Description
Niniejszy przewodnik jest doskonałą pozycją dla niemuzułmanów pragnących poznać i zrozumieć islam, muzułmanów i ich świętą Księgę - Koran. Zawiera wiele informacji - także naukowych, wzbogacony jest też o liczne przypisy, ilustracje i obszerną bibliografię. Został sprawdzony i zatwierdzona przez wiele wykształconych osób, w tym profesorów.
Inne tłumaczenia 56
Topics
Niniejsza książka jest krótkim przewodnikiem do zrozumienia islamu. Składa się ona z trzech rozdziałów.
Rozdział pierwszy – Niektóre z dowodów na prawdziwość islamu – odpowiada na ważne pytania zadawane przez ludzi:
- Czy Koran naprawdę jest słowem Boga, objawionym przez Niego?
- Czy Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest prawdziwym Prorokiem wysłanym przez Boga?
- Czy islam jest naprawdę religią od Boga?
Rozdział ten podaje i omawia sześć rodzajów dowodów:
1) Cuda naukowe w świętym Koranie – W tej części omawiane są (z ilustracjami) niektóre z odkrytych ostatnio faktów naukowych opisanych w świętym Koranie, który został objawiony czternaście wieków temu.
2) Wielkie wyzwanie, aby stworzyć jeden rozdział podobny do tych ze świętego Koranu – W Koranie Bóg rzucił wyzwanie całej ludzkości, aby stworzyli pojedynczy rozdział podobny do tych ze świętej Księgi. Od czasu objawienia Koranu (czternaście wieków temu) aż do dnia dzisiejszego nikt nie potrafił sprostać temu wyzwaniu, mimo że najkrótszy rozdział (108) ma zaledwie dziesięć słów.
3) Biblijne proroctwa o nadejściu Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), Proroka islamu – Omówienie niektórych z proroctw Biblijnych odnoszących się do nadejścia Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Boga z nim).
4) Wersety z Koranu mówiące o przyszłych wydarzeniach, które później nadeszły – Koran opisał wydarzenia z przyszłości, które później się sprawdziły, na przykład zwycięstwo Rzymian nad Persami.
5) Cuda dokonywane przez Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) – Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) dokonał licznych cudów. Są one poświadczone przez wielu ludzi.
6) Proste życie Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) – To jasno pokazuje, że Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie był fałszywym prorokiem, który rościł sobie prawo do proroctwa w celu osiągnięcia korzyści materialnych, sławy, czy władzy.
Z tych sześciu rodzajów dowodów wnioskujemy, że:
- Koran musi być słowem Boga objawionym przez Niego,
- Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest prawdziwym Prorokiem wysłanym przez Boga,
- islam jest naprawdę religią od Boga.
Jeśli chcemy poznać, czy religia jest prawdziwa, czy fałszywa, nie powinniśmy polegać na emocjach, uczuciach czy tradycjach, lecz raczej na własnym rozumie i intelekcie. Kiedy Bóg wysyłał Proroków, wspierał ich cudami i dowodami, które potwierdzały, iż byli oni prawdziwymi Prorokami wysłanymi przez Niego, a więc że religia, z którą przybyli, jest prawdziwa.
Rozdział drugi – Niektóre z dobrodziejstw islamu – ukazuje korzyści, jakie islam zapewnia jednostce, m.in.:
1) Drzwi do wiecznego raju,
2) Wybawienie od ognia piekielnego,
3) Prawdziwe szczęście i wewnętrzny spokój,
4) Wybaczenie wszystkich wcześniejszych grzechów.
Rozdział trzeci – Ogólne informacje na temat islamu – dostarcza ogólnych wiadomości o islamie, koryguje pewne błędne pojęcia na jego temat, oraz odpowiada na niektóre z często zadawanych pytań, takich jak:
- Co islam mówi o terroryzmie?
- Jaki jest status kobiet w islamie?
Bóg wspomógł Swojego ostatniego Wysłannika, Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), wieloma cudami i dowodami, które potwierdzały, że jest on prawdziwym Prorokiem wysłanym przez Niego. Wsparł On także Swoją ostatnią księgę objawioną – święty Koran – wieloma cudami dowodzącymi, że jest to słowo Boga objawione przez Niego, oraz że jego autorem nie mogła być żadna istota ludzka. Rozdział ten omawia niektóre z tych dowodów.
Koran jest dosłownym słowem Boga, które objawił On Swojemu Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) poprzez anioła Gabriela. Został on zapamiętany przez Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), który następnie podyktował go swoim Towarzyszom. Oni z kolei zapamiętali go, spisali i sprawdzili go z Prorokiem (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Oprócz tego, Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) raz do roku sprawdzał recytację Koranu wraz z aniołem Gabrielem, a tuż przed śmiercią uczynił to dwukrotnie. Od czasu objawienia Koranu aż do dzisiaj zawsze istniała olbrzymia liczba muzułmanów, którzy zapamiętali go w całości, co do litery. Niektórzy z nich potrafili nauczyć się go na pamięć nawet w wieku dziesięciu lat. Ani jedna litera z Koranu nie została przez wieki zmieniona.
Koran, który został objawiony czternaście wieków temu, wspomina o faktach dopier0 ostatnio odkrytych czy udowodnionych przez naukowców. To dowodzi ponad wszelką wątpliwość, że Koran musi być słowem Boga, które objawił On Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), oraz że Koran nie jest autorstwa Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ani żadnego innego człowieka.
Dowodzi to także, że Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest naprawdę Prorokiem wysłanym przez Boga. To nie do pojęcia, że ktoś czternaście wieków temu znał fakty, odkryte bądź udowodnione dopiero ostatnio przy użyciu zaawansowanych urządzeń i skomplikowanych metod naukowych. Oto niektóre z przykładów:
W świętym Koranie Bóg mówi o fazach rozwoju ludzkiego embrionu (tłumaczenie znaczenia):
{Stworzyliśmy człowieka z ekstraktu gliny. Następnie umieściliśmy go - jako kroplę nasienia - w naczyniu solidnym. Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia alaqa (zawieszoną grudkę krwi zakrzepłej o kształcie pijawki); potem stworzyliśmy z tej alaqa - mudgha (przeżutą substancję)...}1 (Koran 23:12-14)
Arabskie słowo alaqa ma trzy znaczenia: (1) pijawka, (2) rzecz zawieszona, (3) grudka zakrzepłej krwi.
Porównując pijawkę do embrionu w fazie alaqa, zauważamy między nimi duże podobieństwo2, co widać na ryc. 1. Ponadto embrion w tej fazie uzyskuje pożywienie z krwi matki, podobnie jak pijawka, która żywi się krwią innych.3
Drugim znaczeniem słowa alaqa jest „rzecz zawieszona". To jest to, co widzimy na rycinie 2 i 3, zawieszenie embrionu w fazie alaqa w łonie matki.
Ryc.1: Rysunki ilustrujące podobieństwa w wyglądzie pijawki i embrionu ludzkiego w fazie alaqa. (Rysunek pijawki z Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 37, zmodyfikowany wg Integrated Principles of Zoology, Hickman i inni. Rysunek embrionu z The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 73).
Ryc. 3: Na tej fotografii widzimy zawieszenie embrionu (oznaczony jako B) w fazie alaqa (około 15. dnia) w łonie matki. Rzeczywisty rozmiar embrionu to około 0,6mm. (The Developing Human, Moore, wyd. III, str. 66, z Histology, Leeson i Leeson).
Trzecim znaczeniem słowa alaqa jest „grudka zakrzepłej krwi". Zauważamy, że wygląd zewnętrzny embrionu i jego pęcherzyków w fazie alaqa jest podobny do takiej właśnie grudki. Jest tak z powodu obecności stosunkowo dużej ilości krwi w embrionie podczas tej fazy4 (zobacz ryc. 4). Ponadto na tym etapie krew w embrionie nie krąży aż do końca trzeciego tygodnia5, dlatego embrion jest podobny do grudki zakrzepłej krwi.
Ryc. 4: Diagram początkowego układu krążenia w embrionie w fazie alaqa. Wygląd zewnętrzny embrionu z jego pęcherzykami przypomina skrzep krwi, z powodu obecności stosunkowo dużej ilości krwi w embrionie. (The Developing Human, Moore, wyd. V, str. 65).
Tak więc te trzy znaczenia słowa alaqa ściśle odpowiadają opisom embrionu w tejże fazie.
Następny etap wymieniony w wersecie to mudgha. Arabskie słowo mudgha oznacza „przeżutą substancję". Gdyby ktoś wziął kawałek gumy do żucia i przeżuł w swoich ustach, a następnie porównał ją z embrionem w fazie mudgha, doszlibyśmy do wniosku, że wyglądają one podobnie. Jest tak z powodu pierścieni na kręgosłupie embrionu, które „nieco przypominają ślady zębów na przeżutej substancji"6 (zobacz ryc. 5 i 6.)
Ryc. 5: Fotografia embrionu w fazie mudgha (28-dniowego). Embrion przypomina z wyglądu przeżutą substancję z powodu pierścieni na plecach embrionu, podobnych do śladów zębów. Rzeczywisty rozmiar embrionu to 4mm. (The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 82, za Professorem Hideo Nishimura, Kyoto University, Kyoto, Japonia).
Ryc. 6: Kiedy porównamy wygląd embrionu w fazie mudgha z kawałkiem przeżutej gumy, zauważymy podobieństwo pomiędzy tymi dwoma.
A) Rysunek embrionu w fazie mudgha. Możemy tutaj zauważyć pierścienie na plecach embrionu, które wyglądają jak ślady zębów. (The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 79).
B) Fotografia kawałka przeżutej gumy.
Jak to możliwe, żeby Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) około czternastu stuleci temu mógł wiedzieć to wszystko, co naukowcy odkryli dopiero niedawno, przy użyciu nowoczesnego sprzętu i potężnych mikroskopów, jakie nie istniały w tamtych czasach? Hamm i Leeuwenhoek byli pierwszymi naukowcami, którzy obserwowali komórki ludzkiej spermy (plemniki) używając udoskonalonego mikroskopu w 1677 roku (ponad 1000 lat po Muhammadzie (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)). Błędnie sądzili oni, że komórka spermy zawiera miniaturową formę człowieka, który rośnie, kiedy zostaje złożony w żeńskich drogach płciowych.7
Profesor honorowy Keith L. Moore8 jest jednym z najwybitniejszych światowych naukowców w dziedzinie anatomii i embriologii. Jest on autorem książki zatytułowanej The Developing Human, która została przetłumaczona na osiem języków. Ta książka jest naukowym podręcznikiem i została wybrana przez specjalną komisję w Stanach Zjednoczonych jako najlepsza książka autorstwa jednej osoby. Dr Keith Moore jest profesorem honorowym Anatomii i Biologii Komórkowej na uniwersytecie w Toronto w Kanadzie. Pełnił funkcję zastępcy dziekana nauk podstawowych na Wydziale Medycyny; przez 8 lat był przewodniczącym wydziału anatomii. W 1984 roku otrzymał najznakomitszą nagrodę przyznawaną w dziedzinie anatomii w Kanadzie, The J.C.B. Grant Award od Kanadyjskiego Towarzystwa Anatomów. Kierował wieloma międzynarodowymi stowarzyszeniami, takimi jak Kanadyjskie i Amerykańskie Towarzystwo Anatomiczne i Rada Związku Nauk Biologicznych.
W 1981 roku podczas Siódmej Konferencji Medycznej w Dammam, w Arabii Saudyjskiej, profesor Moore powiedział: „Jest dla mnie wielką przyjemnością pomóc w wyjaśnieniu twierdzeń w Koranie na temat rozwoju ludzkiego. Jest dla mnie jasne, że owe twierdzenia musiały przyjść do Muhammada od Boga, ponieważ prawie cała ta wiedza została odkryta wiele wieków później. To dowodzi, że Muhammad musiał być wysłannikiem Boga".9
W konsekwencji zadano profesorowi Moore'owi następujące pytanie: „Czy to oznacza, że wierzy pan, że Koran jest słowem Boga?". On odpowiedział: „Nie znajduję trudności w zaakceptowaniu tego".10
„...Ponieważ rozwój embrionu ludzkiego jest złożony z powodu nieustannych zmian, można zaproponować opracowanie nowego systemy klasyfikacji w oparciu o terminy wymienione w Koranie i Sunnie.11 Proponowany system jest prosty, kompletny i odpowiadający obecnej wiedzy embriologicznej. Intensywne badania Koranu i hadisów12 w ciągu ostatnich czterech lat odsłoniły system służący do klasyfikacji embrionów ludzkich, a jego nadzwyczajny charakter wynika z faktu, iż został zapisany w siódmym wieku naszej ery. Chociaż Arystoteles, założyciel nauki embriologii, zdał sobie sprawę, że embriony piskląt rozwijały się fazowo, na podstawie swoich badań jaj kurzych w czwartym wieku przed naszą erą, nie podał on żadnych szczegółowych informacji o tych fazach. O ile wiadomo z historii embriologii, aż do dwudziestego wieku niewiele wiedziano o etapach i klasyfikacji ludzkich embrionów. Z tego powodu opisy embrionu ludzkiego w Koranie nie mogą opierać się na wiedzy naukowej z siódmego wieku. Jedynym rozsądnym wnioskiem jest, że te opisy zostały objawione Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) od Boga. Nie mógł on mieć tak szczegółowej wiedzy, ponieważ był człowiekiem niepiśmiennym bez absolutnie żadnego wykształcenia naukowego".13
Książka zatytułowana Earth (Ziemia) jest podstawowym podręcznikiem na wielu uniwersytetach na całym świecie. Jednym z autorów jest profesor honorowy Frank Press. Był on doradcą naukowym byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych Jimmy'ego Cartera i przez 12 lat przewodniczył Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie. Jego książka mówi, że góry mają podziemne korzenie.14 Te korzenie są głęboko osadzone w podłożu, dlatego góry mają kształt palikowaty (zobacz ryc. 7, 8 i 9).
Ryc. 7: Góry mają głębokie korzenie pod powierzchnią ziemi (Earth, Press i Siever, str. 413)
Ryc. 8: Schematyczny przekrój. Góry, jak paliki, mają głębokie korzenie pod ziemią. (Anatomy of the Earth, Cailleux, str. 220).
Ryc. 9: Inna ilustracja pokazująca palikowaty kształt gór, jaki nadają im głębokie korzenie. (Earth Science, Tarbuck i Lutgens, str. 158).
