Een beknopt samenvatting het leven van Mohammed ibn ‘Abdoel-Wahaab

[ nederlands - dutch - هولندي ]

revisie: Abo Abdillah

2012 - 1433

﴿ نبذة مختصرة عن حياة محمد بن عبد الوهاب ﴾

« باللغة الهولندية »

مراجعة: أبو عبد الله البلجيكي

2012 - 1433

assalamu alaykum wa rahmatullaahi wa barakatuh

Allah de Verhevene heeft het toegestaan om de verkondiging van sheikh Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab, die in de twaalfde Hidjrie-eeuw leefde (de achttiende eeuw n.C.), te laten verspreiden, nadat onwetendheid de aarde gevuld had en de somberheid en het onrecht van shirk (afgoderij) zich genesteld had in allerlei landen. Shirk, dwaling en het invoeren van innovatie in de religie (bid'ah) was op een gegeven moment sterk toegenomen, waardoor het licht van de Islam begon te doven. Het was een tijd waarin het licht dat de waarheid en goddelijke leiding predikte, verdween. Een tijd waarin oprechte geleerden niet meer te vinden waren, behalve een klein aantal die bijna geen mogelijkheden hadden om de zuivere Islam te verkondigen.

De Soennah nam af en de bid'ah nam toe. De leiders van dwaling en lustenvolgers namen het leiderschap, de religie vervreemde steeds meer en de dwaling kwam steeds dichterbij de mensen. Degene die een blik zou werpen op deze sombere periode, zou geen hoop meer hebben dat het goed zou komen. Hij zou getroffen worden door een dodelijk pessimisme in elke poging die hij neemt om deze situatie te veranderen. Lees o.a. het boek van sheikh Moh'ammed ibn Abdoel-Wahhaab, met de titel Kietaaboe l-'Aqiedah (1/48105), om meer over dit tijdperk te weten te komen.

Voorwaar, Allah de Almachtige heeft bepaald dat Hij over Zijn religie, Zijn Boek en de Soennah van Zijn boodschapper ﷺ‬ zal waken. Het behoort tot de Barmhartigheid van Allah de Verhevene voor deze oemmah (moslimgemeenschap), dat Hij iedere eeuw iemand stuurt die de religie weer doet herleven, zoals de vertrouweling Moh'ammed ibn ‘Abdoellaah ﷺ‬ overgeleverd heeft, zie Sah'ieh' Soenan Abie Daawood (3606) in Kietaab al-Malaah'iem.

Tot op de dag van vandaag brengen wij dagen door die bedekt zijn met duisternis. Een duisternis die voorkomt dat de meeste mensen helder zien en denken: voor de meeste mensen is er geen verschil tussen wat Allah de Verhevene ons heeft neergezonden, en wat de onwetenden van de mensheid vertellen. Daarnaast is er veel duisternis en onbegrip bij velen die hun religie zo maar van iedereen accepteren. De ene vergaart zijn kennis van een verkondiger naar het nationalisme, de andere nodigt uit naar secularisme en een derde heft zijn nek op om uit te nodigen naar de maatschappelijke gelijkheid, en weer een andere aanbidt het kapitalisme en democratie.

De term ‘Wahhabisme' wordt nu al langer dan een eeuw zeer vaak gebruikt. Deze term begon men in India te gebruiken en is zo over de hele islamitische wereld verspreid. Het is een vernederende en een beschuldigende term die gebruikt wordt om moslims met een bepaalde ‘aqiedah (geloofsleer) en die bepaalde praktijken achterwege laten, te belasteren. Volgens degenen die de term Wahhabisme gebruiken, verwijst het naar Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab van Nadjd, dat op het Arabische Schiereiland ligt.

Wanneer er in een moslimcultuur een groep toegeschreven of geassocieerd wordt met een persoon, dan wordt dat om de volgende redenen gedaan:

Wanneer mensen bij een bepaalde stam, plaats, land of afkomst behoren, zoals: Ansaarie, Dja'farie, Pakistaans, Hindoes, Johanie, Saoediër, Boekhaarie, etc

Wanneer mensen bij een bepaalde ‘aqiedah (geloofsleer) behoren, zoals: Ash-‘arie, Djahmie, Soenniet, Sji'iet, Khaaridjie, Dhzahierie, Baatienie en vele anderen.

