De kracht van het gebed en de smeekbede

الإخلاص في العمل

بسم الله الرحمن الرحيم

 Oprechtheid van handelen

Op gezag van de leider van de gelovigen Omar Ibn Al-Khattab (moge Allah tevreden met hem zijn) die zei: ”Ik hoorde de Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zeggen:

“Daden worden bepaald door hun intentie en iedereen zal slechts dat krijgen wat hij bedoelde. Dus hij wiens migratie was voor Allah en Zijn Boodschapper, zijn migratie was voor Allah en Zijn Boodschapper. En hij wiens migratie was om werelds nut te bereiken of om een vrouw te trouwen, zijn migratie was voor dat waarvoor hij migreerde.”[1]

Deze Hadith is één van de fundamenten van religie. Hij bespreekt een belangrijk, algemeen aspect in het leven van het individu en de samenleving.

Daden staan in verband met hun intentie: als de intentie oprecht is, is de daad oprecht, maar als de intentie corrupt is, is de daad even corrupt en is de inspanning op zijn beurt vergeefs. De intentie is het doel van de daad. Mensen verrichten de ene daad als de andere; het is echter de intentie alleen, die de daad opbouwend of  vernietigend maakt. De Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zei: “Waarlijk, op de Dag der Opstanding zullen de mensen worden opgewekt in overeenstemming met hun intenties.” [2]

De mens spendeert zijn bezittingen. Dit kan liefdadigheid zijn omwille van Allah, zodat zijn linkerhand niet weet wat zijn rechterhand gegeven heeft. Hij maakt nooit verwijten, hij verwondt niet, hij doet nooit iets voor de ogen van andere mensen en hij schept  niet op. Hij schaadt zichzelf niet door trots, noch doet hij dat bij anderen door hen te vernederen. Zijn ziel wordt gereinigd door liefdadigheid en zijn hart overwint hebzucht. Hij staat altijd klaar om de hulpeloze en de behoeftige te helpen. Het leven is op zijn beurt perfect en rechtvaardig als resultaat van constructieve samenwerking en zuivere liefdadigheid, die de zielen van zowel de gever als die van de ontvanger disciplineert.

Aan de andere kant kan men ook liefdadigheid geven voor roem en opschepperij. Iemand kan liefdadigheid geven, zodat hij wordt gezien als een vrijgevig iemand. In dit geval schaadt de persoon zijn eigen ziel, doordat hij trots en arrogantie laat volgen op de liefdadigheid. Hij doet de maatschappij ook schade aan door wrok en hebzucht te bevorderen en door de vreedzame samenleving te verdelen in klassen die elkaar haten.

De eerste is een offer dat de ziel reinigt en eer aan het leven geeft, terwijl de tweede de ziel verderft en de fundamenten van haat legt.

Allah, de Almachtige zegt welsprekend: {O jullie die geloven: maakt jullie liefdadigheid noch ongeldig door opscheppen, noch door kwetsen, zoals degene die van zijn eigendom geeft om op te vallen bij de mensen, en (die) niet in Allah en de Laatste Dag gelooft. En de gelijkenis met hem is als een gladde rots, bedekt met aarde, waarop zware regen valt die haar kaal achterlaat: zij verdienen niets voor wat zij gedaan hebben. En Allah leidt het ongelovige volk niet.}(Al-Baqarah: 264)

De mens vecht. Dit gevecht omwille van Allah levert zegeningen aan het leven, reinigt zielen, hervormt anderen en maakt het land welvarend, mits men geen materiele winst, noch wereldlijke roem verwacht, anderen niet vernedert of zijn eigen gezag verheerlijkt en superioriteit in de wereld opeist. Deze toegewijde strijder zal een martelaar zijn, wanneer hij gedood wordt en hij zal een eerbaar leven leiden als hij gered wordt. Hij streeft voor het leven en leiding van zijn vijanden voordat hij voor hen dood en vernedering wenst.

Wat betreft de strijder die hoopt op materiele winst of om herinnerd en gezien te worden: zijn doel is macht over anderen te winnen en het vergieten van hun bloed. Hij is als een wild beest en hij brengt vijandschap voor zichzelf en zijn naaste schepselen.

De eerste is een toegewijde Mujahid die het leven verbetert.

De tweede is als een struikrover die alle rechten van de mensheid schaadt.

Het onderscheid tussen beiden is hun intentie.

De Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) werd ondervraagd over de man die strijdt uit moed, de man die strijdt uit ijver en de man die strijdt om gezien te worden. Welke zou omwille van Allah zijn?

De Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zei:“Enkele degene die vecht, zodat het Woord van Allah verheven zal worden vecht omwille van Allah.” [3]

De mens doet Da’wah. Hij geeft zichzelf, zijn tijd, zijn energie en zijn geld voor deze zaak. Als hij dit doet, terwijl hij de tevredenheid van Allah zoekt en hoopt op de leiding voor anderen, is hij een van de betrouwbare en zegevierende moslims.