A oto jak Koran opisał góry. Bóg powiedział w Koranie:
{Czyż nie uczyniliśmy ziemi łożem dla wypoczynku, a gór jako al-ałtad (kołek)?} (Koran, 78:6-7)
Współczesne nauki o ziemi udowodniły, że góry mają głębokie korzenie pod powierzchnią ziemi (zobacz ryc. 9) i że te korzenie mogą osiągnąć kilkukrotność ich wysokości ponad powierzchnią ziemi.15 Tak więc najbardziej odpowiednim słowem na opisanie gór na podstawie tych informacji jest słowo „kołek", ponieważ większość właściwie osadzonego kołka jest ukryta pod powierzchnią gruntu. Historia nauki mówi nam, że teoria gór mających głębokie korzenie została przedstawiona dopiero w 1865 roku przez astronoma królewskiego, Sir George Airy'ego.16
Góry odgrywają także ważną rolę w stabilizowaniu skorupy ziemskiej.17 Powstrzymują one drżenie ziemi. Bóg powiedział w Koranie:
{I rzucił na ziemię solidnie stojące - ażeby ona nie kołysała się z wami...} (Koran, 16:15)
Współczesna teoria płyt tektonicznych utrzymuje, że góry odgrywają rolę stabilizatorów ziemi. Wiedza o tej roli gór zaczęła być rozumiana dopiero w ramach teorii płyt tektonicznych, od późnych lat 60-tych XX wieku.18
Czy ktokolwiek w czasach Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) mógł znać prawdziwy kształt gór? Czy ktokolwiek mógł sobie wyobrazić, że wielka masywna góra, którą widzi przed sobą, w rzeczywistości sięga głęboko do wnętrza ziemi i, jak zapewniają naukowcy, ma korzeń? Wiele książek geologicznych na temat gór opisuje jedynie tę ich część, która jest ponad powierzchnią ziemi. Jest tak, ponieważ książki te nie są napisane przez specjalistów w dziedzinie geologii. Jednakże współczesne odkrycia w tej dziedzinie potwierdziły prawdę wersetów Koranu.
Nauka współczesnej kosmologii, tak obserwacyjna jak i teoretyczna, jasno wskazuje, że w pewnym momencie cały wszechświat nie był niczym innym, jak tylko chmurą „dymu" (tzn. nieprzezroczystą, bardzo gęstą i gorącą mieszaniną gazową).19 Jest to obecnie jedna z niekwestionowanych zasad. Naukowcy mogą teraz obserwować nowe gwiazdy formujące się z pozostałości tego „dymu" (zobacz ryc. 10 i 11).
Ryc. 10: Nowa gwiazda formująca się z chmury gazu i pyłu (mgławica), która jest jedną z pozostałości „dymu" będącego źródłem całego wszechświata. (The Space Atlas, Heather i Henbest, str. 50).
Ryc. 11: Mgławica Laguna jest chmurą gazu i pyłu, o średnicy około 60 lat świetlnych. Jest ona pobudzona przez promieniowanie ultrafioletowe gorących gwiazd, które ostatnio uformowały się w obrębie jej masy. (Horizons, Exploring the Universe, Seeds, ark. 9, z Association of Universities for Research in Astronomy, Inc.).
Świecące gwiazdy, które widzimy nocą są, tak jak był cały wszechświat, w tej „dymnej" materii. Bóg powiedział w Koranie:
{Potem zwrócił się ku niebu - ono było wtedy dymem...} (Koran, 41:11)
Ponieważ ziemia i niebiosa ponad nią (słońce, księżyc, gwiazdy, planety, galaktyki itp.) zostały uformowane z tego samego „dymu", wnioskujemy, że ziemia i niebo były jedną połączoną wyodrębnioną całością. Następnie z tego jednolitego „dymu" uformowały się one i oddzieliły od siebie. Bóg powiedział w Koranie:
{Czyż ci, którzy nie uwierzyli, nie widzieli, iż niebiosa i ziemia stanowiły jedną zwartą masę i My rozdzieliliśmy je...} (Koran, 21:30)
Dr Alfred Kroner jest jednym z najsłynniejszych światowych geologów. Jest on profesorem geologii oraz przewodniczącym Wydziału Geologii w Instytucie Nauk Geologicznych na Johanns Gutenberg University w Mainz, w Niemczech. Powiedział on: „Rozmyślając, skąd pochodził Muhammad... myślę, że jest prawie niemożliwe, aby mógł on wiedzieć o rzeczach takich, jak ogólny początek wszechświata, ponieważ naukowcy odkryli to zaledwie w ciągu ostatnich kilku lat, za pomocą skomplikowanych i rozwiniętych metod technologicznych, czy żeby był to przypadek".20 Powiedział on także: „Ktoś, kto nic nie wiedział o fizyce nuklearnej czternaście stuleci temu, nie był w stanie, tak myślę, odkryć za pomocą własnego umysłu na przykład, że ziemia i niebo mają to samo pochodzenie".21
Bóg powiedział w Koranie o jednym ze złych niewiernych, który zabronił Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) modlić się w Kabie:
{Jeśli nie zaprzestanie, to, zaprawdę, pociągniemy go za naseyah (przód głowy), za kłamliwy, grzeszny naseyah (przód głowy)!} (Koran, 96:15-16)
Dlaczego Koran opisuje przód głowy jako kłamliwy i grzeszny? Dlaczego nie mówi, że to ta osoba jest kłamliwa i grzeszna? Jaki jest związek pomiędzy przodem głowy a kłamstwem i grzesznością?
Jeżeli spojrzymy wewnątrz czaszki na przód głowy, zauważymy pole przedczołowe mózgu (zob. ryc. 12). Co mówi nam fizjologia na temat funkcji tego obszaru? Książka zatytułowana Essentials of Anatomy & Physiology (Podstawy Anatomii i Fizjologii) mówi o tym obszarze: „Motywowanie i przezorność w planowaniu i inicjowaniu ruchów ma miejsce w przedniej części przednich płatów w polu przedczołowym. Jest to obszar połączenia kory mózgowej...".22 Książka mówi też: „Uważa się także, że w związku ze swoim zaangażowaniem w motywowanie, pole przedczołowe jest centrum funkcyjnym agresji...".23
Tak więc ten obszar mózgu jest odpowiedzialny za planowanie, motywowanie i inicjowanie dobrych oraz grzesznych zachowań, a także za kłamanie i mówienie prawdy. Dlatego właściwym jest opisanie przodu głowy jako kłamliwe i grzeszne, jeśli ktoś kłamie lub popełnia grzechy, tak jak mówi Koran: „...Kłamliwy, grzeszny naseyah (przód głowy)!"
Według profesora Keitha L. Moore'a, naukowcy odkryli te funkcje pola przedczołowego w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat.24
Współczesna nauka odkryła, że w miejscach, gdzie stykają się dwa różne morza istnieje między nimi bariera. Bariera ta dzieli dwa morza, tak że każde z nich posiada własną temperaturę, zasolenie i gęstość.25 Na przykład Morze Śródziemne jest ciepłe, słone i mniej gęste w porównaniu z wodami Oceanu Atlantyckiego. Kiedy wody M. Śródziemnego wpływają do Atlantyku nad progiem Gibraltarskim, przechodzą kilkaset kilometrów w głąb oceanu na głębokości około 1000 metrów, zachowując własną temperaturę, zasolenie i mniej gęsty charakter. Wody Morza Śródziemnego stabilizują się na tej głębokości.26 (zobacz ryc. 13).
Ryc 13: Wody Morza Śródziemnego wpadające do Atlantyku nad progiem Gibraltarskim zachowują swoje własne ciepło, zasolenie i mniejszą gęstość ze względu na barierę, która je rozdziela. Temperatury podane są w stopniach Celsjusza (°C). (Marine Geology, Kuenen, str. 43, z małymi poprawkami).
Mimo że są w tych morzach liczne fale, silne prądy i pływy, nie mieszają się one ani nie przekraczają bariery.
Święty Koran mówi, że jest bariera pomiędzy dwoma stykającymi się morzami, której nie przekraczają. Bóg powiedział:
{On puścił wolno dwa morza, aby mogły się spotkać; między nimi jest przegroda, której nie przekraczają.} (Koran, 55:19-20)
Ale kiedy Koran mówi o elemencie rozdzielającym wody słodkie od słonych, wspomina o istnieniu „bariery nie do przebycia". Bóg mówi w Koranie:
{On jest Tym, który dał wolną drogę dwóm morzom: temu słodkiemu, o przyjemnym smaku, i temu słonemu, gorzkiemu. Umieścił On między nimi przegrodę i barierę nie do przebycia} (Koran, 25:53)
Ktoś mógłby zapytać, dlaczego Koran wspomina o przegrodzie, kiedy mówi o barierze rozdzielającej wody słodkie od słonych, ale nie wspomina o niej mówiąc o tym, co rozdziela dwa morza?
Współczesna nauka odkryła, że w ujściach, gdzie spotyka się woda słodka i słona, sytuacja jest nieco inna niż ta, którą widzimy w miejscach styku dwóch mórz. Odkryto, że tym, co rozdziela wody słodkie od słonych w ujściach, jest „strefa piknokliny z wyróżnioną nieciągłością gęstości oddzielającą dwie warstwy".27 Ta przegroda (strefa oddzielenia) ma zasolenie różne od tego, jakie jest w wodzie słodkiej, jak i od tego w wodzie słonej28 (zobacz ryc. 14).
Ryc. 14: Przekrój podłużny pokazujący zasolenie (wyrażone w promilach) w strefie ujścia. Możemy tu zobaczyć przegrodę (strefę rozdzielenia) pomiędzy wodami słodkimi a słonymi. (Introductory Oceanography, Thurman, str. 301, z małymi zmianami).
Te informacje zostały odkryte dopiero ostatnio, przy użyciu nowoczesnego sprzętu do pomiaru temperatury, zasolenia, gęstości, rozpuszczalności tlenu, itp. Ludzkie oko nie jest w stanie zobaczyć różnicy pomiędzy dwoma morzami, które się stykają; raczej te dwa morza wydają się nam być jednym zwartym morzem. Podobnie ludzkie oko nie jest w stanie ujrzeć podziału wody w ujściach na trzy rodzaje: wodę słodką, wodę słoną i przegrodę (strefę rozdzielenia).
Bóg powiedział w Koranie:
{Albo są jak ciemności w morzu głębokim: pokrywa je fala, nad którą wznosi się druga fala, a nad nią są chmury. To są ciemności jedne nad drugimi. Kiedy ktoś wyciągnie rękę, ledwie może ją zobaczyć...} (Koran, 24:40)
Ryc. 15: Od 3 do 30 procent promieni słonecznych odbija się od powierzchni morza. Potem prawie wszystkie z siedmiu kolorów widma światła są absorbowane, jeden po drugim, w pierwszych 200 metrach, z wyjątkiem światła niebieskiego. (Oceans, Elder i Pernetta, str. 27).
Naukowcy odkryli te ciemności ostatnimi czasy, przy użyciu specjalnych sprzętów i łodzi podwodnych, które umożliwiły im zanurkowanie w głębiny oceanów.
Z następujących zdań zacytowanego wcześniej wersetu: „...ciemności w morzu głębokim: pokrywa je fala, nad którą wznosi się druga fala, a nad nią są chmury" możemy zrozumieć, że głębokie wody mórz i oceanów są pokryte falami, a nad tymi falami są inne fale. Jasne jest, że drugi zbiór fal to fale powierzchniowe, które możemy zobaczyć, gdyż w wersecie tym jest powiedziane, że ponad drugimi falami są chmury. Ale co z pierwszymi falami? Naukowcy odkryli niedawno, że istnieją fale wewnętrzne, które „występują na styku gęstości, pomiędzy falami o różnych gęstościach".30 (zobacz ryc. 16).
Ryc. 16: Fale wewnętrzne na styku pomiędzy dwiema warstwami wody o różnych gęstościach. Jedna jest gęsta (niższa), druga mniej gęsta (wyższa). (Oceanography, Gross, str. 204).
Fale wewnętrzne pokrywają głębinę wód i oceanów, ponieważ głębokie wody mają wyższą gęstość niż te nad nimi. Zachowują się one tak, jak powierzchniowe. Mogą się również załamywać, podobnie jak fale powierzchniowe. Fal wewnętrznych nie można zobaczyć gołym okiem, ale mogą być one wykryte dzięki badaniom temperatury czy zmian zasolenia w danym miejscu.31
Naukowcy zbadali typy chmur i zauważyli, że chmury deszczowe formują się i kształtują według określonego porządku i ustalonych etapów związanych z pewnymi rodzajami wiatru i chmur.
Jeden z rodzajów chmur deszczowych to cumulonimbusy. Meteorolodzy zbadali proces ich tworzenia się i wytwarzania przez nie deszczu, gradu i błyskawic.
Odkryli oni, że aby wytworzyć deszcz, cumulonimbusy przechodzą przez następujące etapy:
1) Chmury są popychane przez wiatr: cumulonimbusy zaczynają się formować, kiedy wiatr przesuwa małe cząstki chmur (zwanych cumulus) do strefy, w której się one skupiają (zobacz ryc. 17 i 18).
Ryc. 17: Zdjęcie satelitarne, pokazujące przesuwanie się chmur w kierunku obszarów skupiania B, C i D. Strzałki wskazują kierunek wiatru. (The Use of Satellite Pictures in Weather Analysis and Forecasting, Anderson i inni, str. 188).
Ryc. 18: Małe cząstki chmur (cumulusy) przesuwające się w kierunku strefy skupienia niedaleko horyzontu, gdzie możemy zobaczyć dużą chmurę cumulonimbus (Clouds and Storms, Ludlam, ark 7.4).
Ryc. 19: (A) Małe, oddzielne cząstki chmur (cumulusy). (B) Kiedy małe chmury złączą się, nasilają się prądy wznoszące w większej chmurze, tak że chmura układa się w stożek. Korple wody są oznaczone kropkami (·). (The Atmosphere, Anthes i inni, str. 269).
3) Układanie się w stożek: Kiedy małe chmury łączą się, zwiększają się prądy wznoszące w obrębie większej chmury. Prądy te przy krawędziach są silniejsze niż w jej centralnej części.33 Powodują one, że powierzchnia chmury wydłuża się w pionie, tak więc układa się ona w stożek (zobacz ryc. 19 (B), 20 i 21). Ten wzrost w pionie sprawia, że powierzchnia chmury rozciąga się do chłodniejszych obszarów atmosfery, gdzie tworzą się krople wody i gradu i zaczynają się powiększać. Kiedy te krople wody i gradu stają się zbyt ciężkie, aby prądy wznoszące je podtrzymywały, spadają z chmury jako deszcz, grad, itp.34
Ryc. 20: Chmura cumulonimbus. Po tym, jak chmura przyjmie kształt stożka, spada z niej deszcz. (Weather and Climate, Bodin, str.123).
Ryc. 21: Chmura cumulonimbus (A Colour Guide to Clouds, Scorer i Wexler, str. 23).
