفِنِيهِمْ بِمَا شِئْتَ]

132-1. «Эй Илоҳим! Мени Ўзинг хоҳ-лаган нарса билан улардан сақла».[160]

40 - دعاء من أصابه شك في الإيمان

40. Иймонида шак бўлаёт-ган киши айтадиган дуолар

133 - يَسْتَعِيذُ بِاللّهِ، يَنْتَهِي عَمَّا وَسْوَسَ فِيهِ 134- يقول [آمَنْتُ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ]

133-1. Аввало истиъоза — Аъузу биллаҳни айтади.[161] Сўнг қалбидаги кечаётган ҳар хил ўйлардан ўзини тўхтади.[162]

134-2. Кейин Аманту биллаҳ ва Расулиҳи, дейди.[163] Кейин эса Оллоҳ таолонинг қуйидаги оятини ўқийди:

135- ((يَقْرَأُ قَوْلَهُ تَعَالَى: ﴿هُوَ الْأوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظّاهِرُ وَالْباطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾))

135-3. «Аввал ҳам, охир ҳам, зоҳир ҳам, ботин ҳам Унинг Ўзидир. У барча нарсани билгувчидир»[164].

41 - دعاء قضاء الدين

41. Қарз тўлашда ўқиладиган дуолар

136 - [اللّهمَّ اكْفِنِي بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكِ عَمَّنْ سِوَاكَ]

136-1. «Парвардигоро! Мени ҳалолинг ила ҳаромдан сақла ва фазлинг ила Ўзингдан бошқалардан беҳожат қил-гин».[165]

137 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ]

137-2. «Эй Илоҳим! Менга ташвишу маҳзунлик, ожизлик, бахиллик, қўрқоқ-лик, қарзни кўпайиб кетиши ва инсон-ларнинг менга зўравонлик қилишлари-дан паноҳ беришингни сўрайман».[166]

42 - دعاء الوسوسة في الصلاة والقراءة

42. Намоз ва қироатида васваса бўлаётган киши ўқийдиган дуо

138 - [أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ، وَاتْفُلْ عَلَى يَسَارِكَ (ثلاثا)]

138. Истиоза – яъни аъузу биллаҳни айтади, сўнг чап тарафига уч марта туфлаб қўяди.[167]

43 - دعاء من استصعب عليه أمر

43. Иши мушкул бўлган киши ўқийдиган дуо

139 - [اللّهمَّ لاَ سَهْلَ إِلاَّ مَا جَعَلْتَهُ سَهْلاً، وَأَنْتَ تَجْعَلُ الْحَزْنَ إِذَا شِئْتَ سَهْلاً]

139. «Эй Парвардигоро! Фақат Сен енгил қилган нарсагина енгил ва осондир. Агар Сен хоҳласанг, оғирни енгил қилурсан».[168]

44 - مايقول ويفعل من أذنب ذنبا

44. Гуноҳ қилиб қўйган киши нима дейиши ва қилиши керак

140 - [مَا مِنْ عَبْدٍ يُذنِبُ ذَنْباً فَيُحْسِنُ الطُّهُورَ، ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ اللّه إِلاَّ غَفَرَ اللّه لَهُ]

140. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қиладиларки: «Агар кимда-ким бир гуноҳ қилиб қўйса, сўнг чиройли мукаммал таҳорат қилиб, икки ракаат намоз ўқиса, сўнг Оллоҳ таоло-дан гуноҳи учун мағфират тиласа, албатта Оллоҳ таоло уни кечиради».[169]

45 - دعاء طرد الشيطان ووساوسه

45. Шайтон ва унинг вас-васасини кеткизадиган зикрлар

141 - [الْاسْتِعَاذَةُ بِاللّهِ مِنْهُ]

141-1. Оллоҳ таолога истиоза – аъузу биллаҳни айтиб, паноҳ сўрайди.[170]

142 - [الأذان]

142-2. Азон айтиш.[171]

143 - [الْأَذْكَارُ وَقِرَاءَةُ الْقُرْآنِ]

143-3. Зикру дуолар ва Қуръон ўқиш билан ҳам шайтон ва унинг васвасаси кетади.[172]

46- الدعاء حينما يقع ما لا يرضاه أو غلب على أمره

46. Кўнгилсиз воқеа содир бўлганда, ёки иши ўнгидан келмаётган дамларда ўқиладиган дуо

144 - [قَدَرُ اللّه وَمَا شَاءَ فَعَلَ]

144. «Бу Оллоҳнинг тақдири, Оллоҳ нимани хоҳласа қилади».[173]

47 - تهنئة المولود له وجوابه

47. Фарзанд кўрган киши-ни табриклаш дуоси ва унинг жавоби

145 - [بَارَكَ اللّه لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ لَكَ، وَشَكَرْتَ الْوَاهِبَ، وَبَلَغَ أَشُدَّهُ، وَرُزِقْتَ بِرَّهُ]

145-1. Табрикловчи: «Оллоҳ таоло сизга ато этган тортиқни баракотли қилсин. Ўзига шукр қилинг, фарзан-дингиз вояга етсин, яхшилигини кўринг».[174]

ويرد عليه المهنأ فيقول: [بَارَكَ اللّه لَكَ وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَزَاكَ اللّه خَيْراً، وَرَزَقَكَ اللّه مِثْلَهُ، وَأَجْزَلَ ثَوَابَكَ]

2- Табрикланувчининг жавоби: «Оллоҳ таоло сизга ҳам баракотлар бериб, яхши мукофотлар билан сийласин. Сизни ҳам худди шундай неъмат-ларидан баҳраманд қилсин ҳамда ажр-савобларингизни зиёда қилсин».[175]

48 - ما يعوذ به الأولاد

48. Ёш болаларга дам солиш

146 - كان رسول اللّه ﷺ‬ يعوذ الحسن والحسين [أُعِيذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللّهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَهَامَّةٍ، وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لاَمَّةٍ]

146. Пайғамбар алайҳиссалом Ҳасан ва Ҳусайн разияллоҳу анҳумоларга шун-дай дам солар эдилар: «Мен сизларга Оллоҳнинг мукаммал калималари ила ҳар бир шайтондан ва зарарли ҳашаротлардан ҳамда ёмон кўздан асрашини сўрайман».[176]

49 - الدعاء للمريض في عيادته

49. Бемор кўриш учун борилганда ўқиладиган дуолар

147 - [لاَ بأْسَ طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللّه]

147-1. Ҳечқиси йўқ, Худо хоҳласа яхши бўлиб кетасиз, — деб таржима қилади, баъзи уламолар. Бошқа баъзи-лари эса гуноҳлардан пок бўласиз, —дейишади.[177]

148 - [أَسْأَلُ اللّه الْعَظيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفيَكَ] (سبع مرات)

148-2. «Улуғ Оллоҳдан, аршнинг Робби бўлган Зотдан сизга шифо беришини тилайман».[178]

Бу дуони етти бор такрор этади.

50 - فضل عيادة المريض

50. Беморни зиёрат қилиш фазилати

149 - قال ﷺ‬: [إِذَا عَادَ الرَّجُلُ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ مَشَى فِي خِرَافَةِ الْجَنَّةِ حَتَّى يَجْلِسَ، فَإِذَا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ، فَإِنْ كَانَ غُدْوَةً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُمْسِيَ، وَإِنْ كَانَ مَسَاءً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُصْبِحَ]

149. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадиларки: «Агар киши бе-мор бўлган мусулмон биродарининг ҳолидан хабар олиш учун борса, гўё у, касалнинг олдига келиб ўтиргунча жаннат боғчасида юргандек бўлади. Агар унинг олдида ўтирса, уни раҳмат қамрайди. Агар зиёрати эрталаб бўлган бўлса, унга етмиш минг малоика кеч киргунгача салавот айтадилар. Агар зиёрати кечқурунда бўлса, унга етмиш минг малоика тонгга қадар салавот айтадилар».[179]

51 - دعاء المريض الذي يئس من حياته

51. Ҳаётидан умидини узган беморнинг дуоси

150 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَأَلْحِقْنِي بِالرَّفِيقِ الْأَعْلَى]

150-1. «Эй Илоҳим! Мени мағфират қил, раҳм айла ва Рафиқул Аълога етказ».[180]

151 - [جَعَلَ النَّبِيُّ عِنْدَ مَوْتِهِ يُدْخِلُ يَدَيْهِ فِي الْمَاءِ فَيَمْسَحُ بِهِمَا وَجْهَهُ، وَيَقُولُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ إِنَّ لِلْمَوْتِ سَكَرَاتٍ]

151-2. Пайғамбар алайҳиссалом ўлим пайтларида қўлларини сувга ботириб, кейин юзларига суртар эдилар. Ва Оллоҳдан ўзга ҳақ илоҳ йўқ, албатта ўлимнинг сакаротлари-талвасалари бор, — дер эдилар.[181]

152 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَاللّهُ أَكْبَرُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ لَهُ المُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ]

152-3. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Оллоҳ улуғдир. Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! У ёлғиз ва шериги йўқдир. Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Барча мулк Уникидир, ҳамма ҳамдлар Унга хосдир. Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! Куч-қудрат ҳаммаси Ундадир».[182]

52 - تلقين المحتضر

52. Ўлим талвасасида ётган одамга талқин қилина-диган калима

153 - [مَنْ كَانَ آخِرُ كَلاَمِهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ]

153. «Кимнинг дунёдан чиқиб кетаё-тиб, охирги гапирган сўзи «ла илаҳа илаллоҳ» бўлар экан, албатта жаннатга киради».[183]

53 - دعاء من أصيب بمصيبة

53. Мусибат кўрган киши ўқийдиган дуо

154 - [إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللّهمَّ أْجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي، وَأَخْلِفْ لِي خَيْرَاً مِنْهَا]

154. «Албатта биз Оллоҳнинг (банда-ларимиз) ва албатта биз У зотга қайт-гувчилармиз» Илоҳим! Мана шу муси-батим сабабли менга ажру мукофот бер ва мен учун ундан яхшироқ бўлган нарсани эваз қил. [184]

54 - الدعاء عند إغماض الميت

54. Ўликни кўзини юмиб қўйишда ўқиладиган дуо

155 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِفُلاَنٍ (بِاسْمِهِ) وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ فِي الْمَهْدِيِّينَ، وَاخْلُفْهُ فِي عَقِبِهِ فِي الْغَابِرِينَ، وَاغْفِرْ لَنَا وَلَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، وَافْسَحْ لَهُ فِي قَبْرِهِ، وَنَوِّرْ لَهُ فِيهِ]

155-1. «Эй Илоҳим! Фалончи банданг-ни -уни исмини ёдга олиб- мағфират қил, — дейди. Сўнг унинг мартабаси-ни ҳидоят топганлар қаторига кўтар-гин. Унинг ортидан қолган -аҳл-аёллари ва фарзандларига- ўзинг назоратчи бўлгин. Бизларни ҳам, уни ҳам мағфират қил ва қабрини кенг ва мунаввар қилгин», — дейди.[185]

55 - الدعاء للميت في الصلاة عليه

55. Маййитга жаноза намозида ўқиладиган дуолар

156 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ، وَعَافِهِ، وَاعْفُ عَنْهُ، وَأَكْرِمْ نُزُلَهُ، وَوَسِّعْ مُدْخَلَهُ، وَاغْسِلْهُ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّهِ مِنَ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، وَزَوْجَاً خَيْراً مِنْ زَوْجِهِ، وَأَدْخِلْهُ الْجَنَّةَ، وَأَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ [وَعَذَابِ النَّارِ]

156-1. «Парвардигоро! Уни мағфират қилиб, раҳм айла ва унга офият бериб, афв эт. Жойини мукаррам этиб, кири-шини осон қил. Ва оппоқ кўйлак кир-дан тозалангандек, уни ҳам сув, қор, дўл билан ювиб, гуноҳлардан покла-гин. Унга ҳовлисидан гўзалроқ ҳовли, аҳлидан кўра яхшироқ аҳл, аёлидан кўра яхшироқ аёл насиб этгин. Ва жаннатга киргиз, қабр ва дўзах азоби-дан сақлагин».[186]

157 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَشَاهِدِنَا وَغَائِبِنَا، وَصَغِيرِنَا وَكَبيرِنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا. اللّهمَّ مَنْ أَحْيَيْتَهُ مِنَّا فَأَحْيِهِ عَلَى الْإِسْلاَمِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَهُ مِنَّا فَتَوَفَّهُ عَلَى الإِيمَانِ، اللّهمَّ لاَ تَحْرِمْنَا أَجْرَهُ، وَلاَ تُضِلَّنَا بَعْدَهُ]