Als hij het aan de andere kant doet voor zichzelf, zijn reputatie, om welingelicht te lijken of omwille van wereldse belangen, dan is hij een leugenaar en zal hij uiteindelijk onder de verliezers zijn.

De eerste roept op naar Allah, verbetert zichzelf en roept anderen naar een meest gezegende overeenkomst met de Genadevolle die nooit zal verliezen.

De tweede is een slecht persoon. Hij verliest zichzelf en bedriegt anderen. Hij zal dus beiden verliezen in deze wereld en het Hiernamaals.

Het verschil tussenbeiden is hun intentie.

Er is overgeleverd, dat de Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zei:

“De eerste die op de Dag des Oordeels beoordeeld zal worden zal een man zijn, die als martelaar gestorven is. Hij zal bij Allah gebracht worden, Die hem Zijn Gunsten duidelijk zal maken en hij zal ze erkennen. (Allah) zal zeggen: ”En wat heb je ermee gedaan?” Hij zal zeggen: “Ik streed voor ﷻ‬, totdat ik stierf als een martelaar.” Hij zal zeggen: “Je hebt gelogen. Je streed slechts, opdat (over je) gezegd zou worden: Hij is moedig. En zo werd het gezegd.” Dan zal bevolen worden, dat hij over zijn gezicht gesleept wordt, tot hij in het hellevuur gegooid wordt.

De volgende zal een man zijn die (religieuze) kennis heeft gestudeerd en het onderwees en die de Qor’aan placht te reciteren. Hij zal bij Allah gebracht worden, Die hem Zijn Gunsten duidelijk zal maken en hij zal ze erkennen. (Allah) zal zeggen: ”En wat heb je ermee gedaan?” Hij zal zeggen: “Ik studeerde (religieuze) kennis en onderwees het en placht de Qor’aan te reciteren omwille van ﷻ‬.” Hij zal zeggen: “Je hebt gelogen, je studeerde slechts (religieuze) kennis, zodat er (over je) gezegd zou worden: Hij is geleerd. En je reciteerde de Qor’aan, zodat er (over je) gezegd zou worden: Hij reciteert. En zo werd het gezegd.” Dan zal bevolen worden, dat hij over zijn gezicht gesleept wordt, tot hij in het hellevuur gegooid wordt.

(Dan) zal er een man komen die Allah rijk had gemaakt en die Hij alle soorten van rijkdom had gegeven. Hij zal bij Allah gebracht worden, Die hem Zijn Gunsten duidelijk zal maken en hij zal ze erkennen. (Allah) zal zeggen: ”En wat heb je ermee gedaan?” Hij zal zeggen:” Ik heb geen enkele manier waarvan ﷻ‬ houdt om geld uit te geven, zonder te spenderen omwille van ﷻ‬.” Hij zal zeggen: ”Je hebt gelogen. Je spendeerde slechts, opdat er (over je) gezegd zou worden: Hij is vrijgevig. En zo werd het gezegd.” Dan zal bevolen worden, dat hij over zijn gezicht gesleept wordt, tot hij in het hellevuur gegooid wordt.” [4]

Allah, de Verhevene accepteert nooit daden, behalve de daden die exclusief aan Hem toegewijd zijn.

De Allerhoogste zegt in zijn Hadith Qudsi: [5]

“Ik ben zo Zelfgenoegzaam, dat ik er geen enkele behoefte aan heb een partner te hebben. Dus als iemand een daad verricht omwille van zowel iemand anders als om Mij, zal ik afstand nemen van die daad en hem overlaten aan degene die hij met mij associeerde.” [6]

Aan de andere kant, kan een oprechte intentie omwille van Allah elke daad omzetten in een daad van aanbidding. Dus een goed woord is een daad van liefdadigheid, een oprechte glimlach is een daad van liefdadigheid en huwelijksrelaties aangaan om zo iemands integriteit te beschermen is ook een daad van liefdadigheid.

Insgelijks is strijden omwille van Allah de grootste daad van aanbidding en geld uitgeven op de weg van Allah is eveneens een daad van aanbidding. Iemand naar de weg van Allah leiden is beter voor iemand, dan de wereld met alles wat deze bevat.

In de twee Sahihs is op gezag van Anas (moge Allah tevreden zijn met hem) overgeleverd dat de Profeet (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) heeft gezegd: “Geen moslim plant een zaadje of cultiveert een veld, waarvan vervolgens wordt gegeten door een mens, een vogel of een beestje of het wordt voor hem beschouwd als een daad van liefdadigheid.”