Bóg powiedział w Koranie:
{Czy ty nie widziałeś, iż Bóg pędzi chmury, potem je łączy razem, potem układa je warstwami? Widzisz przecież jak obfity deszcz wylewa się spomiędzy nich...} (Koran, 24:43)
Meteorolodzy dopiero ostatnio poznali te szczegóły formowania się chmur, ich struktury i funkcji, używając do tego nowoczesnych urządzeń, takich jak samoloty, satelity, komputery, balony i inne sprzęty do badania wiatru i jego kierunku, do pomiaru wilgotności i jej wahań, oraz do określania poziomów i wahań ciśnienia atmosferycznego.35
Poprzedni werset po wymienieniu chmur i deszczu mówi o gradzie i błyskawicach:
{...i zsyła On grad z gór w niebie (chmur) i dosięga nim kogo chce, a odwraca go od kogo chce. Oślepiający blask jego błyskawicy omal nie odbiera wzroku.} (Koran, 24:43)
Meteorolodzy odkryli, że chmury cumulonimbusy i grad, wznoszą się na wysokość 25 000 do 30 000 stóp (4,7 do 5,7 mili),36 jak góry, tak jak zostało powiedziane w Koranie: „...i zsyła On grad z gór w niebie (chmur)" (zobacz ryc. 21 powyżej).
Tu może nasunąć się pytanie: dlaczego ten werset mówi o „jego błyskawicy" w odniesieniu do gradu? Czy to oznacza, że grad jest głównym czynnikiem w wytwarzaniu błyskawicy? Zobaczmy, co mówi o tym książka zatytułowana Meteorology Today. Mówi ona, że kiedy grad spada przez obszar przechłodzonych kropelek i kryształków lodu w chmurze, zostaje ona naelektryzowana. Kiedy ciekłe kropelki zderzają się z kulkami gradu, zamarzają w kontakcie z nimi i uwalniają ciepło utajnione. To utrzymuje powierzchnię kul gradowych cieplejszą od otaczających ją kryształków lodu. Kiedy kule te zetkną się z kryształkami lodu, występuje ważne zjawisko: przepływ elektronów z zimniejszego obiektu do obiektu cieplejszego. Stąd kule gradowe zostają naładowane ujemnie. Ten sam efekt występuje, kiedy przechłodzone krople stykają się z kulami gradowymi i odrywają się cieniutkie odłamki dodatnio naładowanego lodu. Te mniej naładowane dodatnio cząstki są następnie przenoszone przez prądy wznoszące do wyższych części chmury. Ujemnie naładowany grad, który pozostał, opada na dno chmury, dlatego jej dolna część staje się naładowana ujemnie. Te ujemne ładunki rozładowują się następnie w postaci błyskawic.37 Wnioskujemy stąd, że grad jest głównym czynnikiem w tworzeniu się błyskawic.
Te informacje o błyskawicach zostały odkryte niedawno. Do 1600 ﷺ. n.e. dominował pogląd Arystotelesa na meteorologię. Mówił on na przykład, że atmosfera zawiera dwa rodzaje ekshalacji, wilgotną i suchą. Powiedział on także, że grzmot jest odgłosem zderzenia suchej ekshalacji z sąsiadującymi chmurami, a błyskawica jest rozpaleniem i spalaniem suchej ekshalacji cienkim i słabym ogniem.38 Oto niektóre z poglądów na temat meteorologii, które dominowały w czasie objawienia Koranu, czternaście wieków temu.
Oto niektóre z komentarzy naukowców39 na temat cudów naukowych w Świętym Koranie. Wszystkie z tych komentarzy są wzięte z kasety zatytułowanej Oto jest Prawda (tyt. oryg.:This is the Truth), gdzie można zobaczyć i usłyszeć tych naukowców w momencie wygłaszania poniższych komentarzy.
1) Dr T. V. N. Persaud jest profesorem Anatomii, profesorem Pediatrii i Zdrowia Dziecka, oraz profesorem Położnictwa, Ginekologii, i Nauk o Rozmnażaniu na Uniwersytecie w Manitoba, Winnipeg, Manitoba, Kanada. Był on przewodniczącym Wydziału Anatomii przez 16 lat. Jest dobrze znany w swojej dziedzinie. Jest autorem lub redaktorem 22 podręczników i opublikował ponad 181 artykułów naukowych. W 1991 roku otrzymał najznakomitszą nagrodę przyznawaną w dziedzinie anatomii w Kanadzie, the J.C.B. Grant Award od Canadian Association of Anatomists (Kanadyjskiego Stowarzyszenia Anatomów). Kiedy zapytano go o cuda naukowe w Koranie, nad którymi prowadził on badania, oznajmił:
„Wytłumaczono mi to w taki sposób, że Muhammad był całkiem zwyczajnym człowiekiem. Nie umiał czytać ani pisać. Był analfabetą. I mówimy o dwunastu [obecnie czternastu] stuleciach temu. Macie analfabetę, czyniącego wnikliwe wypowiedzi i stwierdzenia o charakterze naukowym, które są zaskakująco dokładne. I ja osobiście nie rozumiem, jak mogłoby to być zwykłym przypadkiem. Są one zbyt precyzyjne. I podobnie jak dr Moore, nie sprawia mi trudności przyjąć, że to Boskie natchnienie czy objawienie doprowadziło go do tych stwierdzeń."
Profesor Persaud zawarł w swoich książkach niektóre z wersetów Koranu i słów Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Zaprezentował je także na kilku konferencjach.
2) Dr Joe Leigh Simpson jest przewodniczącym Wydziału Położnictwa i Ginekologii, profesorem na tymże wydziale, oraz profesorem Genetyki Molekularnej i Ludzkiej w Baylor College of Medicine w Houston w Teksasie, Stany Zjednoczone. Przedtem był on profesorem Położnictwa i Ginekologii i przewodniczącym tegoż wydziału na University of Tennessee, Memphis, Stany Zjednoczone. Był on także przewodniczącym American Fertility Society (Amerykańskiego Towarzystwa Płodności).
Otrzymał wiele nagród, w tym także Association of Professors of Obstetrics and Gynecology Public Recognition Award (Nagrodę Powszechnego Uznania Stowarzyszenia Profesorów Położnictwa i Ginekologii) w 1992 roku. Profesor Simpson prowadził badania nad dwiema mowami Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim):
Zbadał on dokładnie te dwie mowy Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zauważając, że pierwsze czterdzieści dni stanowi łatwy do rozróżnienia stan embriogenezy. Był on pod wielkim wrażeniem doskonałej precyzji i trafności tych słów Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Później w czasie jednej z konferencji wydał następującą opinię:
„Tak więc te dwa zapisane hadisy (mowy Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)) dają nam specyficzną tabelę czasową przedstawiającą początkowy rozwój embrionu przed upływem czterdziestu dni. Również myślę, co było kilkakrotnie stwierdzone przez innych mówiących dziś rano: te hadisy nie mogły opierać się na wiedzy naukowej dostępnej w czasach ich zapisywania... Myślę, że nie tylko nie ma żadnego konfliktu pomiędzy genetyką a religią, religia wręcz może wskazać drogę nauce poprzez dodanie do niektórych z tradycyjnych dróg naukowych objawień zawartych w Koranie, które wiele wieków później okazały się uzasadnione, a które pokazują, że ta wiedza w Koranie pochodzi od Boga".
3) Dr E. Marshall Johnson jest profesorem honorowym Anatomii i Biologii Rozwojowej na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona w Filadelfii, Pensylwania, Stany Zjednoczone. Tam przez 22 lat był profesorem Anatomii, przewodniczącym Wydziału Anatomii i dyrektorem Instytutu Daniela Baugha. Był też przewodniczącym Towarzystwa Teratologii.
Opublikował 200 pozycji naukowych. W roku 1981, podczas Siódmej Konferencji Medycznej w Dammam w Arabii Saudyjskiej, profesor Johnson powiedział prezentując swoje pisma badawcze:
„Podsumowując, Koran opisuje nie tylko rozwój formy zewnętrznej, ale podkreśla także fazy wewnętrzne embrionu, dotyczące jego stworzenia i rozwoju, podkreślając główne wydarzenia poznane przez współczesną naukę".
Powiedział także: „Jako naukowiec mogę zajmować się jedynie rzeczami, które dokładnie znam. Rozumiem embriologię i biologię rozwoju. Rozumiem słowa przetłumaczone mi z Koranu. Tak jak powiedziałem wcześniej, gdybym przeniósł się do tamtych czasów wiedząc to, co wiem dzisiaj i miał te rzeczy opisać, to nie mógłbym ich opisać w taki sposób, w jaki zostały one opisane. Nie widzę powodów, aby odrzucić myśl, że Muhammad otrzymał te informacje z jakiegoś miejsca. Nie widzę sprzeczności z myślą, że Boska siła miała swój udział w tym, co on zapisał".42
4) Dr William W. Hay jest znanym naukowcem morskim. Jest on profesorem Nauk Geologicznych na Uniwersytecie w Kolorado w Stanach Zjednoczonych. Wcześniej był dziekanem w Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science na Uniwersytecie w Miami na Florydzie, Stany Zjednoczone. Po dyskusji z profesorem Hay'em na temat tego, co mówi Koran o niedawno odkrytych faktach na temat mórz, powiedział:
„Jest to dla mnie bardzo interesujące, że ten rodzaj informacji znajduje się w dawnych pismach Świętego Koranu. Nie mam możliwości dowiedzieć się, skąd one pochodzą, ale myślę, że jest to niezwykle interesujące, że tam są i że postępują prace nad wyjaśnieniem znaczenia niektórych fragmentów". A kiedy zapytano go o źródło pochodzenia Koranu, odpowiedział: „Myślę, że to musi być istota Boska".
5) Dr Gerald C. Goeringer jest kierownikiem wykładów i profesorem nadzwyczajnym Embriologii Medycznej na Wydziale Biologii Komórkowej w Akademii Medycznej w Georgetown, Waszyngton, Stany Zjednoczone. Podczas ósmej saudyjskiej konferencji medycznej w Rijadzie, w Arabii Saudyjskiej, profesor Goeringer oświadczył:
„We względnie kilku ajatach (wersetach Koranu) jest zawarty raczej obszerny opis rozwoju ludzkiego od czasu połączenia się gamet do wytworzenia się narządów. Nigdy wcześniej nie istniał tak wyraźny i kompletny zapis rozwoju ludzkiego, jak na przykład klasyfikacja, terminologia oraz opisy. W większości przypadków – jeśli nie we wszystkich – ten opis wyprzedza o wiele wieków zapisy różnych faz embrionu ludzkiego i rozwoju płodowego zanotowane w tradycjonalnej literaturze naukowej".
6) Dr Yoshihide Kozai jest profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Tokio w Japonii, był też dyrektorem Narodowego Obserwatorium Astronomicznego w Tokio. Powiedział on:
„Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, że odnajduję w Koranie prawdziwe fakty astronomiczne. A my, współcześni astronomowie, badaliśmy bardzo małe fragmenty wszechświata. Skoncentrowaliśmy nasze wysiłki na zrozumieniu bardzo małych fragmentów, ponieważ używając teleskopów możemy widzieć zaledwie kilka części nieba, bez myślenia o całym wszechświecie. Tak więc czytając Koran i odpowiadając na pytania, myślę, że potrafię odnaleźć swoją przyszłą drogę w badaniu wszechświata".
7) Profesor Tejatat Tejasen jest dyrektorem Wydziału Anatomii na Uniwersytecie w Chiang Mai w Tajlandii. Wcześniej był dziekanem Wydziału Medycyny na tymże uniwersytecie. Podczas ósmej saudyjskiej konferencji medycznej w Rijadzie w Arabii Saudyjskiej, profesor Tejasen wstał i powiedział:
„Przez ostatnie trzy lata interesowałem się Koranem... Dzięki moim badaniom i temu, czego nauczyłem się na tej konferencji, wierzę, że wszystko, co zostało zapisane w Koranie czternaście stuleci temu musi być prawdą, która może być udowodniona w sposób naukowy. Skoro Prorok Muhammad nie potrafił ani czytać, ani pisać, musi być on Wysłannikiem, który przekazywał tą prawdę, która została mu objawiona jako wyjaśnienie od kogoś, kto się do tego nadaje, jak Stwórca. Tym Stwórcą musi być Bóg. Dlatego myślę, że już czas powiedzieć La ilaha illa Allah, nie ma boga godnego czci poza Allahem (Bogiem), Muhammadan Rasul Allah, Muhammad jest Wysłannikiem Allaha (Boga). Na koniec chcę pogratulować doskonałego i bardzo udanego przygotowania tej konferencji... Zyskałem nie tylko z naukowego i religijnego punktu widzenia, ale także dostałem wielką szansę spotkania wielu znanych naukowców i nawiązania wielu nowych przyjaźni z uczestnikami. Najważniejszą rzeczą, jaką zyskałem przyjeżdżając w to miejsce jest La ilaha illa Allah, Muhammadan Rasul Allah, i to, że zostałem muzułmaninem".
Po tych wszystkich przykładach, jakie zobaczyliśmy odnośnie naukowych cudów w Świętym Koranie i po tych wszystkich komentarzach naukowców na ten temat, zadajmy sobie następujące pytania:
* Czy może być zbiegiem okoliczności, że wszystkie te ostatnio odkryte informacje naukowe z różnych dziedzin były opisane w Koranie, który został objawiony przed czternastoma wiekami?
* Czy ten Koran mógł być napisany przez Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) lub przez jakiegokolwiek innego człowieka?
Jedyna możliwa odpowiedź to taka, że Koran musi być słowem Boga, objawionym przez Niego.
Bóg powiedział w Koranie:
{A jeśli pozostajecie w wątpliwości wobec tego, co zesłaliśmy Naszemu słudze (Koranu), to przynieście surę podobną do tego i wezwijcie waszych świadków, poza Bogiem, jeśli jesteście prawdomówni. A jeśli tego nie uczynicie – a wy nigdy tego nie uczynicie – to bójcie się ognia – a paliwem jego będą ludzie i kamienie – który został przygotowany dla niewiernych. I zwiastuj radosną wieść tym, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, iż dla nich będą Ogrody, gdzie w dole płyną strumyki...} (Koran, 2:23-25)
Odkąd tylko Koran został objawiony, czternaście wieków temu, nikt nie był w stanie stworzyć jednego rozdziału podobnego do rozdziałów Koranu, z całym pięknem, elokwencją, wspaniałością, mądrym prawodawstwem, prawdziwymi informacjami, prawdziwymi proroctwami i innymi doskonałymi cechami. Zauważcie, że najkrótszy rozdział tej Księgi (rozdział 108) ma tylko dziesięć słów, a mimo to nikt nigdy nie potrafił sprostać temu wyzwaniu, tak wówczas, jak i dzisiaj.43 Niektórzy z niewierzących Arabów, którzy byli wrogami Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), próbowali podjąć się rzuconego wyzwania, aby udowodnić, że Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie był prawdziwym Prorokiem.44
Ponieśli porażkę, mimo że Koran został objawiony w ich własnym języku i dialekcie, i że Arabowie za czasów Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) byli bardzo elokwentnymi ludźmi, którzy pisali piękne i doskonałe wiersze, czytane i cenione także dzisiaj.
