การศรัทธาต่อบรรดารอซูล คือการเชื่ออย่างสัตย์จริงและแน่วแน่ว่าอัลลอฮฺตะอาลาได้ส่งรอซูลไปยังทุกประชาชาติ เพื่อทำหน้าที่เรียกร้องสู่การภักดีและเคารพบูชาอัลลอฮฺตะอาลาแต่เพียงผู้เดียว และปฏิเสธการกราบไหว้บูชาและเคารพภักดีนอกเหนือจากพระองค์ บรรดารอซูลทั้งหมดเป็นศาสนทูตที่ซื่อสัตย์ และพวกเขาได้ทำหน้าที่ในการให้ความรู้ทุกอย่างตามที่ได้รับคำสั่งมาจากอัลลอฮฺ ในบรรดารอซูลทั้งหลายมีผู้ที่อัลลอฮฺได้ให้พวกเราได้รับรู้ในชื่อของพวกเขา และมีผู้ที่อัลลอฮฺได้ปกปิดมิให้พวกเราได้รับรู้แต่อย่างใด
- การอบรมสั่งสอนบรรดานบีและผู้เจริญรอยตามทางเดินของบรรดานบี
อัลลอฮฺตะอาลาได้อบรมสั่งสอนบรรดานบี และผู้เจริญรอยตามนบี ด้วยการพยายามตนเองให้ซึมซับในอีมานเป็นอันดับแรกด้วยการหมั่นปฏิบัติในอิบาดะฮฺ การตัซกิยะฮฺ(การชำระจิตใจ) การพินิจพิเคราะห์ การคิดใคร่ครวญ การอดทน การเสียสละทุกอย่างเพื่อศาสนา การทุ่มเทและอุทิศตนเพื่อประกาศศักดาของศาสนากระทั่งความศรัทธาได้สมบูรณ์ในชีวิตของพวกเขา และจิตใจของพวกเขาเต็มด้วยความเชื่อมั่นว่าอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงสร้างทุกอย่าง และทุกสรรพสิ่งอยู่ในเอื้อมพระหัตถ์ของพระองค์ และพระองค์ผู้เดียวที่ควรแก่เคารพภักดีและสักการะบูชา แล้วพวกเขาก็จะพยายามปกปักษ์รักษาอีมาน(การศรัทธา) ด้วยการรักษาความเป็นอยู่ของสภาวะแวดล้อมที่ดีด้วยวิธีต่างๆ อาทิเช่น การบำรุงรักษามัสยิดด้วยการฟื้นฟูให้เปี่ยมด้วยอีมานและอามัลศอลิหฺ
พวกเขาจะพยายามทำงานเพื่อความจำเป็นของศาสนาและความจำเป็นของพวกเขาเองด้วยการพึ่งความช่วยเหลือจากการศรัทธา ด้วยการที่พวกเขาเชื่อด้วยความมั่นอกมั่นใจว่าอัลลอฮฺจะอยู่กับพวกเขาแม้พวกเขาจะอยู่ ณ หนแห่งใดก็ตาม อัลลอฮฺจะคอยช่วยเหลือ ให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเขา และให้การสนับสนุนพวกเขา ดังเช่นที่อัลลอฮฺได้ให้ความช่วยเหลือกับบรรดามุสลิมในสงครามบัดร์ ตอนเปิดนครมักกะห์ สงครามหุนัยน์ และสงครามอื่นๆ พวกเขาจะมอบความเชื่อมั่นแก่อัลลอฮฺ และพวกเขาจะไม่มอบความเชื่อมั่นใดๆแก่ผู้อื่นและสิ่งอื่นใดนอกจากพระองค์อัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียว และพวกเขายังมีความพยายามในการเผยแผ่ศรัทธาในหมู่ชนของพวกเขาและผู้คนที่พวกเขาถูกส่งมา เพื่อให้พวกเขาเคารพภักดีและสักการะบูชาแด่อัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียวโดยไม่มีการตั้งภาคีใดๆ และพวกเขายังได้สั่งสอนความรู้เกี่ยวกับบัญญัติต่างๆ และได้อ่านโองการต่างๆของพระเจ้าให้พวกเขาได้รับฟัง อัลลอฮฺได้ตรัสว่า
«هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الأمِّيِّينَ رَسُولا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ، وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ»
ความว่า "พระองค์เป็นผู้แต่งตั้งรอซูลขึ้นคนหนึ่งในหมู่ผู้ไม่รู้จักหนังสือจากพวกเขาเองเพื่อสาธยายโองการต่างๆ ของพระองค์แก่พวกเขา ให้เขาอบรมพวกเขาเหล่านั้นให้ผุดผ่อง ให้สอนคัมภีร์และหิกมะฮฺ(ความรู้แห่งวิทยปัญญา)แก่พวกเขา และแท้จริง ก่อนนี้พวกเขาอยู่ในทางหลงผิดอย่างชัดแจ้ง และคนอื่นๆ ในกลุ่มพวกเขาที่จะติดตามมาภายหลัง(หมายถึงบรรดาผู้ศรัทธาที่ไม่ได้อยู่ในยุคสมัยของท่านรอซูล) และพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงปรีชาญาณ นั่นคือความโปรดปรานของอัลลอฮฺที่ทรงประทานแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง” (อัล-ญุมุอะฮฺ : 2-4)