157-2. «Эй Илоҳим! Бизларни тирик-ларимиз ва ўликларимизни, шоҳид ва ғоибларимизни, кичик ва катталари-мизни, эркак ва аёлларимизни мағфи-рат қилгин. Эй Илоҳим! Бизлардан тирик қолганларни Исломда қил, ўлганларни эса иймонда ўтказ. Эй Илоҳим! Унинг ажр-савобидан бизлар-ни маҳрум этма ва ундан кейин бизларни адаштирмагин».[187]

158 - [اللّهمَّ إِنَّ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنٍ فِي ذِمَّتِكَ، وَحَبْلِ جِوَارِكَ، فَقِهِ مِنْ فِتْنَةِ الْقَبْرِ، وَعَذَابِ النَّارِ، وَأَنْتَ أَهْلُ الْوَفَاءِ وَالْحَقِّ، فَاغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ إِنَّكَ أَنْتَ الغَفُورُ الرَّحيمُ]

158-3. «Парвардигоро! Фалончининг ўғли фалончи, Сенинг зиммангда ва паноҳ арқонингдадир. Уни қабр фитна-си ва дўзах азобидан асра. Сен вафо ва ҳақ эгасисан. Унинг гуноҳларини мағ-фират қил ва раҳмтингга ол. Албатта Сен кечирувчи ва раҳмли зотдирсан».[188]

159- اللّهمَّ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ احْتَاجَ إِلَى رَحْمَتِكَ، وَأَنْتَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِهِ، إِنْ كَانَ مُحْسِناً فَزِدْ فِي حَسَنَاتِهِ، وَإِنْ كَانَ مُسِيئاً فَتَجَاوَزْ عَنْهُ

159-4. Эй Оллоҳ! Қулинг ва чўринг-нинг фарзданди Сенинг раҳматингга муҳтождир. Сен уни азоблашдан беҳо-жат Зотдирсан. Агар у яхши бўлган бўлса, ҳасанотларини зиёда эт. Агар у ёмон бўлган бўлса, унинг ёмонлигини кечиб юбор.

56 - الدُّعَـاءُ لِلْفَرَطِ فِي الصَّلاَةِ عَلَيْهِ

56. Гўдакка ўқиладиган жаноза намози дуоси

160- ((اللّهمَّ أَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ))

160-1. Эй Оллоҳ! Уни қабр азобидан сақла.[189]

Қуйидаги дуони ўқиса ҳам яхши:

وإن قال: ((اللّهمَّ اجْعَلْهُ فَرَطاً وَذُخْراً لِوَالِدَيْهِ، وَشَفِيعاً مُجَاباً، اللّهمَّ ثَقِّلْ بِهِ مَوَازِينَهُمَا، وَأَعْظِمْ بِهِ أُجورَهُمَا، وَأَلْحِقْهُ بِصَالِحِ الْمُؤْمِنِينَ، وَاجْعَلْهُ فِي كَفَالَةِ إِبْرَاهِيمَ، وَقِهِ بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ الْجَحِيمِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، اللّهمَّ اغْفِرْ لِأَسْلاَفِنَا، وَأَفْرَاطِنَا، وَمَنْ سَبَقَنَا بِالْإِيمَانِ)) فَحَسَنٌ

«Эй Оллоҳ! Уни ота-онаси учун ажр-мукофот, захира ҳамда шафоати қабул бўладиган шафоатчи қил. Эй Оллоҳ, шу гўдак сабабли уларнинг мезонла-рини оғир, ажру-мукофотларини улуғ қил. Уни солиҳ мўминлар қаторига қўш. Иброҳимнинг кафолатида (кафил-лигида) қил. Ўз раҳматинг билан уни жаҳаннам азобидан сақла, унга уйидан яхшироқ уй, аҳлидан яхшироқ аҳл (оила) ато қил (ўрнига бер). Эй Оллоҳ! Ёшу қаримизни ҳамда биздан олдин иймон билан ўтиб кетган кишиларни мағфират қил![190]

161 - [اللّهمَّ اجْعَلْهُ لَنَا فَرَطاً، وَسَلَفاً، وَأَجْراً]

161-2. «Эй Илоҳим! Уни бизлар учун фарат-кутиб олувчи ва салафу ажр қилгин».[191]

57 - دعاء التعزية

57. Таъзия дуоси

162 - [إِنَّ للَّهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُ مَا أَعْطَى، وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِأَجَلٍ مُسَمَّى... فَلْتَصْبِرْ وَلْتَحْتَسِبْ]

162-1. «Албатта олгани ҳам, бергани ҳам Оллоҳнинг ўзиники. Ҳар бир нарса Унинг ҳузурида маълум муҳлат билан (белгиланган)дир. Сабр қилинг, Оллоҳ-нинг ҳузуридаги ажру савобни умид этинг».[192]

وإن قال: [أَعْظَمَ اللّه أَجْرَكَ، وَأَحْسَنَ عَزَاءَكَ، وَغَفَرَ لِمَيِّتِكَ] فحسن.

Мана бундай деса ҳам яхши: «Оллоҳ ажрингизни улуғ, азангизни яхши қилсин ва маййитингизни мағфират этсин».[193]

58 - الدعاء عند إدخال الميت القبر

58. Маййит қабрга қўйи-лаётган пайт ўқиладиган дуо

163 - [بِسْمِ اللّهِ وَعَلَى سُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ]

163. Бисмиллаҳ, яъни Оллоҳнинг исми ила ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатига мувофиқ ўликни қабрга қўяман.[194]

59 - الدعاء بعد دفن الميت

59. Маййитни дафн қилиб бўлгандан сўнг айтилади-ган дуо

164 - [اللّهمَّ اغْفِرْ لَهُ، اللّهمَّ ثَبِّتْهُ]

164. «Эй Илоҳим! Уни мағфират қил. Эй Илоҳим! Уни -савол-жавобда- собитқадам қил».[195]

60 - دعاء زيارة القبور

60. Қабристонни зиёрат қилинганда ўқиладиган дуо

165 - [السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الدِّيَارِ، مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ، وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللّه بِكُمْ لاَحِقُونَ، [وَيَرْحَمُ اللّه الْمُسْتَقدِمِينَ مِنَّا وَالْمُسْتأْخِرِينَ] أَسْاَلُ اللّه لَنَا وَلَكُمُ الْعَافِيَةَ]

165. «Ассалому алайкум эй мўмин мусулмонлардан иборат бўлган бу диёр аҳллари! Бизлар ҳам иншаоллоҳ сизлар ортларингиздан -бир кун бу ерга- келишимиз бор. Оллоҳ бизлардан ав-вал ўтганларни ҳам, кейин ўтгувчи-ларни ҳам раҳм айласин. Оллоҳ таоло-дан ўзимиз учун, ҳамда сизлар учун офият тилайман».[196]

61 - دعاء الريح

61. Шамол эсганда ўқиладиган дуо

166 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْــــــأَلُكَ خَيْرَهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا]

166-1. «Парвардигоро! Мен Сендан бу шамолнинг яхшилигини сўрайман ва унинг ёмонлигидан паноҳ беришингни тилайман».[197]

167 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ]

167-2. «Парвардигоро! Мен Сендан бу шамолнинг яхшилиги ва ундаги яхши-лик ва у билан бирга юборилган яхши-ликни сўрайман. Ва унинг ёмонлиги ва ундаги ёмонлик, ҳамда у билан бирга юборилган ёмонликдан паноҳ бери-шингни тилайман».[198]

62 - دعاء الرعد

62. Момақалдироқ бўлганда ўқиладиган дуо

168 - [سُبْحَانَ الَّذِي يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلاَئِكةُ مِنْ خِيفَتِهِ]

168. «Момақалдироқ ҳамдлар ила тасбеҳ айтаётган, малоикалар ҳам Ун-дан қўрқиб Унга ҳамду санолар ва тасбеҳлар айтаётган Оллоҳ бутун айбу нуқсондан покдир».[199]

63 - من أدعية الاستسقاء

63. Истисқо -Оллоҳ таоло-дан ёмғир тилаб ўқилади-ган дуолар

169 - [اللّهمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيئاً مَرِيعاً، نَافِعاً غَيْرَ ضَارٍّ، عَاجِلاً غَيْرَ آجِلٍ]

169-1. «Парвардигоро! Бизларга тезроқ кечиктирмаган ҳолда чанқоқларни қон-дирувчи, мўл-кўл, фойдали, зарарсиз ёмғир ёғдиргин».[200]

170 - [اللّهمَّ أَغِثْنَا، اللّهمَّ أَغِثْنَا، اللّهمَّ أَغِثْنَا

170-2. «Парвардигоро! Ёмғир ёғдир, ёмғир ёғдир, ёмғир ёғдир».[201]

171 - [اللّهمَّ اسْقِ عِبَادَكَ، وَبَهَائِمَكَ، وَانْشُرْ رَحْمَتَكَ، وَأَحْيِي بَلَدَكَ الْمَيِّتَ]

171-3. «Эй Илоҳим! Бандаларингни, ҳайвонларингни суғоргин ва раҳма-тингни тарқатгин, ўлик шаҳрингни тирилтиргин».[202]

64 - الدعاء إذا نزل المطر

64. Ёмғир ёққанда ўқиладиган дуо

172 - [اللّهمَّ صَيِّباً نَافِعاً]

172. «Эй Илоҳим! Бу ёмғирни фойда-ли мўл-кўл қилгин».[203]

65 - الدعاء بعد نزول المطر

65. Ёмғир тингач ўқи-ладиган дуо

173 - [مُطِرْنَا بِفَضْلِ اللّه وَرَحْمَتِهِ]

173. «Бизга Оллоҳ таолонинг фазл-карами ва раҳмат ила ёмғир ёғди».[204]

66 - من أدعية الاستصحاء

66. Ҳавонинг булутлардан очилиши мақсадида ўқи-ладиган дуолардан

174 - [اللّهمَّ حَوَالَيْنَا وَلاَ عَلَيْنَا، اللّهمَّ عَلَى الآكَامِ وَالظِّرَابِ، وَبُطُونِ الْأَوْدِيَةِ، وَمَنَابِتِ الشَّجَرِ]

174. «Парвардигоро! Бизларнинг усти-мизга -шаҳримизга- эмас, атрофимизга, яъни шаҳардан ташқарига, қир-адир-лар, водийларнинг ичи ва дарахтзор-ларга ёғдир».[205]

67 - دعاء رؤية الهلال

67. Янги ойни кўрганда ўқийдиган дуо

175 - [اللّهُ أَكْبَرُ، اللّهمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَالْإِيمَانِ، وَالسَّلاَمَةِ وَالْإِسْلاَمِ، وَالتَّوْفِيقِ لِمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَتَرْضَى، رَبُّنَا وَرَبُّكَ اللّه]

175. «Оллоҳ улуғдир, эй Илоҳим! Бу ойни бизларга омонлик, иймон, сало-матчилик, салом ва Ўзинг яхши кўриб, рози бўлган нарсага тавфиқ бериш ойи қилгин. Бизнинг Роббимиз ва сенинг Роббинг ҳам Оллоҳдир».[206]

68 - الدعاء عند إفطار الصائم

68. Рўзадорнинг ифтор маҳалда айтадиган дуоси

176 - [ذَهَبَ الظَّمَأُ وَابْتَلَّتِ العُرُوقُ، وَثَبَتَ الْأَجْرُ إِنْ شَاءَ اللّه]

176-1. «Чанқоқлик кетди, томирлар намланди, иншаоллоҳ савоб ҳам собит бўлди».[207]

177 - [اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ أَنْ تَغْفِرَ لِي]

177-2. «Парвардигоро! Мен Сендан ҳамма нарсадан кенг бўлган раҳматинг ила гуноҳларимни кечиришингни сў-райман».[208]

69 - الدعاء قبل الطعام

69. Овқатдан аввал ўқиладиган дуо

178 - [إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ طَعَاماً فَلْيَقُلْ بِسْمِ اللّهِ، فَإِنْ نَسِيَ فِي أَوَّلِهِ فَلْيَقُلْ بِسْمِ اللّهِ فِي أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ

178-1. Агар бирингиз овқатланса бисмиллаҳ десин. Агар эсидан чиқиб қолган бўлса: Аввалида ҳам, охирида ҳам «бисмиллаҳ», десин.[209]