Biblijne proroctwa na temat nadejścia Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) są dla ludzi wierzących w Biblię dowodem na prawdziwość islamu.
W Księdze Powtórzonego Prawa rozdział 18 Mojżesz ogłosił, że Bóg powiedział mu:
„Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy." (Powt. Pr. 18:18-19).45
Z tych wersetów wnioskujemy, że przepowiedziany prorok musi mieć następujące cechy:
1) Będzie jak Mojżesz.
2) Będzie pochodził spośród braci Izraelitów, czyli z Izmaelitów.
3) Bóg włoży Swoje słowa w usta tego Proroka i będzie on głosił to, co Bóg mu nakaże.
Zbadajmy głębiej te trzy cechy:
Z trudem można znaleźć dwóch Proroków, którzy byliby tak podobni, jak Mojżesz (pokój z nim) i Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Obydwóm zostało dane kompletne prawo i kodeks życia. Obydwaj starli się ze swoimi wrogami i zwyciężali w cudowny sposób. Obydwaj byli akceptowani jako Prorocy i mężowie stanu. Obydwaj wyemigrowali z powodu spisku, gdy chciano ich zamordować. W porównaniu Mojżesza i Jezusa (pokój z nimi) nie dostrzegamy nie tylko powyższych podobieństw, ale także tych kluczowych, włącznie z naturalnymi narodzinami, życiem rodzinnym, oraz śmiercią Mojżesza (pokój z nim) i Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), lecz nie Jezusa (pokój z nim). Ponadto Jezus (pokój z nim) był postrzegany przez swoich ludzi jako syn Boży, a nie wyłącznie jako Prorok Boga, tak jak Mojżesz (pokój z nim) i Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a zgodnie z wierzeniem muzułmanów – i Jezus (pokój z nim). Tak więc to proroctwo odnosi się do Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a nie do Jezusa (pokój z nim), ponieważ to Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) bardziej przypomina Mojżesza niż Jezus.
Ktoś może zauważyć w Ewangelii według Jana, że Żydzi oczekiwali na wypełnienie się trzech wyraźnych proroctw. Pierwszym było przybycie Chrystusa. Drugim było przybycie Eljasza. Trzecim było przybycie Proroka. Jasno to wynika z pytań zadawanych Janowi Chrzcicielowi: „Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem „kto ty jesteś", on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie!" (Jan, 1:19-21). Jeśli zajrzymy do przypisów biblijnych, tam, gdzie w Ewangelii wg Jana 1:21 znajduje się słowo „prorok", przeczytamy, że to słowo odnosi się do proroctwa z Księgi Powtórzonego Prawa 18:15 i 18:18.46 Wnioskujemy z tego, że Jezus Chrystus nie jest Prorokiem wspomnianym w Księdze Powtórzonego Prawa 18:18.
Abraham miał dwóch synów: Izmaela i Izaaka (Księga Rodzaju 21). Izmael był pradziadem ludu arabskiego, a Izaak pradziadem ludu żydowskiego. Prorok, o którym mowa, nie miał wywodzić się z żydów, lecz spośród ich braci, to jest Izmaelitów. Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), potomek Izmaela, rzeczywiście jest tym Prorokiem.
Także Izajasz 42:1-13 mówi o słudze Boga, Jego „wybranym" i „Wysłanniku", który przyniesie prawo. „Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy". (Izajasz 42:4). Wers 11 powiązuje tego oczekiwanego z potomkiem Kedara. Kim jest Kedar? Zgodnie z Księgą Rodzaju 25:13, Kedar był drugim synem Izmaela, przodka Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
Słowa Boga (Święty Koran) były naprawdę włożone w usta Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Bóg wysłał anioła Gabriela, aby ten uczył Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) dokładnych słów Boga (Świętego Koranu) i poprosił go o podyktowanie ich ludziom tak, jak je usłyszał. Słowa te nie są zatem jego własnymi. Nie pochodziły z jego myśli, ale były włożone do jego ust przez anioła Gabriela. Za życia Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), pod jego nadzorem, słowa te były zapamiętywane i spisywane przez jego Towarzyszy.
Proroctwo z Księgi Powtórzonego Prawa wspomina także, że ten Prorok będzie mówił słowa Boga w imię Boga. Jeśli spojrzymy do Koranu, zobaczymy, że wszystkie jego rozdziały, z wyjątkiem dziewiątego, są poprzedzone lub zaczynają się słowami „W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego."
Kolejną wskazówką (inną niż proroctwo w Księdze Powtórzonego Prawa) jest to, że Izajasz wiąże wysłannika spokrewnionego z Kedarem z nową pieśnią (księgą w nowym języku) śpiewaną Panu (Izajasz, 42:10-11). Jest to pokazane jaśniej w proroctwie Izajasza: „Zaprawdę, wargami jąkałów i językiem obcym przemawiać będzie do tego narodu" (Izajasz 28:11). Inną sprawą jest, że Koran był objawiany po trochu, przez okres dwudziestu trzech lat. Interesujące jest porównanie tego z Księgą Izajasza 28, która mówi: „Bo: Rozkaz za rozkazem, rozkaz za rozkazem; reguła za regułą, reguła za regułą; trochę tu, trochę tam"47 (Izajasz 28:10).
Zwróćcie uwagę, że Bóg powiedział w proroctwie z Księgi Powtórzonego Prawa 18: „Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy." (Powt. Prawa 18:19). To oznacza, że ktokolwiek wierzy w Biblię, musi uwierzyć w to, co mówi ten Prorok, a tym Prorokiem jest Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
Jednym z przykładów wydarzeń przepowiedzianych w Koranie jest zwycięstwo Rzymian nad Persami nie dłużej niż trzy do dziewięciu lat po tym, jak Rzymianie zostali pokonani przez Persów.
{Rzymianie zostali zwyciężeni w najbliższym (od Półwyspu Arabskiego) kraju; lecz oni, po swojej klęsce, będą zwycięzcami w ciągu bedd' (trzy do dziewięciu) lat...} (Koran, 30:2-4)
Spójrzmy, co o tych walkach mówi nam historia. Książka zatytułowana History of the Byzantine State mówi, że armia rzymska została boleśnie pokonana w Antiochii w 613 roku, a w efekcie Persowie szybko posunęli się do przodu na wszystkich frontach.48 W tym czasie ciężko było sobie wyobrazić, że Rzymianie mogliby pokonać Persów, ale Koran przepowiedział, że Rzymianie zwyciężą w ciągu trzech do dziewięciu lat. W 622 roku, dziewięć lat po klęsce Rzymian, dwie armie (Rzymska i Perska) spotkały się na ziemi armeńskiej. Rezultatem było ostateczne zwycięstwo Rzymian nad Persami, po raz pierwszy od czasów klęski Rzymian w 613 roku.49 Proroctwo spełniło się, tak jak powiedział Bóg w Koranie.
Jest jeszcze wiele innych wersetów w Koranie oraz wypowiedzi Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) wspominających o przyszłych wydarzeniach, które później się sprawdziły.
Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) za pozwoleniem Boga dokonał licznych cudów. Cuda te były zostały poświadczone przez wielu ludzi. Na przykład:
· Kiedy niewierni z Mekki poprosili Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), aby pokazał im cud, on pokazał im rozdzielenie się księżyca.50
· Innym cudem było wytryśnięcie wody spomiędzy palców Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), kiedy jego Towarzysze byli spragnieni i nie mieli wody, z wyjątkiem odrobiny w dzbanku. Przyszli do niego i powiedzieli mu, że nie mają wody aby wykonać ablucję, ani do picia, z wyjątkiem tego, co jest w dzbanku. Tak więc Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) włożył swoją rękę do dzbanka, a woda zaczęła tryskać spomiędzy jego palców. Pili więc i wykonali ablucję. A było z nim wtedy tysiąc pięćset towarzyszy.51
Było jeszcze wiele innych cudów, których dokonał, lub które mu się przydarzyły.
Jeśli porównamy życie Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przed rozpoczęciem misji proroczej z życiem po rozpoczęciu tej misji, dojdziemy do wniosku, że nierozsądnym jest myślenie, iż Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był fałszywym Prorokiem roszczącym sobie prawo do proroctwa w celu zdobycia dóbr materialnych, sławy, chwały czy władzy.
Przed rozpoczęciem misji proroczej Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie miał problemów finansowych. Jako świetny i uznany kupiec, czerpał zadowalające i dostatnie dochody. Po rozpoczęciu misji proroczej i z jej powodu jego sytuacja materialna się pogorszyła. Aby to lepiej wyjaśnić, przejrzyjmy następujące opowiadania o jego życiu:
· Aisza, żona Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedziała: „O mój siostrzeńcu, widzieliśmy trzy nowie księżyca podczas dwóch miesięcy bez rozpalania ognia (aby przygotować posiłek) w domach Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)". Jej siostrzeniec spytał: „O ciotko, co was podtrzymywało?". Ona odpowiedziała: „Dwie czarne rzeczy, daktyle i woda, ale Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) miał sąsiadów Ansarów, którzy mieli dojne wielbłądzice i wysyłali oni Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) trochę mleka".52
· Sahl Ibn Saad, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedział: „Prorok Boga (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie widział chleba z drobnej mąki od czasu, gdy Bóg wysłał go (jako Proroka), aż do śmierci".53
· Aisza, żona Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedziała: „Materace Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), na których spał, były wykonane ze skóry, wypchane włóknami palmy daktylowej".54
· Amr Ibn Al-Haris, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział, że gdy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zmarł, nie pozostawił ani pieniędzy, ani niczego innego, z wyjątkiem swojego białego muła, broni i kawałka ziemi, którą ofiarował jako darowiznę.55
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) wiódł takie ciężkie życie aż do śmierci, chociaż rozporządzał skarbami muzułmanów, większość ludności z Półwyspu Arabskiego przed jego śmiercią przyjęła islam, a muzułmanie po osiemnastu latach jego misji triumfowali.
Czy to możliwe, aby Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) głosił, że jest Prorokiem w celu osiągnięcia pozycji, wielkości i władzy? Chęć cieszenia się pozycją i władzą wiąże się zazwyczaj z dobrym pożywieniem, fantazyjnymi ubraniami, monumentalnymi pałacami, barwną gwardią i niezaprzeczalnym autorytetem. Czy któreś z tych oznak odnoszą się do Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)? Oto krótkie spojrzenie na jego życie, które pomoże odpowiedzieć na to pytanie.
Mimo obowiązków Proroka, nauczyciela, męża stanu, sędziego, Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) doił też swoją kozę,56 łatał swoje ubrania, naprawiał buty,57 pomagał w pracach domowych,58 i odwiedzał biedaków kiedy zachorowali.59 Pomagał także swoim Towarzyszom w kopaniu rowu, usuwając wraz z nimi piasek.60 Jego życie było zadziwiającym wzorcem prostoty i pokory.
Zwolennicy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) kochali go, szanowali i ufali mu bezgranicznie. A jednak on podkreślał, że ubóstwianie powinno być skierowane tylko do Boga, a nie do niego samego. Anas, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział, że nie było osoby, którą kochali bardziej niż Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a mimo to, kiedy przychodził on do nich, oni nie wstawali, tak jak inni czynią wobec ich wielkich ludzi, gdyż on tego nienawidził.61
Na długo przed
jakąkolwiek nadzieją na sukces islamu i na początku długiej i bolesnej ery
tortur, cierpienia i prześladowania Muhammada (pokój i błogosławieństwo
Allaha z nim) i jego ludzi, otrzymał on interesującą propozycję. Przybył do
niego posłaniec pogańskich przywódców, Utba, mówiąc: „... Jeśli chcesz
pieniędzy, zbierzemy wystarczająco dużo, żebyś był najbogatszy z nas. Jeśli
chcesz być przywódcą, uczynimy cię nim i nigdy nie zadecydujemy w żadnej
sprawie bez twojego zatwierdzenia. Jeśli chcesz królestwa, ukoronujemy cię i
będziesz naszym królem...". W zamian za to oczekiwano od Muhammada (pokój
i błogosławieństwo Allaha z nim) tylko jednego ustępstwa – aby przestał
nawoływać ludzi do islamu i czczenia jedynego Boga, bez żadnego partnera. Czyż
ta propozycja nie była kusząca dla kogoś, kto dąży do korzyści tego świata? Czy
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zawahał się, kiedy
złożono mu tę propozycję? Czy odmówił w ramach strategii negocjacyjnej
pozostawiając otwarte drzwi dla lepszej propozycji? Jego odpowiedź była
następująca:
{Objawienie od Miłosiernego, Litościwego. Księga, której znaki są wyjaśnione, jako Koran arabski, dla ludzi, którzy posiadają wiedzę – zwiastun radosnej wieści i ostrzeżenie. Lecz większość z nich się odwróciła; oni nie słuchają.} (Koran, 41:2-4)
Innym razem,
odpowiadając na błaganie swojego wuja, aby przestał nawoływać ludzi do islamu,
odpowiedź Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) była
zdecydowana i szczera:
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego kilku ludzi nie tylko cierpieli prześladowania przez trzynaście lat, ale niewierni próbowali nawet kilka razy zabić Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Raz usiłowali zabić go zrzucając mu na głowę duży głaz, który ledwo mogli unieść.64 Innym razem próbowali go otruć .65
Co mogło uzasadnić takie życie w cierpieniu i poświęceniu nawet po tym, kiedy odniósł całkowite zwycięstwo nad swoimi przeciwnikami? Co mogło wyjaśnić pokorę i szlachetność, które okazywał w najwspanialszych chwilach, kiedy obstawał przy tym, że osiąga sukces jedynie dzięki pomocy Boga, a nie dzięki własnemu geniuszowi? Czy takie są cechy człowieka spragnionego władzy lub skupionego na sobie?
Na końcu tego rozdziału stosownym byłoby wypunktowanie ważnych oznak prawdziwości islamu. Powszechnie wiadomo, że w Stanach Zjednoczonych oraz na całym świecie islam jest najszybciej rozrastającą się religią. Oto niektóre z obserwacji tego zjawiska:
· „Islam jest najszybciej rozrastającą się religią w Ameryce, przewodnikiem i filarem stabilności dla wielu z naszych ludzi..." (Hillary Rodham Clinton, Los Angeles Times).66
· „Muzułmanie są najszybciej rozrastającą się grupą na świecie..." (The Population Reference Bureau, USA Today).67
· „Islam jest najszybciej rozrastającą się religią w kraju" (Geraldine Baum; Newsday Religion Writer, Newsday).68
· „Islam jest najszybciej rozrastającą się religią w Stanach Zjednoczonych..." (Ari L. Goldman, New York Times).69
Te zjawiska wskazują na to, że islam jest naprawdę religią od Boga. Jest niedorzecznością myśleć, że tak wielu Amerykanów i ludzi z różnych innych krajów przeszło na islam bez uważnego rozważania i głębokiego przemyślenia, zanim doszli do wniosku, że islam jest prawdą. Ci nawróceni pochodzą z różnych krajów, klas, ras i środowisk społecznych. Wśród nich są między innymi naukowcy, profesorowie, filozofowie, dziennikarze, politycy, aktorzy i sportowcy.