Wanneer mensen bij een bepaalde soefie-orde behoren, zoals: Chistie, Soehrawardie, Qoeadrie, Naqshabandie, Shadhlie, Tiedjanie etc.

Wanneer mensen bij een bepaalde madz-hab (wetschool) behoren, zoals: Zaydie, Hanafie, Maalikie, Shaafi'ie, H'anbalie etc.

Laten we nu eens kijken tot welke van de vier bovengenoemde categorieën Wahhabisme behoort.

Er is geen plaats, stam, land, natie of familie die de naam ‘Wahhaab' draagt; daarom is het niet toepasbaar. Als we gaan toetsen om te zien of Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab een nieuwe ‘aqiedah heeft voortgebracht, dan vinden wij geen aanwijzingen in zijn leringen om krediet aan hem te geven voor iets wat nieuw is. Heeft hij een nieuwe soefi-orde laten herrijzen? We ontdekten dat hij noch een soefie, noch een aanhanger van hen was, in feite streed hij tegen bepaalde innovaties van de soefies. Heeft Moh'ammed ibn 'Abdoel-Wahhaab een nieuwe rechtsschool of principes voortgebracht? Wij kwamen erachter dat hijzelf een ijverige (maar geen starre) volgeling was van de H'anbalie madz-hab. Hij prefereerde imaam Ibn H'anbal. Eén van Moh'ammed ibn 'Abdoel-Wahhaab's grootste bijdrage was dat hij een andere grote geleerde ontdekte en in de publiciteit bracht, namelijk imaam Ibn Taymiyyah en diens student Ibn Qayyiem. Hij bleef zijn hele leven een volgeling van de H'anbalie madz-hab en week daar niet veel van af (behalve als bewijzen anders aantoonden).

Als alles wat er gezegd wordt tegen het licht gehouden wordt, dan is er geen definitie van de term Wahhabisme mogelijk. Behalve als een label om haat jegens een bepaalde groep te creëren. Het is een stereotype, lasterlijk en een haatcreërende term, geen ontwikkelde persoon zou zich moeten toestaan om deze term te gebruiken. Degenen die als doel hebben gesteld om het Wahhabisme te bevechten, bevechten een niet-bestaande vijand, een creatie of een verzinsel van hun hersens, een denkbeeldige geest.

Zogenaamde wahhabies (wahhabieyyien) roepen niemand op om een nieuwe fiqh, een soefie-orde of een nieuwe ‘aqiedah te volgen, maar zij roepen moslims op om de Koran en de Soennah van de profeet ﷺ‬ te volgen, die weer terug te vinden zijn in de beroemde h'adieth-boeken zoals die van al-Boekhaarie, Moeslim, Ibn Maadjah, Aboe Daawood, Moewatta-e en anderen. De h'adieth-boeken die genoemd zijn, zijn allen beroemd en alle Soennitische moslims lezen die. Het is jammer dat degenen die de moslims vragen om één stap verder te zetten dan alleen het lezen van de Koran en de Soennah, en om de leringen in hun levens te implementeren, door hun opponenten als ‘Wahhabies' worden gelabeld.

Wie was Moh'ammed ibn Abdoel-Wahhaab? Hij was een hervormer en riep mensen op naar de Koran en de Soennah, in plaats van ze in de val te laten lopen van een persoonlijkheidssekte, zoals vele arrogante sektes die zichzelf hebben uitgeroepen tot religieuze leiders en daardoor vele mensen rechtstreeks naar de put van schande in deze wereld en van Vuur in het Hiernamaals hebben geleid. Maar hij veroorzaakte schade voor zelfzuchtige, onbeleefde en arrogante religieuze leiders van het Arabische Schiereiland en hij probeerde shirk (deelgenoten toekennen aan Allah, afgoderij) en bid'ah (innovatie in de religie) te verwijderen. Natuurlijk, degenen die schade ondervonden van Moh'ammed's leringen schreeuwden en vochten terug met hun eigen duivelse instrumenten van laster, leugens en met het creëren van haat.