179 - [مَنْ أَطْعَمَهُ اللّه الطَّعَامَ فَلْيَقُلْ: اللّهمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ وَأَطْعِمْنَا خَيْراً مِنْهُ، وَمَنْ سَقَاهُ اللّه لَبَناً فَلْيَقُلْ اللّهمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ وَزِدْنَا مِنْهُ]

179-2. Кимни Оллоҳ таоло таомлан-тирган бўлса айтсинки: «Эй Илоҳим! бу таомда бизга барака бер ва бундан ҳам яхшироғини насиб қил! Кимга Оллоҳ таоло сут инъом қилган бўлса айтсинки: «Эй Илоҳим! Бунда бизга барака бер ва бизларга бундан янада кўпроқ насиб эт».[210]

70 - الدعاء عند الفراغ من الطعام

70. Таомланиб бўлгач ўқиладиган дуо

180 - [الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ، مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّةٍ]

180-1. «Менга бу таомни инъом қил-ган, менинг кучим ва қудратимсиз ризқлантирган Оллоҳга ҳамду санолар бўлсин».[211]

181 - [الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْداً كَثِيراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ، غَيْرَ [مَكْفِيٍّ وَلاَ ] مُوَدَّعٍ، وَلاَ مُسْتَغْنَىً عَنْهُ رَبَّنَا]

181-2. «Оллоҳ таолога чексиз, муборак ҳамдлар бўлсин. Роббимиз ҳеч кимга муҳтож эмас, У -дуода- тарк этилмас ва Ундан беҳожат ҳам бўлинмас».[212]

71 - دعاء الضيف لصاحب الطعام

71. Меҳмоннинг мезбонга қиладиган дуоси

182 - [اللّهمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِيمَا رَزَقْتَهُم، وَاغْفِرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ]

182. «Эй Илоҳим! Уларга берган ризқингни баракотли қил ва уларни мағфират этиб, раҳм айлагин».[213]

72 - الدعاء لمن سقاه أو إذا أراد ذلك

72. Сув ичирган ёки ичир-моқчи бўлган кишига айтиладиган дуо

183 - [اللّهمَّ أَطْعِمْ مَنْ أَطْعَمَنِي، وَاسْقِ مَنْ سَقَانِي]

183. «Парвардигоро! Менга таом бер-ган кишини Ўзинг таомлантир ва сув ичирган кишини ҳам Ўзинг сув ичир-гин».[214]

73 - الدعاء إذا أفطر عند أهل البيت

73. Бир хонадонда ифтор қилган киши шу хонадон аҳлига айтадиган дуоси

184 - [أَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ، وَأَكَلَ طَعَامَكُمُ الْأَبْرَارُ، وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ الْمَلاَئِكَةُ]

184. «Хонадонингизда рўзадорлар ифтор қилсин, таомларингизни солиҳ кишилар танавул қилсин ҳамда малои-калар сизларга салавотлар айтсин».[215]

74 - دعاء الصائم إذا حضر الطعام ولم يفطر

74. Таом келтирилиб, ун-дан танавул қилмаган рўзадор дуоси

185 - [إِذَا دُعِيَ أَحَدُكُمْ فَلْيُجِبْ، فَإِنْ كَانَ صَائِماً فَلْيُصَلِّ، وَإِنْ كَانَ مُفْطِراً فَلْيَطْعَمْ] ومعنى فليصل أي فليدع

185. «Агар бирингиз меҳмондорчи-ликка чақириладиган бўлса, албатта ижобат қилсин! Агар рўза тутиб олган бўлса, мезбон ҳаққига дуо қилсин, рўзадор бўлмаса таомлансин».[216]

75 - مايقول الصائم إذا سابه أحد

75. Биров рўзадорни ҳақо-ратлаганда унга қайта-радиган жавоби

186 - [إِنِّي صَائِمٌ، إِنِّي صَائِمٌ]

186. «Мен рўзадорман! мен рўзадор-ман».[217]

76 - الدعاء عند رؤية باكورة الثمر

76. Янги пишган мевани кўрганда ўқиладиган дуо

187 - [اللّهمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِينَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا]

187. «Парвардигоро! Бизларга мева-ларимизда, шаҳримизда ва муд [218]лари-мизда баракани ато этгин».[219]

77 - دعاء العطاس

77. Акса урганда айтадиган дуо

188 - [إِذَا عَطَسَ أَحَدُكُم فَلْيَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلْيَقُلْ لَهُ أَخُوهُ أَوْ صَاحِبُهُ: يَرْحَمُكَ اللّه، فَإِذَا قَالَ لَهُ: يَرحَمُكَ اللّه، فَلْيَقُلْ: يَهْدِيكُمُ اللّه وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ]

188. Пайғамбар алайҳиссалом шундай марҳамат қиладилар: «Агар бирингиз акса урса, алҳамдулиллоҳ, яъни Оллоҳ-га ҳамдлар бўлсин, — десин! Унинг биродари ёки соҳиби унга ярҳамукал-лоҳ, яъни Оллоҳ сени раҳматига олсин, — десин! Агар шундай деса, акса урган киши ҳам унга Оллоҳ сизларни ҳидоят қилсин ва ишларингизни ўнгласин, деб жавоб қилсин».[220]

78 - مايقال للكافر إذا عطس فحمد اللّه

78. Кофир акса уриб, сўнг Оллоҳга ҳамд айтса нима деб жавоб қилинади

189 - [يَهْدِيكُمُ اللّه وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ]

189. «Оллоҳ сизларни ҳидоятласин ва ишларингизни ўнгласин».

79 - الدعاء للمتزوج

79. Уйланган кишига айтиладиган дуо

190 - [بَارَكَ اللّه لَكَ، وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَكُمَا فِي خَيْرٍ]

190. «Оллоҳ таоло сизга баракотлар ёғдирсин. Ва ўрталарингизни яхшилик-да жамласин».[221]

80 - دعاء المتزوج وشراء الدابة

80. Киши уйланганда ёки от-улов сотиб олганда ўқийдиган дуоси

191 - [إِذَا تَزَوَّجَ أَحَدُكُمُ امْرَأَةً، أَوْ إِذَا اشْتَرَى خَادِماً فَلْيَقُلْ: ((اللّهمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرَ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ، وَإِذَا اشْتَرَى بَعِيراً فَلْيَأْخُذْ بِذِرْوَةِ سَنَامِهِ وَلْيَقُلْ مِثْلَ ذَلِكَ]

191-1. Пайғамбар алайҳиссалом деди-лар: «Агар бирингиз бир аёлга уйланса ёки бир хизматкор сотиб олса, шундай десин: «Эй Илоҳим! Мен Сендан бунинг яхшилигини ва Сен унда ярат-ган яхшиликни сўрайман ва унинг ёмонлигидан ва Сен унда яратган ёмонликдан паноҳ беришингни тилай-ман».[222]

81 - الدعاء قبل إتيان الزوجة

81. Эркак аёлига яқинлик қилишидан аввал айта-диган дуоси

192 - [بِسْمِ اللّهِ، اللّهمَّ جَنِّبْنَا الشَّيْطَانَ، وَجَنِّبِ الشَّيْطَانَ مَا رَزَقْتَنَا]

192-1. «Бисмиллаҳ, эй Илоҳим! Шай-тонни бизлардан ва бизларга беради-ганинг — фарзанддан ҳам йироқ қил-гин».[223]

82 - دعاء الغضب

82. Ғазаб келганда ўқи-ладиган дуо

193 - [أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ]

193. Истиоза — Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожимни айтади.[224]

83 - دعاء من رأى مبتلى

83. Бир мусибатли кишини кўрганда ўқиладиган дуо

194 - [الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَافَانِي مِمَّا ابْتَلاَكَ بِهِ، وَفَضَّلَنِي عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِيلاً]

194. «Сенга келган балодан мени асраган ва кўп халқларидан мени афзал қилган Оллоҳга ҳамдлар бўлсин».[225]

84 - ما يقال في المجلس

84. Мажлис — давраларда ўқиладиган дуо

195 - عن ابن عمر قال: كان يعد لرسول اللّه ﷺ‬ في المجلس الواحد مائة مرة من قبل أن يقوم [رَبِّ اغْفِرْ لِي، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الغَفُور]

195. Ибн Умар разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, айтадиларки: «Бир мажлиснинг ўзида Пайғамбар алайҳис-салом туриб кетишларидан аввал юз марта Роббим! Мени мағфират қил, тавбамни қабул эт, албатта Сен тавба-ларни қабул қилгувчи ҳамда кечирувчи Зотсан», дер эдилар.[226]

85 - كفارة المجلس

85. Мажлис каффорати

196 - [سُبْحَانَكَ اللّهمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ]

196. «Эй Роббим, Сенга ҳамдлар ила тасбеҳлар бўлсин. Сендан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, Сендан мағфират тилайман ва Сенга тавба қиламан».[227]

86 - الدعاء لمن قال غفر اللّه لك

86. Оллоҳ сизни мағфират қилсин деган кишига қан-дай жавоб қилинади

197 - [وَلَكَ]

197. «Сизни ҳам мағфират қилсин».[228]

87 - الدعاء لمن صنع إليك معروفا

87. Сизга яхшилик қилган кишига айтадиган дуоингиз

198 - [جَزَاكَ اللّه خَيْراً]

198. «Оллоҳ сизга яхши мукофотлар берсин».[229]

88 - مايعصم اللّه به من الدجال

88. Дажжолдан сақланиш учун ўқиладиган дуолар

199 - [مَنْ حَفِظَ عَشْرَ آيَاتٍ مِنْ أَوَّلِ سُورَةِ الْكَهْفِ عُصِمَ مِنَ الدَّجَّالِ]

199. «Кимики «Каҳф» сурасининг авва-лидан ўн оят ёдласа, Дажжолдан сақланади».[230]

وَالْاسْتِعَاذَةُ بِاللّهِ مِنْ فِتْنَتِهِ عَقِبَ التَّشَهُّدِ الْأَخِيرِ مِنْ كُلِّ صَلاَةٍ

«Ҳар намознинг охирги ташаҳҳудидан сўнг, Оллоҳдан Дажжолнинг фитнаси-дан паноҳ беришини тилаш ҳам ундан сақланишга олиб боргувчи омилдир».[231]

89 - الدعاء لمن قال إني أحبك في اللّه

89. Сизни Оллоҳ йўлида яхши кўраман деган киши-га қандай жавоб қилинади

200 - [أَحَبَّكَ الَّذِي أَحْبَبْتَنِي لَهُ]

200. «Мени ким учун яхши кўрган бўлсангиз, у Зот ҳам сизни яхши кўрсин».[232]

90 - الدُعاءُ لِمنْ عَرض عليْك مالُه

90. Мол-мулкини сизга бермоқчи бўлган кишига қандай дуо қилинади

201 - [بَارَكَ اللّه لَكَ فِي أَهْلِكَ وَمَالِكَ]

201. “Оллоҳ таоло сизнинг аҳлингизга ҳам, молингизга ҳам барака берсин».[233]

91 - الدعاء لمن أقرض عند القضاء

91. Қарзни тўлаётган вақт, қарз бериб турган кишига айтиладиган дуо

202 - [بارَكَ اللّه لَكَ فِي أَهْلِكَ وَمَالِكَ، إِنَّمَا جَزَاءُ السَّلَفِ الْحَمْدُ وَالأَدَاءُ]

202. «Оллоҳ сизнинг аҳлингизга ва молингизга барака берсин! Албатта қарзнинг мукофоти мақтовлар ҳамда чиройли адо қилмоқдир».[234]

92 - دعاء الخوف من الشرك

92. Ширк келтириб қўйи-шидан қўрққан киши ўқийдиган дуо

203 - [اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُشْرِكَ بِكَ وَأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لاَ أَعْلَمُ]

203. «Парвардигоро! Мен Сенга била-туриб ширк келтириб қўйишимдан паноҳ беришингни сўрайман ва билмай қилиб қўйган гуноҳларимга Сендан кечирим сўрайман».[235]

93 - الدعاء لمن قال بارك اللّه فيك

93. Оллоҳ сизга барака берсин — деган кишига бериладиган жавоб

204 - [وَفِيكَ بَارَكَ اللّه]

204. «Сизга ҳам Оллоҳ барака ато этсин».[236]

94 - دعاء كراهية الطيرة

94. Шумланиш ва ундан қутулиш дуоси

205 - [اللّهمَّ لاَ طَيْرَ إِلاَّ طَيْرُكَ، وَلاَ خَيْرَ إِلاَّ خَيْرُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ]