Punkty wymienione w tym rozdziale stanowią tylko niektóre z dowodów popierających wiarę w to, że Koran jest słowem Boga, że Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest naprawdę Prorokiem wysłanym przez Boga, oraz że islam jest naprawdę religią od Boga.
Islam dostarcza jednostce oraz społeczeństwu wielu korzyści. Ten rozdział mówi o niektórych z tych dobrodziejstw.
Bóg powiedział w Koranie:
{I zwiastuj radosną wieść tym, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, iż dla nich będą Ogrody (Raju), gdzie w dole płyną strumyki...} (Koran, 2:25)
Bóg powiedział także:
{Spieszcie więc na wyścigi ku przebaczeniu od waszego Pana i ku Ogrodowi, którego szerokość jest jak szerokość nieba i ziemi – przygotowanemu la tych, którzy wierzą w Boga i Jego posłańców...} (Koran, 57:21)
Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział nam, że
najniższy stopniem pośród mieszkańców Raju będzie dziewięć razy większy od tego
na tym świecie,70 i będzie on czy ona mieć wszystko,
czegokolwiek zapragnie i dziesięć razy więcej.71 Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział także:
Jeśli wstąpisz do Raju, będziesz wiódł szczęśliwe życie bez chorób, bólu, smutku czy śmierci; Bóg będzie z ciebie zadowolony; i będziesz mieszkać tam na zawsze. Bóg powiedział w Koranie:
{A tych, którzy uwierzyli i czynili dobro, wprowadzimy do Ogrodów (Raju), gdzie w dole płyną strumyki. Będą oni tam przebywać na wieki...} (Koran, 4:57)
Bóg powiedział w Koranie:
{Zaprawdę, od tych, którzy nie uwierzyli i zmarli, będąc niewiernymi, nie zostanie przyjęta nawet ziemia pełna złota, jeśliby oni chcieli się dzięki niej wykupić. Czeka ich kara bolesna i nie będą mieli pomocników.} (Koran, 3:91)
Tak więc to życie jest naszą jedyną szansą na osiągnięcie Raju i uniknięcie Ognia Piekielnego, ponieważ jeśli ktoś umiera jako niewierny, nie będzie miał kolejnej szansy na powrót do tego świata i uwierzenie. Tak jak powiedział Bóg w Koranie odnośnie tego, co stanie się z niewiernymi w Dniu Sądu:
{Gdybyś mógł ich zobaczyć, kiedy zostaną postawieni przed ogniem i powiedzą: „O, gdybyśmy teraz zostali sprowadzeni (na ziemię), nie uznalibyśmy za kłamstwo znaków naszego Pana i bylibyśmy między wierzącymi!"} (Koran, 6:27)
Ale nikt nie ma drugiej szansy.
Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
Prawdziwe szczęście i wewnętrzny spokój można odnaleźć poddając się nakazom Stwórcy i Podtrzymującego ten świat. Bóg powiedział w Koranie:
{...O tak! Przez wspominanie Boga uspokajają się ich serca.} (Koran, 13:28)
Z drugiej strony, ktoś, kto odwraca się od Koranu będzie miał na tym świecie trudne życie. Bóg powiedział:
{A kto odwróci się od Mojego napomnienia76, ten, zaprawdę, będzie miał życie nędzne i My wskrzesimy go jako ślepego w Dniu Zmartwychwstania.} (Koran, 20:124)
To może wyjaśnić, dlaczego niektórzy ludzie popełniają samobójstwa, mimo że cieszą się wygodami materialnymi, jakie mogą kupić za pieniądze. Na przykład, spójrzcie na Cat'a Stevensa (teraz Yusuf Islam), przedtem słynnego piosenkarza, który czasem zarabiał ponad 150 000 dolarów za noc. Po tym, jak przeszedł na islam, odnalazł prawdziwe szczęście i spokój, którego nie znalazł w sukcesach finansowych.77
Kiedy ktoś przyjmuje
islam, Bóg wybacza mu wszystkie jego wcześniejsze grzechy i złe uczynki.
Człowiek o imieniu Amr przybył do Proroka Muhammada (pokój i
błogosławieństwo Allaha z nim) i powiedział: „Podaj mi swą prawą dłoń, abym
mógł złożyć ci przysięgę wierności". Prorok (pokój i błogosławieństwo
Allaha z nim) wyciągnął prawą dłoń, a Amr cofnął swą rękę. Prorok (pokój i
błogosławieństwo Allaha z nim) spytał:
Po przejściu na islam osoba będzie nagradzana za swoje dobre uczynki oraz karana za złe, zgodnie z tym, co powiedział Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim): „Wasz Pan, Który jest błogosławiony i wywyższony, jest najbardziej litościwy. Jeśli ktoś chce uczynić coś dobrego, ale tego nie zrobi, dobry uczynek będzie mu zapisany. A jeśli ktoś to wykona, będzie mu odpłacone (nagrodą) dziesięć do siedemset razy wyższą (niż wynosi nagroda za dobry uczynek). Jeśli ktoś chce zrobić coś złego, ale tego nie zrobi, będzie mu zapisany dobry uczynek. A jeśli ktoś to uczyni, będzie mu zapisany jeden zły uczynek, lub Bóg mu go wymaże".79
Religia islam jest zaakceptowaniem posłuszeństwa wobec nauk Boga, które objawił On Swojemu ostatniemu prorokowi, Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
Muzułmanie wierzą w jednego, jedynego, niezrównanego Boga, który nie ma ani syna, ani partnera, oraz że nikt nie ma prawa do czci, jak tylko On. Jest On prawdziwym Bogiem, a każde inne bóstwo jest fałszywe. Posiada najwspanialsze imiona i wzniosłe, doskonałe atrybuty. Nikt nie dzieli z Nim boskości, ani Jego atrybutów. W Koranie Bóg opisuje siebie następująco:
Rozdział 112. Koranu zapisany za pomocą kaligrafii arabskiej. |
{Mów: „On – Bóg Jeden, Bóg Wiekuisty! Nie zrodził i nie został zrodzony! Nikt Jemu nie jest równy!"} (Koran, 112:1-4)
Nikt poza Bogiem Jedynym nie ma prawa, aby go wzywać, wznosić do niego prośby, modlić się do niego, czy okazywać mu jakiekolwiek akty czci.
Tylko Bóg jest Wszechmogącym Stwórcą, Królem i Podtrzymującym wszystko we wszechświecie. On zarządza wszystkimi sprawami. Nie potrzebuje żadnego ze Swoich stworzeń, ale wszystkie Jego stworzenia są od Niego zależne i potrzebują Go. On jest Słyszący, Widzący i Wszystko Wiedzący. On w doskonały sposób obejmuje wszystko Swą wiedzą, to, co jawne i skryte, publiczne i prywatne. On wie wszystko, co się stało, co się stanie i jak się to stanie.
Nic na świecie nie dzieje się inaczej, jak z Jego woli. Czegokolwiek On chce, to jest, a czegokolwiek On nie chce, tego nie ma i nigdy nie będzie. Jego wola jest ponad wolą wszystkich stworzeń. On ma władzę nad wszystkim i potrafi wszystko uczynić. Jest Miłosierny i Litościwy. W jednej z wypowiedzi Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), jest powiedziane, że Miłosierny Bóg jest bardziej litościwy wobec Swoich stworzeń niż matka wobec dziecka.80 Bóg jest daleki on niesprawiedliwości i tyranii. On jest Mądry we wszystkich Swoich czynach i zarządzeniach. Jeśli ktoś chce czegoś od Boga, to może Go poprosić bezpośrednio, bez proszenia kogokolwiek innego o wstawiennictwo u Boga.
Bóg nie jest Jezusem, a Jezus nie jest Bogiem.81 Nawet sam Jezus (pokój z nim) nie zgodził się z tym. Bóg powiedział w Koranie:
{Nie uwierzyli ci, którzy powiedzieli: „Zaprawdę, Bóg – to Mesjasz, syn Marii!". A Mesjasz powiedział: „Synowie Izraela! Czcijcie Boga, mojego Pana i waszego pana!". Oto, zaprawdę, kto daje Bogu współtowarzyszy, temu Bóg zabronił wejścia do Ogrodu! A jego miejscem schronienia będzie ogień. A niesprawiedliwi82 nie będą mieli żadnych pomocników!} (Koran, 5:72)
Bóg nie jest trójcą. Bóg powiedział w Koranie:
{Nie uwierzyli ci, którzy powiedzieli: „Zaprawdę, Bóg – to trzeci z trzech!". A nie ma przecież żadnego boga, jak tylko jeden Bóg! A jeśli oni nie zaniechają tego, co mówią, to tych, którzy nie uwierzyli dotknie kara bolesna. Czyż oni nie nawrócą się do Boga i nie poproszą Go o przebaczenie? Przecież Bóg jest przebaczający, litościwy! Mesjasz, syn Marii, jest tylko posłańcem...} (Koran, 5:73-75)
Islam wyklucza, że Bóg odpoczywał siódmego dnia tworzenia, że walczył z jednym ze Swoich aniołów, że jest On zawistnym spiskowcem przeciw ludzkości, czy że wcielił się On w jakąkolwiek istotę ludzką. Islam odmawia także przypisywania Bogu jakiejkolwiek ludzkiej formy. Wszystko to uważa się za bluźnierstwo. Bóg jest Wywyższony. Jest On daleki od jakiejkolwiek niedoskonałości. Nigdy się nie męczy. Nie staje się senny, ani nie śpi.
Arabskie słowo Allah znaczy Bóg (jeden i jedyny prawdziwy Bóg, który stworzył cały wszechświat). To słowo Allah jest jednocześnie imieniem Boga, które jest używane przez osoby posługujące się językiem arabskim, tak przez arabskich muzułmanów, jak i chrześcijan. Słowo to nie może być użyte do określania niczego poza jedynym prawdziwym Bogiem. Arabskie słowo Allah jest użyte w Koranie około 2700 razy. W języku aramejskim, blisko spokrewnionym z językiem arabskim i jednocześnie językiem, którym posługiwał się Jezus,83 Boga także określa się słowem Allah.
Muzułmanie wierzą w istnienie aniołów, które są istotami uhonorowanymi. Anioły czczą jedynie Boga, są Mu posłuszne i działają tylko na Jego rozkazy. Wśród nich jest Gabriel, który przekazał Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) Koran.
Muzułmanie wierzą, że Bóg objawił Swoim wysłannikom księgi jako dowód dla ludzkości i jako przewodnictwo. Wśród tych ksiąg znajduje się też Koran, który Bóg objawi Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Bóg zabezpieczył Koran przed jakimkolwiek zepsuciem czy zniekształceniem. Powiedział On:
{Zaprawdę, My posłaliśmy napomnienie i My jesteśmy jego stróżami!} (Koran, 15:9)
Muzułmanie wierzą w Proroków i Wysłanników Boga, począwszy od Adama, poprzez Noego, Abrahama, Izmaela, Izaaka, Jakuba, Mojżesza i Jezusa (pokój z nimi). Ale ostateczne przesłanie Boga dla człowieka, potwierdzenie odwiecznego przesłania, zostało objawione Prorokowi Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Muzułmanie wierzą, że Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest ostatnim Prorokiem wysłanym przez Boga, tak jak Bóg powiedział:
{Muhammad nie jest ojcem żadnego z waszych mężczyzn, lecz jest Posłańcem Boga i pieczęcią proroków...} (Koran, 33:40)
Muzułmanie wierzą, że wszyscy Prorocy i Wysłannicy byli stworzonymi ludźmi, którzy nie posiadali cech boskich.
Muzułmanie wierzą w Dzień Sądu (Dzień Zmartwychwstania), kiedy wszyscy ludzie zostaną wskrzeszeni i osądzeni przez Boga zgodnie z ich wiarą i uczynkami.
Muzułmanie wierzą w al-Qadar, czyli Boskie Przeznaczenie, ale wiara w nie nie oznacza, że ludzie nie mają wolnej woli. Muzułmanie wierzą, że Bóg dał ludziom wolną wolę. To znaczy, że mogą oni wybierać pomiędzy dobrem a złem, oraz że są oni odpowiedzialni za swoje wybory.
Wiara w Boskie Przeznaczenie zawiera wiarę w cztery rzeczy: 1) Bóg wie wszystko. Wie On, co się stało i co się stanie. 2) Bóg zapisał to wszystko, co się stało i co się stanie. 3) Czegokolwiek Bóg życzy sobie, aby się stało, to się dzieje, a czegokolwiek życzy sobie, aby się nie stało, to się nie dzieje. 4) Bóg jest Stwórcą wszystkiego.
Tak. Sunna (to, co powiedział, zrobił czy zatwierdził Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jest drugim źródłem wiedzy o islamie. Sunna składa się z hadisów, które są wiarygodnie przekazanymi przez towarzyszy Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) relacjami o tym, co on powiedział, zrobił, czy zatwierdził. Wiara w sunnę jest podstawowym wierzeniem w islamie.
-
-
- <Żaden z was nie wierzy (całkowicie), dokąd nie pragnie dla swojego brata tego, czego pragnie dla siebie>;86
-
- ;88
-
-
- ;91
-
-
Muzułmanie, podobnie jak chrześcijanie, wierzą, że obecne życie jest tylko próbą, przygotowaniem do następnego etapu egzystencji. To życie jest testem dla każdej jednostki, na życie po śmierci. Nadejdzie dzień, kiedy cały wszechświat zostanie zniszczony i zmarli zostaną wskrzeszeni przez Boga do życia. Ten dzień będzie początkiem życia, które nigdy się nie skończy. Ten dzień to Dzień Sądu. W nim wszystkim ludziom zostanie odpłacone za ich wiarę i uczynki. Ci, którzy umarli wierząc, że
„Nie ma boga oprócz jedynego Boga, a Muhammad jest Wysłannikiem Boga" i będąc muzułmanami, zostaną tego dnia nagrodzeni i wejdą na zawsze do Raju, tak jak powiedział Bóg:
{A ci, którzy wierzą i czynią dobre dzieła, będą mieszkańcami Ogrodu; tam będą przebywać na wieki.} (Koran, 2:82)
Ale ci, którzy umierają nie wierząc w to, że „Nie ma boga oprócz jedynego Boga, a Muhammad jest Wysłannikiem Boga", czy nie będąc muzułmanami, stracą Raj na zawsze i zostaną wysłani do Ognia Piekielnego, tak jak powiedział Bóg:
{A od tego, kto poszukuje innej religii niż islam, nie będzie ona przyjęta; i on w życiu ostatecznym będzie w liczbie tych, którzy ponieśli stratę.} (Koran, 3:85)
Powiedział On także:
{Zaprawdę, od tych, którzy nie uwierzyli i zmarli, będąc niewiernymi, nie zostanie przyjęta nawet ziemia pełna złota, jeśliby oni chcieli się dzięki niej wykupić. Czeka ich kara bolesna i nie będą mieli pomocników.} (Koran, 3:91)
Ktoś mógłby zapytać: „Myślę, że islam jest dobrą religią, ale jeślibym go przyjął, moja rodzina, przyjaciele i inni ludzie prześladowaliby mnie i naśmiewali się ze mnie. Czy jeśli nie przyjmę islamu, wejdę do Raju i zostanę ocalony od Ognia Piekielnego?".