Verder zei de Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn): “Eenieder die van Allah met oprechtheid voor het martelaarschap vraagt, Allah zal hem verheffen tot de rangen van het martelaarschap, zelfs als hij sterft in zijn eigen bed.” [7]

Het tegenovergestelde is echter waar, wanneer de intentie slecht is waardoor een daad van aanbidding vergeefs wordt, zonder enig gewicht of waarde. Zodoende staat een groot aantal mensen de hele nacht in gebed, maar wint er slechts slapeloosheid mee en kan niets anders dan honger en dorst verdienen door het vasten. Zelfs degenen die hard streven en veel opofferen, zoals de strijder, de aalmoes-gever en de oproeper tot de Islam zullen de eersten zijn die omkomen in het Hellevuur.

In overeenstemming met de leiding in de Profetische Hadith aangaande de leringen over de realiteit, bracht de Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) de kwestie van de intentie in verband met de kwestie van migratie.

De Hijrah was het grootste incident in de geschiedenis van de gelovigen. Het was het toppunt van hun succes, die hen uit een toestand van lijden en achtervolging in Mekka naar de toestand van het oprichten van een moslimstaat in Medina bracht. Dus als de migratie omwille van Allah en Zijn Zaak is, dan is het Allah alleen die beslist over de compensatie en  beloning. Als het voor enige andere wereldse zaak is, dan zal de migratie alleen beloond worden voor het geplande doel. Sommigen zouden graag deze grote uitspraak van de Profeet (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) willen beperken, “…wiens migratie was om werelds nut te bereiken of om een vrouw te trouwen…” tot zijn oorspronkelijke voorval toen een van de moslims van Mekka migreerde naar Medina om een vrouw, genaamd Umm Qais te trouwen. Echter, of deze conclusie nu correct of verkeerd is, de wettige regels zijn gebaseerd op de algemeenheid en niet op de specifieke details van het verhaal.

Beste moslim broeder en zuster!

O jullie, die een leven in de Naam van Allah wensen op te bouwen, die vastbesloten zijn de Wet van Allah te vestigen om mens en maatschappij te beveiligen en die alles wat prijsloos is opofferen in de Zaak van Allah, beschouwen jullie jezelf niet verspillend als jullie je harten verwaarlozen? Dit is een hompje vlees; wanneer het compleet is, is het hele lichaam compleet, maar als het slecht wordt, wordt het hele lichaam slecht. Het hart zal nooit compleet zijn, behalve wanneer de intenties oprecht zijn en het verstand zal nooit bewust en oplettend zijn zonder het hart. Denk altijd aan datgene wat de Profeet (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zei:

“Dus hij wiens migratie was voor Allah en Zijn Boodschapper, zijn migratie was voor Allah en Zijn Boodschapper. En hij wiens migratie was om werelds nut te bereiken of om een vrouw te trouwen, zijn migratie was voor dat waarvoor hij migreerde.”

Je zou altijd in gedachten moeten houden, dat satan de mens probeert te laten handelen voor zijn eigen verlangens, terwijl hij wezenlijk denkt, dat hij iets doet omwille van Allah. In dit geval, zal hij de bedrieger of de bedrogene zijn. Want als zijn onderliggende motieven onder de microscoop gelegd zouden worden, zou blijken dat het grootste deel van zijn woede en opluchting, inspanning en rust met een dun draadje verbonden zou zijn met Allah, terwijl het ego met sterke dikke touwen gebonden is.[8]

De Boodschapper van Allah (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) zei:

“Tubba (Paradijs) is voor de oprechten die men niet kende als ze aanwezig waren en waarvan het niet opviel als ze afwezig waren. Zij zijn de toortsen van leiding van wie alle beproeving van het duister zouden afvallen.”[9]

Allah de Allerhoogste zegt:

{Maar niet was hun anders bevolden, dan dat zij hun Heer zouden dienen, Hem de godsdienst rein toewijdend als Godzoekers en dat zij de Salat zouden verrichten en de zakaat zouden opbrengen. En dat is de godsdienst der standvastigheid.} (Al-Bayyinah: 5)

[1] Overgeleverd door Al-Bukhari en Muslim.

[2] Overgeleverd door Ibn Majah.

[3] Overgeleverd door Al Bukhari en Muslim.

[4] Overgeleverd door Muslim.

[5] Informatie van Allah, Verheven en Verheerlijkt zij Hij, die werd ontvangen door de Profeet Mohammed (mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn) echter anders dan de Qur ‘an.

[6] Overgeleverd door Muslim.

[7] Overgeleverd door Muslim, Al-Nasa’i, Al-Tirmidhi, Ibn Majah en Abu Dawud.

[8] Muhammed Al-Ghazali, Al-Wa’i Al-Islami magazine, Nr. 72.

[9] Overgeleverd door Al-Baihqi op gezag van Thawban.