205. «Парвардигоро! Сен ёмонликка нишона қилган нарсагина ёмонликдир, Сен яхшиликка нишона қилган нарса-гина яхшиликдир ва Сендан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқдир».[237]

95 - دعاء الركوب

95. От-улов, кема, ёки замонавий транспорт воси-таларини минилганда ўқиладиган дуо

206 - بِسْمِ اللّهِ، وَالْحَمْدُ للَّهِ ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ، وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ﴾، ((الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، اللّهُ أَكْبَرُ، اللّهُ أَكْبَرُ، اللّهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَكَ اللّهمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي؛ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ))

206. Бисмиллаҳ, алҳамдулиллаҳ — деб сўнг ушбу оятни ўқийди:

«Бизларга бу (кема ёки от-улов)ни бўйсундириб қўйган зот (яъни Оллоҳ барча айбу-нуқсондан) покдир. Биз-лар ўзимиз бунга қодир эмас эдик. Шак-шубҳасиз бизлар (барчамиз) «Парвардигоримизга қайтгувчидир-миз».[238]

96 - دعاء السفر

96. Сафар дуоси

207 - اللّهُ أَكْبَرُ، اللّهُ أَكْبَرُ، اللّهُ أَكْبَرُ، ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ * وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ﴾ ((اللّهمَّ إِنّا نَسْأَلُكَ فِي سَفَرِنَا هَذَا البِرَّ وَالتَّقْوَى، وَمِنَ الْعَمَلِ مَا تَرْضَى، اللّهمَّ هَوِّنْ عَلَيْنَا سَفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ، اللّهمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ، وَالْخَليفَةُ فِي الْأَهْلِ، اللّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ، وَكَآبَةِ الْمَنْظَرِ، وَسُوءِ الْمُنْقَلَبِ فِي الْمَالِ وَالْأَهْلِ))، وإذا رَجَعَ قَالَهُنَّ وَزَادَ فيهن: ((آيِبُونَ، تائِبُونَ، عَابِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ))

207. Уч марта “Оллоҳу акбар" дегандан сўнг ушбу оятни ўқийди:

Кейин эса ҳадиси шарифда келган ушбу дуони ўқийди:

«Парвардигоро! Биз Сендан бу сафа-римизда яхшилик ва тақвони, амаллар-дан эса Ўзинг рози бўладиганини насиб этишингни сўраймиз. Парвар-дигоро! Бизларга бу сафаримизни ен-гил, узоқлигини яқин қил. Парварди-горо! Сен сафаримизда йўлдош, аҳли-мизда эса халифасан. Парвардигоро! Мени сафар машаққатларидан, сафарда қайғули кўнгилсиз ҳодисалар содир бўлишидан ва молу аҳлимга зиён захмат етишидан Ўзинг асрагин».[239]

97 - دعاء دخول القرية أو البلدة

97. Қишлоқ ёки шаҳарга кириш дуоси

208 - [اللّهمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَمَا أَظْلَلْنَ، وَرَبَّ الأَرَضِينَ السَّبْعِ وَمَا أَقْلَلْنَ، وَرَبَّ الشَّياطِينِ وَمَا أَضْلَلْنَ، وَرَبَّ الرِّيَاحِ وَمَا ذَرَيْنَ، أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ الْقَرْيَةِ، وَخَيْرَ أَهْلِهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ أَهْلِهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا]

208. «Эй! Илоҳим! Етти осмонлару ва улар соя қилган нарсаларнинг Робби! Етти ер ва улар устиларидаги нарсалар-нинг Робби! Шайтонлар ва улар адаш-тирганларнинг Робби! Шамоллар ва улар учирган нарсаларнинг Робби! Мен Сендан бу қишлоқ ёки шаҳарнинг ва унинг аҳолисининг яхшилигини сўрай-ман. Ҳамда унинг ва аҳолисининг ёмонлигидан ва у қишлоқ ёки шаҳар-даги ёмонликдан паноҳ беришингни тилайман».[240]

98 - دعاء دخول السوق

98. Бозорга кириш дуоси

209 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ حَيٌّ لاِ يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ]

209. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ, У ёлғиз ва шериги йўқдир, мулк Уникидир, ҳамма ҳамду санолар Унга хосдир. У тирилтиради ва ўлдиради, Ўзи эса мангу тирик, асло ўлмайди. Барча яхшилик Унинг қўлида ва У ҳамма нарсага қодир зотдир».[241]

99 - الدعاء إذا تعس المركوب

99. Миниб олган маркаби тойилганда ўқийдиган дуо

210 - [بِسْمِ اللّهِ]

210. Бисмиллаҳ, яъни Оллоҳнинг исми-ни зикр этади.[242]

100 - دعاء المسافر للمقيم

100. Мусофирни муқим кишига айтадиган дуоси

211 - [أَسْتَوْدِعُكُمُ اللّه الَّذِي لاَ تَضِيعُ وَدَائِعُهُ]

211. «Сизларни омонатлари ҳеч зое бўлмайдиган Оллоҳга топширдим».[243]

101 - دعاء المقيم للمسافر

101. Муқимни мусофирга айтадиган дуоси

212 - [أَسْتَوْدِعُ اللّه دِينَكَ، وَأَمَانَتَكَ، وَخَوَاتِيمَ عَمَلِكَ]

212-1. «Сизнинг динингиз, омонатин-гиз ва амалларингиз оқибатини Оллоҳ-га топширдим».[244]

213 - [زَوَّدَكَ اللّه التَّقْوَى، وَغَفَرَ ذَنْبَكَ، وَيَسَّرَ لَكَ الخَيْرَ حَيْثُ ما كُنْتَ]

213-2. «Сизга Оллоҳ тақво берсин, гуноҳларингизни мағфират қилсин ва қаерда бўлсангиз ҳам сизга яхшиликни раво кўрсин».[245]

102 - التكبير والتسبيح في سير السفر

102. Сафарда кетаётиб такбир ва тасбеҳлар айтиш

214 - قال جابر رضي اللّه عنه: [كُنَّا إِذَا صَعَدْنَا كَبَّرْنَا، وَإِذَا نَزَلْنَا سَبَّحْنَا]

214. Жобир разияллоҳ анҳу айтади-ларки: «Агар сафарда бир тепаликка кўтарилсак такбир, агар пастликка тушсак тасбеҳ айтар эдик».[246]

103 - دعاء المسافر إذا أسحر

103. Мусофирни саҳар вақтида ўқийдиган дуоси

215 - [سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللّه، وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَيْنَا، رَبَّنَا صاحِبْنَا، وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا، عَائِذاً بِاللّهِ مِنَ النَّارِ]

215. «Оллоҳга айтган ҳамду санолари-мизни ва Унинг бизга қилган яхшилик-ларини эшитувчи эшитди ва шоҳид бўлди. Парвардигоро! Сафаримизда бизларга ўзинг ҳамроҳ бўлгин ва бизларга фазлу карамингдан инъом қил. Оллоҳ таолодан дўзахдан асраши-ни сўраймиз».[247]

104 - الدعاء إذا نزل منزلا في سفر

أو غيره

104. Сафарда ёки қаерда бўлмасин бир ерга тушса айтиладиган дуо

216 - [أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ]

216. «Оллоҳнинг мукаммал калима-лари ила яратганларининг ёмонлигидан паноҳ сўрайман».[248]

105 - ذكر الرجوع من السفر

105. Сафардан қайтишда айтиладиган дуо

217 - [يُكَبِّرُ عَلَى كُلِّ شَرَفٍ ثَلاَثَ تَكْبِيرَاتٍ ثُمَّ يَقُولُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، آيِبُونَ، تَائِبُونَ، عَابِدُونَ، لِرَبِّنا حَامِدُونَ، صَدَقَ اللّه وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ]

217. Қачон сафарда бир баландликка кўтарилса уч бор такбир айтади, сўнг ушбу дуони ўқийди: “Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. У ёлғиз, шериги ҳам йўқдир. Барча мулк Уникидир, ҳамду санолар ҳам Ўзига хосдир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир. Бизлар қайтгувчи, тавба қилгувчи ва Робби-мизга ибодат қилгувчи ҳамда ҳамду санолар айтгувчилардирмиз. Оллоҳ ваъдасига вафо қилди, бандасига нусрат берди ва ёлғиз Ўзи бутун гуруҳ-тўдаларни енгди».[249]

106 - ما يقول من أتاه أمر يسره أو يكرهه

106. Хурсандчилик ёки кўнгилсиз воқеа бўлганда нима дейиш лозим

218 - [كَانَ النَّبِيُّ إِذَا أَتَاهُ الْأَمْرُ يَسُرُّهُ قَالَ: ((الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ)) وَإِذَا أَتَاهُ الْأَمْرُ يَكْرَهُهُ قَالَ: ((الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ))]

218. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламни хурсанд қиладиган иш содир бўлса, мана бундай дер эдилар: «Оллоҳга ҳамдлар бўлсинки, Унинг инъом эҳсонлари ила солиҳ амаллар, яъни яхшиликлар баркамол бўлади».

Агар кўнгилсиз воқеа содир бўлса, мана бундай дер эдилар: «Ҳамма ҳолатда ҳам Оллоҳ таолога ҳамду санолар бўлсин».[250]

107 - فضل الصلاة على النبي صلّى اللّه عَليْه وسلّمْ

107. Пайғамбар алайҳиссаломга салавотлар айтишнинг фазилатлари

219 - قال ﷺ‬ [مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلاَةً صَلَّى اللّه عَلَيْهِ بِهَا عَشْراً]

219-1. Пайғамбар алайҳиссалом айта-диларки: «Ким менга бир марта сала-вот айтса, Оллоҳ таоло шу салавоти сабабли унга ўн марта салавот айта-ди».[251]

220 - وقال ﷺ‬: [لاَ تَجْعَلُوا قَبْرِي عِيداً وَصَلُّوا عَلَيَّ؛ فَإِنَّ صَلاَتَكُم تَبْلُغُنِي حَيْثُ كُنْتُمْ]

220-2. Яна у зот шундай марҳамат қиладилар: «Қабримни ҳайит қилиб олманглар! Менга салавот айтаверинг-лар, чунки қаерда бўлсангизлар ҳам менга салавотларингиз етаверади».[252]

221 - وقال ﷺ‬: [الْبَخِيلُ مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ]

221-3. Яна у зот айтадиларки: «Бахил киши шундай одамки, унинг олдида мен зикр қилинсам менга салавот айт-маган кишидир».[253]

222 - وقال ﷺ‬: [إِنَّ لِلَّهِ مَلاَئِكَةً سَيَّاحِينَ فِي الْأَرْضِ يُبَلِّغُونِي مِنْ أُمَّتِي السَّلاَمَ]

222-4. Яна айтадиларки: «Оллоҳ таоло-нинг ерда кезиб юрувчи малоикалари бор, улар умматимнинг саломини менга етказиб турадилар».[254]

223 - وقال ﷺ‬: [مَا مِنْ أَحَدٍ يُسَلِّمُ عَلَيَّ إِلاَّ رَدَّ اللّه عَلَيَّ رُوحِيَ حَتَّى أَرُدَّ عَلَيْهِ السَّلاَمَ]

223-5. Яна у зот: «Кимки менга салом йўллар экан, албатта Оллоҳ таоло менга руҳимни қайтариб беради, сўнг мен унинг саломига жавоб қайтара-ман», дедилар.[255]

108 - إفشاء السلام

108. Саломни кенг ёйиш

224 - قال رسول اللّه ﷺ‬: [لاَ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ حَتَّى تُؤْمِنُوا، وَلاَ تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُّوا، أَوَلاَ أَدُلُّكُم عَلَى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُم، أَفْشُوا السَّلاَمَ بَيْنَكُمْ]

224-1. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Сизлар мўмин бўлмагунларингча жаннатга кира олмайсизлар. Мўмин ҳам бўла олмай-сизлар то бир-бирларингизга муҳаббат-ли бўлмагунингларча. Мен сизларни ўрталарингизда муҳаббатни пайдо қиладиган ишга йўллаб қўймайми? Ўрталарингизда саломни кенг ёйинг-лар».[256]

225 - [ثَلاَثٌ مَنْ جَمَعَهُنَّ فَقَدْ جَمَعَ الْإِيمَانَ: الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِكَ، وَبَذْلُ السَّلاَمِ لِلْعَالَمِ، وَالْإِنْفَاقُ مِنَ الإِقْتَارِ]