Odpowiedzi udzielił Bóg w powyższym wersecie: {A od tego, kto poszukuje innej religii niż islam, nie będzie ona przyjęta; i on w życiu ostatecznym będzie w liczbie tych, którzy ponieśli stratę}.
Po tym, jak Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) został wysłany, aby nawoływać ludzi do przyjęcia islamu, Bóg nie zaakceptuje przynależności do żadnej religii innej niż islam. Bóg jest naszym Stwórcą i Podtrzymującym. On stworzył dla nas wszystko, co jest na ziemi. Wszystkie błogosławieństwa i dobre rzeczy pochodzą od Niego. Tak więc po tym wszystkim, kiedy ktoś odrzuci wiarę w Boga, Jego Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), czy Jego religię islam, zostanie ukarany w życiu przyszłym. Właściwie głównym celem naszego stworzenia jest czczenie jedynego Boga i bycie Mu posłusznym, tak jak Bóg powiedział w Świętym Koranie (51:56).
To życie, które mamy teraz, jest bardzo krótkie. Niewierzący w Dniu Sądu pomyślą, że żyli na ziemi tylko przez dzień czy część dania, tak jak powiedział Bóg:
{On (Bóg) powie: „Ile lat przebywaliście na ziemi?" Powiedzą: „Przebywaliśmy jeden dzień albo część dnia..."} (Koran, 23:112-113)
I powiedział On:
{Czy sądzicie, iż My stworzyliśmy was nadaremnie i że nie zostaniecie do Nas sprowadzeni? Niech Bóg będzie wysławiony, Król, Prawda! Nie ma boga, jak tylko On, Pan tronu szlachetnego!} (Koran, 23:115-116)
Życie wieczne to życie prawdziwe. Nie jest ono tylko życiem duchowym, ale także i fizycznym. Będziemy żyli, mając ciała i dusze.
Porównując życie doczesne do życia przyszłego, Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: {Wartość tego świata w porównaniu do tego w życiu przyszłym jest taka, jak to, co przyniesiecie z morza na palcu, kiedy go zanurzycie i wyjmiecie}.94 Znaczy to, że wartość tego świata w porównaniu do tego w życiu przyszłym jest taka, jak kilka kropli wody w porównaniu z morzem.
Osoba przyjmuje islam i staje się muzułmaninem po prostu przez wypowiedzenie z przekonaniem słów: „La ilaha illa Allah, Muhammadan Rasul Allah,", co oznacza: „Nie ma boga (bóstwa) poza Bogiem (Allahem)95, a Muhammad jest Wysłannikiem Boga". Pierwsza część, „Nie ma boga (bóstwa) poza Bogiem" oznacza, że nikt nie ma prawa być czczonym, jak tylko jedyny Bóg, i że Bóg nie ma ani partnera, ani syna. Aby być muzułmaninem, osoba powinna także:
- wierzyć, że Święty Koran jest słowem Boga, objawionym przez Niego,
- wierzyć, że Dzień Sądu (Dzień Zmartwychwstania) jest prawdą i nadejdzie, tak jak Bóg obiecał w Koranie,
- zaakceptować islam jako swoją religię,
- nie czcić niczego i nikogo poza Bogiem.
Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: (oczekując na śmierć), gdyż straciłby całkowicie nadzieję na odzyskanie swojego wielbłąda i w takim stanie (desperacji), nagle znalazłby go przed sobą! Chwyciłby go za uzdę i zapłakałby z wielkiej radości: „O Boże, Ty jesteś moim sługą, a ja Twoim Panem!". Jego błąd wynikałby z siły jego radości>.96
Słowa „Nie ma boga poza Allahem (Bogiem), a Muhammad jest Wysłannikiem Allaha (Boga)" wygrawerowane nad wejściem.
Koran, ostatnia księga objawiona od Boga, jest pierwszym źródłem wiary i praktyk każdego muzułmanina. Porusza wszystkie tematy dotyczące człowieka, jak: mądrość, doktryna, akty czci, transakcje, prawo, itd., ale jego głównym tematem są relacje pomiędzy Bogiem a Jego stworzeniami. Jednocześnie dostarcza on wytycznych i szczegółowych nauk, aby społeczeństwo było sprawiedliwe, zachowanie ludzkie właściwe, a system ekonomiczny słuszny.
Zauważcie, że Koran został objawiony Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) jedynie w języku arabskim. Tak więc żadne z tłumaczeń Koranu, czy to na angielski, czy na jakikolwiek inny język, nie jest Koranem, ani wersją Koranu, lecz jest jedynie tłumaczeniem znaczenia Koranu. Koran jest tylko w języku arabskim, w którym został objawiony.
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) urodził się w Mekce w 570 roku. Ponieważ jego ojciec zmarł przed jego narodzeniem, a matka niedługo później, chował się u wuja, który pochodził z szanowanego plemienia Kurajszytów. Dorastał jako analfabeta, nie potrafił czytać ani pisać, i tak pozostało aż do jego śmierci. Zanim został Prorokiem, jego ludzie byli niewykształceni, większość z nich również była analfabetami. Kiedy dorósł, znany był jako człowiek prawdomówny, uczciwy, godny zaufania, wielkoduszny i szczery. Był tak prawdomówny, że aż nazywano go Godnym Zaufania (arab. al-Amin).97 Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był bardzo religijny i nienawidził bałwochwalstwa i moralnego upadku swojego społeczeństwa.
Meczet Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo
Allaha z nim) w Medynie.
W wieku czterdziestu lat, Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) otrzymał pierwsze objawienie od Boga, poprzez Anioła Gabriela. Objawienia te trwały przez dwadzieścia trzy lata i są łącznie znane jako Koran.
Wkrótce po tym, jak zaczął recytować Koran i głosić prawdę, którą Bóg mu objawił, on i mała grupka jego zwolenników doświadczyła prześladowań ze strony niewiernych. Z czasem przybrały na sile i okrucieństwie do tego stopnia, że w roku 622 Bóg nakazał im emigrację. Ta emigracja z Mekki do Medyny, oddalonej jakieś 260 mil na północ, wyznacza początek kalendarza muzułmańskiego.
Po kilku latach, Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego ludzie mogli wrócić do Mekki, gdzie wybaczyli swoim wrogom. Przed śmiercią Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), która nastąpiła, gdy miał on sześćdziesiąt trzy lata, większą część Półwyspu Arabskiego zamieszkiwali muzułmanie, a nie dalej niż jeden wiek po jego śmierci, islam dotarł do Hiszpanii na zachodzie, a na wschodzie aż do Chin. Jedną z przyczyn tak gwałtownego i pokojowego rozprzestrzeniania się islamu była prawda i jasność jego doktryn. Islam nawołuje do wiary w jedynego Boga, który jest jedynym wartym czci.
Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był doskonałym przykładem człowieka uczciwego, sprawiedliwego, litościwego, współczującego, prawdomównego i odważnego. Chociaż był człowiekiem, był pozbawiony złych cech i dążył wyłącznie do zadowolenia Boga i otrzymania Jego nagrody w życiu przyszłym. Ponadto, we wszystkim, co robił, pamiętał o Bogu i obawiał się Go.
Islam instruuje człowieka, aby korzystał ze swojej inteligencji i obserwacji. Kilka lat od rozpowszechnienia się islamu rozkwitła wielka cywilizacja. Połączenie idei wschodu i zachodu, oraz nowego myślenia ze starym, przyniosło ogromne postępy w medycynie, matematyce, fizyce, astronomii, geografii, architekturze, sztuce, literaturze, historii, a co za tym idzie – przyczyniło się do powstania licznych
uniwersytetów Wiele przełomowych systemów, takich jak algebra, cyfry arabskie, koncepcja zera (niezbędne do rozwoju matematyki) zostało przeniesionych do średniowiecznej Europy ze świata muzułmańskiego. Zaawansowane przyrządy, które umożliwiły europejskie wyprawy odkrywcze, takie jak astrolabium, kwadrant i dobre mapy nawigacyjne, także zostały wynalezione przez muzułmanów.
Astrolabium: Jeden z najważniejszych przyrządów naukowych wynalezionych przez muzułmanów, które były powszechnie używane na Zachodzie aż do czasów współczesnych.
Fizycy muzułmańscy przykładali sporą uwagę do chirurgii i wynaleźli wiele narzędzi chirurgicznych, jak widzimy na tych starych manuskryptach.
Muzułmanie szanują Jezusa (pokój z nim). Postrzegają go jako jednego z największych Wysłanników Boga do ludzkości. Koran potwierdza jego dziewicze narodziny, a jeden z jego rozdziałów zatytułowany jest: „Mariam" (Maria). Koran opisuje narodziny Jezusa w następujący sposób:
{Oto powiedzieli aniołowie: „O Mario! Bóg zwiastuje ci radosną wieść o Słowie pochodzącym od Niego, którego imię Mesjasz Jezus, syn Marii. On będzie wspaniały na tym świecie i w życiu ostatecznym, i będzie jednym z przybliżonych. I będzie przemawiał do ludzi już w kołysce, a także jako mąż dojrzały; i będzie wśród sprawiedliwych". Ona powiedziała: „O Panie mój! Jakże będę miała syna, skoro nie dotknął mnie żaden mężczyzna?". Powiedział: „Tak będzie! Bóg stwarza to, co chce! Kiedy On decyduje o istnieniu jakiejś rzeczy, to tylko mówi: »Bądź!« - i to się staje".} (Koran, 3:45-47)
Jezus urodził się w cudowny sposób, z rozkazu Boga, tego samego rozkazu, który sprawił, że zaistniał Adam, bez ojca ani matki. Bóg powiedział:
{Zaprawdę, Jezus jest u Boga jak Adam: On stworzył go (Adama) z prochu, a następnie powiedział do niego: „Bądź!" – i on jest.} (Koran, 3:59)
W czasie swojej misji proroczej, Jezus dokonał wielu cudów. Bóg mówi nam, że Jezus powiedział:
{„Przyszedłem do was ze znakiem od waszego Pana. Ja utworzę wam z gliny postać ptaka i tchnę w niego, i on stanie się ptakiem. Ja uzdrowię chorego i trędowatego i ożywię zmarłych – za zezwoleniem Boga. Ja wam opowiem, co jecie i co gromadzicie w waszych domach..."} (Koran, 3:49)
Muzułmanie wierzą, że Jezus nie został ukrzyżowany. Jego wrogowie mieli plan, aby go ukrzyżować, ale Bóg ocalił go i wzniósł do Siebie, zaś podobizna Jezusa została nałożona na innego człowieka. Wrogowie Jezusa pojmali go i ukrzyżowali, myśląc, że był to Jezus. Bóg powiedział:
{I za to, że powiedzieli: „Zabiliśmy Mesjasza Jezusa, syna Marii, posłańca Boga" – podczas gdy oni ani go nie zabili, ani go nie ukrzyżowali, tylko im się tak zdawało...} (Koran, 4:157)
Ani Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), ani Jezus (pokój z nim) nie przybyli po to, aby zmieniać podstawowe doktryny wiary w jednego Boga przyniesione przez poprzednich Proroków, ale raczej po to, aby potwierdzić je i odnowić.98
Meczet Aqsa w Jerozolimie
Islam, religia miłosierdzia, nie zezwala na terroryzm. W Koranie Bóg powiedział:
{Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych.} (Koran, 60:8)
Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zabraniał żołnierzom
zabijania kobiet i dzieci,99 a radził im: <...nie
zdradzajcie, nie bądźcie przesadni, nie zabijajcie niemowląt>.100
Powiedział także:
Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zabronił też karania ogniem.102
Pewnego razu wymienił on
morderstwo jako drugi z grzechów głównych103, a nawet
ostrzegł, że w Dniu Sądu
Muzułmanów
zachęca się nawet, aby byli mili dla zwierząt i zabrania się krzywdzenia ich.
Pewnego razu Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
Powiedział on
także, że pewien mężczyzna dał spragnionemu psu pić, więc Bóg wybaczył mu z
powodu tego uczynku jego grzechy. Zapytano Proroka (pokój i
błogosławieństwo Allaha z nim): „Wysłanniku Boga, czy zostaniemy nagrodzeni za
bycie dobrym dla zwierząt?". On odpowiedział:
W dodatku, kiedy zabija
się zwierzę na pożywienie, nakazane jest muzułmanom uczynić to w taki sposób,
aby spowodować jak najmniej strachu i cierpienia. Prorok Muhammad (pokój i
błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
W świetle tego oraz innych islamskich tekstów działania takie jak wzbudzanie terroru w sercach bezbronnych cywili, masowe niszczenie budynków i własności, bombardowanie i okaleczanie niewinnych ludzi, kobiet i dzieci, są według islamu i muzułmanów zabronione. Muzułmanie podążają za religią pokoju, miłosierdzia i przebaczenia, a zdecydowania większość z nich nie ma nic wspólnego z brutalnymi wydarzeniami, jakie niektórzy im przypisują. Jeśliby jakiś muzułmanin popełnił akt terroryzmu, byłby winny pogwałcenia praw islamu.
Islam nadaje jednostce wiele praw. Wymienione zostaną niektóre z tych, które chroni islam.
Życie i mienie wszystkich
obywateli w państwie islamskim są postrzegane jako święte, bez względu na to,
czy dana osoba jest muzułmaninem, czy nie. Islam chroni także honor. Tak więc
według islamu, znieważanie innych czy naśmiewanie się z nich jest niedozwolone.
Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
Rasizm jest w islamie niedozwolony, gdyż Koran mówi o równości ludzi tymi słowami:
{O ludzie! Oto stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was ludami i plemionami, abyście się wzajemnie znali. Zaprawdę, najbardziej szlachetny spośród was, w obliczu Boga, to najbardziej bogobojny110 spośród was! Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący, dobrze świadomy.} (Koran, 49:13)
Islam odrzuca
faworyzowanie jakichś osób czy narodów z powodu ich bogactwa, siły czy rasy.