De kruisvaarders van Europa probeerden moslims uit Jeruzalem te verdrijven. Maar ze konden dit niet doen zonder eerst haatgevoelens te creëren onder de Europeanen. Vandaag de dag zijn er nog steeds christelijke kruisvaarders bij pen en tong, zoals Anis Shorrosh, Robert Morey, John Ankerberg en anderen, die de vlammen van haat aanwakkeren tegen de moslims, door middel van leugens en verzinselen over de Islam en moslims. In dit tijdperk hebben onze vijanden een andere christelijke term gevonden om moslims te denigreren, namelijk fundamentalisme, een term zonder definitie maar het is al tot vernederend gedegradeerd

Alle opgeleide, intelligente en weldenkende moslimbroeders en moslimzusters hebben een taak om al degenen die de term Wahhabisme of wahhabies gebruiken te isoleren, en hen te associëren met haat creërende groepen. Wij hebben een taak om iedereen lief te hebben die zich moslim noemt, en degene onderwijzen die onwetend is over de ware leringen van de Islam, in plaats van degenen lief te hebben die haat creëren. Degene die de term Wahhabisme of wahhabies gebruiken, zijn agenten van onze vijanden, met name onze grootste vijand, de shaytaan (satan). Wij hebben een taak om al datgene te doen om onze broeders en zusters te bevrijden van de greep van de shaytaan en zijn vrienden.

De termen wahhabies en Wahhabisme zijn een uitvinding van de Britten om de moslims van elkaar te laten scheiden en zo tegen elkaar te laten vechten, zodat ze elkaar zwakker zouden maken. En daardoor konden de Britten doorgaan met het veroveren van moslimlanden en het erover heersen. Wij moeten ons echter niet toestaan om slachtoffer te blijven van imperialistische ontwerpen.

De vijanden van de Islam weten dat ze ons niet openlijk kunnen bevechten. Daarom proberen ze de Islam van binnenuit kapot te maken. Er zijn al vele sektes en groeperingen ontstaan door deze tactiek. De huichelaars (moenaafieqoen) die zich voordoen als moslims, verspreiden zo innovaties om de moslims van de Koran en Soennah af te leiden. Veiligheidsdiensten die met journalisten samenwerken om de moslims die de ware Islam praktiseren, te isoleren en in een kwaad daglicht te stellen.

Wij roepen al onze moslimbroeders en moslimzusters op om zich te wapenen tegen deze valkuilen. Bewapen uzelf met kennis, onderwijs uzelf en kijk altijd naar de bewijzen. Is een h'adieth betrouwbaar? Wat is de bron van de informatie? Informeer bij meerdere geleerden. En weet, iedereen kan fouten maken, maar als u oprecht opzoek gaat naar informatie, zult u de juiste informatie vinden. Maak veel doe'aa-e en vraag Allah de Verhevene om leiding en standvastigheid.

Sheikh Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab (1115-1206 H./1730-1793 n.C.) ging op zoek naar kennis zodat hij zich bewapende met een scherp en sterk wapen. Het verafschuwen van de verspreide innovaties, leidde hem naar felle discussies met geleerden die het slechte verkondigden over het verderf dat zij zaaiden. De mensen werden aangemoedigd om tegen hem op te treden en hem te beschuldigen van dwaling en onwetendheid. Dit allemaal leidde hem naar het opdoen van meer kennis en het onderzoeken van de waarheid. Hij moest reizen om op zoek te gaan naar de juiste kennis en het bereiken van zijn doelstelling. De sheikh maakte meerdere malen reizen naar Mekkah, Medinah, Basrah etc. zoekend naar kennis. Hij slaagde er niet in om een reis te maken naar ash-Shaam (dit is het gebied waar Syrië, Jordanië, Libanon en Palestina liggen) en hij keerde daarna teug naar Nadjd om naar de tawh'ied uit te nodigen. De geleerden waarvan hij kennis vergaarde zijn opgenomen in een boek getiteld ‘Aqiedat ash-Sheikh Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab (1/133-174).