225-2. «Уч нарса бор, кимки уларни жамласа, иймони комил бўлибди: Киши ўзидан ҳам ўзгаларга -гарчи ўзига зарар бўлсада- инсоф қилиши, бутун мусулмонларга салом бермоқ-лиги ҳамда танглик вақтларда ҳам инфоқ қилишидир».[257]

226 - وعن عبد اللّه بن عمر t: أن رجلا سأل النبي ﷺ‬ أي الإسلام خير قال: [تُطْعِمُ الطَّعَامَ، وَتَقْرأُ السَّلاَمَ عَلَى مَنْ عَرَفْتَ وَمَنْ لَمْ تَعْرِفْ]

226-3. Абдуллоҳ ибн Умар разияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади, айтади-ларки: «Бир киши Пайғамбар алайҳис-саломдан исломда энг яхши амал нима? — деб сўради». Шунда Пайғам-бар алайҳиссалом: «Таом едиришинг, -яъни бева бечораларга хайр-эҳсонлар қилиб туришинг-, танигану танима-ганга салом беришинг, — дедилар».[258]

109 - كيف يرد السلام على الكافر إذا سلم

109. Агар кофир киши мусулмонга салом берса, қандай жавоб қилади

227 - [إذَا سَلَّمَ عَلَيْكُمْ أَهْلُ الْكِتَابِ فَقُولُوا: وَعَلَيْكُمْ]

227. Пайғамбар алайҳиссалом айтди-ларки: «Агар аҳли китоблар сизларга салом берадиган бўлса, сизлар уларга ва алайкум -сизларга ҳам- деб жавоб қилинглар».[259]

110 - دعاء صياح الديك ونهيق الحمار

110. Хўроз қичқирганда ва эшак ҳанграганда айтила-диган дуолар

228 - [إِذَا سَمِعْتُمْ صِيَاحَ الدِّيَكَةِ فَاسْأَلُوا اللّه مِنْ فَضْلِهِ؛ فَإِنَّهَا رَأَتْ مَلَكاً وَإِذَا سَمِعْتُمْ نَهِيقَ الْحِمَارِ فَتَعَوَّذُوا بِاللّهِ مِنَ الشَّيطَانِ؛ فَإِنَّهُ رَأَى شَيْطَاناً]

228. Пайғамбар алайҳиссалом айтади-ларки: «Агар хўрозларнинг қичқири-ғини эшитсаларингиз Оллоҳнинг фаз-лидан тиланглар, чунки у фариштани кўрганда қичқиради. Агар эшакни ҳанграшини эшитсангизлар шайтондан Оллоҳ паноҳ беришини сўранглар, чунки у шайтонни кўрганда ҳанг-райди».[260]

111 - دعاء نباح الكلاب بالليل

111. Кечасида итлар ҳурганда ўқиладиган дуо

229 - [إِذَا سَمِعْتُمْ نُبَاحَ الْكِلاَبِ وَنَهِيقَ الْحَمِيرِ بِاللَّيْلِ فَتَعَوَّذُوا بِاللّهِ مِنْهُنَّ؛ فَإِنَّهُنَّ يَرَيْنَ مَا لاَ تَرَوْنَ]

229. Расулуллоҳ соллаллоҳ алайҳи ва саллам айтадиларки: «Агар кечаси итлар ҳурганини ва эшаклар ҳанграши-ни эшитсангизлар, Оллоҳ таолодан улардан паноҳ беришини тиланглар, чунки улар сизлар кўрмайдиган нарса-ларни кўрадилар».[261]

112 - الدعاء لمن سببته

112. Сиз ҳақоратлаган кишининг ҳақига айтадиган дуо

230- قال ﷺ‬: [اللّهمَّ فَأَيُّمَا مُؤْمِنٍ سَبَبْتُهُ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لَهُ قُرْبَةً إِلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ]

230. Пайғамбар алайҳиссалом яна марҳамат қиладилар: «Эй Парварди-горо! Қайсики мўминни ҳақоратлаган бўлсам, бу ҳақоратимни унинг учун қиёматда сенга яқинлаштиргувчи қил-гин».[262]

113 - ما يقول المسلم إذا مدح المسلم

113. Мусулмон киши биродарини мақтаганда нима дейиши керак

231 - قال ﷺ‬: [إِذَا كَانَ أَحَدُكُم مَادِحاً صَاحِبَهُ لاَ مَحَالَةَ فَلْيَقُلْ: أَحْسِبُ فُلاَناً وَاللّه حَسِيبُهُ، وَلاَ أُزَكِّي عَلَى اللّهِ أَحَداً، أَحْسِبُهُ – إِنْ كَانَ يَعْلَمُ ذَاكَ – كَذَا وَكَذَ]

231. Пайғамбар алайҳиссалом айтади-ларки: «Агарда бирорталарингиз биро-дарини мақтайдиган бўлса, шунга мажбур бўлиб қолса, айтсинки: "Мен фалончини (шундай) деб ўйлайман. Оллоҳ уни ҳисоб-китоб қилувчидир. Мен унинг ичи ҳақида ҳам оқибати ҳақида ҳам қатъий бир нарса дея олмайман».[263]

114 - ما يقول المسلم إذا زكي

114. Мусулмон киши мақталса, нима дейиши керак?

232 - [اللّهمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ، وَاغْفِرْ لِي مَا لاَ يَعْلَمُونَ، [وَاجْعَلْنِي خَيْراً مِمَّا يَظُّنُّونَ]

232. «Парвардигоро! Улар айтган мақтовлар сабабли мени жазоламагин. Ва улар айтган мақтовлардаги камчи-ликларимни мағфират айлагин ва мени улар ўйлагандан ҳам яхшироқ қил-гин».[264]

115 - كيف يلبي المحرم في الحج أو العمرة

115. Муҳрим –эҳромдаги киши ҳажда ва умрада қандай талбия айтади

233 - [لَبَّيْكَ اللّهمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ، وَالنِّعْمَةَ، لَكَ وَالْمُلْكَ، لاَ شَرِيكَ لَكَ]

133. «Эй Оллоҳ, чақириғингга қайта-қайта ижобат қилмоқдаман ва Сенинг итоатингдаман! Сенинг шеригинг йўқ. Мен Сенинг итоатингдаман, чақири-ғингга ижобатдаман. Ҳамд ҳам, неъмат ҳам, мулк ҳам Сеникидир. Сенинг шеригинг йўқ».[265]

116 - التكبير إذا أتى الركن الأسود

116. Рукнул асвад олдида қандай такбир айтади?

234 - [طاف النبي ﷺ‬ بِالْبَيْتِ عَلَى بَعِيرٍ كُلَّمَا أَتَى الرُّكْنَ أَشَارَ إِلَيْهِ بِشَيْءٍ عِنْدَهُ وَكَبَّرَ]

234. «Пайғамбар алайҳиссалом Байтул-лоҳни туя устида туриб тавоф қил-дилар. Ҳар гал рукнга етиб келсалар унга қўлларидаги нарса билан ишора қилиб такбир айтар эдилар».[266]

117 - الدعاء بين الركن اليماني والحجر الأسود

117. Қора тош билан Рукнул ямоний ўртасида ўқиладиган дуо

235 - [﴿رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴾]

235. «Парвардигоро, бизга бу дунёда ҳам яхшиликни ато қилгин, охиратда ҳам яхшиликни ато этгин ва бизни дўзах азобидан асрагин».[267]

118 - دعاء الوقوف على الصفا والمروة

118. Сафо ва марва тоғида турганда ўқиладига дуо

236 - [لَمَّا دَنَا النَّبِيُّﷺ‬ مِنَ الصَّفَا قَرَأَ: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَآئِرِ اللّه﴾ أَبْدَأُ بِمَا بَدَأَ اللّه بِهِ)) فَبَدَأَ بِالصَّفَا فَرَقِيَ عَلَيْهِ حَتَّى رَأَى الْبَيْتَ، فَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، فَوَحَّدَ اللّه وَكبَّرَهُ وَقَالَ: ((لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ، ثُمَّ دَعَا بَيْنَ ذلكَ. قَالَ مِثْلَ هَذَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ)) الْحَدِيثُ. وَفِيهِ: ((فَفَعَلَ عَلَى الْمَرْوَةِ كَمَا فَعَلَ عَلَى الصَّفَا]

Пайғамбар алайҳиссалом Сафо тоғига яқинлашганларида ушбу оятни ўқиди-лар: «Албатта Сафо ва Марва Оллоҳ-нинг оят-аломатларидандир».

Кейин эса Оллоҳ бошлаган нарса билан бошлайман, деб Сафо тоғига бориб, то Каъбатуллоҳ кўрингунча тепасига чиқ-дилар. Сўнг тоғ тепасида Каъбага юзландилар ва Оллоҳдан ўзга (ҳақ) илоҳ йўқлигини айтиб, тавҳид калима-сини айтдилар. «Оллоҳу акбар», деб такбир айтдилар. «Оллоҳдан ўзга (ҳақ) илоҳ йўқ. У шериксиздир. Мулк ҳам, ҳамд ҳам Уникидир ва У барча нарсага қодир. Оллоҳдан ўзга (ҳақ) илоҳ йўқ. У ваъдасининг устидан чиқди: бандасини ғолиб этди, гуруҳларни ёлғиз Ўзи мағлуб қилди», дедилар, сўнг дуо қилдилар. Шуни уч марта айтдилар-такрорладилар. Марва тепасида ҳам худди шундай қилдилар. (Яъни, уч марта такбир, тавҳид калималари айтдилар ва дуо қилдилар).[268]

119 - الدعاء يوم عرفة

119. Арафа кунида айтиладиган дуо

237 - [خَيْرُ الدُّعَاءِ دُعَاءُ يَوْمِ عَرَفَةَ، وَخَيْرُ مَا قُلْتُ أَنَا وَالنَّبيُّونَ مِنْ قَبْلِي: لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ]

237. Пайғамбар алайҳиссалом айтди-ларки: «Арафа кунда айтиладиган дуо-ларнинг энг яхшиси ва афзали мен ва мендан аввал ўтган пайғамбарлар айтган дуодир». У қуйидаги дуодир: «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ! У ёлғиз ва шериги ҳам йўқдир! Барча мулк Уникидир, ҳамду санолар ҳам Унга хосдир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир».

120 - الذكر عند المشعر الحرام

120. Машъарил ҳаром -Муздалифа еридаги зикрлар ҳақида

238 - [ركب ﷺ‬ عليه الْقَصْوَاءَ حَتَّى أَتَى الْمَشْعَرَ الْحَرَامَ فَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ (فَدَعَاهُ، وَكَبَّرَهُ، وَهَللَّهُ، وَوَحَّدَهُ) فَلَمْ يَزَلْ وَاقِفاً حَتَّى أَسْفَرَ جِدَّاً فَدَفَعَ قَبْلَ أَنْ تَطْلُعَ الشَّمسُ]

238. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Қасво исмли туяларига миниб, Машъарил ҳаромга етиб келдилар, сўнг қиблага юзланиб, такбир, таҳлил, тав-ҳид калималарини айтиб дуо қилдилар. Дуода кўп турдилар, ҳатто кун ёришиб кетишига оз қолганда, қуёш чиқи-шидан аввал Мино томон жўнаб кетдилар.[269]

121 - التكبير عند رمي الجمار مع كل حصاة

121. Жамаротда тош отиш-да ҳар бир тош отилганда такбир айтишлик ҳақида

239 - [يُكَبِّرُ كُلَّمَا رَمَى بِحَصَاةٍ عِنْدَ الْجِمَارِ الثَّلاَثِ، ثُمَّ يَتَقَدَّمُ، ويَقِفُ يَدْعُو مُسْتَقْبِلَ الْقِبلَةِ، رَافِعاً يَدَيْهِ بَعْدَ الْجَمْرَةِ الْأُولَى وَالثَّانِيَةِ. أَمَّا جَمْرَةُ الْعَقَبَةِ فَيَرْمِيهَا وَيُكَبِّرُ عِنْدَ كُلِّ حَصَاةٍ وَيَنْصَرِفُ وَلاَ يَقِفُ عِنْدَهَا]

239. «Ҳожи киши учта тош отиш ўрнига келиб, ҳар тош отганда такбир айтади, сўнг олдинроққа бориб, қибла-га юзланган ҳолда икки қўлини кўтариб дуолар қилади. Бу дуо қилиши фақат икки кичик ва ўрта жамаротда рухсат берилади. Аммо учинчи, яъни катта жамаротда эса, такбир айтиб тош отади-да, кейин у ерда тўхтаб дуо қилмайди, балки тош отиб бўлибоқ жўнаб кетаверади».[270]

122 - دعاء التعجب والأمر السار

122. Ажабланарли ёки хурсандчилик иш содир бўлганда айтиладиган дуо

240 - [سُبْحَانَ اللّهِ!]