Bóg stworzył ludzi równymi, różniącymi się jedynie wiarą i pobożnością. Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
Jednym z głównych problemów, jakie napotyka dzisiaj ludzkość, jest rasizm. Rozwinięty świat może wysłać człowieka na księżyc, ale nie potrafi powstrzymać go od nienawiści i zwalczania innych ludzi. Już od czasów Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) islam dostarcza jasnych przykładów, jak można wyeliminować rasizm. Coroczna pielgrzymka (hadżdż) do Mekki ukazuje prawdziwe islamskie braterstwo ludzi wszystkich ras i narodowości, kiedy około dwóch milionów muzułmanów z całego świata przybywa do Świętego Domu, aby jednakowo spełnić jeden z filarów ich religii.
Islam jest religią sprawiedliwości. Bóg powiedział:
{Zaprawdę, Bóg nakazuje wam, abyście oddawali powierzone dobra ich właścicielom! A jeśli sprawujecie sądy wśród ludzi, to sądźcie według sprawiedliwości...} (Koran, 4:58)
Powiedział także:
{...i postępujcie bezstronnie. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi, którzy postępują według słuszności.} (Koran, 49:9)
Powinniśmy być sprawiedliwi nawet wobec tych, których nienawidzimy, tak jak powiedział Bóg:
{...I niech nienawiść do jakiegokolwiek ludu nie skłania was do grzechu, abyście nie popełnili niesprawiedliwości. Bądźcie sprawiedliwi! To jest najbliższe bogobojności....} (Koran, 5:8)
Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
A
ci, którzy nie otrzymali swoich praw (tzn. tego, na co zasługują) w tym życiu,
otrzymają je w Dniu Sądu, tak jak powiedział Prorok (pokój i błogosławieństwo
Allaha z nim):
Islam postrzega kobietę, czy to niezamężną, czy mężatkę, jako osobę posiadającą własne prawa, m.in. do posiadania i dysponowania jej mieniem i zarobkami, bez żadnego nadzoru (czy to jej ojca, męża, czy kogokolwiek innego). Ma ona prawo kupować i sprzedawać, dawać prezenty i jałmużnę, oraz może wydawać swoje pieniądze na co tylko chce. Dar małżeński dawany pannie młodej przez pana młodego jest do jej własnego, osobistego użytku; zachowuje ona również nazwisko rodowe zamiast przyjmować nazwisko męża.
Islam nakłania
męża, aby dobrze traktował swoją żonę, tak jak powiedział Prorok
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim):
Matki są w islamie
wysoce uhonorowane. Islam zaleca, aby traktować je w najlepszy sposób. Pewien
człowiek przybył do Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z
nim) i spytał: „O Wysłanniku Boga! Kto spośród ludzi najbardziej zasługuje na
moje towarzystwo?". Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)
odpowiedział:
Rodzina, która jest podstawową jednostką cywilizacji, teraz się rozpada. System rodzinny islamu stawia prawa męża, żony, dzieci i krewnych w doskonałej równowadze. Prowadzi to do bezinteresownego zachowania, wspaniałomyślności i miłości w ramach dobrze zorganizowanego systemu rodzinnego. Spokój i bezpieczeństwo oferowane przez stabilną jednostkę rodzinną mają wielką wartość i są postrzegane jako niezbędne dla rozwoju duchowego jej członków. Istnienie dużych rodzin i troska o dzieci zapewnia harmonijny porządek społeczny.
W świecie islamskim rzadko można znaleźć „domy starców". Nacisk na opiekowanie się swoimi rodzicami w najtrudniejszym okresie ich życia jest postrzegany jako zaszczyt, błogosławieństwo, oraz okazja na osiągnięcie rozwoju duchowego. W islamie nie tylko modlimy się za rodziców, ale też powinniśmy traktować ich z bezgraniczną cierpliwością, pamiętając, że kiedy byliśmy bezradnymi dziećmi, oni przedkładali nas nad siebie. Szczególnie zaś uhonorowane są matki. Kiedy muzułmańscy rodzice osiągają starość, obchodzi się z nimi miłosiernie, uprzejmie i bezinteresownie.
W islamie usługiwanie rodzicom jest drugim obowiązkiem po modlitwie, i mają oni prawo tego oczekiwać. Okazywanie irytacji, kiedy starzy ludzie nie ze swojej winy stają się uciążliwi, jest postrzegane jako podłość.
Bóg powiedział:
{I postanowił twój Pan, abyście nie czcili nikogo innego, jak tylko Jego; i dla rodziców – dobroć! A jeśli jedno z nich lub oboje osiągną przy tobie starość, to nie mów im: „uff!" i nie popychaj ich, lecz mów do nich słowami pełnymi szacunku! Pochylaj nad nimi skrzydło łagodności, przez miłosierdzie, i mów: „Panie mój, bądź dla nich miłosierny, tak jak oni byli, wychowując mnie, kiedy byłem mały".} (Koran, 17:23-24)
Pięć filarów islamu to podstawa życia muzułmanina. Są to: wyznanie wiary, modlitwa, dawanie zakat (wspieranie potrzebujących), poszczenie podczas miesiąca ramadan oraz pielgrzymka do Mekki raz w życiu dla tych, którzy mogą ją wykonać.
Wyznanie wiary to wypowiedzenie z przekonaniem słów „La ilaha illa Allah, Muhammadan Rasul Allah", co oznacza: „Nie ma boga (bóstwa) poza Bogiem (Allahem), a Muhammad jest Wysłannikiem Boga". Pierwsza część, „Nie ma boga (bóstwa) poza Bogiem (Allahem)" oznacza, że nikt nie ma prawa być czczonym, jak tylko jeden Bóg, oraz że Bóg nie ma ani partnera, ani syna. To wyznanie wiary nazywane jest szahada, prosta formułka, którą powinno się wypowiedzieć z przekonaniem, aby przyjąć islam. Wyznanie wiary jest najważniejszym z filarów islamu.
Muzułmanie odprawiają pięć modlitw dziennie. Odprawienie każdej z nich zajmuje nie więcej niż kilka minut. Modlitwa w islamie jest bezpośrednią więzią pomiędzy wiernym a Bogiem. Nie ma pomiędzy nimi żadnych pośredników.
Podczas modlitwy osoba odczuwa wewnętrzne szczęście, spokój i komfort, oraz że Bóg jest z niej zadowolony. Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: {Bilal, zwołaj (ludzi) na modlitwę, niech nas pokrzepi}.118 Bilal nie był jedynym towarzyszem Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) odpowiedzialnym za zwoływanie ludzi na modlitwę.
Modlitwy wykonuje się o świcie, w południe, po południu, o zachodzie słońca i w nocy. Muzułmanie mogą się modlić prawie wszędzie, także na polach, w biurach, firmach czy na uniwersytetach.
Wszystko należy do Boga, a więc bogactwo jest człowiekowi użyczone. Właściwe znaczenie słowa zakat to „oczyszczenie" i „wzrost". Dawanie zakat oznacza „dawanie pewnym grupom ludzi potrzebujących określonej procentowo kwoty od różnych posiadanych własności". Ten udział to 2,5 procent należne od złota, srebra i pieniędzy, które osiągają wartość 85 gramów złota i pozostają w czyimś posiadaniu przez cały rok kalendarzowy. To, co posiadamy jest oczyszczane poprzez odłożenie małej części dla tych, którzy są w potrzebie, i podobnie jak przycinanie roślin, to przycięcie równoważy i stymuluje nowy wzrost.
Każdy może także przekazać dowolną sumę jako dobrowolny datek czy jałmużnę.
Każdego roku w miesiącu ramadan,119 wszyscy muzułmanie poszczą od świtu aż do zachodu słońca, powstrzymując się od jedzenia, picia oraz kontaktów seksualnych.
Chociaż post jest korzystny dla zdrowia, postrzega się go głównie jako metodę duchowego samooczyszczenia. Odcinając się od wygód tego świata, nawet na krótki czas, osoba poszcząca osiąga zrozumienie ludzi głodujących oraz rozwija swoje życie duchowe.
Coroczna pielgrzymka (hadżdż) do Mekki jest obowiązkowa raz w życiu dla tych, którzy są fizycznie i finansowo zdolni do wykonania jej. Około dwóch milionów ludzi z każdego zakątka świata jedzie każdego roku do Mekki. Chociaż Mekka jest zawsze pełna odwiedzających, coroczna hadżdż wykonywana jest w dwunastym miesiącu kalendarza islamskiego. Mężczyźni w czasie pielgrzymki zakładają specjalne skromne odzienie, co zaciera różnice klasowe i kulturowe, tak że wszyscy stają przed Bogiem równi.
Pielgrzymi modlący się w meczecie w Mekce. W nim znajduje się Kaba (czarna budowla na zdjęciu), w kierunku której muzułmanie zwracają się podczas modlitwy. Kaba jest miejscem czci, które Bóg kazał wybudować Prorokowi Abrahamowi i jego synowi, Izmaelowi.
Do rytuałów hadżdż należy siedmiokrotne okrążanie Kaby, oraz chodzenie siedem razy pomiędzy wzgórzami Safa i Marła, tak jak czyniła to Hadżar, matka Izmaela w poszukiwaniu wody. Następnie pielgrzymi stają razem na wzgórzu Arafa120 i proszą Boga, o cokolwiek chcą oraz o Jego wybaczenie, często rozmyślając o Dniu Sądu.
Hadżdż kończy się świętem Eid Al-Adha, które obchodzi się odprawiając świąteczną modlitwę zbiorową (oraz składając w ofierze baranka jako upamiętnienie ofiary złożonej przez Proroka Abrahama zamiast jego syna, Izmaela, po tym jak Bóg wystawił go na próbę i nakazał złożenie syna Abrahama w ofierze – przyp. tłum). To święto, oraz Eid al-Fitr, dzień świąteczny upamiętniający koniec ramadanu, są dwoma corocznymi świętami w kalendarzu muzułmańskim.
Ahrens C. Donald. 1988. Meteorology Today. Wyd. 3. St. Paul: West Publishing Company.
Anderson Ralph K. i inni. 1978. The Use of Satellite Pictures in Weather Analysis and Forecasting. Geneva: Secretarial of the World Meteorological Organization.
Anthes Richard A., John J. Cahir, Alistair B. Fraser i Hans A. Panofsky. 1981. The Atmosphere. Wyd.3. Columbus: Charles E. Merrill Publishing Company.
Barker Kenneth i inni. 1985. The NIV Study Bible, New International Version. Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House.
Bodin Svante. 1978. Weather and Climate. Poole, Dorest: Blandford Press Ltd.
Cailleux Andre'. 1968. Anatomy of the Earth. London: World University Library.
Couper Heather i Nigel Henbest. 1995. The Space Atlas. London: Dorling Kindersley Limited.
Davis Richard A., Jr. 1972. Principles of Oceanography. Don Mills, Ontario: Addison-Wesley Publishing Company.
Douglas J. D. i Merrill C. Tenney. 1989. NIV Compact Dictionary of the Bible. Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House.
Elder Danny i John Pernetta. 1991. Oceans. London: Mitchell Beazley Publishers.
Famighetti Robert. 1996. The World Almanac and Book of Facts 1996. Mahwah, New Jersey: World Almanac Books.
Gross M. Grant. 1993. Oceanography, a View of Earth. Wyd. 6. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, Inc.
Hickman Cleveland P.; and others. 1979. Integrated Principles of Zoology. Wyd. 6. St. Louis: The C. V. Mosby Company.
Al-Hilali Muhammad T. i Muhammad M. Khan. 1994. Interpretation of the Meanings of The Noble Quran in the English Language. Wyd. 4 popr. Riyadh: Maktaba Dar-us-Salam.
The Holy Bible, Containing the Old and New Testaments (Revised Standard Version). 1971. New York: William Collins Sons & Co., Ltd.
Ibn Hesham Abdul-Malek. Al-Serah Al-Nabaweyyah. Beirut: Dar El-Marefah.
The Islamic Affairs Department, The Embassy of Saudi Arabia, Washington, DC. 1989. Understanding Islam and the Muslims. Washington, DC: The Islamic Affairs Department, The Embassy of Saudi Arabia.
Kuenen H. 1960. Marine Geology. New York: John Wiley & Sons, Inc.
Leeson C. R. i T. S. Leeson. 1981. Histology. Wyd. 4. Philadelphia: W. B. Saunders Company.
Ludlam F. H. 1980. Clouds and Storms. London: The Pennsylvania State University Press.
Makky Ahmad A. i inni. 1993. Ee'jaz al-Quran al-Kareem fee Wasf Anwa' al-Riyah, al-Sohob, al-Matar. Makkah: Commission on Scientific Signs of the Quran and Sunnah.
Miller Albert i Jack C. Thompson. 1975. Elements of Meteorology. Wyd. 2. Columbus: Charles E. Merrill Publishing Company.
Moore Keith L.; E. Marshall Johnson; T. V. N. Persaud; Gerald C. Goeringer; Abdul-Majeed A. Zindani i Mustafa A. Ahmed. 1992. Human Development as Described in the Quran and Sunnah. Makkah: Commission on Scientific Signs of the Quran and Sunnah.
Moore Keith L.; A. A. Zindani i inni. 1987. Al-E'jaz al-Elmy fee al-Naseyah (The scientific Miracles in the Front of the Head). Makkah: Commission on Scientific Signs of the Quran and Sunnah.
Moore Keith L. 1983. The Developing Human, Clinically Oriented Embryology, With Islamic Additions. Wyd. 3. Jeddah: Dar Al-Qiblah.
Moore Keith L. i T. V. N. Persaud. 1993. The Developing Human, Clinically Oriented Embryology. Wyd. 5. Philadelphia: W. B. Saunders Company.
El-Naggar Z. R. 1991. The Geological Concept of Mountains in the Quran. Wyd. 1. Herndon: International Institute of Islamic Thought.
Neufeldt, V. 1994. Webster's New World Dictionary. Third College Edition. New York: Prentice Hall.
The New Encyclopaedia Britannica. 1981. Wyd. 15. Chicago: Encyclopaedia Britannica, Inc.
Noback Charles R.; N. L. Strominger; and R. J. Demarest. 1991. The Human Nervous System, Introduction and Review. Wyd. 4, Philadelphia: Lea & Febiger.
Ostrogorsky, George. 1969. History of the Byzantine State. Translated from the German by Joan Hussey. Wyd. Popraw., New Brunswick: Rutgers University Press.
Press Frank i Raymond Siever. 1982. Earth. Wyd. 3, San Francisco: W. H. Freeman and Company.
Ross W. D. i inni. 1963. The Works of Aristotle Translated into English: Meteorologica. Tom 3. Londyn: Oxford University Press.