De beweging van sheikh Moh'ammad ibn ‘Abdoel-Wahhaab was voorbestemd om in stand te blijven en was wijd geaccepteerd op het Arabische schiereiland. Het was het begin van een rechtschapen regering die zichzelf verplichtte om de islamitische sharie'ah in zijn totaliteit toe te passen. Deze regering zocht leiding in de Koran en de Soennah, dus Allah de Verhevene schonk deze regering Zijn steun en overwinning. Vanaf het eerste moment van oprichting van deze regering, twee eeuwen geleden, bood het hoofd aan vijandige trends op zowel het sektarisch als op politiek niveau. De boodschap van de sheikh droeg tot over de grenzen van het Arabische schiereiland en werd succesvol in een aantal moslimlanden, door toedoen van rechtschapen oproepers en oprechte geleerden die door de sheikh geïnspireerd waren. De beweging was gezegend, zoals een boom waarvan de wortels stevig in de grond staan en de takken tot in de lucht reiken. Net zoals iedere hervormingsbeweging, kreeg ook de beweging van sheikh Moh'ammad ibn ‘Abdoel-Wahhaab te maken met aanvallen op de persoonlijkheid, de ‘aqiedah (geloofsleer) en de boeken van de sheikh. Er werd begonnen met het gebruiken van het label Wahhabisme, waarmee de beweging al snel in de wijde omtrek bekend stond, ook al was dit niet acceptabel voor de grondleggers en de volgelingen van deze beweging. Het ging later zelfs verder met aanvallen van critici op de staat zelf, door middel van kritiek die duidelijk alleen maar berustte op haat en de wens om kwaad te doen.

Het aantal boeken van diegenen die hielden van bid'ah (toevoegingen aan de religie) en mythen nam toe, zij stonden lijnrecht tegenover de geleerden in alle moslimlanden die alle leugens weerlegden met feiten en duidelijk bewijs, zodat de twijfels van de koppige mensen als stof in de lucht werden (m.a.w. de twijfels werden dus weggenomen).

Wat betreft de geloofsleer van de sheikh, dit is de geloofsleer van velen die hem voor zijn gegaan van de moehaadjierien en ansaar, de geloofsleer van de metgezellen (moge Allah tevreden zijn met hen) en de mensen die na hen kwamen, de geloofsleer van de leiders naar de goddelijke leiding, zoals Aboe H'aniefah, Maalik, ash-Shaafie'ie, Ah'mad, Ibnoe ‘Oenaynah, ath-Thawrie, Ibnoe l-Moebaarak, Boekhaarie, Moeslim, Aboe Daawood en andere dragers van de Soennah, de geleerden van de fiqh etc. Moge Allah hen allen genadig zijn.

Moehaadjiroen of moehaadjirien: (enkelvoud: moehaadjir) de vroegere moslims die migreerden van Mekkah naar al-Madienah tijdens het leven van de profeet ﷺ‬ vóór de verovering van Mekkah. Wat betreft de emigranten na het overlijden van de profeet ﷺ‬: dit zijn alle (e)migranten die (e)migreren van het land van de ongelovigen naar het land van de moslims, omwille van Allah de Verhevene en Islam, en ook degene die stopt met alle dingen die Allah de Verhevene verboden heeft.

Ansaar: helpers, de moslims van Madienah die de gemigreerde moslims van Mekkah steunden. Een inwoner van Madienah wordt ansaarie genoemd, omdat het Arabische woord naaser verdediger en helper betekent. De ansaar hielpen de moehaadjierien uit Mekkah om de religie van Allah te vestigen op aarde en om weer een normaal leven te kunnen leiden in Madienah. Zij deelden al hun bezittingen met de moehaadjierien (migranten) en hebben wonderbaarlijke standpunten ingenomen om de religie van Allah te verdedigen en te beschermen.