240-1. «Субҳаналлоҳ!».[271]

241 - [اللّهُ أَكْبَرُ!]

241-2. «Оллоҳу акбар!».[272]

123 - مايفعل من أتاه أمر يسره

123. Хушхабар келганда нима дейиш лозим?

242 - [كان النبي ﷺ‬ إِذَا أَتَاهُ أَمْرٌ يَسُرُّهُ أَوْ يُسَرُّ بِهِ خَرَّ سَاجِداً شُكْراً لِلَّهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى]

242. «Пайғамбар алайҳиссаломни хур-санд қиладиган хушхабар келганда Оллоҳ таолога шукр изҳор этиб сажда қилишга шошар эдилар».[273]

124 - مايقول من أحس وجعا في جسده

124. Жасадида оғриқ сезган одам нима дейиши керак?

243 - [ضَعْ يَدَكَ عَلَى الَّذِي تَألَّمَ مِنْ جَسَدِكَ وَقُلْ: بِسْمِ اللّهِ، ثَلاَثاً، وَقُلْ سَبْعَ مَرَّاتٍ: أَعُوذُ بِاللّهِ وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أَجِدُ وَأُحَاذِرُ]

243. Пайғабар алайҳиссалом айтдилар-ки: «Жасадингдан оғриётган аъзоингга қўлингни қўй, сўнг уч марта бисмил-лаҳ, кейин эса етти марта Оллоҳ ва унинг қудрати ила мен кечираётган ва қўрқаётган нарсанинг ёмонлигидан ҳимоя қилишини тилайман, дегин».[274]

125 - دعاء من خشي أن يصيب شيئا بعينه

125. Бировларга кўзи тегишидан қўрққан одам нима деб дуо қилиши керак?

244 - [إِذَا رَأَى أَحَدُكُم مِنْ أَخِيهِ، أَوْ مِنْ نَفْسِهِ، أَوْ مِنْ مَالِهِ مَا يُعْجِبُهُ [فَلْيَدْعُ لَهُ بِالْبَرَكَةِ] فَإِنَّ الْعَيْنَ حَقٌّ]

244. Пайғамбар алайҳиссалом айтди-ларки: «Агар биронтангиз биродарида ёки ўзида ёки молида уни ҳайратлан-тирадиган нарсани кўрса, дарҳол унга барака тиласин, чунки кўз тегиши ҳақдир».[275]

126 - ما يقال عند الفزع

126. Қўрқув ҳолатида нима дейиш керак?

245 - [لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ!]

245. «Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ!»[276]

127 - ما يقول عند الذبح والنحر

127. Ҳайвон сўйишда айтиладиган зикр

246 - [بِسْمِ اللّهِ وَاللّهُ أَكْبَرُ [اللّهمَّ مِنْكَ وَلَكَ] اللّهمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي]

246. «Оллоҳнинг исми ила сўяман, Оллоҳ улуғдир! Парвардигоро! Бу Сендан ва Сенгадир. Илоҳим! Мендан бу қурбонликни ўзинг қабул қилгин».[277]

128 - ما يقول لرد كيد مردة الشياطين

128. Ёвуз шайтонларнинг макр-ҳийлаларидан сақла-ниш учун ўқиладиган дуо

247 - [أَعُوذُ بكَلِمَاتِ اللّهِ التَّامَّاتِ الَّتِي لاَ يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلاَ فَاجِرٌ: مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَبَرَأَ وَذَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَعْرُجُ فيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ فِي الْأَرْضِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ طَارِقٍ إِلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمَنُ]

247. «Яхши-ю ёмон хатлаб ўтиб кета олмайдиган, Оллоҳнинг мукаммал калималари ила яратганларининг, ўсти-риб таратганларининг ва осмондан тушадиган, осмонга кўтариладиган, ерда унган ва ундан чиққан нарса-ларнинг ёмонлигидан, ҳамда кечаю кундузнинг фитналаридан ва эшик қоқиб келадиган ҳар бир нарсанинг ёмонлигидан паноҳланаман, магар яхшиликни олиб келувчи бундан мустаснодир, эй Раҳмон».[278]

129 - الاستغفار والتوبة

129. Истиғфор айтиш ва тавба қилиш

248 - قال رسول اللّه ﷺ‬: [وَاللّه إِنِّي لأَسْتَغفِرُ اللّه وَأَتُوبُ إِلَيْهِ فِي الْيَوْمِ أَكْثَرَ مِنْ سَبْعِينَ مَرَّةٍ]

248-1. Пайғамбар алайҳиссалом айтди-ларки: «Оллоҳга қасамки, мен бир кунда Оллоҳ таолога етмиш мартадан ортиқ истиғфор айтиб тавба қиламан».[279]

249 - وقال ﷺ‬: [يَا أَيُّهَا النَّاسُ تُوبُوا إِلَى اللّه فَإِنِّي أَتُوبُ فِي الْيَوْمِ إِلَيْهِ مِائَةَ مَرَّةٍ]

249-2. Яна айтадиларки: “Эй Одамлар! Оллоҳ таолога тавба қилинглар. Мен Оллоҳга бир кунда юз марта тавба қиламан».[280]

250 - وقال ﷺ‬: [مَنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللّه الْعَظيمَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ القَيّوُمُ وَأَتُوبُ إِلَيهِ، غَفَرَ اللّه لَهُ وَإِنْ كَانَ فَرَّ مِنَ الزَّحْفِ]

250-3. У зот яна бир ҳадисда марҳамат қиладиларки: «Кимки улуғ Ундан бошқа илоҳ бўлмаган, мангу тирик, қайюм Зотга истиғфор айтаман ва Унга тавба қиламан деса, албатта Оллоҳ таоло уни мағфират қилади, агарчи у жанг майдонидан қочган бўлса ҳам».[281]

251 - وقال ﷺ‬: [أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الرَّبُّ مِنَ الْعَبْدِ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ الآخِرِ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَذْكُرُ اللّه فِي تِلْكَ السَّاعَةِ فَكُنْ]

251-4. Яна айтадиларки: «Банда Робби-га энг яқин бўлган ҳол кечасининг охирги қисмидир. Агар сен шу вақтда Оллоҳни зикр қиладиганлар қаторида бўлишни хоҳласанг, шундай бўлгин».[282]

252 - وقال ﷺ‬: [أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَهُوَ سَاجِدٌ فَأَكثِرُوا الدُّعَاءَ]

252-5. «Банда Роббига энг яқин бўлган ҳол, саждада бўлган ҳолатидир. Бас, саждада дуони кўпайтиринглар, деди-лар».[283]

253 - وقال ﷺ‬: [إِنَّهُ لَيُغَانُ عَلَى قَلْبِي وَإِنِّي لأَسْتَغْفِرُ اللّه فِي الْيَوْمِ مِائَةَ مَرَّةٍ]

253-6. Пайғамбар алайҳисслом деди-лар: «Гоҳида мени қалбимни ғафлат қоплаб қолади. Шунда бир кунда юз марта истиғфор айтаман».[284]

130 - فضل التسبيح والتحميد والتهليل والتكبير

130. Тасбеҳ, ҳамд, таҳлил ва такбир айтишнинг фазилати

254 - [قال ﷺ‬ من قال: سُبْحَانَ اللّهِ وَبِحَمْدِهِ فِي يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ حُطَّتْ خَطَايَاهُ وَلَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْر]

254-1. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдиларки: «Кимки, суб-ҳаналлоҳи ва биҳамдиҳини, яъни Оллоҳга ҳамдлар ила тасбеҳ бўлсин калимасини бир кунда юз марта айтса, унинг гуноҳлари кечирилади, гарчи гуноҳлари денгизнинг кўпигичалик бўлса ҳам».[285]

255 - وقال ﷺ‬: [مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ عَشْرَ مِرَارٍ، كَانَ كَمَنْ أَعْتَقَ أَرْبَعَةَ أَنْفُسٍ مِنْ وَلَدِ إِسْمَاعِيلَ]

255-2. Пайғамбар алайҳисалом айтади-ларки: «Кимда-ким Оллоҳдан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. У ёлғиз ва шериги ҳам йўқдир. Барча мулк Уникидир, ҳамду санолар ҳам Унга хосдир ва У ҳамма нарсага қодир зотдир, деган калимани ўн марта айтса, гўё у Исмоил алайҳиссаломнинг зурриётларидан тўрт жонни қулликдан озод қилгандек бўлади».[286]

256 - وقال ﷺ‬: [كَلِمَتَانِ خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَانِ، حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللّهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحانَ اللّه الْعَظِيمِ]

256-3. Яна у зот айтдиларки: «Иккита калима бор тилларга енгил, тарозуда оғир, Раҳмонга эса суюкли, субҳанал-лоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил азийм».[287]

257 - وقال ﷺ‬: [لَأَنْ أَقُولَ سُبْحَانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَاللّهُ أَكْبَرُ، أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمسُ]

257-4. Яна у зот дедилар: «Субҳанал-лоҳ, валҳамдулиллаҳ, вала илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар, демоқлигим мен учун қуёш нури етиб борган ҳамма нарсадан яхшироқдир».[288]

258 - وقال ﷺ‬: [أَيَعْجِزُ أَحَدُكُم أَنْ يَكْسِبَ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ)) فَسَأَلَهُ سَائِلٌ مِنْ جُلَسَائِهِ كَيْفَ يَكْسِبُ أَحَدُنَا أَلْفَ حَسَنَةٍ؟ قَالَ: ((يُسَبِّحُ مِائَةَ تَسْبِيحَةٍ، فَيُكتَبُ لَهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ أَوْ يُحَطُّ عَنْهُ أَلْفُ خَطِيئَةٍ]

258-5. Бир куни Пайғамбар алайҳис-салом Саҳобаларга қарата: «Бирингиз ҳар куни мингта ҳасанот жамлашдан ожизми? — дедилар. Ўтирганлардан бири қандай қилиб биримиз бунча ҳасанот йиғиши мумкин? — деди. Шунда айтдиларки: Юзта тасбеҳ айтади, унга мингта ҳасанот ёзилади ёки мингта гуноҳ кечирилади».[289]

259 - [مَنْ قَالَ: سُبْحَانَ اللّهِ الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ غُرِسَتْ لَهُ نَخْلَةٌ فِي الْجَنَّةِ]

259-6. «Кимики субҳаналлоҳил-аъзийм ва биҳамдиҳи деса, унга жаннатда бир хурмо кўчати экилади».[290]

260 - وقال ﷺ‬: [يَا عَبْدَ اللّه بْنَ قَيْسٍ أَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى كَنْزٍ مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّةِ))؟ فَقُلْتُ: بَلَى يَا رَسُولَ اللّهِ، قَالَ: ((قُلْ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ]

260-7. Яна бир ҳадисда келишича: «Эй Абдуллоҳ ибн Қайс! Сени жаннатнинг хазиналаридан бир хазинага йўллаб қўймайми? — дедилар. У Саҳоба: Ҳа, албатта, Ё Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам! — дедилар. Шунда «Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ» дегин», — дедилар.[291]

261 - وقال ﷺ‬: [أَحَبُّ الْكَلاَمِ إِلَى اللّه أَرْبَعٌ: سُبْحَانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَاللّهُ أَكْبَرُ، لاَ يَضُرُّكَ بِأَيِّهِنَّ بَدَأتَ]

261-8. «Оллоҳ суйган сўзлар тўрт-тадир: Субҳаналлоҳ, валҳамдулиллоҳ вала ила иллаллоҳ, валлоҳ акбар калимасидир. Қайси бирини аввал бошласанг ҳам зарари йўқ, — деди-лар».[292]

262 - جاء أعرابي إلى رسول اللّه ﷺ‬ فقال: علمني كلاما أقوله: قال: [قُلْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، اللّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيراً، سُبْحَانَ اللّهِ رَبِّ العَالَمِينَ، لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ)) قَالَ: فَهَؤُلاَءِ لِرَبِّي، فَمَا لِي؟ قَالَ: ((قُلْ: اللّهمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَارْزُقْنِي]