Scorer Richard i Harry Wexler. 1963. A Colour Guide to Clouds. Robert Maxwell.
Seeds Michael A. 1981. Horizons, Exploring the Universe. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
Seeley Rod R., Trent D. Stephens i Philip Tate. 1996. Essentials of Anatomy & Physiology. Wyd. 2, St. Louis: Mosby-Year Book, Inc.
Sykes Percy. 1963. History of Persia. Wyd. 3, Londyn: Macmillan & CO Ltd.
Tarbuck Edward J. i Frederick K. Lutgens. 1982. Earth Science. Wyd. 3, Columbus: Charles E. Merrill Publishing Company.
Thurman Harold V. 1988. Introductory Oceanography. Wyd. 5, Columbus: Merrill Publishing Company.
Weinberg Steven. 1984. The First Three Minutes, a Modern View of the Origin of the Universe. V edycja. New York: Bantam Books.
Al-Zarkashy Badr Al-Deen. 1990. Al-Borhan fee Oloom Al-Quran. Wyd. 1, Bejrut: Dar El-Marefah.
Zindani A. A. This is the Truth (video tape). Makkah: Commission on Scientific Signs of the Quran and Sunnah.
Numeracja hadisów w tej książce opiera się na:
- Sahih Muslim: zgodnie z numeracją Muhammada F. Abdul-Baqy'ego.
- Sahih Al-Buchari: zgodnie z numeracją Fath Al-Bari.
- Al-Tirmizi: zgodnie z numeracją Ahmada Shakera.
- Musnad Ahmad: zgodnie z numeracją Dar Ehja' Al-Torath Al-Araby, Bejrut.
- Mułatta' Malik: zgodnie z numeracją Mułatta' Malek.
- Abu-Dałud: zgodnie z numeracją Muhammada Muhyi Al-Din Abdul-Hamida.
- Ibn Madżah: zgodnie z numeracją Muhammada F. Abdul-Baqy'ego.
- Al-Darimij: zgodnie z numeracją Khalida Al-Saba Al-Alamy'ego i Fałłaza Ahmada Zamarly.
1 Zwróćcie uwagę, że tekst w nawiasie {...} jest tylko tłumaczeniem znaczenia Koranu, a nie samym Koranem, który jest (jedynie) w języku arabskim.
2 The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 8.
3 Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 36.
4 Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 37-38.
5 The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 65.
6 The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 8.
7 The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 9.
8 Uwaga: Funkcje pełnione przez uczonych wymienionych na tej stronie były ostatnio aktualizowane w roku 1997.
9 Patrz film: Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth].
10 Film Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth].
11 Sunna – to, co powiedział, zrobił, czy zatwierdził Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
12 Hadisy – relacje o tym, co powiedział, zrobił lub zatwierdził Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), przekazane przez jego Towarzyszy (oby Allah był z nich zadowolony).
13 Film Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]
14 Earth, Press i Siever, str. 435. Zobacz także Earth Science, Tarbuck i Lutgens, str. 157.
15 The Geological Concept of Mountains in the Quran, El-Naggar, str. 5.
16 The Geological Concept of Mountains in the Quran, str. 5.
17 The Geological Concept of Mountains in the Quran, str. 44-45.
18 The Geological Concept of Mountains in the Quran, str. 5.
19 The First Three Minutes, a Modern View of the Origin of the Universe, Weinberg, str. 94-105.
20 Te słowa pochodzą z filmu Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]
21 Film Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]
22 Essentials of Anatomy & Physiology, Seeley i inni, str. 211. Zobacz także: The Human Nervous System, Noback i inni, str. 410-411.
23 Essentials of Anatomy & Physiology, Seeley i inni, str. 211.
24 Al-E'jaz al-Elmy fee al-Naseyah (Cuda Naukowe w Przedzie Głowy), Moore i inni, str. 41.
25 Principles of Oceanography, Davis, str. 92-93.
26 Principles of Oceanography, Davis, str. 93.
27 Oceanography, Gross, str. 242. Zobacz także Introductory Oceanography, Thurman, str. 300-301.
28 Oceanography, Gross, str. 244. Zobacz także Introductory Oceanography, Thurman, str. 300-301.
29 Oceans, Elder i Pernetta, str. 27.
30 Oceanography, Gross, str. 205.
31 Oceanography, Gross, str. 205.
32 Zob. The Atmosphere, Anthes i inni, str. 268-269, oraz Elements of Meteorology, Miller i Thompson, str. 141.
33 Prądy wznoszące w okolicy środka są silniejsze, ponieważ są chronione przez zewnętrzne partie chmury od efektów ochładzania.
34 Zob. The Atmosphere, Anthes i inni, str. 269, oraz Elements of Meteorology, Miller i Thompson, str. 141-142.
35 Zob. Ee'jaz al-Quran al-Kareem fee Wasf Anwa' al-Riyah, al-Sohob, al-Matar, Makky i inni, str. 55.
36 Elements of Meteorology, Miller i Thompson, str. 141.
37 Meteorology Today, Ahrens, str. 437.
38 The Works of Aristotle Translated into English: Meteorologica, tom 3, Ross i inni, str. 369a-369b.
39 Uwaga: Stanowiska wszystkich tych naukowców wymienionych na tej stronie internetowej zostały ostatni raz zaktualizowane w 1997 ﷺ.
40 Sahih Muslim #2643 i Sahih Al-Buchari #3208.Uwaga: To, co w tym przewodniku jest w <...> jest tłumaczeniem tego, co powiedział Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Zauważcie także, że symbol # użyty w tych przypisach wskazuje na numer hadisu. Hadis jest wiarygodnie przekazaną przez towarzyszy Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) relacją tego, co on powiedział, zrobił lub zaaprobował-> tutaj, jeśli wcześniej robiłaś przypis z wyjaśnieniem, może nie trzeba już powtarzać?.
41 Sahih Muslim #2645
42 Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był analfabetą. Nie potrafił ani czytać, ani pisać, ale dyktował Koran swoim Towarzyszom i polecił niektórym z nich spisanie go.
43 Zobacz Al-Borhan fee Oloom Al-Quran, Al-Zarkashy, tom. 2, str. 224.
44 Zobacz Al-Borhan fee Oloom Al-Quran, Al-Zarkashy, tom. 2, str. 226.
45 Wszystkie wersety na tej stronie (w polskim przekładzie przyp. tłum.) pochodzą z Biblii Tysiąclecia.
46 Zobacz notatki na marginesie w The NIV Study Bible, New International Version odnośnie wersetu 1:21, str. 1594.
47 Część rozdziałów Koranu objawionych zostało w Mekce, część w Medynie; objawienia przychodziły do Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) fragmentami, kawałek po kawałku, nakaz po nakazie, stąd porównanie z przytoczonym wersetem biblijnym – przyp. tłum.
48 History of the Byzantine State, Ostrogorsky, str. 95.
49 History of the Byzantine State, Ostrogorsky, str. 100-101, oraz History of Persia, Sykes, tom 1, str. 483-484. Zobacz także The New Encyclopaedia Britannica, Micropaedia tom. 4, str. 1036.
50 Sahih Al-Buchari #3637, i Sahih Muslim #2802
51 Sahih Al-Buchari #3576, i Sahih Muslim #1856
52 Sahih Muslim #2972 i Sahih Al-Buchari #2567
53 Sahih Al-Buchari #5413 i Al-Tirmizi #2364
54 Sahih Muslim #2082 i Sahih Al-Buchari #6456
55 Sahih Al-Buchari #2739 i Musnad Ahmad #17990
56 Musnad Ahmad #25662
57 Sahih Al-Buchari #676 i Musnad Ahmad #25517
58 Sahih Al-Buchari #676 i Musnad Ahmad #23706
59 Mułatta' Malik #531
60 Sahih Al-Buchari #3034, Sahih Muslim #1803 i Musnad Ahmad #18017
61 Musnad Ahmad #12117, i Al-Tirmizi #2754
62 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 293-294.
63 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 265-266.
64 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 298-299.
65 Ad-Darimij #68 i Abu-Dałud #4510.
66 Larry B. Stammer, Times Religion Writer, “First Lady Breaks Ground With Muslims," Los Angeles Times, Home Edition, Metro Section, Part B, 31 maja 1996, str. 3.
67 Timothy Kenny, “Elsewhere in the World," USA Today, Final Edition, News Section, 17 lutego 1989, str. 4A.
68 Geraldine Baum, “For Love of Allah," Newsday, Nassau i Suffolk Edition, Część II, 7 marca 1989, str. 4.
69 Ari L. Goldman, “Mainstream Islam Rapidly Embraced By Black Americans," New York Times, Late City Final Edition, 21 lutego 1989, str. 1.
70 Sahih Muslim #186 i Sahih Al-Buchari #6571
71 Sahih Muslim #188 i Musnad Ahmad #10832
72 Sahih Al-Buchari #6568 i Musnad Ahmad #13368
73 Sahih Muslim #2825 i Musnad Ahmad #8609
74 Sahih Muslim #2807 i Musnad Ahmad #12699
75 Sahih Muslim #2807 i Musnad Ahmad #12699.
76 to znaczy ani nie wierzą w Koran, ani w nakazane przez niego czyny.
77 Obecny adres do korespondencji do Cat'a Stevensa (Yusuf Islam), gdyby ktoś chciał go spytać o jego odczucia po przejściu na islam, to: 2 Digswell Street, London N7 8JX, United Kingdom.
78 Sahih Muslim #121 i Musnad Ahmad #17357
79 Musnad Ahmad #2515 i Sahih Muslim #131
80 Sahih Muslim, #2754 i Sahih Al-Buchari, #5999
81 Associated Press w Londynie, 25 Czerwca 1984 roku doniosła, że większość anglikańskich biskupów biorących udział w sondażu przeprowadzonym przez program telewizyjny, powiedziała: „Chrześcijanie nie są zobowiązani do wierzenia, że Jezus Chrystus był Bogiem". Ankietowanych było 31 z 39 biskupów z Anglii. Relacja dalej wskazała, że 19 z 31 biskupów powiedziało, że wystarczające jest, aby uważać Jezusa za „największego pośrednika Boga". Ankieta została przeprowadzona przez cotygodniowy program religijny w London Weekend Television, „Credo"
82 złoczyńcy/niesprawiedliwi obejmują także politeistów.
83 NIV Compact Dictionary of the Bible, Douglas, str. 42.
84 Sahih Muslim #2586 i Sahih Al-Buchari #6011
85 Musnad Ahmad #7354 i Al-Tirmizi #1162
86 Sahih Al-Buchari #13 i w Sahih Muslim #45
87 Al-Tirmizi #1924 i w Abu-Dałud #4941
88 Al-Tirmizi #1956
89 Sahih Muslim #1009 i Sahih Al-Buchari #2989
90 Sahih Muslim #48 i Sahih Al-Buchari #6019
91 Sahih Muslim #2564
92 Ibn Madżah #2443
93 Sahih Muslim #2244 i Sahih Al-Buchari #2466
94 Sahih Muslim #2858 i Musnad Ahmad #17560
95 Tak jak zostało wspomniane wcześniej, arabskie słowo Allah znaczy Bóg (jeden i jedyny prawdziwy Bóg, który stworzył cały wszechświat). To słowo Allah jest imieniem Boga, które jest używane przez mówiących po arabsku, tak przez arabskich muzułmanów, jak i arabskich chrześcijan.
96 Sahih Muslim #2747 i Sahih Al-Buchari #6309
97 Musnad Ahmad #15078
98 Muzułmanie wierzą także, że Bóg objawił Jezusowi świętą księgę, zwaną Indżil (Ewangelia). Niektóre jej fragmenty ciągle mogą być dostępne w naukach Boga przekazywanych Jezusowi w Nowym Testamencie. Ale nie oznacza to, że muzułmanie wierzą w dzisiejszą Biblię, ponieważ nie jest to oryginalne pismo święte objawione przez Boga. Dokonane zostały przeróbki, trochę dodano, a trochę ujęto. To samo powiedział komitet odpowiedzialny za poprawianie Pisma Świętego (Revised Standard Version), w którego skład wchodziło trzydziestu dwóch uczonych. Zdobyli oni recenzję i radę zespołu doradców złożonego z pięćdziesięciu przedstawicieli współdziałających wyznań. Komitet powiedział w Przedmowie do Świętej Biblii (Revised Standard Version), str. IV: „Czasami jasne jest, że tekst ucierpiał w czasie przekazywania, ale żadna z wersji nie dostarcza zadawalającej rekonstrukcji. Tu możemy przedstawić najlepszy osąd kompetentnych uczonych, jako najbardziej prawdopodobną rekonstrukcję oryginalnego tekstu". Komitet powiedział także w tejże Przedmowie, na stronie VII: „Dodane są uwagi, które ukazują istotne zmiany, dodatki czy pominięcia w dawnych źródłach (Mt 9.34; Mk 3.16; 7.4; Łk 24.32, 51, itd.)".
99 Sahih Muslim #1744 i Sahih Al-Buchari #3015
100 Sahih Muslim #1731 i Al-Tirmizi #1408
101 Sahih Al-Buchari #3166 i Ibn Madżah #2686
102 Abu-Dałud #2675
103 Sahih Al-Buchari #6871 i Sahih Muslim #88
104 Oznacza to zabijanie i ranienie
105 Sahih Muslim #1678 i Sahih Al-Buchari #6533
106 Sahih Muslim #2422 i Sahih Al-Buchari #2365
107 Sahih Muslim #2244 i Sahih Al-Buchari #2466
108 Sahih Muslim #1955 i Al-Tirmizi #1409
109 Sahih Al-Buchari #1739 i Musnad Ahmad #2037
110 Człowiekiem bogobojnym jest wierzący, który powstrzymuje się od wszelkich grzechów, spełnia wszystkie dobre uczynki, jakie Bóg nam nakazał robić, oraz obawia się Boga i kocha Go.
111 Kolory wymienione w tych słowach Proroka są przykładami. Oznaczają, że w islamie nikt nie jest lepszy z powodu koloru skóry, czy jest to człowiek biały, czarny, czerwony, czy jakiegokolwiek innego koloru.
112 Musnad Ahmad #22978
113 gnębienia innych, postępowania niesprawiedliwie, czy czynienia innym zła
114 Musnad Ahmad #5798 i Sahih Al-Buchari #2447
115 Sahih Muslim #2582 i Musnad Ahmad #7163
116 Ibn Madżah #1978 i Al-Tirmizi #3895
117 Sahih Muslim #2548 i Sahih Al-Buchari #5971
118 Abu-Dałud #4985 i Musnad Ahmad #22578
119 Miesiąc ramadan jest dziewiątym miesiącem islamskiego kalendarza (jest to kalendarz księżycowy, nie słoneczny).
120 Obszar około 15 mil od Mekki.