Sheikh Moh'ammad ibn ‘Abdoel-Wahhaab heeft gezegd, in een brief die hij geschreven heeft toen hij zich aansloot bij al-Amier Sa'ood ibn ‘Abd al-‘Aziez, toen hij Mekkah overnam op zaterdag 8 Moh'arram 1218 H.: “Onze madz-hab met betrekking tot de basisprincipes van het geloof is de madz-hab van Ahl as-Soennah wa'l-Djamaa'ah. Onze weg is de weg van de selef, en met betrekking tot kleinere zaken is onze madz-hab die van imaam Ah'mad ibn H'anbal.

We veroordelen niemand die één van de andere vier imams volgt met uitsluiting van de anderen, want de madzaahib van de anderen zijn niet in een wetboek vastgelegd.”

Selef (as-selef as-saalih'): de vrome voorgangers, de eerste drie generaties: dus de metgezellen van de profeet ﷺ‬ hun volgelingen en daar weer de volgelingen van. Selefie: degene die de weg van de vrome voorgangers – de metgezellen van de profeet ﷺ‬ hun volgelingen en de volgelingen daarvan volgt.

Toen zei hij: “Leugens worden over ons verteld om de waarheid te verbergen en de mensen in verwarring te brengen, zodat de mensen zullen gaan denken dat wij het gezag van de profeet Mohammed ﷺ‬ ondermijnen, en (dat we zeggen) dat hij geen recht van bemiddeling op de Dag des Oordeels heeft, en dat het niet aangeraden wordt om hem te bezoeken (zijn graf), en dat we geen waarde hechten aan de meningen van de geleerden, en dat we alle mensen als ongelovigen bestempelen en dat we verbieden om zegeningen aan de profeet ﷺ‬ te zeggen en dat we de rechten van Ahl al-Bayt (de leden van het huishouden van de profeet) niet respecteren. Ons antwoord hierop is: “…dit is een ernstige leugen! Degene die zoiets aan ons toeschrijft vertelt leugens en spreekt verzinsels over ons uit.” [‘Oelamaa-e Nadjd Khilaal Sittat Qoeroon door ‘Abd-Allaah ibn ‘Abd al-Rah'maan ibn Saalih' al-Bassaam, 1/51.]

De sheikh heeft ook gezegd: “Ik propageer niet naar een soefistische sekte of een bepaalde fiqh-geleerde of naar een bepaalde imam, ook al is hij een groot personage zoals Ibn al-Qayyiem, adz-Dzahabie, Ibn Kethier etc. Ik roep op naar Allah, de Enige, Die geen deelgenoten heeft, en ik roep op naar de Soennah van de boodschapper van Allah ﷺ‬ die hij door heeft gegeven aan de eerste moslims. Ik hoop dat ik de waarheid niet zal afweren als ik deze tegenkom. Allah, Zijn engelen en alle schepsels zijn er getuigen van, dat wanneer jullie mij een woord doorgeven dat waarheid en juistheid is dan zal ik het accepteren…

Ik zal tevens al hetgeen wat tegenstrijdig is met de waarheid tegen de muur werpen, ook al zijn het bewoordingen van mijn geleerden, behalve de boodschapper van Allah ﷺ‬ hij spreekt alleen waarheid uit.” Het is onmogelijk om in dit korte artikel het onderwerp vanuit alle mogelijke oogpunten te beschouwen. Om meer te weten te komen over de geloofsleer van sheikh al-Imaam (moge Allah hem genadig zijn), kunt u het boek ‘Aqiedat ash-Sheikh Moh'ammed ibn ‘Abdoel-Wahhaab lezen, dat gebaseerd is op de geloofsleer van de metgezellen en de invloed daarop in de islamitische wereld, van drs. Saalih' ibn ‘Abdoellaah ibn ‘Abdoer-Rah'maan al-‘Abboed.

__________________

www.islamhouse.com

Islam voor iedereen !