262-9. «Бир саҳролик киши Пайғамбар алайҳиссалом ҳузурларига келиб, айт-дики: Менга бир калимани ўргатиб қўйинг, мен уни айтиб юрай. Шунда Пайғамбар алайҳиссалом унга Оллоҳ-дан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ. У ёлғиз ва шериги йўқдир. Оллоҳ жуда улуғдир. Барча ҳамду санолар Унга-дир. Оламларнинг Робби Оллоҳ ҳамма айбу-нуқсондан покдир. Куч-қудрат-нинг ҳаммаси улуғ ва ҳаким Оллоҳ-дадир, дедилар. Бадавий киши, булар бари Оллоҳ учундир. Менгачи? — деди. Шунда Пайғамбар алайҳиссалом «Эй Илоҳим! Мени мағфират қил, раҳм айла, ҳидоят қил ва мени ризқлантир-гин, дегин, — дедилар».[293]

263 - كان الرجل إذا أسلم علمه النبي ﷺ‬ الصَّلاَةَ ثُمَّ أَمَرَهُ أَنْ يَدْعُوَ بِهَؤُلاَءِ الْكَلِمَاتِ: ((اللّهمَّ اغْفِرِ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي وَارْزُقْنِي]

263-10. Агар биров ислом динини қабул қилса, дарҳол Пайғамбар алай-ҳиссалом унга намозни ўргатиб, сўнг мана бу калималар билан Оллоҳ таолога дуо қилишини буюрар эдилар. У калималар: Эй Илоҳим! Мени кечиргин, менга раҳм қил, менга ҳидоят ва офият бер ва ризқ ато қил».[294]

264 - [إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ الْحَمْدُ لِلَّهِ، وَأَفْضَلَ الذِّكْرِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ]

264-11. Дуоларнинг энг афзали: «Алҳамдулиллаҳ"дир. Зикрларнинг энг яхшиси эса “Лаа илаҳа иллаллоҳ"дир.[295]

265 - [الْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ: سُبْحَانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَاللّهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ]

265-12. Боқий қолгувчи солиҳ амаллар: «Субҳаналлоҳ валҳаҳмдулиллоҳ валаа илаҳа иллаллоҳ валлоҳу акбар валаа ҳавла валаа қуввата илла биллаҳдир».[296]

131 - كيف كان النبي صلّى اللّه عَليْه وسلّمْ يسبح ؟

131. Пайғамбар алайҳиссалом қандай тасбеҳ айтар эдилар?

266 - عن عبداللّه بن عمرو t قال: [رأيت النبي ﷺ‬ يعقد التسبيح بيمينه]

266. Абдуллоҳ ибн Амр разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, айтадилар-ки: «Мен Пайғамбар алайҳиссаломни ўнг қўллари билан тасбеҳни санаган-ликларини кўрдим».[297]

132 - من أنواع الخير والأداب الجامعة

132. Яхшиликнинг турлари ва ҳамма гўзалликларни ўз ичига қамраб олган одоблар

267 - [إِذَا كَانَ جُنْحُ اللَّيْلِ – أَوْ أَمْسَيْتُم – فَـكُفُّوا صِبْيانَـكُم، فَإِنَّ الشَّيَاطِينَ تَنْتَشِرُ حِينَئِذٍ، فَإِذَا ذَهَبَ سَاعَةٌ مِنَ اللَّيلِ فَخَلُّوهُمْ، وَأَغْلِقُوا الأَبْوَابَ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّه؛ فَإِنَّ الشَّيطَانَ لاَ يَفْتَحُ بَاباً مُغلَقاً، وَأَوْكُوا قِرَبَكُمْ، وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّه، وَخَمِّرُوا آنِيَتَكُم، وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّه، وَلَوْ أَنْ تَعْرُضُوا عَلَيْهَا شَيْئاً، وَأَطْفِئُوا مَصَابِيحَكُمْ]

267. «Агар кеч кирса, ёки кеч кирит-санглар, болаларингизни ташқарига чиқармай тутиб туринглар. Чунки шайтонлар шу вақт тарқаладилар. Агар кечадан озгина вақт ўтса уларни қўйиб юбораверинглар. Эшикларни Оллоҳни исмини зикр қилиб беркитинглар. Чунки шайтон берк эшикни оча олмайди. Мешларингизни оғзини ҳам Оллоҳнинг исмини айтиб боғланглар, идишларингизни устини ҳам Оллоҳ-нинг исмини зикр қилиб ёпинглар, лоақал унинг устига бир нарса ташлаб қўйинглар, чироқларни ҳам ўчиринг-лар».[298]

وَصَلَّى اللّه وَسَلَّمَ وَبَارَكَ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ...

[1] Бақара: 152

[2] Аҳзоб: 41

[3] Аҳзоб: 35

[4] Аъроф: 205

[5] Бухорий ва Муслим.

[6] Термизий ва Ибн Можа.

[7] Бухорий ва Муслим. Бухорийнинг лафзи.

[8] Термизий ва Ибн Можа. Албоний саҳиҳ деган.

[9] Термизий. Албоний саҳиҳ деган.

[10] Муслим.

[11] Абу Довуд.

[12] Термизий.

[13] Абу Довуд.

[14] Бухорий ва Муслим.

[15] Бухорий ва Ибн Можа.

[16] Термизий.

[17] Насоий, Абу Довуд, Термизий ва Ибн Можа. Албоний «Ирвоул ғолил»да ҳасан деган.

[18] Абу Довуд, Термизий ва Бағовий.

[19] Абу Довуд, Ибн Можа ва Бағовий.

[20] Ибн Можа ва Бағовий.

[21] Термизий ва бошқалар. Албоний «Ирвоул ғолил»га қаранг.

[22] Бухорий ва Муслим. Дуонинг бошидаги «бисмиллаҳ» сўзини Саид ибн Мансур ривоят қилган. «Фатҳул Борий»га қаранг.

[23] Сунан соҳиблари (Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа). Албоний саҳиҳ деган.

[24] Абу Довуд, Ибн Можа ва Аҳмад. «Ирвоул ғолил»га қаранг.

[25] Муслим.

[26] Термизий.

[27] Насоий «Амалул явм вал-лайла». «Ирвоул ғолил»га қаранг.

[28] Абу Довуд ва Термизий.

[29] Сунан соҳиблари.

[30] Абу Довуд. Аллома Ибн Боз «Туҳфатул Ахёр»да ҳасан деган. Имом Муслимнинг «Саҳиҳ»ида келишича: «Киши уйга кираркан киришидан олдин ва таомланишидан олдин Оллоҳни зикр қилса, шайтон (ўзининг гумаш-таларига): (бу уйда) Сизга бошпана ҳам, кечки таом ҳам йўқ экан», дейди».

[31] Бухорий ва Муслим.

[32] Термизий.

[33] Бухорий «Ал-Адаб ал-Муфрад». Албоний саҳиҳ деган.

[34] Ибн Ҳажар «Фатҳул борий».

[35] Анас ибн Молик разияллоҳу анҳу айтади: «Масжидга киришда ўнг оёқ билан, чиқишда эса чап оёқ билан чиқиш суннатдир». (Ҳоким ва Байҳақий. Албоний ҳадисни ҳасан деган).

[36] Абу Довуд.

[37] Биринчи қисмини Ибн Сунний ривоят қилган. Абу Довуд ривояти. Албоний ҳадисни ҳасан деган.

[38] Муслим.

[39] Ҳоким ва Байҳақий. Албоний ҳадисни ҳасан деган.

[40] Ҳоким, Байҳақий ва Ибн Можа. Албоний ҳадисни ҳасан деган.

[41] Бухорий ва Муслим.

[42] Муслим.

[43] Ибн Хузайма.

[44] Муслим.

[45] Бухорий. Дуонинг қавс ичидаги қисмини Байҳақий ривоят қилган. Аллома Ибн Боз «Туҳфатул ахёр»да ҳадиснинг шу қисмини ҳасан деган.

[46] Термизий, Абу Довуд ва Аҳмад. «Ирвоул ғолил»га қаранг.

[47] Бухорий ва Муслим.

[48] Муслим ва тўрт сунан соҳиблари.

[49] Муслим.

[50] Муслим.

[51] Абу Довуд, Ибн Можа ва Аҳмад. Шуайб Арнаут ҳасан лиғойриҳ деса, Абдулқодир Арнаут шоҳидлар билан саҳиҳ дейди. Имом Муслим ҳам Ибн Умардан шунга ўхшаш ривоятни келтирган.

[52] Бу дуони Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам кечаси таҳажжуд намозига турганларида айтганлар.

[53] Бухорий ва Муслим.

[54] Сунан соҳиблари ва Аҳмад.

[55] Бухорий ва Муслим.

[56] Муслим ва Абу Довуд.

[57] Муслим, Абу Довуд, Термизий ва Насоий. Дуонинг қавс ичидаги қисмини Ибн Хузайма ва Ибн Ҳиббон ривоят қилган.

[58] Абу Довуд, Насоий ва Аҳмад. Ҳасан ҳадис.

[59] Бухорий.

[60] Бухорий.

[61] Муслим.

[62] Сунан соҳиблари ва Аҳмад.

[63] Бухорий ва Муслим.

[64] Муслим ва Абу Довуд.

[65] Муслим.

[66] Абу Довуд, Насоий, Аҳмад. Албоний ҳадисни саҳиҳ деган.

[67] Муслим.

[68] Муслим.

[69] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[70] Сунан соҳиблари, булар ичида фақат Насоий ривоят қилмаган.

[71] Термизий, Аҳмад ва Ҳоким. Ҳоким саҳиҳ деган. Ҳадисдаги зиёда Заҳабийга оид.

[72] Термизий ва Ҳоким. Ҳоким саҳиҳ деган.

[73] Бухорий ва Муслим.

[74] Бухорий ва Муслим.

[75] Бухорий ва Муслим. Лафз Муслимники.

[76] Бухорий ва Муслим. Лафз Муслимники.

[77] Бухорий ва Муслим.

[78] Бухорий ва Муслим.

[79] Муслим.

[80] Абу Довуд ва Насоий. Албоний ҳадисни саҳиҳ деган.

[81] Бухорий.

[82] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[83] Насоий ва Аҳмад. Албоний ҳадисни саҳиҳ деган.

[84] Насоий ва Аҳмад. Албоний ҳадисни саҳиҳ деган.

[85] Сунан соҳиблари.

[86] Абу Довуд, Термизий, Ибн Можа, Насоий ва Аҳмад. Албоний ҳадисни саҳиҳ деган.

[87] Муслим.

[88] Бухорий ва Муслим.

[89] Муслим.

[90] Муслим. Ҳадис давомида айтиладики: “Ким буни ҳар намоз кетидан айтса, хато-гуноҳлари агар дегниз кўпиги қадар бўлса ҳам, мағфират қилинади".

[91] Ихлос сураси.

[92] Фалақ сураси.

[93] Наас сураси.

[94] Бақара сураси, 255-оят. Ким буни ҳар намоз кетидан ўқийдиган бўлса, жаннатга киришини фақат унинг ўлишигина тўсиб туради. (Насоий. Албоний саҳиҳ деган).

[95] Термизий ва Аҳмад.

[96] Ибн Можа ва Насоий.

[97] Бухорий.

[98] Оли Имрон сураси, 159-оят.

[99] Абу Довуд. Албоний ҳадисни ҳасан деган.

[100] Бақара сураси, 255-оят. Ким уни тонг отганда ўқиса, то кун ботгунга қадар жинлардан ҳимоя-ланган бўлади. Ким уни кеч кирганда ўқиса, то тонг отгунга қадар жинлардан ҳимояланган бўлади. (Ҳоким ривоят қилган. Албоний саҳиҳ деган ва буни Насоий ҳамда Табаронийга нисбатини берган).

[101] Ким бу сураларни тонг отганда ва кун ботганда уч мартадан ўқиса, Аллоҳ уни ҳамма нарсадан сақлайди (Абу Довуд ва Термизий).

[102] Муслим.

[103] Термизий.

[104] Тонг отганда ушбу дуони чин дилдан ишониб айтган киши, шу кунда вафот этса, жаннатга киради. Кечда айтса ҳам шундай (Бухорий).

[105] Ким бу дуони тонгда ва кечда тўрт марта айтадиган бўлса, Аллоҳ уни дўзахдан озод қилади (Бухорий, Абу Довуд, Насоий ва Ибн Сунний).

[106] Ким бу дуони тонг отганда айтса, ўша куннинг шукрини адо қилган, ким кеч кирганда айтса, ўша кечанинг шукрини адо қилган бўлибди (Абу Довуд, Насоий, Ибн Сунний ва Ибн Ҳиббон. Ибн Боз “Туҳфатул ахяр"да ҳадисни ҳасан деган).

[107] Абу Довуд, Аҳмад, Насоий ва Бухорий “Адабул муфрад".

[108] Тонг ва кечда уни етти марта айтадиган кишининг дунё ва охиратга тегишли бўлган муҳим ишларига Аллоҳ ўзи кифоя қилади (Ибн Сунний)

[109] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[110] Термизий ва Абу Довуд.

[111] Тонгда ва кечда шу дуони уч мартадан айтадиган кишига ҳеч нарса зарар етказмайди (Абу Довуд, Термизий, Ибн Можа ва Аҳмад).

[112] Тонгда ва кечда бу дуони уч мартадан айтиб юрувчи кишини қиёмат кунида рози этиш Оллоҳ зиммасига ҳақ бўлади (Аҳмад, Насоий, Абу Довуд ва Термизий).

[113] Ҳоким, Заҳабий саҳиҳ деган.

[114] Абу Довуд. Ҳасан ҳадис.

[115] Аҳмад ва Ибн Сунний.

[116] Ким тонгда ва кечда 100 мартадан айтган бўлса, қиёмат кунида фақат бу зикрни шунча миқдордан кўпроқ айтган кишигина ундан афзалроқ нарса билан келиши мумкин. (Муслим).

[117] Насоий, Абу Довуд, Ибн Можа ва Аҳмад.

[118] Буни бир кунда юз марта айтган кишининг савоби ўнта қулни озод қилишга тенг бўлади. Унга юзта ҳасанот ёзилиб, юзта хатоси ўчирилади. Шу кун то кечгача бу зикр унинг учун шайтондан ҳимояловчи қўрғон-ҳимоя бўлади. Қиёмат кунида фақат бу дуони ундан ҳам кўпроқ қилган кишигина ундан афзалроқ амал билан келади (Бухорий ва Муслим).

[119] Муслим.

[120] Ибн Сунний ва Ибн Можа.

[121] Бухорий ва Муслим.

[122] Шу дуони кеч кирганда уч марта ўқиган кишига туннинг заҳари-зарари етмайди (Аҳмад, Насоий, Термизий ва Ибн Можа).

[123] Ким менга тонг отганда ва кеч кирганда ўн марта саловат айтадиган бўлса, қиёмат куни унга шафоатим етади (Табароний).

[124] Бухорий ва Муслим.

[125] Жойига ётганида шу оятни ўқиган кишига Оллоҳ томонидан бир қўриқловчи бўлади ва тонггача унга шайтон яқин йўлай олмайди (Бухорий).

[126] Бақара сураси, 285-286-оятлар. Юқоридаги икки оятни ким кечаси ўқиса, унга шу иккиси кифоя қилади (Бухорий ва Муслим).

[127] Бухорий ва Муслим.

[128] Муслим ва Аҳмад.

[129] Абу Довуд ва Термизий.

[130] Бухорий ва Муслим.

[131] Жойига ётганда шу дуони ўқиган кишига бир ходим (га эга бўлиш) дан ҳам яхшироқ бўлади. (Бухорий ва Муслим).

[132] Муслим.

[133] Муслим.

[134] Абу Довуд ва Термизий.

[135] Термизий ва Насоий.

[136] Жойингни солгач, намозга олгандек таҳорат ол, сўнгра ўнг томонинг билан ётгинда ушбу дуони ўқи. Шу дуони ўқиган кишига Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Агар ўлсанг фитрат (Ислом)да ўлган бўласан» (Бухо-рий ва Муслим).

[137] Насоий. Ҳоким ва Заҳабий саҳиҳ деган.

[138] Абу Довуд ва Термизий.

[139] Муслим.

[140] Муслим.

[141] Муслим.

[142] Муслим.

[143] Муслим.

[144] Сунан соҳиблари, Аҳмад, Доримий ва Бай-ҳақий.

[145] Сунан соҳиблари ва Аҳмад.

[146] Байҳақий. Албоний саҳиҳ деган.

[147] Насоий ва Дорақутний. Қавс ичидаги қўшимча Дорақутнийники.

[148] Аҳмад.

[149] Бухорий. Мен уни у зотдан кўп эшитардим, дейди ровий.

[150] Бухорий ва Муслим.

[151] Абу Довуд ва Аҳмад.

[152] Термизий ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган.

[153] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[154] Абу Довуд ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган.

[155] Абу Довуд ва Термизий.

[156] Бухорий.

[157] Бухорий “ал-Адабул-муфрад".

[158] Бухорий “ал-Адабул-муфрад".

[159] Муслим.

[160] Муслим.

[161] Бухорий ва Муслим.

[162] Бухорий ва Муслим.

[163] Муслим.

[164] Ҳадид сураси, 3-оят. Абу Довуд.

[165] Термизий.

[166] Бухорий.

[167] Муслим.

[168] Ибн Ҳиббон ва Ибн Сунний.

[169] Абу Довуд ва Термизий.

[170] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[171] Бухорий ва Муслим.

[172] Муслим.

[173] Кучли мўмин (иродали, катъиятли, матонатли охират ишларида муҳаббатли – ғайратли мўмин) Оллоҳга (мазкур сифатларда) кучсиз мўминга нисбатан суюклироқ ва яхшироқдир. Ҳар иккисида ҳам (иймон келтирганлари сабабли) хайр – яхшилик бор. Ўзингга наф берадиган нарсаларга (Оллоҳнинг тоатига, Унинг ҳузури-даги нарсага интилишга) ҳарис бўл. Оллоҳдан мадад тила, заифлашма. (Унинг талабидан бўшашма, ялқовлик қилма). Мабодо сенга бирон нарса етадиган бўлса, «Агар бунақа қилганимда унақа бўларди», — деб айтма. Сен «Оллоҳнинг тақдири. У нимани хоҳлади, қилди», — деб айт. Албатта «агар» калимаси шайтон амалини очиб – бошлаб берувчи бўлади (Муслим).

[174] Ҳасан Басрийнинг сўзи.

[175] Нававий “Азкор"да келтирган.

[176] Бухорий.

[177] Бухорий.

[178] Ажали етмаган беморни кўрган киши шу дуони етти марта айтадиган бўлса, у (албатта) тузалади (Термизий ва Абу Довуд).

[179] Термизий, Ибн Можа ва Аҳмад.

[180] Бухорий ва Муслим.

[181] Бухорий.

[182] Термизий ва Ибн Можа. Албоний саҳиҳ деган.

[183] Абу Довуд.

[184] Муслим.

[185] Муслим.

[186] Муслим.

[187] Сунан соҳиблари ва Аҳмад.

[188] Ибн Можа ва Абу Довуд.

[189] Саид ибн Мусаййаб айтади: Хато-гуноҳ қилмаган сабий-гўдакка Абу Ҳурайра жаноза намозини ўқиганида орқасида турдим. У (юқо-ридаги дуони ўқиди) (Молик «Муватто»да, Ибн Аби Шайба «Мусаннаф»да келтирган. Байҳақий ривоят қилган).

[190] Ибн Қудома ва Ибн Бозлар ўз китобларида келтирганлар.

[191] Ҳасан гўдакнинг жанозасида «Фотиҳа» сураси билан шу дуони ўқир эдилар) (Бағавий, Абдураз-зоқлар келтирганлар).

[192] Бухорий ва Муслим.

[193] Нававий “Азкор".

[194] Абу Довуд ва Аҳмад.

[195] Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам маййитни дафн қилиб бўлгач, унинг тепасида туриб айтардиларки: «Биродарингизга истиғфор тиланглар, унга собитқадамлик сўранглар, албат-та, у ҳозир сўралади» (Абу Довуд ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган).

[196] Муслим ва Ибн Можа.

[197] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[198] Бухорий ва Муслим. Лафз Муслимники.

[199] Абдуллоҳ ибн Зубайр момақалдироқ овозини эшитганда гапиришдан тўхтар эдилар). («Муватто»да келтирилган, Албоний санадини саҳиҳ деган. Мавқуф).

[200] Абу Довуд.

[201] Бухорий ва Муслим.

[202] Абу Довуд.

[203] Бухорий.

[204] Бухорий ва Муслим.

[205] Бухорий ва Муслим.

[206] Термизий ва Доримий.

[207] Абу Довуд.

[208] Ибн Можа.

[209] Абу Довуд ва Термизий.

[210] Термизий.

[211] Абу Довуд, Ибн Можа ва Термизий.

[212] Бухорий ва Термизий.

[213] Муслим.

[214] Муслим.

[215] Абу Довуд, Ибн Можа ва Насоий.

[216] Муслим.

[217] Бухорий ва Муслим.

[218] Муд вазн ўлчов бирлиги.

[219] Муслим.

[220] Бухорий.

[221] Абу Довуд, Термизий ва Ибн Можа.

[222] Абу Довуд ва Ибн Можа.

[223] Бухорий ва Муслим.

[224] Бухорий ва Муслим.

[225] Термизий.

[226] Термизий ва Ибн Можа.

[227] Абу Довуд, Термизий, Насоий ва Ибн Можа.

Оиша онамиз айтади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бир мажлисга ўтирсалар, Қуръон тиловат қилсалар ёки намоз ўқисалар, албатта, мана шу калималар билан якунлар эдилар» (Насоий ва Аҳмад).

[228] Аҳмад ва Насоий.

[229] Термизий.

[230] Муслим.

[231] 55-, 56- рақамдаги ҳадисларга қаранг.

[232] Абу Довуд. Ҳасан ҳадис.

[233] Бухорий.

[234] Насоий ва Ибн Можа.

[235] Аҳмад ва Бухорий “Ал-Адабул-муфрад".

[236] Ибн Сунний.

[237] Аҳмад ва Ибн Сунний.

[238] Абу Довуд ва Термизий.

[239] Муслим.

[240] Ҳоким ва Ибн Сунний. Заҳабий саҳиҳ деган.

[241] Термизий ва Ибн Можа. Албоний ҳадисни ҳасан деган.

[242] Абу Довуд.

[243] Аҳмад ва Ибн Можа.

[244] Аҳмад ва Термизий.

[245] Термизий.

[246] Бухорий.

[247] Муслим.

[248] Муслим.

[249] Бухорий ва Муслим.

[250] Ибн Сунний ва Ҳоким.

[251] Муслим.

[252] Абу Довуд ва Аҳмад.

[253] Термизий.

[254] Насоий ва Ҳоким.

[255] Абу Довуд.

[256] Муслим ва Аҳмад.

[257] Бухорий.

[258] Бухорий ва Муслим.

[259] Бухорий ва Муслим.

[260] Бухорий ва Муслим.

[261] Абу Довуд ва Аҳмад.

[262] Бухорий ва Муслим.

[263] Муслим.

[264] Бухорий “Ал-Адабул-муфрад". Қавс ичидаги зиёда Байҳақийга оид.

[265] Бухорий ва Муслим.

[266] Бухорий.

[267] Абу Довуд, Аҳмад ва Бағовий.

[268] Муслим.

[269] Муслим.

[270] Бухорий ва Муслим.

[271] Бухорий ва Муслим.

[272] Бухорий, Термизий, Насоий ва Аҳмад.

[273] Абу Довуд, Термизий ва Ибн Можа.

[274] Муслим.

[275] Аҳмад ва Ибн Можа.

[276] Бухорий ва Муслим.

[277] Муслим ва Байҳақий.

[278] Аҳмад ва Ибн Сунний.

[279] Бухорий.

[280] Муслим.

[281] Абу Довуд, Термизий ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган.

[282] Термизий, Насоий ва Ҳоким.

[283] Муслим.

[284] Муслим.

[285] Бухорий ва Муслим.

[286] Бухорий ва Муслим.

[287] Бухорий ва Муслим.

[288] Муслим.

[289] Муслим.

[290] Термизий ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган.

[291] Бухорий ва Муслим.

[292] Муслим.

[293] Муслим ва Абу Довуд.

[294] Муслим.

[295] Термизий, Ибн Можа ва Ҳоким. Заҳабий саҳиҳ деган.

[296] Аҳмад, Ҳоким ва Ибн Ҳиббон.

[297] Абу Довуд ва Теримизий.

[298] Бухорий ва Муслим.

تطبيق موسوعة بيان الإسلام

حصن المسلم من أذكار الكتاب والسنة (أوزبكي)

روابط مهمه

اشترك في القائمة البريدية

شركائنا